Via de Twitter van Willem Middelkoop de volgende 'must see' documentaire uit 2009. Deze documentaire is het verhaal van Percy Schmeiser, een Canadese boer die aangeklaagd werd door het Amerikaanse Monsanto vanwege het schenden van Monsanto's patenten. In de documentaire komen tal van ethische bezwaren tegen aanpassingen van de genetische bouwstenen van voedselgewassen die moeder natuur heeft voortgebracht aan bod, maar bij uitstek gaat deze documentaire in op de wijze waarmee het eigendomsrecht van de één kruist met het eigendomsrecht van de ander.
Via de website van Percy Schmeiser:
Stelt u zich voor dat een storm over uw tuin raast – en dat er, zonder uw medeweten en zonder uw toestemming, buitenlandse en genetisch-gemanipuleerde zaden in uw moestuin terechtkomen terwijl u die moestuin voor vele jaren hebt gevoed en hebt onderhouden. Een paar dagen later komen vertegenwoordigers van een multi-nationale ondeeming u een bezoek brengen en eisen dat u uw groenten overdraagt en een strafrechtelijke klacht tegen u indienen en âÂÂâÂÂu een boete van een $ 20.000 USD op u proberen te verhalen – voor het illegaal gebruik van octrooien en genetisch-gemanipuleerde zaden.
En er is meer: De rechtbank stelt de multinationale ondeeming in het gelijk!
Maar toch, u vecht terug…Dit korte verhaal is geen utopie – eerder, over de hele wereld, is het de bittere praktijk. Het is de ervaring van de familie van Percy en Louise Schmeiser in Canada, die tevens winnaars van de alteatieve Nobelprijs zijn en die sinds 1996 in gevecht zijn met de chemicaliën en het zaad fabrikant Monsanto. Vandaag de dag is bijna driekwart van de geoogste genetisch gemanipuleerde planten over de hele wereld afkomstig uit de laboratoria van Monsanto. Monsanto is een Amerikaans bedrijf dat sombere uitvindingen, zoals DDT, PCB's en Agent Orange tot haar bijdrage rekent. In haar streven naar absolute hegemonie over planten te krijgen – van de akkers tot aan het bord van de consument – kent Monsanto geen scrupules. De boeren Tony Rush, David Runyon en Marc Loiselle zijn er via de harde manier achter gekomen wat het betekent om geconfronteerd te worden met Monsanto's manier van zaken doen, net als duizenden andere boeren over de hele wereld.
Zij en de Schmeisers zijn niet alleen tegen Monsanto aan het vechten – en daarmee voor hun voortbestaan âÂÂâÂÂals boer – maar ook voor hun rechten op de vrijheid van meningsuiting en het recht van hun eigendommen.
Maar bovenal zijn zij campagne aan het voeren voor de toekomst van hun kinderen en kleinkinderen – zodat ook zij een kans zullen hebben om op te groeien in een wereld zonder genetisch gemanipuleerd voedsel.
Deze film is geruststellend … geruststellend aan allen die vrezen dat als een individu, niemand enige macht heeft om in verzet te komen tegen beleidsmakers, grote bedrijven of de zakenwereld. “David vs Monsanto” bewijst het tegendeel.
Ten grondslag aan deze documentaire ligt de wijze waarop – via patenten – economische beloningen worden toegekend aan nieuwe (uit)vindingen. De huidige invulling van patenten verschaffen partijen een exclusief alleenrecht om een toepassing (commercieel) te gebruiken. Dit zijn in alle eenvoud monopolierechten. Hierdoor worden bedrijven in staat gesteld om via de rechter concurrenten te verhinderen om gebruik te maken van dezelfde of soortgelijke technieken. Patenten zoals die nu zijn ingevuld beperken concurrentie.
Dat de huidige economie iets te doen heeft met kapitalisme is en blijft de meest hardnekkige misvatting. Dat komt niet alleen door centraal en fractioneel bankieren, maar ook vanwege deze monopolistische invulling van patenten. Dat een dergelijk alleenrecht in strijd is met de meest fundamentele beginselen van vrije marktwerking, namelijk vrije toetreding (en uittreding), is slechts één voorbeeld waaruit geconcludeerd kan worden dat de veronderstelde kapitalistische marktwerking pertinent onjuist is.
Via de achterdeur van wet- en regelgeving hebben overheidsbureaucratieën marktcondities geschapen die grote bedrijven bevoordeeld ten opzichte van kleine bedrijven. In “David versus Monsanto” wordt duidelijk dat die monopolierechten bedenkelijke bedrijfsstrategieën ontlokken, zoals die van Monsanto. De kruisbestuiving van genetische gemodificeerde gewassen met 'eigen' gewassen van boeren moet Monsanto geld opleveren. Monsanto wil namelijk via haar patenten de controle krijgen over de voedselproductie van boeren. Of boeren hier vrijwillig aan meewerken of niet.
Ten aanzien van de patentwetgeving is het eigenlijk van een nog grotere economische betekenis dat het aantal economische kansen en de diversiteit van die beschikbare economische kansen door de huidige monopolistische invulling van patenten worden beperkt. Door het ontbreken van vrije toetreding is het averechtse effect dat niet de doelstelling van het bevorderen van economische groei wordt bereikt, maar in plaats daarvan juist beperkt wordt.
Terwijl in de academische wereld patenten als maatstaf worden gehanteerd om de innovativiteit van een economie te meten, wordt er geen enkele aandacht geschonken aan de onderliggende economische gevaren van monopolierechten. Dat gevaar is eenvoudig samen te vatten, want: “Elk monopolie corrumpeert, absolute monopolies corrumperen absoluut!”.
Deze wijsheid wordt zeer treffend geïllustreerd in de documentaire “Percy Schmeiser versus Monsanto” en dus een must see:
Deel één:
Deel twee:
Deel drie:
Deel vier:
Deel vijf:
