Deflatie of inflatie?

Deflatie bestaat niet! Uw geld wordt nooit meer waard. Het is uw koopkracht die steeds netto verder afneemt. Omdat schuld drijving steeds meer lasten opeisen . De limiet van deze dynamiek ligt bij de omslag van vertrouwen naar wantrouwen in het complexe economisch-politiek gebeuren.

Wanneer schijnbaar lagere prijzen de consumptiedrang niet meer stimuleren is er een vertrouwenscrisis aan de gang. De politieke economie gaat de burger dan met allerlei hardere maatregelen nog meer stimuleren tot consumptie. Bijvoorbeeld negatieve rentes op spaar reserves, terwijl de belastingsklopjacht toeneemt. Alle stimulering en dwang gaan nu crescendo averechts werken. De economie gaat in stagflatie. De consument wordt steeds angstiger en daardoor minder economisch actief. Een dodelijk negatieve spiraal waar je niet/nooit uitraakt zonder hyperinflatie.

Geen deflatie

Toenemende ontwaarding is geen deflatie. Koopkracht armer worden mag men dan al deflatoir noemen, maar uw geld wordt daardoor niet sterker. De huidige prijsinflaties in de stagflatie economie zijn voorlopig nog slinks en nog niet spectaculair. De consument merkt nog niet hoe de kwaliteit van vele producten naar beneden gaat. Ook de lastenheffingen worden voorlopig nog héél geraffineerd opgelegd. Dat is de kunst van de politieke economie die het wankelende burgervertrouwen met toenemende vervalsingen probeert af te remmen.

Het is de alsmaar toenemende verarmende ontwaarding die geen duurzame banengroei tot stand kan brengen. Dat is het gevolg van een over-stimulerend inflatoir proces dat alle vertrouwen crescendo heeft geërodeerd tot de machine stil viel. Economische stagnering is geen deflatie maar een vertrouwensprobleem van de burger – consument, investeerder en ondernemer – in zijn politieke beheerders, die hun mismanagement steeds maar krachtiger blijven ontkennen. We zien dit fenomeen zich verspreiden over de hele wereld.

De inflatoire rages in het Westen gingen in overdrive na de Tweede Wereldoorlog. Kunstmatige stimulering van welvaart/welzijn moest nieuwe oorlog uitsluiten. Deze synthetische euforie loopt nu op z’n laatste benen. Nu vragen we ons af hoe het verder moet met de verzorgingsstaten aan het einde van hun schuld-latijn. De aankomende verarmingen worden ten onrechte als deflatie bestempeld, omdat stimulerende inflaties uitgewerkt raken. De verarmende ontwaarding is tegelijk oorzaak en gevolg van het mismanagement van de politieke economie.

Tastbare waarde

Dan rest er nog maar één uitweg. Zoeken naar de juiste tastbare waarden en die dan accumuleren ten koste van productieve investeringen die steeds schaarser worden. Zijn de producten van de financiële industrie en onroerend goed de juiste waarden!? Waarom zouden ondernemers, consumenten en investeerders hun vertrouwen in de economie, en het beheer ervan ,moeten blijven behouden??? Een cruciale vraag die vooralsnog zonder afdoende antwoord blijft! Ook in Davos zijn de optimisten & pessimisten het grondig oneens.

Ondertussen zien we de voortschrijdende verschuiving van elektronisch goud naar fysiek goud als tastbare waardeopslag. Bovenstaande moet aantonen dat dit niet zomaar een voorbijgaande modegril is. Zij die fysiek goud kopen laten zich helemaal niet afschrikken door de manipulatieve daling van de elektronische goudprijs! Er is nu een veel dieper liggende drijfveer die de sterke handen van de goud kopers drijft! Die drijfveer is niet de onbestaande deflatie, maar de toenemende politiek-economische stagnering. En die stagnering is systemisch! De mercantilistische Chinezen weten zelf maar al te goed dat ook hun sterke economische groei schuld-gedreven is. Maar hun enorme schuldenproductie (o.a. schaduwbankieren/leenhaaien) is nog steeds netto productief, wat het Westen steeds minder is.

De accumulatie van fysiek goud zal aanhouden en toenemen zolang de investeringen in de economie steeds minder productief zijn in duurzame winsten. De voorbije 40 jaar evolueerden we crescendo naar een hit-and-run pseudo-economie. Dat weerspiegelde zich ook in de exploderende groei van de financiële industrie. Het is nu gewoon wachten totdat de grote vermogens niets anders meer kunnen concluderen dat het economisch/financieel systeem onherroepelijk aan het vastlopen is. Dan komt de onvermijdelijke stormloop naar fysiek goud als waardeopslag, in afwachting van de grote reset. Het dumpen – in bankrun style – van alle waardeloze pseudo assets zal dan rucksichtloss plaatsgrijpen. Kopers zullen pas opdagen aan absolute bodemprijzen. Daarom wil Euroland ook het shorten verbieden.

Conclusie

Het globaal geïntegreerde financieel, monetair, economisch systeem is nu zodanig kwetsbaar gemaakt dat één enkel strohalmpje z’n ruggengraat kan breken. Niet in het minst omwille van de manisch doorgedreven derivatisering. Dit besef is nu parabolisch aan het groeien als nooit tevoren. Of we dit nu allemaal deflatoir of inflatoir noemen, maakt zelfs niks meer uit. Het is gevaarlijk hoog spel en dat wreekt zich eerder of later. Als straks hot-money gaat uiteenstuiven stort dit kaartenhuis in mekaar met donderend geraas.

Door: 24 karaat

Deflatie bestaat niet, men vlucht naar tastbare waarde

Disclaimer: De artikelen van gastschrijver 24 karaat zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van 24 karaat moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor de bijdragen van 24 karaat.