Volgens Jim Rickards wordt de euro nog steeds onderschat, ondanks dat het de valuta is van het grootste economische blok in de wereld. Verschillende economen voorspellen al jaren het uiteenvallen van de muntunie, waaronder bekende figuren als Paul Krugman, Joseph Stiglitz en Nouriel Roubini.
Toch is hun voorspelling nog steeds niet uitgekomen. Integendeel, sindsdien heeft geen enkel land de muntunie verlaten en hebben Estland, Letland en Litouwen de euro juist ingevoerd. In een column op de Daily Reckoning legt Rickards uit waar het negatieve sentiment omtrent de euro vandaan komt en wat de critici volgens hem over het hoofd zien.
Cognitieve bias
Volgens Rickards is één van de verklaringen voor het negatieve sentiment ten aanzien van de euro de cognitieve bias, vooral in de Angelsaksische media. Amerikaanse kranten en tijdschriften ontvangen veel informatie over de ontwikkelingen in Europa vanuit het Verenigd Koninkrijk, omdat die dezelfde taal spreken. Wat er in de Duitse, Italiaanse en Franse media geschreven worden over Europa bereikt de Amerikaanse media vaak niet, waardoor de belangrijke financiële media in de Verenigde Staten een onvolledig en eenzijdig beeld krijgen van de ontwikkelingen aan de andere kant van de oceaan.
Een ander probleem is dat men de neiging heeft om de Europese Unie en de muntunie als één te zien. Onder de Europese bevolking is er veel kritiek op de bureaucratie in Brussel, terwijl men over de euro juist overwegend positief is. Ook in de zuidelijke landen van de muntunie, die de afgelopen jaren het hardst getroffen zijn door de Europese schuldencrisis, is de meerderheid van de bevolking positief over de euro. Zelfs in Griekenland, dat de afgelopen jaren drastische bezuinigingen en hervormingen moest doorvoeren, is een meerderheid van 60% van de bevolking nog steeds positief over de euro.
Rickards maakt de vergelijking met de Verenigde Staten. Ook daar heeft de bevolking een zeer grote aversie heeft tegen de overheid, maar staat het gebruik van de dollar als munt bij het grote publiek niet ter discussie. Wel zijn er een aantal staten waar men goud en zilver als betaalmiddel willen invoeren, maar alleen als aanvulling op de dollar.
Fiscale discipline
De kracht van de euro die door veel mensen onderschat wordt is de fiscale discipline die de munt oplegt aan overheden. Spaarders en investeerders hoeven met de komst van de euro niet langer te vrezen voor de devaluaties en het valutarisico van het tijdperk voor de euro. Europeanen weten nog al te goed hoe het leven was met de oude drachmes, lira’s en pesetas die voortdurend door inflatie werden uitgehold en de koopkracht van spaarders en gepensioneerden ondermijnden.
Met de komst van de euro kunnen overheden niet langer devalueren, waardoor dit risico verdwenen is. Overheden worden nu gedwongen om hun begroting op orde te brengen en hun schulden onder controle te houden, wat volgens Rickards op de lange termijn juist goed is voor de stabiliteit van de munt. Critici hebben gelijk als ze zeggen dat de muntunie een gezamenlijk fiscaal beleid nodig heeft, maar dat is volgens Rickards ook precies de kant die men op zal gaan in Europa.
Binnen de EU worden er verschillende constructieve stappen gezet, zoals een Europees uniform toezicht op de bankensector, een uniform depositogarantiestelsel en nieuwe bail-in regels om te voorkomen dat banken met belastinggeld overeind gehouden moeten worden. Ook wordt er al gesproken over de uitgifte van gezamenlijke obligaties, de zogeheten Eurobonds. Deze ontwikkelingen zullen de Europese muntunie juist sterker maken, zo verwacht Rickards.
Sterk fundament
Wat veel analisten ook over het hoofd zien is het sterke fundament van de Eurozone. De landen die de gemeenschappelijke munt gebruiken hebben samen 330 miljoen inwoners, vergelijkbaar met het aantal inwoners van de Verenigde Staten. Ook heeft de Europese muntunie een reserve van ongeveer 10.000 ton goud, meer dan de 8.133 ton in de Verenigde Staten. Ook is de euro een interessante munt voor centrale banken in de rest van de wereld, omdat de Eurozone veel goederen produceert en als economisch blok een overschot op de handelsbalans heeft.
Euro ondergewaardeerd
Rickards waarschuwt beleggers niet short te gaan op de euro. De Federal Reserve probeert de rente te verhogen en haar balans weer te verkleinen, maar door de zwakke groei van de economie zal de centrale bank dat beleid niet verder voort kunnen zetten. Ondertussen wijzen verschillende signalen erop dat de ECB haar monetaire beleid zal bijsturen, nu de inflatie oploopt en er in sommige markten nieuwe financiële bubbels dreigen te ontstaan. Een krapper ECB-beleid zal de euro juist doen stijgen tegenover de dollar, zo voorziet Rickards.
Lees ook:
- Deutsche Bank minder negatief over euro
- Draghi: “De euro is onomkeerbaar”
- Column: Geen eurocrisis, maar een schuldencrisis!
