Zero Hedge zette in 2013 een koersdoel van 1900 punten op de S&P 500, enkel en alleen door het balanstotaal van de Federal Reserve te extrapoleren naar het einde van het jaar en daar een soortgelijke stijging van de beurs overheen te projecteren. Rond de jaarwisseling stond de S&P 500 op 1850 punten, slechts enkele procenten verwijderd van dat koersdoel. Was dat toeval?
Het lijkt er niet op, want JP Morgan heeft de afgelopen jaren meer bewijs gevonden van de sterke correlatie tussen het beleid van centrale banken en de richting van de aandelenmarkt. De aankondiging van ‘Abenomics’ in Japan, ‘Operation Twist’ in de Verenigde Staten en Draghi’s verklaring om de euro koste wat kost te redden bleken achteraf een uitstekend instapmoment voor de aandelenmarkt. Financiële markten zijn dol op makkelijk geld en op de goede intentieverklaringen van de machtige centrale bankiers.
JP Morgan spreekt van een tijdperk van ‘centrale bank gedreven rally’s in aandelen’. Daarbij hoort de volgende grafiek.
Centrale banken stuwen aandelen omhoog (Bron: JP Morgan, via Zero Hedge)
Een gedachte over “Grafiek: Centrale banken stuwen aandelen omhoog”
Wat nogmaals onderstreept dat de ganse financiële industrie (FI) zich crescendo loskoppelt van de echte ekonomie, waarvan we blijven veronderstellen dat ze de FI ondersteunt.
Stijgende/dalende beurzen zijn slechts een onderdeel van de complexe $-FI. De aanhoudende divergentie tussen stagflatie-schuld gedreven ekonomie en de steeds maar inflaterende $-FI is de reden waarom diegenen met systeeminzicht steeds meer naar goudmetaal-rijkdom-reserve neigen. Vandaar de West > Oost goudmetaal vloei.
De pseudo rijkdom van de $-FI representeert steeds minder de overblijvende echte rijkdom van de produktieve ekonomie. Bij de fatale vertrouwensbreuk breuk zal goudmetaal rijkdom ook echt vrij gaan vlotten als vrijgoud.