Tijdens mijn vakantie las ik de column van Olav Dirkmaat over papiergoud, de termijnmarkt en fysiek goud. De strekking van zijn verhaal is – als ik het goed begrepen heb – dat de prijs van fysiek goud (munten en baren) nooit langdurig kan afwijken van de prijs van papieren afgeleiden als termijncontracten en derivaten.
Dat komt volgens hem omdat handelaren direct zullen inspelen op een prijsverschil tussen fysiek goud en ‘papiergoud’ en dat net zo lang zullen blijven doen tot deze prijzen weer in de pas lopen.
Deze theorie klinkt aannemelijk, maar er ligt een gevaarlijke veronderstelling aan ten grondslag. Dat is de veronderstelling dat een papieren claim op goud altijd volledig inwisselbaar is voor fysiek goud, wat in de praktijk uiterst twijfelachtig is.
Oplopende levertijden
Komt er een run op goud, dan zal het heel moeilijk zijn om fysiek goud te bemachtigen. Dat zagen we een aantal jaar geleden tijdens het hoogtepunt van de Europese schuldencrisis. De vraag naar goud was toen zo groot dat de levertijden voor alle goudbaren en gouden munten opliep tot enkele weken of zelfs enkele maanden. Als het inderdaad zo makkelijk was om fysiek goud uitgeleverd te krijgen via termijncontracten, dan zouden die levertijden nooit zo ver zijn opgelopen.
Een mooi voorbeeld van een ‘ontkoppeling’ tussen papiergoud en fysiek goud zagen we vorig jaar november in India. Toen de regering de twee grootste bankbiljetten ongeldig verklaarde kwam er een run op goud en zagen we bijna een verdubbeling van de prijs van fysiek goud ten opzichte van de prijs op de termijnmarkt.
Deze ontkoppeling duurde inderdaad niet lang, omdat het alleen betrekking had op de Indiase goudmarkt. Maar mocht er in de toekomst iets gebeuren met de Amerikaanse dollar, dan zal dat een wereldwijde impact hebben. In dat geval wil je alleen fysiek goud bezitten en geen claim op goud waar middels een contract met kleine lettertjes allerlei voorwaarden aan verbonden zijn.
Revaluatie
Olav schrijft in zijn column dat sommige klanten fysiek goud kopen en thuis bewaren in de overtuiging dat de goudprijs ‘niet klopt’. Daarmee doe je de klanten die goud kopen denk ik tekort. Die voelen intuïtief aan dat goud nog steeds ondergewaardeerd is en een inhaalslag kan maken voor de geldontwaarding die de afgelopen decennia heeft plaatsgevonden.
Mensen die goud kopen bereiden zich voor op een devaluatie van valuta ten opzichte van goud. En dat lijkt mij geen slecht idee, gezien de historische waardeontwikkeling van valuta en de huidige waardering van populaire financiële activa als aandelen en obligaties.
Goud versus valuta sinds 1900 (Bron: World Gold Council)
Frank Knopers
Reageren? Stuur een mail naar [email protected]
Deze column van Frank Knopers verscheen afgelopen weekend op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].
