Bron: Maarten Verheyen
| “Ik moet me geen zorgen maken om al dat geld printen. Ik heb toch geen geld” Dit kreeg ik wel eens te horen wanneer ik mijn docu toonde aan vrienden of familie. Wel, de realiteit is dat mensen zonder geld helaas het eerste slachtoffer zullen zijn. Dit zijn de mensen met een lager inkomen en zij besteden proportioneel een groter deel van het inkomen aan voedsel en andere basisbehoeften. Als je 20% van je inkomen besteedt aan voedsel en de prijzen stijgen met de helft, heb je een serieus probleem. Waar denk je dat de Arabische Lente indertijd over ging? Mochten we straks overal prijsstijgingen zien door de toegenomen geldhoeveelheid, kan ik je nu al voorspellen wat de reactie van de overheid zal zijn. De verantwoordelijkheid voor de stijgende prijzen zal niet komen te liggen bij de centrale banken, maar men zal de zwarte piet doorschuiven naar de ondernemers (en de beleggers). Ik kan het me zo voorstellen. We’ve seen this movie before. Het verhaal zal zijn dat de ondernemers de Coronacrisis snel proberen goed te maken met stijgende prijzen. Noteer het gerust, want ik ga hier later terug naar verwijzen. Het is allemaal zooooo doorzichtig. Er is tegenwoordig veel te doen over de groeiende ongelijkheid, maar hetgeen ik in deze discussie mis, is de rol van de centrale banken. De dag dat Nixon de dollar loskoppelde van het goud is de dag dat de ongelijkheid is beginnen toenemen. Ik heb reeds uitgelegd waarom stijgende prijzen eerder een probleem zijn voor armere mensen dan voor rijkere. Wie een beetje vermogen heeft, bezit aandelen, edelmetaal, vastgoed, … en dit zijn net activa die in waarde stijgen wanneer er inflatie is. Rijkere mensen hebben ook makkelijker toegang tot kredieten en profiteren zo opnieuw van de groeiende inflatie. Als ik met geleend geld een appartement koop en nadien de huur kan verhogen, wordt het een stuk makkelijker om de lening af te lossen. Als politici werkelijk de armoede en groeiende ongelijkheid willen aanpakken, moet men dus eerst en vooral stoppen met geld printen. De ongelijkheid begint daar. Vreemd genoeg zijn de grote bestrijders van de armoede net degenen die ook het hardst staan te roepen om méér geld te printen. Ofwel begrijpen ze niet hoe de economie werkt (kans is groot), ofwel vinden ze het stiekem wel een aantrekkelijk idee om de armen afhankelijk van hen te maken. Het is een vorm van jobzekerheid. Wanneer de inflatie toeslaat, heb je winnaars en verliezers. De winnaars bezitten beleggingen die sneller stijgen dan de inflatie. Ik ken er zo twee. Goud en zilver. |
