Het was een bijna kinderlijk naïeve gedachte. Vier kandidaten voor de functie van het presidentschap van de Europese Commissie zou de Europese Verkiezingen een stuk aantrekkelijker maken en een grotere legitimiteit verschaffen. Het hele idee is in schoonheid gestorven en dat lag zonder meer voor de hand. Het probleem bij dit experiment is dat 58% van de Europese burgers niet gelooft enige invloed te kunnen uitoefenen op de besluitvorming in Brussel. De opkomst van extreem rechts hangt nauw samen met die opvatting. Ze maken gebruik van de groeiende frustratie van het Europese publiek over concept Europa. Ze willen simpelweg niet ‘meer Europa’. Toch blijven de twee grote partijen, de socialisten en de Christen democraten, onverdroten naar meer Europa streven. De extremistische partijen werden uiteraard een handje geholpen door al het economisch en sociale onheil van de laatste jaren.
Baantjes verdelen
Hoe zal het nu verder gaan. Daar hoeven we geen overspannen verwachtingen over te koesteren. Evenals in het niet zo verre verleden gaan partijen gewoon in de bekende achterkamertjes aan de slag om onderling de interessante baantjes te verdelen. Dat maakt duidelijk, dat veel politici op Europees niveau nog steeds denken, dat het business as usual is. De oproep van David Cameron om een breed hervormingspact uit te werken is geeuwend terzijde gelegd. Cameron is toch maar een Euroscepticus.
Het lijkt echter onvermijdelijk, dat het proces van uitbreiding en verdere integratie van de unie voorlopig tot stilstand is gekomen. Toch hoeft niet elk proces te stoppen. Het zou goed zijn als er op Europees niveau meer publieke controle en meer transparantie zou komen en in het kielzog daarvan er meer verantwoording wordt afgelegd. Dat betekent in concreto, dat er een betere afbakening komt tussen Europese en nationale verantwoordelijkheden. Ook zou er meer duidelijkheid mogen komen over het uitgavenpatroon. Bovendien zouden meer middelen mogen gealloceerd worden voor de creatie van nieuwe banen. Dat betekent ook minder bureaucratie en een betere wetgeving waardoor de administratieve lastendruk omlaag kan.
Hervormingen
Er zou ook meer aandacht moeten komen voor de economische hervormingsagenda. Europa is er niet alleen gekomen voor de vrede, maar ook om welzijn en welvaart veilig te stellen. Hier schiet Europa ongelooflijk tekort. Europa heeft zichzelf wel mooie doelen gesteld als het om innovatie en concurrerend vermogen gaat, maar daar is het bij gebleven! Daarnaast wil Europa een rol van formaat spelen op het wereldtoneel. De doorsnee burger in Europa begrijpt die ambitie niet, temeer omdat de VS weer een toonaangevende rol speelt als het om Europese beslissingen gaat!
Wil Europa geloofwaardig zijn en overleven, dan moet het hoog inzetten op het gebied van nakomen van gedane beloften. Ze moeten de burger serieus nemen en geruststellen. Dat betekent bijvoorbeeld ook de Britten in hun angst en afkeer serieus nemen en zo verhoeden, dat ze uit de EU stappen. Dat is iets heel anders dan achterkamertjespolitie bedrijven en onderling posities uitruilen. Het gaat meer dan ooit om de juiste man op de juiste plaats.
Cor Wijtvliet
Bron: Günter Verheugen, Europe’s delivery gap. Project-syndicate, June 9 2014
BELANGRIJK:
– Opmerkingen en vragen kunt u richten aan: [email protected]
– Bezoek ook de website van Cor Wijtvliet en lees meer door hem geschreven artikelen
– U kunt Cor Wijtvliet boeken voor een inspirerende spreekbeurt. Laat u verrassen!
– U kunt zich hier abonneren voor het wekelijks Cor Wijtvliet Journaal, voor het geval u deze
nog niet automatisch ontvangt.
– Maak ook kennis met de nieuwsbrief Crash Investor.
