Voorafgaand aan de G20-top van afgelopen weekend in Parijs liet de president van De Wereldbank, Robert Zoellick, opnieuw van zich horen. Hij schreef in een zeer opmerkelijke open brief aan de Financial Times welke afspraken de G20-landen moeten maken om tot hervormingen van het inteationale geldstelsel te komen. Hij herhaalde in zijn brief dat goud bij deze hervormingen een rol moet hebben en dat China uitdrukkelijker onderdeel moet zijn van het inteationale monetaire stelsel.
Zoellick schrijft in zijn inleiding: “Geld is macht. Verschuivingen in het monetaire stelsel zijn signalen voor de opkomst van nieuwe politieke orde. Het is niet toevallig dat koningen hun gezichten op munten zetten. Maar wanneer verandering draait om coördinatie [en] niet overheersing, dan hebben soevereine autoriteiten prikkels nodig om een langzame afbraak van de oude orde te voorkomen. Een nieuw kader biedt juist dergelijke stimulansen om oude en nieuwe actoren in de wereldwijde economie aan te moedigen: de Groep van Zeven ontwikkelde economieën, de leidende opkomende markteconomieën, het Inteationaal Monetair Fonds, de Wereldbank en de Wereldhandelsorganisatie.”
Zoellick laat zich in redelijk bedekte termen uit maar is tussen de regels door glashelder: de geldpers is het machtigste middel dat koningen in het verleden al gebruikten om hun belangen te financieren; die tijd is verstreken. Hierdoor ontstaat het risico dat de oude orde verdwijnt. Of dit zich nu langzaam voltrekt of abrupt. Zoellick drukt de regeringsleiders op het hart dat dit het moment is voor fundamentele hervormingen; want voorkomen is beter dan genezen..
