China voor vijfde jaar op rij ’s werelds grootste goudproducent

Via Mineweb een vertaling van het artikel van Lawrence Williams:

Zoals was verwacht blijft China 's wereld grootste goudproducent en zag zij de goudproductie wederom stijgen. China 'produceerde' een record van 360,96 ton in 2011; een stijging van 5,9%. Volgens de China Gold Association is China daarmee voor het vijfde opeenvolgende jaar 's werelds grootste goudproducent.

Tegelijkertijd importeert China record hoeveelheden goud en tevens stijgen de volumes die via Hong Kong binnen komen. Uit de officiële cijfers blijkt dat die boven de 100 ton in november 2011 zijn uitgekomen – en over het geheel genomen zijn de goudaankopen sindsdien in China “booming” geweest waardoor de import waarschijnlijk op hetzelfde niveau is gebleven in december en januari. Schattingen suggereren dat de totale Chinese invoer van goud voor 2011 zo'n 490 ton is geweest – het dubbele van 2010, maar dit kan goed een onderschatting zijn; mogelijk een substantiële.

Maar omdat de Chinese officiële cijfers over import en vraag duister zijn, weet niemand precies de werkelijke situatie, met uitzondering misschien van de Chinese overheid. De uitvoer van goud is niet toegestaan, zodat de totale Chinese productie (zoals hierboven vermeld van rond de 361 ton) nergens heen kan. De vraag is, gaat het naar de Chinese industrie, naar beleggingen en de vraag naar sieraden, of wordt aan deze vraag voldaan door de invoer van goud?

Er zijn sterke aanwijzingen dat de Chinese goudproductie in feite allemaal naar de goudreserve gaat. [Veranderingen in de Chinese goudreserve] worden echter sporadisch gemeld, en de laatste officiële bekendmaking dateert van 2008 toen bekend werd dat de reserves was gestegen naar 1054 ton; bijna het dubbele van het totaal van de vijf jaar eerder gemelde reserve van 600 ton. Als China inderdaad de binnenlandse productie gebruikt om aan haar valutareserve toe te voegen, dan zou dit inmiddels wel eens richting de 2.000 ton of meer gaan. Zelfs dit is nog maar een fractie van de totale monetaire reserves en de intee discussie duidt erop dat China haar aandeel van goud in haar reserves moet vergroten.

Dat China haar goudreserves “stiekem” vergroot, wordt ondersteund met het argument dat indien China officieel bevestigt dat zij elk jaar bijvoorbeeld 300 ton of meer aan de goudreserve toevoegt (dat wil zeggen, de hoeveelheid binnenlandse goudproductie) dat er een sterk opwaarts prijseffect volgt en dat maakt het duurder om nieuwe hoeveelheden goud aan te schaffen in plaats van Amerikaanse staatsobligaties. Of dit beleid van het niet melden van de officiële reserves zal blijven, is vrijwel zeker afhankelijk van politiek opportunisme. [Bovendien is er geen garantie dat wanneer veranderingen gemeld worden dit de werkelijke cijfers betreffen. De speculatie hierover zal door blijven gaan.

Uiteraard is er nog element toe te voegen aan de speculaties. Want wordt een deel van de onlangs gerapporteerde toename in de invoer van goud toegevoegd aan de officiële reserves? Ross Norman van Sharps Pixley in Londen vertelde onlangs: “Anekdotisch zien we dat goud herhaaldelijk goed wordt ondersteund bij elke [prijs]dip en het is duidelijk dat er een grote koper op de markt [actief is]. Het is moeilijk om een ​​naam en locatie toe te schrijven aan die koper, maar we zouden niet verbaasd zijn als we horen dat de Chinezen op een geruisloze wijze elke keer opnieuw inderdaad de kopers zijn van goud.”

Dit zou ondersteund kunnen worden met de intee commentaren in China. Het Amerikaanse Forbes merkte laatst op dat de People's Bank of China, de centrale bank, liet doorschemeren dat zij goud koopt. “Geen belegging is nu veilig,” zei centrale bank president Zhang Jianhua eind vorige maand. “De enige keuze om risico's af te dekken is het aanhouden van harde valuta; goud.” Hij zei dat het het slimst is om goud te kopen bij prijscorrecties. Analisten pikten zijn opmerking op en interpreteerden dat als bewijs dat China, met 's werelds vijfde grootste reserve, op de markt is voor nog veel meer.

Terwijl Forbes columnist [Gordon Chang] suggereerde dat de Chinese officiële goud aankoop eigenlijk onwaarschijnlijk is vanwege een ​​aantal redenen – (Klik hier voor het volledige artikel) zijn anderen ervan overtuigd dat de Chinezen een langdurig spel spelen en daarbij is de opbouw van Chinese goudreserves onderdeel van het beleid om de renminbi te inteationaliseren en om uiteindelijk de Amerikaanse dollar – die een enorm voordeel oplevert in de wereldhandel – als als wereldreservemunt te vervangen.