De regering van India heeft niet begrepen waarom mensen goud kopen, want na drie jaar kunnen we vaststellen dat de programma’s om het bezit van goud te ontmoedigen op een totale mislukking zijn uitgelopen.
Om de vraag naar goud te verminderen lanceerde de Indiase regering drie jaar geleden nieuwe goudobligaties, een beleggingsproduct met een looptijd van acht jaar dat ieder jaar een rentevergoeding uitbetaalt. Deze goudobligaties werden door banken aan de man gebracht, maar ook die zaten er blijkbaar niet op te wachten.
Uit een recent onderzoek onder duizend Indiërs bleek namelijk dat minder dan 1% van de bevolking op de hoogte was van dit beleggingsproduct. Voor beleggers is het dus niet interessant om geld in deze obligatie te stoppen, omdat er vrijwel geen markt voor is. Je moet dus de volledige looptijd van acht jaar uitzitten, voordat je de inleg terug krijgt. Daarom geeft vrijwel iedereen de voorkeur aan fysiek goud kopen, omdat je dat op ieder gewenst moment overal kunt verkopen. Ook zonder tussenkomst van een bank.
Goud inleveren
Het tweede programma dat de Indiase regering lanceerde om goud kopen te ontmoedigen is het ‘Gold Monetisation Scheme’, dat consumenten in staat stelt hun goud bij de bank te deponeren in ruil voor een rente van een paar procent. De gedachte achter dit programma is dat mensen hun goud inleveren en dat banken dit weer kunnen doorverkopen aan goudhandelaren en juweliers.
Ook dit project bleek een grote mislukking, omdat veel Indiërs erg gehecht zijn aan hun goud. Van de 24.000 ton aan private goudvoorraden in India bestaat het grootste deel uit sieraden en ornamenten met emotionele waarde. Omdat het ingeleverde goud direct omgesmolten wordt was de belangstelling zeer gering.
Daar komt bij dat de rentevergoeding van 2 tot 3 procent veel te weinig was om mensen over de streep te trekken. Uiteindelijk werd er slechts 6,41 ton goud ingeleverd, een fractie van de bijna 600 ton edelmetaal die India jaarlijks uit het buitenland moet importeren om aan de binnenlandse vraag te kunnen voldoen.
Een onderzoek onder 61.000 huishoudens wees uit dat Indiërs geen afstand willen doen van hun goud, omdat ze het zien als een vorm van vermogensbehoud. Ook een potentiële waardestijging en de liquiditeit van het edelmetaal worden als reden genoemd om het privé bezit van goud te verkiezen boven een afgeleide beleggingsproduct van de bank.
Sparen in goud
In veel Aziatische landen betekent fysiek goud hetzelfde als wat voor ons de spaarrekening is. Men koopt geen goud om mee te speculeren, maar als een soort appeltje voor de dorst. Voor Indiërs is het niet logisch om de zekerheid van fysiek goudbezit voor een verwaarloosbaar rendement in handen van banken en overheden neer te leggen.
Indiërs willen alleen fysiek goud kopen (Foto via Pixabay)
