Bron: Jupiter
In 2020 schudde de wereldeconomie op zijn grondvesten en hij trilt nog steeds onder onze voeten. Het is moeilijk te zeggen waar dit alles zal eindigen. Covid-19-vaccins kunnen het einde van de gezondheidscrisis betekenen, maar de schade die de pandemie heeft aangericht, werkt nog steeds door in de wereldeconomie, stellen Talib Sheikh, Head of Strategy, en Mark Richards, Strategist, bij Jupiter Asset Management.
De economische geschiedenis wordt gekenmerkt door aardverschuivingen, en deze die we nu meemaken kan net zo ingrijpend zijn als die in 1971 toen de goudstandaard werd verlaten, of als die toen Fed president Volcker eind jaren zeventig de beleidsrente tot 20% verhoogde.
Ingrijpende veranderingen hebben reeds plaatsgevonden
Er hebben inmiddels al twee ingrijpende veranderingen plaats gevonden. De eerste is dat de meeste centrale banken in de ontwikkelde markten hun monetair beleid hebben aangepast, waarbij zij in wezen hebben geaccepteerd dat zij een minder robuust model hebben voor de wijze waarop de inflatie wordt gegenereerd.
Historisch gezien werden de rentetarieven vastgesteld op basis van waar de centrale bankiers dachten dat de inflatie in de toekomst zou zijn, maar het verband tussen groei, werkgelegenheid en inflatie is verzwakt. Er bestaat zoveel twijfel over de wijze waarop de inflatie moet worden voorspeld dat de centrale banken eerder reactief dan proactief zullen zijn bij het vaststellen van de rente en waarschijnlijk steeds meer innovatieve instrumenten zullen gebruiken om de inflatiedoelstellingen te halen.
De tweede verandering is de omvang van het overheidsingrijpen, waarbij de staat het grootste deel van de bankleningen sinds het begin van de pandemie effectief garandeert, terwijl de lonen voor grote delen van de beroepsbevolking effectief worden genationaliseerd door middel van programma’s voor het behoud van banen.
Nu de grens is bereikt van wat centrale banken kunnen doen met het monetaire beleid, wordt het stokje overgegeven aan de overheden om de groei te bevorderen die van vitaal belang is voor de economieën om zich te herstellen van de pandemie. Naar verwachting zullen agressief budgettair en monetair beleid nog jaren hand in hand samengaan.
Een nieuw tijdperk, met echo’s van de oude
De centrale banken hebben voor het eerst sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw de bereidheid getoond om zich minder op de inflatie te richten. Er zal geen terugkeer zijn naar de bezuinigingen van het afgelopen decennium. Een gecoördineerd begrotings- en monetair beleid geeft de beste kans om de inflatie terug te brengen naar een niveau dat dicht bij het doel ligt. Deze dynamiek is waarschijnlijk het belangrijkste aandachtspunt voor beleggers in 2020 en daarna.
De pandemie zal waarschijnlijk in 2021 verdwijnen, maar het zal een andere wereld achterlaten. Veel van de problemen die de wereldeconomie de afgelopen tien jaar hebben geteisterd, met name de buitensporige schuldenlast, zijn door de crisis verergerd. Als reactie daarop hebben de centrale banken en de regeringen zich ertoe verbonden zich steeds innovatiever in te spannen om de inflatie en de groei weer in het systeem terug te brengen.
In deze nieuwe wereld kan niemand met zekerheid zeggen hoe deze veranderingen zullen uitpakken. Hoewel de wereld in 2021 een betere plek zal zijn om in te leven, is een terugkeer naar de wereld van voor de pandemie vrijwel uitgesloten.
