Volgens Jurgen Stark is ons huidige monetaire stelsel niets meer of minder dan pure fictie, zo lezen we op de website van het Spaanse Libre Mercado. Tijdens een conferentie van het Ludwig von Mises Institute sprak de voormalig vicepresident van de Duitse Bundesbank en voormalig hoofdeconoom van de ECB zeer kritisch over het monetaire beleid van de laatste jaren. Het is dezelfde man die in 2011 afstand deed van zijn toppositie binnen de ECB, omdat hij pertinent tegenstander was van het rechtstreeks opkopen van staatsobligaties van ‘probleemlanden’ in de periferie van de Eurozone.
Volgens Stark zijn alle centrale banken, inclusief de ECB, de controle over de economische situatie volledig kwijtgeraakt. Het monetaire systeem werd in 2011 gered door gecoördineerde acties van verschillende grote centrale banken, maar volgens Stark is er niets meer van overgebleven anders dan ‘pure fictie’. De monetaire autoriteiten hebben er sinds 2008 alles aan gedaan om een tweede ‘Lehman’ moment te voorkomen. In de woorden van de voormalig hoofdeconoom van de ECB: “Als dat moment er toch komt, dan zal het systeem dat niet overleven.”
Het probleem is het monetaire systeem zelf, dat de mogelijkheid biedt geld te creëren zonder dat daar iets van waarde tegenover staat. Een ander probleem is de multiplier waarmee commerciële banken kredieten kunnen verstrekken, zonder dat daar besparingen tegenover staan. Volgens de insider doet iedereen er verstandig aan een deel van de ‘fictieve besparingen’ om te zetten in ’traditionele’ veilige havens als goud en zilver. Dat is nogal een uitspraak voor een man die tot een paar jaar geleden nog hoofdeconoom was van de ECB!
Risico’s verdwijnen onder het tapijt
In een andere lezing in Parijs zei Stark dat het zwakke economische herstel in Europa niet het gevolg is van het ontbreken van monetaire en fiscale stimulering, maar van een langzaam proces van schuldafbouw (deleveraging) en van het ontbreken van structurele hervormingen. Ook zei hij dat het zich zorgen maakte over de gevolgen van het soepele monetaire beleid van de ECB. Als gevolg daarvan zijn de verschillen in rente steeds kleiner geworden, waardoor de markt moeilijker kan inschatten hoe groot het default risico is van een belegging. “Stijgende koersen hebben de euro sterker gemaakt. Maar de financiele markten zijn door de crisis verstoord geraakt. We moeten hier niet al te optimistisch over zijn”.
Met stijgende koersen doelt Stark op de hogere aandelenkoersen en de dalende rente op staatsobligaties van met name de perifere Eurolanden. De koersstijging suggereert een toenemend vertrouwen in het financiële systeem, maar als we naar de macro-economische cijfers kijken is er zeker geen reden om aan te nemen dat het echt zoveel beter gaat met de economie.
(h/t: Shanti, Goudstudieforum)
