Na een korte onderbreking gaan we deze week weer verder met het vertalen van de Gold Trail. In dit deel legt FOA uit dat de derivatenmarkt voor grondstoffen weinig van doen heeft met de onderlinge fysieke markt van vraag en aanbod en dat de waardes van papieren afgeleiden vooral een weerspiegeling geven van de hoeveelheid leverage in de markt en het vertrouwen in de papieren claims.

Lees ook eerdere delen van de Gold Trail op Marketupdate:

• Deel I
• Deel II
• Deel III
• Deel IV
• Deel V
• Deel VI
• Deel VII
• Deel VIII
• Deel IX
• Deel X
• Deel XI
• Deel XII
• Deel XIII
• Deel XIV
• Deel XV
• Deel XVI
• Deel XVII
• Deel XVIII

Gold Trail: Wat is reële waarde? (Deel XIX)

FOA (19 augustus 2000): In tijden als deze kan ik de gedachten van alle beleggers wereldwijd bijna voelen. Ze zijn ervan overtuigd dat de toekomst er net zo uit ziet als ze denken. Deze gedachten zijn een gemeenschappelijke bewustwording geworden, omdat iedereen het met elkaar eens is en de bevindingen extrapoleert naar de toekomst. Toch is de toekomst van de mensheid vaak negatief beinvloedt doordat mensen handelden op basis van kennis die ze aan elkaar overdroegen. Vooral als die ‘kennis’ in tegenspraak was met de natuurlijke wereld om ons heen. Dit is nergens meer evident dan in de Westerse visie op het begrip ‘vermogen’!

Ik, als Westerling, ben er volledig van bewust hoe ons denken onze toekomst zal vormgeven. Van wieg tot graf leren we van elkaar een hoge waarde toe te kennen aan dingen die eigenlijk geen werkelijke waarde hebben. Van aandelen tot obligaties en van deposito’s tot valuta, we hebben ze allemaal als vertegenwoordiging van het door ons vergaarde vermogen. We verwachten allemaal dat deze objecten onze toekomstige levensstijl veilig kunnen stellen. Maar niets van dit alles telt als vermogen in onze natuurlijke wereld. Ze hebben allemaal geen enkele waarde, totdat we ze inwisselen voor dingen van natuurlijke waarde.

De ‘papieren waardes’ zijn niets meer dan claimbewijzen waar we waarde aan toe leerden kennen, omdat anderen met een Westerse visie er ook waarde aan toekennen. Zelfs nu het einde van dit financiële tijdperk snel nadert blijven we de Westerse gewoontes vasthouden.

Een aandelenhandelaar blijft een aandelenhandelaar, ongeacht welke bedrijfsnaam er op die aandelen staat. Als beleggers denken dat de wereld meer golfballen nodig heeft, dan moet je aandelen bezitten in bedrijven die golfballen verkopen. Hebben we meer computers of internetaanbieders nodig, dan kopen we daar de aandelen van. En als we denken dat de goudprijs gaat stijgen, dan kopen we goudmijnaandelen.

Beleggers jagen op de papieren afgeleiden, omdat we geleerd hebben om daar waarde aan toe te kennen. Neemt de vraag naar elektriciteit toe, dan kopen we daar futures voor. Verwachten we een toenemende vraag naar olie? Dan kopen we daar futures van. Is het ijzer? IJzerfutures!

En toch, zelfs als we er zo over praten, doet geen van de handelaren op de beurs iets anders dan het toepassen van datgene wat ze vanuit hun Westerse visie van waarde geleerd hebben. Als het puntje bij het paaltje komt, dan bezitten zij niets van natuurlijke waarde dat over een langere periode waarde vasthoudt.

Zoomen we verder in op de Westerse visie op waarde, dan komen we uit op de papieren futuresmarkt waar alle handelaren vertrouwd mee zijn. Wat ik dan raar vind is dat universeel geaccepteerd wordt dat deze markt van papieren afgeleiden op gelijke waarde wordt geschat als het ‘echte ding’. Zowel in waarde als in het bezit ervan. Hoe vaak heb ik doorgewinterde professionals wel niet horen zeggen dat de onderliggende waarde, indien gewenst, uitgeleverd kan worden. Echter, in werkelijkheid zijn noch de aanbieders, noch de afnemers van de papieren derivaten in staat voor de volledige 100% in fysieke spullen uit te leveren, wanneer het puntje bij het paaltje komt. Dat heb je goed gelezen: geen van de twee partijen in ieder derivatencontract kan de volledige onderliggende waarde leveren of afnemen.

Deze derivatenmarkten zijn nooit ontworpen om 100% waarde te vertegenwoordigen van de onderliggende fysieke waarde. Daarom vertegenwoordigen deze instrumenten ook niet de werkelijke waarde van de fysieke bezittingen die ze claimen te zijn. De prijzen die in de derivatenhandel tot stand komen zijn slechts een mening over vraag en aanbod in de markt. Daarom is deze prijs nooit de werkelijke waarde die tot stand zou komen in een 100% fysieke uitwisseling van goederen.

De enige waarde die deze derivatenmarkt vertegenwoordigt is de hoeveelheid geleend geld die zich aan beide kanten van de contracten opbouwt. De slotkoers van goudcontracten laten de laatste tijd zien dat er een bodemloze put van geleend geld beschikbaar is om shortcontracten toe te voegen tegenover iedere long positie in de markt. Dit is de werkelijke informatie die een belegger zou moeten halen uit de slotkoers van een derivaat. Niet een benadering van de fysieke vraag en aanbod factoren in de markt.

Maar net zoals de short posities in de markt niet in staat zullen zijn fysiek edelmetaal uit te leveren, zo zullen de long posities ook niet in staat zijn het fysieke edelmetaal af te nemen! Waarom niet? Binnen de Westerse visie van waarde accepteert men dat de hoeveelheid geleend geld in de markt groot genoeg is om de prijs van het derivaat naar boven of beneden te drukken en dat men zal accepteren dat dat de werkelijke vraag en aanbod fundamentals zijn van de onderliggende fysiek waarde.

Juist, miljarden dollars aan fysiek goud wordt dagelijks verhandeld op basis van de prijs van een afgeleide van goud. En met alle valuta die beheerd worden door overheden kun je niet anders concluderen dat de lage goudprijs van dit moment een politiek cadeautje is voor diegene die zich niet laten verblinden door ‘Westerse waardes’.

Begrijp dat deze situatie al heel lang bestaat. De overgrote meerderheid van Westerse handelaren gebruikt cash settlement en neemt bij lange na niet genoeg fysiek edelmetaal af om de vraag en aanbod dynamiek fundamenteel te beïnvloeden. Handelaren denken daarentegen dat de slotkoers van de goudcontracten een goede weerspiegeling geeft van de werkelijke vraag en aanbod fundamentals van fysiek goud. Dat is niet het geval en dat zal ook nooit het geval zijn. Vandaag de dag vertegenwoordigen deze prijzen alleen nog maar de hoeveelheid leverage in de derivatenmarkt.

Is dit fraude? Is er verschil tussen iemand die op papier goud aanbiedt die het niet kan leveren en iemand die op papier goud wil kopen, maar het nooit kan betalen? Het bewijs hiervan wordt geleverd vlak voor de dag waarop contracten aflopen, omdat zowel de shorts als de longs dan opeens massaal kiezen voor cash settlement. Ze gokken alleen maar op de prijsbeweging van iets dat geen werkelijke waarde vertegenwoordigt. Het feit dat ze voor cash settlement kiezen is het bewijs dat dit het motief is van Westerse handelaren. Beleggers die wachten op een stijging van hun goudcontracten kunnen daar heel lang op wachten.

Een goudcontract is wat anders dan goud