De Indiase overheid probeert al langer de goudvraag in eigen land af te remmen, bijvoorbeeld door de importheffing op te schroeven. Vorig jaar werd deze belasting al verdubbeld naar 4% en deze week deed men daar nog een schepje bovenop door de heffing naar 6% te brengen. Het mag allemaal niet baten, want nog steeds kampt India met het 'probleem' van een goudvraag die vele malen groter is dan het binnenlandse aanbod. Het verschil komt via de import binnen.
De Indiase overheid broedt nu op een nieuw plan om de import van goud te beperken. Men is namelijk van plan om de goudrekeningen bij banken te koppelen aan een goud-ETF. Naar schatting heeft de Indiase bevolking 20.000 ton goud in privaat bezit, goud dat volgens de overheid weer moet gaan circuleren. Bijvoorbeeld door het goud naar een bank te brengen en op een goudrekening te zetten. Het goud wordt vervolgens omgesmolten en uitgeleend, waarvoor de persoon die het goud naar de bank bracht gecompenseerd wordt met een rentevergoeding.
Volgens de Indiase minister van Financiën, P. Chidambaram, kan het goud dat op deze manier weer in circulatie komt gebruikt worden door juweliers. Die zouden dan minder goud hoeven te importeren. Het restrictieve beleid van de Indiase overheid ten aanzien van privaat goudbezit heeft als doel het aankopen van fysiek goud te ontmoedigen en daarmee de import van het gele edelmetaal te beperken. Door een hogere importheffing wordt het volgens Chidambaram ook steeds aantrekkelijker om gerecycled binnenlands goud te gebruiken.
“Goud in circulatie brengen”
Chidambaram zei dat de overheid de enorme voorraad aan goud in de handen van de Indiase bevolking “los wil weken en in circulatie wil brengen”. Hij voegde daar het volgende aan toe: “India kan het zich niet veroorloven om zoveel buitenlandse reserves aan te spreken voor de import van goud, ondanks het feit dat de liefde voor goud groot is in India”.
De gedachtegang van de Indiase overheid is moeilijk te volgen. Als men het goud naar een goudrekening brengt kan dat goud alleen uitgeleend worden, want vroeg of laat zal men dat goud ook weer op willen vragen. Het metaal moet dus ooit weer terug kunnen keren naar de mensen die het ooit naar de bank gebracht hebben en dat is niet mogelijk als er sieraden van gemaakt worden. Het lijkt er meer op dat de Indiase regering haar bevolking ervan wil overtuigen dat het ook mogelijk is om in goud te beleggen via papieren instrumenten.
De bevolking denkt daar anders over, want binnen die cultuur is het gebruikelijk om goud te zien als een appeltje voor de dorst. Zo lang er geen noodzaak is om het goud te verkopen zal men dat ook niet zo snel doen. Het in circulatie brengen van goud is een vruchteloze ondeeming zo lang er niets wordt gedaan aan de fundamentele reden waarom de Indiase bevolking goud koopt.
Indiase bevolking bezit naar schatting 20.000 ton aan privaat goud
