De eerste week van het nieuwe jaar leverde een stevige plus op voor goud en zilver, maar afgelopen week kwamen de prijzen van beide edelmetalen maar weinig van hun plaats. De grafiek van de goudkoers laat een grillig verloop zien, maar de schaal op de verticale as laten zien dat het allemaal marginale koersbewegingen waren in vergelijking met voorgaande weken.
De goudkoers steeg deze week van €910,33 naar €913,09 per troy ounce (+0,3%), terwijl de zilverkoers een kleine daling liet zien van €476,78 naar €474,16 per kilogram (-0,55%). In dollars steeg de goudkoers van $1.236,94 naar $1.248,34 per troy ounce, een winst van 0,92%. De zilverkoers in dollars bleef onveranderd en sloot afgelopen vrijdag op $20,16 per troy ounce.
Goudkoers in euro per troy ounce (Bron: Goudstandaard)
Zilverkoers in euro per kilo (Bron: Goudstandaard)
Slecht banencijfer zet euro en goudprijs hoger
De afgelopen week waren vooral de banencijfers uit de Verenigde Staten richtinggevend. Afgelopen woensdag kwam loonstrookjesverwerker ADP al met een voorlopig cijfer van 238.000, veel hoger dan de 200.000 waar analisten rekening mee hielden. Dit positieve nieuws bracht de prijs van het gele metaal naar het laagste niveau van de afgelopen week, net onder de grens van €900 per troy ounce. Het goede cijfer zetten ook de wisselkoers tussen de euro en de dollar wat lager.
Helaas was het officiële banencijfer dat vrijdag door de BLS werd gepubliceerd helemaal niet gunstig. Slechts 74.000 nieuwe banen, terwijl er op 197.000 werd gerekend. De werkloosheid daalde naar 6,7% omdat er opnieuw honderdduizenden Amerikanen buiten de statistieken vielen. Het zwakke banencijfer zorgde vrijdag dus voor het tegenovergestelde effect. De euro werd na publicatie van het cijfer een cent duurder ten opzichte van de dollar. De goudprijs veerde op dat moment op en kon de week alsnog met een plus afsluiten.
Bij het sluiten van de handel was de wisselkoers tussen de euro en de dollar $1,3670, iets hoger dan de $1,3667 van een week eerder.
India ziet import goud dalen
Afgelopen week schreven we op Marketupdate over de Indiase import van goud. Deze cijfers zijn belangrijk, omdat India en China samen ongeveer de helft van de jaarlijkse vraag naar fysiek goud voor hun rekening nemen. Terwijl de Chinezen in 2013 veel meer goud kochten dan in het jaar daarvoor kochten de Indiërs het afgelopen jaar juist veel minder metaal. Niet omdat de Indiërs hun liefde voor goud zijn kwijtgeraakt (bijvoorbeeld door de prijsdaling van vorig jaar), maar doordat de overheid de import van goud aan banden legde.
Tal van importbeperkende maatregelen hebben ervoor gezorgd dat de import van het gele metaal in 2013 met 40% gezakt is ten opzichte van het jaar daarvoor. Werd er in 2012 nog 846 ton ingevoerd in het 1,3 miljard inwoners tellende land, in 2013 was dat nog maar 515 ton.
We blijven de ontwikkelingen op de Indiase goudmarkt op de voet volgen. Zo leest u in het betreffende dossier over de ongewenste neveneffecten van de importbeperkingen, zoals de toegenomen smokkel van goud en de stijgende premies op fysiek goud.
“Centrale banken lijden enorme verliezen op goud”
Deze week werd er opeens een persbericht de wereld in geslingerd dat de Zwitserse centrale bank een miljardenverlies geleden heeft op het gele metaal. Het ‘nieuws’ werd zeer goed opgepikt, want een simpele zoekopdracht op Google verwijst ons naar tientallen websites die het bericht naar buiten brachten. De website 925 vond het interessant om dezelfde rekensom op de Nederlandse goudvoorraad van 612 ton los te laten en kwam tot een zéér voorspelbare conclusie.
Wat moeten we nou met dit nieuws? Het is goed om te weten dat centrale banken een andere strategie hanteren dan een doorsnee goudbelegger. De verkoop van goud is een strategische overweging, waarbij prijs van secundair belang lijkt te zijn. Zo verkochten verschillende Europese centrale banken op het dieptepunt van de goudprijs honderden tonnen goud. En in 2013, toen die goudprijs alleen maar omlaag leek te gaan, stopten de meeste centrale banken niet met de strategische uitbreiding van hun goudreserve.
Goud centrale banken is geen ‘belegging’
Voor centrale banken is het bezit van goud geen belegging, maar een onderdeel van de financiële buffers van het land. Het metaal blijft vaak tientallen en soms zelfs honderden jaren in de kluis liggen, als vertrouwensanker voor de valuta en als appeltje voor de dorst in zeer onzekere tijden. Het is niet voor niets dat veel Europese landen besloten om hun goud in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog overbrachten naar veiligere locaties zoals Londen, New York en Ottawa.
Een ander punt dat we graag even aanstippen is het mark to market concept dat steeds meer landen hanteren ten aanzien van de goudreserve. Waar de VS het edelmetaal nog waardeert op de historische koers van $42,22 per troy ounce (want: goud = onbelangrijk en dollar = koning), erkennen de centrale banken van het Eurosysteem en centrale banken van de BRICS-landen goud als een reserve die aan de marktprijs gewaardeerd zou moeten worden (dus waarde losgekoppeld van geld).
Het Eurosysteem waardeert het goud al jaren op deze manier, wat impliceert dat ook de Nederlandse centrale bank de afgelopen jaren ‘miljardenwinsten’ geboekt zou hebben op de goudreserve. De dalende goudkoers is overigens geen verlies, zo lang centrale banken het edelmetaal niet verkopen. Vergelijk het met onderwaarde op een huis met hypotheek. Zo lang u de maandlasten kunt voldoen boekt u geen verliezen. Die zouden pas aan het licht komen bij gedwongen verkoop. Voor centrale banken is dat niet anders.
Goud is geen belegging voor centrale banken
Een gedachte over “Goud en zilver report (Week 2)”
U kunt hier ook een vergelijking trekken met de boeking van een bedrijfsgebouw op de balans van een bedrijf. Het gebouw wordt uiteraard geboekt met de aankoopwaarde. Stijgt of daalt nu de waarde van dit gebouw gedurende het jaar dan wordt bij de volgende jaarbalans hier ook niet gesproken van winst of verlies. Er is immers niks verkocht. Ondertussen oefent het gebouw rustig zijn functie verder uit.