In het vorige deel van de Gold Trail behandelden we de hyperinflatie van papiergoud. Dat wil zeggen dat er geen rem staat op de creatie van papieren beloftes op goud, net zoals er geen rem staat op de krediet van geld. Dat betekent dat ook het vertrouwen in papiergoud weg kan vallen en dat de reële koopkracht van claims op goud niet gelijk hoeft te zijn aan de reële koopkracht van fysiek goud. In dit deel gaan we verder in op het verschil tussen de papieren waarde en de reële waarde van goud.
Lees ook eerdere delen van de Gold Trail op Marketupdate:
De illusie van waarde (Deel XII)
FOA (15 april 2000): Dit zijn bijzondere tijden in de geschiedenis van geld. Zelden, of misschien zelfs helemaal nooit, stevent de wereld af op een totale ineenstorting van het fiatgeld! Een ineenstorting die impact heeft op de manier waarop we 70% (??) van alle bezittingen in de wereld waarderen. Wat een geweldige puinhoop om in te geraken voor de goed ingevoerde financiële speurhonden, toch?
Wanneer we op deze periode terugkijken zullen we inzien dat onze vertrouwde maatstaf van waarde nutteloos is geweest in het ontcijferen van de situatie. Als we werkelijk niet weten wat een dollar is, hoe kunnen we dan weten wat ze waard is in termen van koopkracht? We weten zelfs niet bij benadering hoeveel van die dollars er in de wereld zijn, laat staan de vraag naar dollars om schulden af te betalen. Waar de grote spelers in de wereld zich nu echt zorgen om beginnen te maken is dat niemand weet wat voor soort valuta-interventie er op dit moment in de pijplijn ligt. Het resultaat hiervan is dat de internationale dollarschuld in reële termen ‘onbekend’ is. Dit geldt dan ook voor onze dollarbezittingen..?
Je kunt vandaag de dag een miljoen aan waarde aan iemand verschuldigd zijn, om vervolgens erachter te komen dat de evoluerende politieke agenda die hoeveelheid morgen veranderd heeft naar 5 miljoen aan reële waarde. Dit risico werd door de jaren heen afgedekt met derivaten. De derivatenbubbel is nu echter zo groot geworden dat er ook een reële kans bestaat dat we ook deze derivaten moeten afdekken! Ik moet erom lachen, maar het is werkelijk waar en het gebeurt op dit moment. Het beangstigt een groep mensen die er niet om kunnen lachen…
Heb je ooit de film Havana gezien met Robert Redford? Dat was een geweldig verhaal over een kaartspeler die geregeld naar de casino’s in Cuba ging. Het speelt zich af vlak voor de revolutie, toen Havana een swingende plaats was. Ik weet niet meer precies hoe het verhaal ging, maar hij maakte in de film vaak de verwijzing naar de wetten van kansberekening. Hij zei: “Alles is mogelijk, maar het is gewoon niet altijd waarschijnlijk”. Op die manier legde hij zijn vriendin uit waar die knobbel in zijn arm vandaan kwam. Het bleek dat hij een diamant onder zijn huid had laten hechten, “voor het geval dat”.
Het is een uitstekend voorbeeld van menselijke interactie met de wetten van kansberekening. Het lijkt erop dat in ons allen een angst schuilt dat de wereld om ons heen (de markt) misschien niet echt is. Zoals ORO zei: “What if there is no spoon?” (verwijzend naar een filmfragment uit de Matrix) en dat onze financiële markten slechts handel in illusies blijken te zijn..?!
We houden er allemaal rekening mee dat je in het leven keuzes moet maken en dat er risico’s zijn. Ook weten we allemaal dat we wat kunnen verliezen in dit proces. Maar niemand wil daaruit ontsnappen, omdat een krankzinnige ‘once in a lifetime’ revolutie gaat plaatsvinden in de manier waarop vermogen wordt uitgedrukt.
In realiteit, in de werkelijke wereld, laten de grote spelers nooit het achterste van hun tong zien. Niet zoals wij kleine handelaren/gokkers die hun verhalen vertellen op het internet. Op het hoogste niveau, waar het er echt om draait, houden de grote spelers allemaal een groot deel van hun vermogen ‘onder de tafel’ en ‘onder de huid’. Maar wat heeft dit te maken met de Bank for International Settlements (BIS)?
Onthoud wat Big Trader of Another een lange tijd geleden gezegd heeft over goud dat in gigantische volumes buiten de markt om verhandeld wordt. Geloof me, dat is ergens ver voor het tijdperk van USAGOLD (de website waar deze artikelen geplaatst werden en waar men eind jaren ’90 over goud discussieerde). Het lijkt erop dat goud – toen en nu – tussen landen, centrale banken en speciale rekeningen verhandeld wordt, niet tegen de prijs van goudcontracten, maar in de ‘vermeende goudprijs’ die zou bestaan in een wereld zonder de dollar. Kun je dat moeilijk geloven? Wees niet te snel met lachen. We hebben het over goud dat in grote volumes verhandeld wordt op de ‘kans’ van een wereld zonder de dollar als wereldreservemunt… Goud dat van ‘onder de huid’ van de één naar ‘onder de huid’ van een ander gaat, om de vergelijking door te trekken.
In sommige gevallen hebben meer dan een paar mensen de berekeningen gemaakt en wat kansberekeningen gemaakt van alle mogelijkheden en waarschijnlijkheden. In sommige gevallen is het gewoon een politieke zekerheid!
Stel je voor dat goud … morgen … weer aan de marktprijs gewaardeerd wordt en dat alle contracten binnen dertig dagen fysiek uitgelegd worden. De meeste Westerse denkers en beleggers zouden dan zeggen dat er voldoende goud beschikbaar is om al dat papier te dekken. In het slechtste geval zou de goudprijs naar $700 stijgen in een short squeeze (de goudprijs was op dat moment lager dan $300). Maar dan neem je aan dat die allemaal gebeurt in een wereld waarbij de dollar en de Amerikaanse economie nog gewoon blijven draaien.
Maar deze Westerse beleggers begrijpen niet de werkelijke menselijke wereld. Een herwaardering van goud zou namelijk het resultaat zijn van een economische revolutie. Een valuta-transitie, zo zou je het kunnen noemen.
De meeste mensen die een grote toon aanslaan op het internet en die zeggen dat ze hun goud zullen verkopen bij een prijs van $1.000 en er dan een stuk grond mee kopen, dat zullen de allerlaatste bange wezels zijn om die diamant onder hun huid los te snijden. Geloof me maar!
Onder de omstandigheden die ik voorzie zullen goudmijnen hun best doen om de productie stil te leggen en zullen handelaren het alleen maar druk hebben met het verkopen van goud. De jongens die een grote toon aanslaan zullen iedereen met bravoure vertellen dat ze te vroeg verkocht hebben en dat ze hadden gewild dat ze dat niet hadden gedaan. Dat zijn diegene die op een zomeravond met een temperatuur van meer dan 30 graden Celsius een trui met lange mouwen aantrekken om die knobbel onder hun arm te verbergen!
Vandaag de dag is goud veel meer waard dan de prijs van goudcontracten… en dat is al jaren zo. Dat is de reden waarom sommigen het bezitten en al jaren rente-inkomsten en koerswinst op aandelen links laten liggen.
Luister goed naar me: “de werkelijke waarde van goud is vandaag de dag louter gebaseerd op de kansberekening of de dollar kan blijven overleven als wereldreservemunt!” Geen probleem, zeg je? Nou, misschien denk je daar over een aantal weken of jaren anders over.
Als je het handelstekort van de VS en de dollarreserves van centrale banken in ogenschouw neemt, dan is iedere dollar nog maar tussen de $0,00 en $0,50 waard in termen van reële koopkracht.
Zou je nu je goud verkopen aan het BIS systeem in ruil voor dollars… tegen de contractprijs van vandaag, om het terug te krijgen in euro reserves tegen een veel hogere prijs in de toekomst?? Zoals TownCrier zei in zijn dagelijkse commentaar:
“Het goud van het IMF gaat weg tegen de ene prijs en komt terug tegen een andere prijs… het reist ver maar verplaatst zich nooit… terwijl de BIS het goud in bewaring heeft voor gebruik op een later moment.
Het lijkt erop alsof er uit het niets een ‘grijs concept’ is ontstaan, nietwaar? Was dat plan al ergens gaande? Dat is iets om over na te denken.
Denk dan aan de dollarprijs van goud van vandaag de dag. Denk er lang en hard over na.”
