Gold Trail: Waarom men de dollar steunde (Deel V)

Vorige week publiceerden we het vierde van de Gold Trail, waarin de waarde van goud centraal stond. Volgens FOA stonden we in 2000 aan de vooravond van één van de weinige momenten in de geschiedenis waarin goud een relatief grote sprong in waarde zal maken. Dit valt samen met de transitie naar een ander geldsysteem, waar we ook al het nodige over geschreven hebben. De goudprijs is tussen 2002 en 2012 sterk gestegen, maar van een transitie naar een ander geldsysteem is nog geen sprake geweest.

In het volgende stuk staan we nog even stil bij de vraag waarom de rest van de wereld de dollar bleef accepteren na 1971. De munt was niet meer gedekt door goud, maar toch keerde de wereld de dollar op dat moment niet de rug toe. Welke afweging hebben centrale bankiers moeten maken om de dollar kunstmatig te ondersteunen?

Lees ook de eerdere publicaties van de Gold Trail op Marketupdate:

Deel V: Waarom men de dollar steunde

Uit verschillende invalshoeken stelden we dezelfde vraag: Waarom bleven zoveel landen in de wereld het dollar reserve systeem accepteren, nadat de dollar van de goudwisselstandaard af was gegaan?

Ze hadden absoluut een keuze: Doorgaan met het gebruiken van dollars of teruggaan naar het gebruik van goud. Ze kozen ervoor de dollar te gebruiken! Ik heb al laten zien dat landen met dit beleid lijnrecht tegen het gezonde verstand in gingen, vooral toen duidelijk werd dat de VS een beleid zou voeren van aanhoudende monetaire expansie. Een beleid dat inflatie bracht voor alle valutasystemen in de wereld, tot het einde van 1997 aan toe.

Mijn standpunt is dat hun acties alleen te rechtvaardigen zijn vanuit de positie dat men tijd wilde ‘kopen’. De meeste grote landen in Europa en de rest van de wereld hadden een economie die op zichzelf kon staan in een competitieve wereld. Uiteraard, de transitie vanaf een dollar reserve systeem zou pijnlijk zijn geweest. Maar vergelijk dat verlies eens met het gedeelte van de welvaartsstijging die de rest van de wereld als belasting betaalde aan de VS, door kunstmatig de wisselkoers van de dollar te ondersteunen… Centrale banken voerden een beleid dat de productiviteit van haar burgers verspilde, met als doel een falend dollarsysteem nog langer in stand te houden.

Ze waren toch niet dom?! Zoals ik eerder schreef in het artikel “Fundament“:

— De meer ontwikkelde economieën van de G7, de landen die over een goudvoorraad beschikken, zaten met een andere vraag. Als het opzuigen van dollarreserves gelijk stond aan het importeren van dollarinflatie – en er tegelijkertijd een Amerikaanse afzetmarkt voor goederen gecreëerd werd – waarom zouden ze dan niet meteen hun eigen munt bijdrukken om de koopkracht die Amerikaanse burgers hebben, ook te geven aan de eigen bevolking? —

 Aan de andere kant: Waarom zou je geen markt creëren voor je eigen goederen door deze te verkopen aan je eigen bevolking, en daarvoor je eigen valuta als reserve te gebruiken?

Het was duidelijk dat het falen van het dollarsysteem na 1971 een gezonde dosis substantiële prijsinflatie zou toedienen aan de VS. Niet slechts de 10% of de 13% die we kregen! De grote Europese landen, waarvan de geldsystemen de komende 20+ jaar ook zouden expanderen, zouden hun levensstijl in dat geval meer in verhouding brengen tot hun productiviteit. Dit was tenminste redelijker dan de belasting die men zou betalen in de vorm van ondersteuning van de dollar. Of toch niet?

Juist. De hele wereld zou verder omlaag gegleden zijn op de inflatieschaal, indien men de dollar had laten vallen. De levensstijl van iedereen was in dat geval nog veel verder omlaag gegaan. Meer in de VS en iets minder in Europa, maar nog belangrijker dan dat: de hele internationale handel zou aanzienlijk vertraagd worden zonder een vorm van wereldreservemunt. Het was niet uit te sluiten dat, indien we het dollar reserve systeem hadden verlaten, we er generaties lang over zouden doen om de internationale handelsstromen weer op het oude niveau terug te brengen. Zo groot zou de impact zijn geweest, indien er een financiële breuk van deze omvang had plaatsgevonden.

En toch keerden ze niet terug naar goud! In de ogen van velen was goud niet meer de controlerende macht die de wereldwijde financiële stromen en handelsstromen kon reguleren. Goud was in die tijd een optie, maar de wereld had net gezien hoe een moderne supermacht simpelweg kon weglopen van de discipline van goud. Uit mijn eerdere stuk:

— Zelfs onder een puur op goud gebaseerd geldsysteem zal de mens iets verzinnen om er derivaten van te maken. In dat proces wordt er – linksom of rechtsom – altijd meer goud uitgeleend dan we hebben en meer dan we ooit terug kunnen betalen. Je hoeft maar in de geschiedenisboeken te duiken om dit bevestigd te krijgen. Keer op keer beginnen we met een solide fundament van goud, dat snel gedegradeerd wordt tot troep. Dat is niet iets Amerikaans, dat is hoe de wereld werkt. —

Het lijkt erop dat de enige verklaring voor de aanhoudende steun voor het dollarsysteem het ‘kopen van tijd’ was. Tijd om een nieuwe wereldreservemunt te creëren. Maar dan wel een die onderworpen werd aan een hele groep van diverse landen met tegenstrijdige politieke wensen. In deze constructie zou niet langer één land de lakens uitdelen. Daarnaast werd de noodzaak weggenomen om [het geld] te [laten] concurreren met goud. Laat goud de ondersteunende “waarde reserve” zijn, die verhandeld wordt in een vrije markt. Niet uitgeleend en niet als monetair goud, om prijsmanipulatie te voorkomen.

In deze constructie vertegenwoordigt een moderne fiat valuta uitsluiten de productiviteit van de naties die ze vertegenwoordigt. Dat is niets anders dan de fiat geldsystemen die we meer dan zestig jaar lang doorstaan hebben. Alleen dit keer zonder de illusie van een gouddekking en haar disciplinerende werking. Als zodanig zal de vrije goudmarkt voortdurend de verschillende valuta van de wereld devalueren. Op een soortgelijke manier als waarop de aandelenmarkt voortdurend corrigeert voor de inflatie van de lokale valuta.

Misschien zijn de baten van deze nieuwe constructie het waard om zoveel productieve bezittingen en besparingen op te offeren. Misschien zullen we nooit te weten komen hoe ver de wereld afgegleden zou zijn als we de dollar destijds al hadden afgeschreven. Zonder die kennis als maatstaf kunnen we niet beoordelen of het verlies van de afgelopen decennia het waard was.

Vandaag de dag wordt de steun voor de dollar afgebouwd in de groeiende schaduw van de euro. Dit zal uiteindelijk een enorme negatieve impact hebben op alle papieren bezittingen die uitgedrukt zijn in dollars. Of die nou gezien worden als harde of zachte papieren bezittingen, de prijsinflatie die komen gaat zal het gebruik van instrumenten die dollars vertegenwoordigen overbodig maken. 

In het volgende deel: Hoe olie gebruikt werd om de motieven achter de bouw van de euro te maskeren, ondanks het feit dat olie de creatie ondersteunde.

Dank voor het lezen… FOA/ gids van de Gold Trail (Vertaling door Frank Knopers)

Dit artikel verscheen afgelopen vrijdag in de Marketupdate Weekendeditie. Schrijf u hier in en ontvang iedere vrijdag onze nieuwsbrief!

Marketupdate.nl Crypto redactie
Marketupdate.nl Crypto redactie

Dagelijks op de hoogte van het crypto nieuws via marketupdate.nl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doe mee met de Bullrun 🚀20 euro gratis tijdelijke actie bij Bitvavo