Deze bijdrage is afkomstig van Beurshalte
Zondag sprak een grote meerderheid zich uit tegen de hervormingsvoorstellen van de Trojka voor hun land. In mijn ogen is dat een verstandige beslissing. Waarom zou je ja zeggen tegen een receptuur, waarvan het al meer dan vijf jaar duidelijk is dat ze niet werkt. Een rapport dat vlak voor het referendum publiek werd, vormde nogmaals een onderbouwing van het falen van het hervormingsbeleid. De Griekse vreugde na het bekend worden van de uitslag is ook nog eens begrijpelijk, omdat Europa vanaf de zijlijn onbeschaamd gepoogd heeft om het referendum de beïnvloeden. De Grieken hebben terecht deze pogingen genegeerd en afgestraft.
Maar hoe nu verder? Meneer Tsipras denkt, dat hij nu weer aan tafel kan om met de schuldeisers te praten over nieuwe plannen en voorstellen. Hij kan wel eens bot vangen in Brussel. De schuldeisers hebben het gehad met Griekenland en lijken er nu meer dan ooit op uit om een voorbeeld te stellen. Als de euro wil overleven, dan moeten partijen zich houden aan de gemeenschappelijke regels, geen tekorten kweken en de schulden afbetalen. Als de doorsnee Griek daarvoor moet bloeden, dan moet dat maar. Jammer, maar helaas! Dat zal potentiële nieuwe spelbrekers moeten afschrikken.
Griekenland uit de euro?
Het zou ook anders kunnen gaan. Zowel Europa als Griekenland moeten de uitslag van het referendum te baat nemen om te sleutelen aan het slecht functionerende europroject. Is het niet beter om een Grexit zo pijnloos mogelijk te laten verlopen en daarmee een model te ontwikkelen voor landen die in de nabije toekomst misschien ook willen uitstappen? Van een geolied verlatingsproces hebben zowel de vertrekker als de blijver voordeel. Maar de Europese Commissie zal juist met die wetenschap niet willen meewerken aan dit soort voorstellen. Een land als Italië mag nooit en te nimmer ook maar een seconde het idee gaan koesteren dat er wellicht een mogelijkheid bestaat een streep te zetten door hun hoge schuldenlast. Dat geldt al evenzeer voor landen als Spanje en Portugal en misschien zelfs voor Frankrijk.
En dan zijn er natuurlijk nog politieke redenen voor Europa om zich star en onverzoenlijk op te stellen. In zwaar getroffen landen als Ierland, Portugal, Spanje en Italië zijn Syriza-achtige partijen actief die het politieke establishment in de nek hijgen. Een succesje voor Syriza, hoe klein ook, kan deze linkse groeperingen de wind in de zeilen geven. Het lijden van de Griekse bevolking wordt doelbewust als afschrikwekkend voorbeeld gebruikt om deze links populistische partijen het leven zuur te maken. Maar niet alleen partijen in het Zuiden moeten ingetoomd worden. Ook rechts populistische partijen in het Noorden mogen geen voordeel genieten uit een mogelijk soepelere houding jegens de Griekse regering.
Tunnelvisie
Er is een reel gevaar, dat Europa aan een tunnelvisie lijdt, waarbij de korte termijn voordeel van een voorbeeld stellen de overhand heeft en er te weinig oog is voor de langere termijn. Als Griekenland wegzinkt in een economische chaos, wat nu dreigt te gebeuren, en vervalt tot een zogeheten failed state, dan zal dat onherstelbare schade toe brengen aan het Europees project, zowel bij de Europese bevolking als bij de rest van de wereld.
Wat er nu precies moet gebeuren, lijkt niemand te weten. We zijn immers in terra incognita terecht gekomen. Maar misschien moeten de laatste voorstellen van het IMF maar serieus worden opgepakt. Deze pleiten simpelweg voor meer en verdergaande schuldenreductie! Het is aan mevrouw Merkel om de handschoen op te nemen.
Cor Wijtvliet
Hoofdredacteur Beurshalte.nl
Over Beurshalte:
Dagelijks publiceert Beurshalte nieuwsbrieven en columns van leden van de redactie en van gastauteurs over de wereld van beleggen en alles wat ermee samenhangt. Daarnaast publiceert beurshalte wekelijks een nieuwsbrief met unieke inhoud over relevante beleggingsthema’s. Belangstellende lezers kunnen een gratis abonnement nemen. Als u geïnteresseerd bent, kunt u zich hier aanmelden!
