Er bestaan twee gevaren voor Europa. Het ene gevaar is een fiscaal Europa in de zin van een transferunie: eurobonds zonder begrenzing van publieke uitgaven middels een fiscale 0-lijn. Het andere gevaar is de verbreding van het mandaat van de Europese Centrale Bank: geldpersfinanciering van Europese overheidstekorten naar Angelsaksisch model.
Via EUObserver, de uitspraken van president Sarkozy:
Met slechts een week te gaan tot de presidentsverkiezingen, heeft de zittende Franse president Nicolas Sarkozy op zondag 15 april gezegd dat de Europese Centrale Bank een nieuw mandaat moet krijgen ter bevordering van het economische herstel – een no-go gebied voor Duitsland.
“Op de vraag wat de rol van de ECB is bij het stimuleren van groei, gaan wij Fransen het debat openen,” zei Sarkozy tegen zij aanhang in het centrum van Parijs bij de grootste rally van zijn herverkiezing campagne tot nu toe.
Hij zei dat er 'geen taboes' mogen zijn bij de bespreking van de regels van de eurozone, met inbegrip van een meer op groei-geörienteerde rol voor de ECB: “We kunnen geen taboe onderwerpen hebben. We kunnen geen debatten hebben verboden.”
Veel duidelijker zijn de woorden van president Sarkozy niet samenvatten: President Sarkozy is bereid om met zijn Europese collega-regeringsleiders de discussie aan te gaan of zij het monetaire equivalent van een coup d'etat zullen plegen.
Laat hierover géén enkel misverstand over bestaan: de wijziging van de statuten van de ECB door de politiek heeft maar één doel en dat is het kapen van de geldpers voor oneigenlijk doeleinden. Het moet er voor zorgen dat de Europese begrotingstekorten naar Angelsaksisch model gefinancierd kunnen worden met de geldpers. President Sarkozy dient resoluut teruggefloten te worden door Europa want dit is volstrekt onacceptabel.
De concurrent van president Sarkozy voor het presidentschap stelt ook niet gerust. De socialistische kandidaat Francois Hollande heeft bij herhaling gesteld dat het Europese begrotinspact zal moeten sneuvelen. Hij wil meer kunnen uitgeven dan er binnenkomt.
De Franse (verkiezings)slag is er één die Europa grote zorgen moet baren. Gaat Frankrijk linksom dan komt er een president die het strikt noodzakelijke niet wil uitvoeren en dat maakt de keuze voor Hollande er één voor een onhoudbaar verleden. Gaat Frankrijk rechtsom dan zit er een president die bereid is om een monetaire staatsgreep op de ECB en haar geldpers te plegen. Dit maakt de keuze voor Sarkozy er één van een onacceptabele Europese toekomst.
