Jacob Schot, de Nederlandse advocaat van “Mathematically Perfected Economy™” (MPE), richt zich in het geld debat tot Robin Fransman, en Martijn Jeroen van der Linden en stelt dat geld als schuld moet worden gecreëerd, maar vrij van rente!
Dit artikel richt zich erop een correcte voorstelling van zaken te geven in het monetaire debat, dat wij diegenen zijn die geld creëren, en dat in het huidige aan ons opgelegde monetaire model het zogenaamde banken systeem zichzelf slechts tussenbeide wringt in onze monetaire zaken, en op de een of andere manier de macht hebben verkregen om ons geld onder valse voorwendselen te publiceren (tegen verwaarloosbare kosten) op hun papier, en computer systemen, tegen onrechtmatige rente met terminale gevolgen, hetgeen grotendeels de ongewenste wereld om ons heen verklaart.
Geld
Een minimaal aspect van geld is representatie. Wat dient geld te vertegenwoordigen, of wat moet het vertegenwoordigen? Dit is de eerste vraag die we moeten beantwoorden voordat we een goed begrip kunnen krijgen wat monetaire rechtvaardigheid is, en hoe we een eerlijk monetair systeem kunnen ontwikkelen.
We kunnen kortweg stellen dat geld de meeteenheid is van waarde, zoals bijvoorbeeld de kilo een meeteenheid is van gewicht. Essentieel is dat de meeteenheid niet wordt veranderd door externe factoren. Immers, bij een verandering van de meeteenheid hebben we altijd te maken met verliezers en winnaars (inflatie en deflatie). Geld dient een consistente waarde te vertegenwoordigen gedurende haar levensduur, waardoor niemand onrecht wordt aangedaan en niemand onverdiende winsten geniet zoals nu het geval. In ons huidige geldsysteem creëren banken ons geld tegen rente met uiteindelijk onoplosbare schuldenproblematiek als gevolg, en de daaruit voortvloeiende consequenties.
In plaats van ruilhandel (het onderling ruilen van goederen en diensten), gingen we geld gebruiken. Geld is daarom wellicht een van de grootste uitvindingen omdat het de liquiditeit van iedere economie enorm vergroot. Geld stelt ons tenslotte in staat om snel en effectief verschillende goederen en diensten te ruilen.
Belangrijkste eigenschappen voor geld:
- Reken/Meet eenheid voor waarde
- Opslageenheid van consistente waarde
- Ruilmiddel
Geld is het fundament voor iedere economie, en wanneer we monetaire rechtvaardigheid nastreven moet geld altijd een consistente waarde behouden gedurende haar levensduur. Alleen in “mathematically perfected economy™” (hierna MPE) wordt de waarde van geld gedurende de gehele levensduur bewaard door een 1:1:1 verhouding tussen [1] de geld circulatie, [2] de resterende schuld/verplichting, en [3] de resterende waarde van het gerelateerde onderpand. Later meer hierover.
“To find the players in all the corruption of the world, ‘Follow the money.’ To find the captains of world corruption, follow the money all the way.”
De privatisatie van onze valuta
Door Bankiers, Voor Bankiers
In het huidige aan ons opgelegde (ondemocratisch) systeem is al het geld Schuld, en Schuld bestaat uit de hoofdsom + (periodieke) rente.
Centrale banken en hun netwerk van commerciële banken hebben op slinkse wijze de macht verkregen om ons geld (als schuld) te publiceren zonder daarbij risico te lopen, en zelfs zonder het opgeven van eerder legaal bezit. De European Central Bank (ECB), het Federal Reserve System, de World Bank, het IMF, of ieder ander centrale bank systeem zijn organisaties waarbij een tussenpersoon die niets produceert (en niet de echte crediteur is) op onnatuurlijke wijze tussenbeide komt met betrekking tot transacties tussen crediteuren en debiteuren. Zij kunnen simpelweg stellen dat betalingsbeloftes alleen goed zijn wanneer deze uitgegeven worden op hun papier of in hun systemen.
Het woord “central” is de clue. Door een centrale bank te omgeven met satellietbanken – die in feite acteren als tussenpersoon – werpt de centrale bank de façade op dat legaal verdiende waarde en het risico daarvan op het spel zet.
De skyline van Londen
De tussenpersonen (lees: commerciële banken) hebben in feite “geld geleend” van de centrale bank en dit geld is zogenaamd aan “risico” onderhevig als de obligatie niet kan worden terugbetaald. Maar dit is niet het werkelijke risico van het zogenaamde financiële systeem…
Alles wat de banken doen is onze betalingsbeloftes uitgeven zonder noemenswaardige kosten. Daarbij brengen ze de schuldenaar rente in rekening, alsof eerder legaal verdiende waarde of risico van de bank op het spel staan. Dit geveinsde risico bestaat natuurlijk niet. De bank brengt simpelweg geld in omloop door het op de balans te zetten en in de computer in te voeren. Als die kosten terug zijn verdiend is er voor de bank geen verder risico meer. Dankzij dit systeem vermenigvuldigen ze hun onverdiende winst vele malen met de eerste terugbetaling van de schuld. Een schuld die vanaf het begin vele malen groter is dan de waarde van het onderliggende onderpand.
Door het moedwillig misleiden, en afleiden (middels onnodig ingewikkeld vakjargon; obfuscatie) van het publiek denken de meeste mensen dat we geld van een bank lenen, U weet nu beter…
Middels bijvoorbeeld een hypotheek verkrijgt een bank onder valse voorwendselen, het “recht” op een belangrijk deel van uw arbeid/productie, en indien nodig claimt men het onderpand (en nee Robin Fransen, niet aan de samenleving (“Je belooft dan aan de samenleving als geheel dat je een deel van je arbeid, een deel van je arbeidsinkomsten gebruikt om rente te betalen en de aflossing”).
En dat gebeurt zonder dat de bank daar iets van eerder legaal bezit tegenover stelt. De bank creëert via elektronische invoer in het systeem een krediet extensie gebaseerd op uw handtekening (hypotheekakte) met het onderpand en uw kredietwaardigheid als zekerheid.
Zoals gezegd stelt de bank daar niets tegenover. De bank is op de een of andere manier verstrekker geworden van onze onderlinge betalingsbeloftes (geld) van koper aan verkoper tegen verwaarloosbare kosten. Desalniettemin betaalt u per saldo over de hele looptijd van de hypotheek uw woning misschien wel twee tot drie keer, afhankelijk van de gemiddelde rentestand over de looptijd van de hypotheek.
Er is echter wettelijk gezien geen schuld aan de bank, immers was het geld voorheen niet legaal in het bezit van de bank, en het is moreel verwerpelijk zoals Robin Fransman toegeeft in zijn column:
“Je geeft één institutie het recht om claims op ons allemaal uit te geven, zonder dat daar een tegenprestatie tegenover staat. Het geeft een immense macht tot herverdeling, en die leg je dan op één centrale plek” – Robin Fransman
Ter verduidelijking, de institutie is in dit geval het georganiseerde bancaire systeem.
In dit verband wil ik ook verwijzen naar deze casus waarin dieper wordt ingegaan op de (on)wettige (non) contractuele en (im)morele aspecten. Met dank aan Paul van de Waarsenburg.
Misdaden tegen de mensheid
Gefalsificeerde leningen, tegen onrechtmatige rente
Banken pretenderen dat ze ons geld lenen, maar komen slechts tussenbeide in zaken tussen burgers en bedrijven en publiceren onze betalingsbeloftes (geld) in hun computer systeem tegen verwaarloosbare kosten. De banken ons rente in rekening voor iedere keer dat ze dat doen, maar in realiteit zijn wij als burgers de scheppers van geld. De mensen die produceren, uitvinden, ontwikkelen, werken, enzovoort.
“Het is een fundamenteel mensenrecht om betalingsbeloftes uit te geven vrij van extrinsieke manipulatie, wijzigingen, of exploitatie van die beloftes, of de natuurlijk mogelijkheid om die beloftes na te komen.”
Waarom zou een weldenkend volk (en haar gekozen overheid) rente betalen over haar eigen ruilmiddel, immers zijn wij het die waarde creëren en dus het ruilmiddel. Maar erger nog, het is diezelfde onrechtvaardige rente dat het criminele, en immorele geld systeem terminaal van karakter maakt, waarvan we de gevolgen overal om ons heen waarnemen. Ik beperk me hier even tot de economische gevolgen, om nog maar te zwijgen over secundaire ongewenste effecten voor het milieu, de samenleving en het welzijn van de mensen.
- Ongelijkheid (een wiskundige zekerheid)
- Prijs inflatie (voortdurend stijgende kosten van levensonderhoud)
- Monetaire deflatie (chronisch gebrekkige geldcirculatie in economie/samenleving)
- Onomkeerbare vermenigvuldiging van vervalste schuld door ongerechtvaardigde rente in terminale schulden
- Bedrijven, overheden (landen), en private faillissementen
- Privatiseringen
- Bezuinigingen
- Economische groei ten koste van alles
- Hebzucht & Speculatie
- Corruptie
- Oorlog
- Armoede
- Misdaad
- Extremisme
- Desintegrerende sociale (infra) structuren
- Werkeloosheid
- Verhoogde werkdruk, stress, burn-out, depressie, zelfmoord
- Kind verwaarlozing, kinderen niet opgevoed door ouders, maar door leraren en dagcentra die plotseling overal om ons heen verschenen
- Exploitatie (elkaar exploiteren, alsof dat ons zou kunnen redden)
- Vermogens verschuiving van de “many” tot de “few” die steeds meer van ons leven beheersen middels media, politiek, justitie, en zeer belangrijk “onderwijs”, omdat onze enige kans is dat we het *allemaal* begrijpen. Waarom is een van de belangrijkste fundamenten van onze samenleving (geld) geen verplicht studie onderwerp op (basis)scholen?
Wereldwijde schuldenlast (en rentelast) neemt alsmaar verder toe
Toename in schulden sinds 2007
Schuld is niet het probleem
Waarom geld creatie als schuld?
De twee voor de hand liggende alternatieven met betrekking tot de uitgifte van nieuw geld zijn: [1] Als overheidsbestedingen in de economie (geld wordt simpelweg gecreëerd door de overheid, vrij van schuld), of… [2] de uitgifte als schuld. Wat zijn de gevolgen of eventuele verschillen?
De integriteit van de schuld
Het belangrijkste verschil zit hem in het feit dat we bij schuldvrije overheidsbestedingen geen middel hebben om geld ook weer te onttrekken uit de circulatie (per afschrijving/consumptie onderpand), om zodoende een dynamische balans te garanderen tussen geld in omloop en datgene wat het geld representeert/dekking geeft. Bovendien is het onmogelijk om via overheidsbestedingen de hele breedte van de economie te bereiken op een eerlijke manier.
Schuld is dus simpelweg het rekenkundige gereedschap benodigd om de 1:1:1 verhouding tussen de geld circulatie, de resterende schuld/verplichting en de resterende waarde van het gerelateerde onderpand te bewerkstelligen, hetgeen op zijn beurt onveranderde koopkracht garandeert van ons geld (geen inflatie, en geen deflatie). Niemand kan problemen hebben met het terugbetalen van een schuld aan de hand van afschrijving of consumptie van het onderpand. De echte crediteur (bijvoorbeeld de verkoper van een huis) wordt direct volledig betaald. Er wordt niemand onrecht aangedaan.
Het is dus niet schuld wat het probleem is. Schuld stelt bijvoorbeeld een pas getrouwd stel in staat om een woning te kopen, terwijl ze daar de middelen nog niet meteen voor hebben. Het is schuld dat ons de mogelijkheid verschaft om geld weer te onttrekken vanuit de geld circulatie, teneinde een dynamische balans te behouden tussen de circulatie en datgene (resterende waarde onderpand) wat die circulatie vertegenwoordigt. Dit is de enige oplossing voor monetaire inflatie en deflatie*. De som van de schuld is nooit groter dan het geld in circulatie, en de integriteit van de schuld wordt gewaarborgd door een afbetalingsschema waarin de debiteur terugbetaald voor het gerelateerde onderpand aan de hand van consumptie of afschrijving. Martijn Jeroen van der Linden heeft volledig gelijk wanneer hij zegt dat we alleen een waardevaste munt kunnen realiseren zodra we inflatie en deflatie oplossen. Alleen met het in MPE omschreven process wordt die doelstelling gerealiseerd.
*Inflatie en deflatie worden respectievelijk gedefinieerd als toename of afname van het geld in circulatie per datgene wat het vertegenwoordigt.
Het probleem is Rente
Het betalen van (gefalsificeerde) schuld in het huidige monetaire systeem veroorzaakt een onomkeerbare cyclus van voortdurend lenen tegen rente en daardoor onomkeerbare vermenigvuldiging van schulden. Tegenover iedere nieuwe schuld staat een verplichting om rente te betalen, terwijl alleen de hoofdsom van de schuld in circulatie wordt gebracht.
Om een noodzakelijke vitale circulatie van geld in omloop te kunnen handhaven moet men opnieuw minstens zoveel lenen als men heeft betaald uit de oorspronkelijke omloop, terwijl de totale schuld onomkeerbaar blijft toenemen. Dit terminale proces veroorzaakt uiteindelijk onoplosbare schulden problematiek waarvan we het bewijs nu overal om ons heen zien.
Het probleem is de onomkeerbare vermenigvuldiging van gefalsificeerde schuld door onrechtvaardige rente. Rente heeft een kritische fout, zolang rente wordt toegepast is het onmogelijk om de effecten te neutraliseren en de consequenties te stabiliseren, het proces is voortdurend, onomkeerbaar, en terminaal.
“Anyone who believes that exponential growth can go on forever in a finite world is either a madman or an economist”
Op de website www.perfecteconomy.com kun je nog steeds de spreadsheets downloaden die in 1983-84 zijn gemaakt op verzoek van de Reagan Administratie, waarvan de uitkomst was dat ons op krediet gebaseerde geldsysteem rond 2010 in de terminale fase zouden belanden. Waarvan akte!
“Het is geen mysterie om het storingspatroon in onze pseudo “economie” te projecteren veroorzaakt door rente, als rente de schuld onomkeerbaar en voortdurend vermenigvuldigt in verhouding tot de gewenste geld circulatie, en steeds meer van iedere Euro gewijd wordt aan deze schulden, dan kan daardoor steeds minder van iedere Euro in circulatie aangewend worden voor de economie. Regulering kan dit terminale proces slechts vertragen.”
In MPE worden noch productie noch consumptie belemmerd door het opleggen van extrinsieke kosten (rente). Van belang is dat we een valuta circulatie beschikbaar stellen voor de productie die geen belemmeringen, beperkingen, of andere onrechtvaardigheden oplegt. Productie en ondernemen worden volledig ondersteund door een liquide, waardevaste en efficiënte valuta.
Monetaire inflatie en prijsinflatie verklaard
Hedendaagse “economen” gebruiken de term “inflatie” om twee heel verschillende dingen uit te drukken, alsof prijsinflatie een gevolg zou zijn van monetaire inflatie. In de pseudo-wetenschap die men ten onrechte economie noemt is er geen formele stelling en/of bewijs dat in een geldsysteem onderhevig aan rente [1] monetaire inflatie daadwerkelijk optreedt en dat [2] monetaire inflatie de prijsinflatie veroorzaakt.
Integendeel, de enige manier om monetaire inflatie te produceren is wanneer we meer lenen dan de waarde die het onderpand vertegenwoordigt, of dat we minder terugbetalen dan de verplichting. Het eerste is niet toegestaan en het tweede is rekenkundig onmogelijk, omdat we naast de hoofdsom ook de rente moeten betalen uit een circulatie die slechts bestaat uit resterende hoofdsommen. Faillissementen zijn hierin meegerekend en het verder inflateren van de geldhoeveelheid in circulatie werkt slechts tijdelijk en de effecten hiervan zijn te verwaarlozen.
Dus in plaats van de gevreesde monetaire inflatie, lijden we aan een chronisch deflaterende circulatie. En om deze reden alleen kan monetaire inflatie dus nooit de reden zijn van prijs inflatie. Derhalve is het onmogelijk dat er een correlatie is tussen monetaire inflatie en prijsinflatie.
Prijsinflatie is niettemin aanwezig in het huidige systeem. Op zoek naar de oorzaak komen we al snel bij de boosdoener, de enige component die toegevoegd is aan onze valuta, namelijk rente. Dat komt omdat de rente permanent en onomkeerbaar de schulden laat toenemen in verhouding tot de hoeveelheid geld in circulatie.
De steeds stijgende kosten van deze vermenigvuldigende schulden komen te rusten op onze industrie en samenleving, wat alsmaar stijgende kosten van levensonderhoud (prijsinflatie) tot gevolg heeft. Prijsinflatie wordt veroorzaakt door rente, en de enige manier om prijsinflatie (los van tijdelijke vraag en aanbod situaties) te voorkomen is door het elimineren van deze rente.
De meeste “economen” pleiten dus voor een systeem dat de diefstal op ons maximaliseert door de façade dat prijsinflatie wordt gecontroleerd door rente, terwijl het juist die rente is die de solvabiliteit steeds verder onder druk zet.
Vier cruciale vragen aan de Nederlandse Bank
Omdat geldcreatie begon bij centrale banken, en omdat alles draait om financiële stabiliteit (zoals op de site van De Nederlandsche Bank en andere centrale banken staat vermeld), hebben we in dit verband DNB verzocht antwoorden te geven op onderstaande vragen, waarvan we tot op heden slechts een bevestiging van ontvangst hebben, maar geen antwoorden. Ik nodig iedereen, en met name Robin Fransman, uit om hier invulling aan te geven.
- Hoe is het mogelijk om een vitale geldcirculatie te onderhouden zonder het opbouwen van onoplosbare schulden?
- Wat is de claim van de bank dat er een schuld bestaat aan de bank?
- Wat is de claim op rente wanneer de bank slechts de marginale kosten absorbeert van het publiceren van onze onderlinge betalingsbeloftes aan elkaar?
- Op basis van welke wettige (contractuele) overweging claimt de bank dat het eerder bezit opgeeft wanneer geldcreatie plaatsvindt?
Van geprivatiseerd “geld” naar Publiek geld
Een volledig monetair model, en een verantwoorde implementatie van een publieke (non-profit) boekhoudkundige monetaire infrastructuur
Wat is “Mathematically Perfected Economy™”? (Vrij vertaald: Wiskundig Geperfectioneerde Economie.)
Wiskundig Geperfectioneerde Economie is een valuta (ons geld) die niet onderworpen is aan rente, bestaande uit schuldfinancieringen voor alle personen en toegestane ondernemingen, betaald door elke debiteur zoals ze verbruiken van de aan de schuld gerelateerde onderpanden. Mike Montagne is de grondlegger van dit alternatieve rentevrij geldsysteem, waarover hij het een en ander gepubliceerd heeft op www.perfecteconomy.com.
Er is in dit systeem geen inflatie of deflatie, omdat het geld in omloop altijd nagenoeg gelijk is aan de resterende waarde van de bestaande productie over dat deel van de economie dat wordt ondersteund door de circulatie van ons geld.
De hoeveelheid geld is in dit systeem altijd consistent in kwantiteit met de resterende waarde van de onderpanden die bestaan, en waarvoor de valuta in circulatie was gebracht. Hierdoor verkrijgt de valuta zijn gelijkblijvende koopkracht.
Het (resterende) geld in omloop is altijd voldoende om de schuld af te betalen. Verdere productie wordt dus niet belemmerd door een gebrekkige geld circulatie (zoals nu het geval is er meer moet worden terugbetaald dan er in de circulatie aanwezig is door de factor rente). In Wiskundig Geperfectioneerde Economie worden schulden ten opzichte van de resterende waarde van de onderpanden niet groter, omdat de rentelast niet mee weegt.
Om schuld te kunnen betalen in het huidige monetaire systeem (schuld = hoofdsom + rente), die dus groter is dan de resterende circulatie, wordt een onomkeerbare cyclus van voortdurend lenen tegen rente en daardoor onomkeerbare vermenigvuldiging van schulden in gang gezet. Om een vitale circulatie van geld in omloop te kunnen handhaven moet men dus minstens opnieuw zoveel lenen als men heeft betaald uit de oorspronkelijke omloop. Dit terminale proces veroorzaakt uiteindelijk onoplosbare schuldenproblematiek waarvan we het bewijs nu overal om ons heen zien.
In MPE worden noch productie noch consumptie belemmerd door het opleggen van extra kosten (rente). Van belang is dat we een valuta circulatie beschikbaar stellen voor de productie die geen belemmeringen, beperkingen, of andere onrechtvaardigheden oplegt. Productie en ondernemen worden volledig ondersteund door een liquide, waardevaste, en efficiënte valuta.
“MPE is niet meer dan een enkelvoudige recept, voor het elimineren van onrechtvaardige interventie.”
MPE financiert een woning met een marktwaarde van €100.000 en een levensduur van 100 jaar tegen €1.000 aflossing per jaar, oftewel €83,33 per maand. Na 100 jaar is de woning afgeschreven en de geleende som van €100.000 volledig terugbetaald. De geleende €100.000 is nu volledig uit circulatie genomen, en is het eigendom van niemand meer.
MPE kort samengevat:
Geen private (geld scheppende) banken meer, maar een landelijke nutsinstelling/accountants kantoor als Gemeenschappelijk Monetaire Infrastructuur (non-profit). Niet anders dan wat banken nu gebruiken. Als het aan mij ligt nemen we de bestaande infrastructuur zelfs over (we hebben die immers zelf betaald). In deze omgeving wordt het MPE money management* geïmplementeerd en toegepast. Alles wordt daar onder voorwaarde van uiterste privacy bijgehouden. Je salaris komt binnen, betalingen worden gedaan, kredietwaardigheid gecontroleerd in geval van aanvraag financiering, etc.
*De rekenkundige/boekhoudkundige relatie van 1:1:1 tussen [a] Geld in omloop (Circulatie), [b] (Rest) Waarde Vertegenwoordigt Eigendom, en [c] Resterende Aflossings Verplichting.
Hoe we de valuta noemen is niet relevant voor de integriteit. We kunnen met de naam Euro doorgaan en implementatie op Europees niveau. De kosten van implementatie zijn te verwaarlozen. Er verandert praktisch gezien niet veel ten opzichte van het huidige systeem. Je hebt nog steeds je bankrekeningen met je geld daarop, maar we zijn ongeveer twaalf keer meer liquide (meer koopkracht, en het behoud daarvan).
Door de voorwaarden en de uitvoering op te nemen in onze grondwet voorkom je dat de politiek zichzelf afwijkend gaat gedragen ten opzichte van datgene dat we afgesproken hebben. Overheid kan voor controle en uitvoering zorg dragen.
Ter naleving is er het (open source) amendment (Absolute Consensual Representation) kortweg ACR (www.perfectedeconomy.org). Dit zou men moeten opnemen (per democratisch besluit, geheel, of aangepast) in de grondwet.
Een voorbeeld: We hebben de volgende gegevens en ik neem daarbij een loonbedrijf (kredietwaardig) als voorbeeld die de aanschaf van een machine wil financieren.
De op dat moment geldende vrije marktprijs van een machine inclusief een service contract en garantie. €100.000. De financieringsbehoefte voor aan te schaffen machine is dus €100.000.
De gemiddelde levensduur van de machine is voor dit voorbeeld bekend of kan redelijkerwijs ingeschat worden. Laten we zeggen tien jaar.
We hanteren een 1:1:1 ratio tussen a) geldcirculatie, b) vertegenwoordigd eigendom van de (rest)waarde), en c) (resterende) Aflossings verplichting/afschrijving
(Nieuwe) Geld Circulatie
a.) De €100.000 die in circulatie worden gebracht met de machine en de kredietwaardigheid van de koper (lener) als onderpand. De verkoper wordt meteen volledig betaald.
(Resterende) Waarde onderpand
b) Dit is de €100.000 aan waarde vertegenwoordigd door eigendom met lineaire afschrijving over 10 jaar.
(Resterende) Aflossingsverplichting per afschrijving/consumptie
c) €100.000 betekent een aflossing €10.000 per jaar over de levensduur van de machine van 10 jaar.
Totaal terugbetaald na 10 jaar: €100.000.
In de praktijk gebruiken we een de-escalerende/non lineaire afschrijving, waarbij de afgeschreven bedragen van hoog naar steeds lager gaan. Zo zijn er nog een aantal methodes om de realiteit zo dicht mogelijk te benaderen.
Je ziet dat we hier de levens cyclus van geld hebben voorgesteld zonder rente, met geld als meeteenheid en verschaffer van liquiditeit voor de handel gedekt en waarde gegeven door onderpand, en kredietwaardigheid ondernemer. Een kredietwaardigheid die hij niet wil verliezen!
De concrete voordelen
Geen monetaire inflatie of deflatie, geen mogelijkheid tot systematische manipulatie van ons geld en eigendommen, en geen onoplosbare schuldenbergen die zichzelf (exponentieel) blijven vermenigvuldigen door rente.
Vennootschapsbelasting kan worden afgeschaft, overheden financieren op dezelfde wijze, en gebruikers van een door de overheid gefinancierde structuur/dienst betalen aan de hand van afschrijving/consumptie, voor pensioenvoorzieningen kunnen we besluiten om een bepaald percentage van het verdiende geld verplicht te reserveren (behoud van koopkracht is immers gewaarborgd), aandelenmarkten (centers van exploitatie) worden overbodig gemaakt, immers is privaat kapitaal niet langer noodzakelijk ter financiering (wie wil concurreren tegen 0% rente?), meer besteedbaar inkomen, behoud van koopkracht.
Implementatie
Implementatie is relatief simpel, en zoals gezegd in verhouding tegen geringe kosten. Hoe? Om de bestaande gefalsificeerde schuld op te lossen aan de ondemocratische en onrechtmatige (centrale) banken schrijven we op een stuk papier het volgende: WILL PAY TO THE BEARER UPON DEMAND, INFINITY. Ons soortgelijke onherstelbare betalingsbewijs. Aanvaard het, of we zien je in de rechtbank, waar we de volgende argumenten zullen aanvoeren:
- Dat geen enkele private entiteit en/of andere entiteiten, of personen het recht heeft om claims uit te geven op de samenleving, en dat die claims onmogelijk zijn om terug te betalen,
- Dat een dergelijk optreden ons het recht geeft een soortgelijke claim te verstrekken,
- Dat er geen wettelijke grond is voor de vermeende schulden,
- En bovenal, dat het onmogelijk is een vitale geldcirculatie te onderhouden zonder het opbouwen van onoplosbare schulden problematiek door de opgelegde kunstmatige omstandigheden.
We verrekenen alle betaalde rente tegen nog uitstaande schulden. Hierdoor zijn meteen veel mensen schuldenvrij. We herfinancieren alles onder de MPE voorwaarden zonder rente. Dit vormt de basis voor een houdbare economie en niet de pseudo vrije markt die men nu economie noemt!
Lees ook: If I Were a President, How to Arrest Monetarey Collapse in a Day
Conclusie
Het betekent niets om monetaire hervormingen voor te stellen die geen oplossing bieden tegen inflatie, deflatie, de dispositie van het ruilmiddel, en onomkeerbare vermenigvuldiging van gefalsificeerde schuld door onrechtmatige rente in terminale schuld.
Er is maar één integrale oplossing voor [1] inflatie en deflatie, [2] systematische manipulatie van de kosten of waarde van geld en eigendommen en [3] permanent, onomkeerbare, en onontkoombare vermenigvuldiging van schuld in verhouding tot de noodzakelijke vitale geld circulatie.
De enige reden waarom je deze oplossing niet ziet is omdat de zogenaamde vertegenwoordigers dezelfde mensen zijn die het meest toegewijd zijn aan onze exploitatie.
Dit artikel werd ingezonden door Jacob Schot