In het vorige deel van de Gold Trail beschreven we dat de wereld voor het eerst aan de vooravond staat van een totale ineenstorting van het fiat geldsysteem. Alle bezittingen worden nu nog gewaardeerd naar dollars, maar als de dollar niet meer de wereldmunt is, hoe zullen de relatieve waarderingen van alle tastbare bezittingen er dan uitzien?

In dit deel beschrijft Friend of Another de evolutie van de goudbelegger. Niet langer laten beleggers zich foppen door de papieren goudcontracten, die in theorie tot in het oneindige beloofd kunnen worden. Deze hebben geen waarde, omdat ze niet hetzelfde zijn als het fysieke goud. Beleggers beginnen steeds meer te beseffen dat ze het fysieke goud moeten hebben als hedge tegen een ineenstorting van het financiële systeem en dat papiergoud en goudmijnaandelen niet de bescherming zullen bieden die ze zeggen te bieden.

Lees ook eerdere delen van de Gold Trail op Marketupdate:

• Deel I
• Deel II
• Deel III
• Deel IV
• Deel V
• Deel VI
• Deel VII
• Deel VIII
• Deel IX
• Deel X
• Deel XI
• Deel XII

Goud is geen belegging (Deel XIII)

FOA (22 april 2000): Mensen lezen de Gold Trail voor de inzichten die ze tijdens het lezen verkrijgen. Sommigen doen dat om winst te maken met de redenering die ze ontwikkeld hebben. Anderen vinden versterking over de historische verzekering die goud vormt ten opzichte van andere vormen van vermogen. Dan zijn er nog mensen die een ideologische standpunt ontwikkelen dat vermogen in goud een meer directe weerspiegeling is van de werkelijkheid. Wat de reden ook mag zijn, voor veel mensen behoudt goud haar imago van stabiliteit, een imago dat niet aangetast lijkt te worden door de goudprijs in een bepaalde valuta. Dat is een zeldzaam concept in deze moderne wereld van financiële vervalsingen.

Wat jouw doel ook mag zijn met het lezen van de Gold Trail, begrijp dat ik noch wij het verhaal maken. We volgen simpelweg het pad, zoals het kronkelt door onze evoluerende levens. Goud, een object van moeder aarde, heeft een waarde die continu verandert naar de perceptie van wat waarde is in de geesten van mannen en vrouwen. Over een lange periode zijn de wensen en de dromen van de mensheid, samen met de noodzaak om deze vast te houden, de krachten die dit pad vorm geven. De acties van ons en de overheden die ons vertegenwoordigen creëren dit pad, terwijl we er in ons leven achter komen wat echt is en wat niet.

Tot op de dag van vandaag zien we grote delen van de Westerse beschaving die de moderne papieren bezittingen geaccepteerd hebben als zijnde hun vermogen en dat de waarde van goud vandaag de dag niet veel meer is dan een illusie. Op een dag zullen de mensen die in deze nieuwe realiteit geloven zich bij ons voegen en hun andere levenservaringen met ons delen. In deze gesprekken zullen velen toegeven dat ze verloren hebben wat ze eigenlijk nooit echt ‘in bezit’ hebben gehad!

Ik presenteer een waarneming van het veranderende imago van de Goldbug, zoals die zich voordoet voor andere wannabee goudbeleggers. Velen van hen zien de strategie van de traders in de goudmarkt als iets om te vermijden, omdat die strategie niets anders heeft opgeleverd dan verliezen. De koersontwikkeling van goud over de afgelopen twintig jaar heeft bewezen dat de goudmarkt nooit zo vrij was als velen dachten. De groeiende perceptie vandaag de dag is dat de goudsector en deze papieren goudmarkt weinig meer zijn geworden dan handel met een hefboom in een gemanipuleerde markt. Het is niet een contractenmarkt die over de totale kennis van goud beschikt en die daarmee de waarde van fysiek goud vandaag de dag goed kan bepalen. Het idee was dat de handel in goudcontracten hetzelfde was als de fysiek goudhandel. Dat was het toen en niet en dat is het ook vandaag niet.

Nieuwe ‘wannabee’ goudbeleggers die fysiek goud kopen kijken niet op dezelfde manier naar de winsten die gemaakt worden met het short of long gaan op papiergoud als naar de winsten die gemaakt worden door dealers die fysiek goud verkopen. Ze zien in dat de winsten en verliezen die op papier geboekt worden met goud alleen relevant zijn binnen de huidige markt voor goudcontracten. Dat terwijl de winsten en verliezen van het bezit van fysiek goud alleen bestaan in de fysieke goudmarkt. Tot op de dag van vandaag is het verschil tussen winst en verlies tussen deze twee markten treffend. Met de enorme verstoring van de feiten, de cijfers en het aanbod van papiergoud, wordt het fysieke goud inmiddels tegen een behoorlijke korting aangeboden ten opzichte van het papiergoud.

Als je dit ziet, dan vraag je jezelf toch af waarom je zou willen handelen in goudcontracten of andere derivaten van goud. Je kunt er net zoveel geld mee verliezen als op de aandelenmarkten. Als het aanbod van papieren claims op goud onbeperkt kan groeien om de positieve fundamentals voor fysiek goud te maskeren, waarom zou je dan nog op een stijgende goudprijs speculeren middels een derivaat met hefboomwerking? Als de aandelenmarkten van de wereld in de problemen zitten en ik mijn vermogen moet beschermen, waarom zou ik het dan hedgen binnen een arena van derivaten die de neiging heeft omlaag gemanipuleerd te worden zodra de aandelenkoersen dalen?

Bovendien, als deze officiële papieren goudmarkt niet de vrije markt is die we dachten dat het was, waarom zouden we dan niet gewoon het product kopen dat zo schaars is en dat het onderwerp is van de manipulatie van papiergoud? In dit opzicht winnen de pleitbezorgers voor fysiek goud terrein op het gebied van logisch redeneren. Nieuwe beleggers kijken door deze mist heen en weten dat ze geen onderdeel meer uit willen maken van een markt die beleggers al heel veel geld gekost heeft. Uit mijn eerdere stuk:

 “Het onderscheid tussen goudaandelen, goudcontracten en fysiek goud wordt steeds groter, omdat de onderlinge verschillen in de ‘degelijkheid’ van deze financiële activa dagelijkse worden blootgesteld. In het verleden bleef dat verschil onopgemerkt, zo lang de waardering van de verschillende vormen met elkaar in de pas liepen. Maar de huidige politieke betrokkenheid met de papieren goudmarkt splitst de groep van Goldbugs op in twee duidelijk verschillende groepen die duidelijk twee verschillende redenen hebben om in goud te zitten.

De afgelopen drie jaar hebben de handelaren in de papieren goudmarkt het beduidend slechter gedaan dan zij die fysiek goud kopen, omdat de papieren instrumenten door hun hefboomwerking procentueel verder zijn gedaald. Niet langer in staat om zich stil te houden zet de pijn van hun verliezen aan om luider (en irrationeler) te reageren op veranderingen in de goudprijs.

Elke daling van $2 per troy ounce wordt door hen gezien als een totale mislukking van goud en elke stijging van $2 wordt aandoenlijk aangehaald als bewijs dat het goed gaat met goud. Dit zijn overduidelijk de percepties van beleggers die in de papieren goudmarkt of in de goudmijnaandelen beleggen. Het zijn niet de gevoelens van de fysiek goud belegger, die weten dat ze met fysiek goud een wereldklasse bezit in handen hebben! Het is de fysiek goud belegger die het goud stevig vasthoudt in het licht van de massieve manipulatie van goud.”

Dit commentaar was volledig gericht op de falende goudbelegger uit het verleden. Of je nou goudmijnaandelen of een goudcontract koopt, de zwakte van die strategie is dat deze beleggingen het doelwit zijn van officieel beleid. Een investeerder dan dit beleid ‘uitzitten’, maar hij kan zich ook direct inkopen in de goudmarkt die niet gecontroleerd kan worden. Fysiek goud!

De werkelijke hefboomwerking zit hem vandaag de dag in het begrijpen van de impact die de ‘afwikkeling’ van het officiële beleid heeft op de twee verschillende markten voor goud [goudcontracten en fysiek goud].

De grote aanbieders van goudcontracten kunnen en zullen niet ‘zomaar weglopen’. Ze hebben op papier zoveel aanbod gecreëerd die niet gedekt kan worden met fysiek goud dat het geen optie is om te stoppen met het uitschrijven van nieuwe beloftes op goud. In een allerlaatste poging zullen ze alle handelaren in deze markt ervan bewust maken dat ze een bodemloze put van aanbod zullen scheppen, indien dat noodzakelijk is om een stijging van de prijs van goudcontracten te neutraliseren. Ongeacht de prijsontwikkeling van fysiek goud! Vooral als de stijging van de prijs van goudcontracten de enige marge is waar handelaren aan moeten voldoen. Aan het eind van de rit zal niet één speculant, commerciële handelaar of gokker in de wereld een goudcontract willen hebben die niet met fysiek goud afgewikkeld kan worden. Het einde van de huidige papieren goudmarkt kan er als volgt uitzien:

Wanneer fysiek goud in prijs stijgt en voor een prijs van $3.000 per troy ounce verhandeld wordt…. en een grote handelaar bereid is om goudcontracten in onbeperkte hoeveelheden aan te bieden… voor zeg $200 per troy ounce…. dan zal niemand deze kopen indien de afwikkeling van deze contracten alleen in cash of in nieuwe goudcontracten kan plaatsvinden!!!

Dit, mijn vrienden, is het volledige plaatje dat niet alleen gezien wordt door het oude geld in de goudmarkt, maar ook door het nieuwe geld! Dat is ook de reden waarom zoveel fysiek goud de Verenigde Staten verlaat. Zie ook de reactie van TownCrier van 19 april 2000:

“Westerse goudbeleggers hebben de ware goudspirit verloren die zo diep geworteld zat in hun verleden, omdat ze jagen op de winsten in plaats van op de realiteit. Mr. Farfel schreef de volgende reactie die dit Westerse fenomeen zo treffend beschrijft: “Het lijkt erop dat je de mentaliteit hebt van een handelaar, één zonder een vast geworteld geloof in iets anders dan datgene waar je winst mee kunt maken…”.”