Het besluit van de Amerikaanse president Obama om de pijpleiding nog even in de wacht te zetten heeft de relatie tussen de VS en Canada geen goed gedaan. De Canadese overheid had blijkbaar ingecalculeerd dat deze pijleiding er snel zou komen, maar door de toegenomen onzekerheid zoekt het land nu naar diversificatie. Volgens de Canadese minister van grondstoffen, Joe Oliver, versterkt Canada haar financiële zekerheid als het haar afhankelijkheid van de VS weet te verkleinen.
Momenteel exporteert Canada 99% van al haar olie naar de VS, een percentage dat volgens de minister-president Stephen Harper omlaag moet worden gebracht om Canada weer in de markt te zetten als 'supermacht' in de globale energiemarkt. De tegenslag in de ontwikkeling van de 'Keystone XL' pijpleiding door de VS heeft duidelijk gemaakt dat Canada haar klantenbestand moet diversificeren en uitbreiden naar andere gebieden, inclusief de groeiende Aziatische markt. Het is voor Canada natuurlijk het makkelijkste om naar haar buurland te exporteren, maar ook aan de andere kant van de Stille Oceaan zou het land haar olie makkelijk kunnen verkopen.
Canada heeft grootste oliereserve van niet-OPEC landen
Canada vertegenwoordigd meer dan 90% van alle bekende oliereserves buiten de OPEC-landen om, zo blijkt uit data van het 'BP Statistical Review of World Energy'. De meeste olie in Canada komt van teerzanden, die met name te vinden zijn in Alberta. De olieproductie in dit gebied zal in de komende acht jaar naar verwachting verdubbelen, aldus de Canadese associatie van olieproducenten. Het bedrijf Enbridge Inc. heeft al een voorschot genomen op het vooemen van de Canadese regering, want die zijn bereid een pijpleiding aan te leggen van het olieproducerende Alberta naar de westkust van het land. Daar kan de olie vervolgens in schepen worden getankt die het naar de Aziatische markt kunnen brengen.
Het uitstel van de plannen voor de 'Keystone XL' pijpleiding door de VS werd door milieuactivisten als een overwinning gezien, omdat een dergelijke pijpleiding tot gevolg kan hebben dat de olieproductie uit teerzanden sneller wordt uitgebreidt. En dat is bijzonder schadelijk voor het milieu, omdat er voor olieproductie uit teerzanden veel natuur opgeofferd wordt (de olie zit aan de oppervlakte, zie onderstaande afbeelding) en omdat het enorm veel energie kost om de olie uit de teerzanden te koken. De energie van één vat olie zou naar verluid maar drie vaten olie uit teerzand opleveren, een zeer laag rendement vergeleken met de olie die in het Midden-Oosten uit de grond komt.
Amerikaans banenprogramma was ongunstig voor Canada
De economische verhoudingen tussen Canada en de VS werden al op scherp gezet door het banenprogramma dat president Obama vorig jaar wilde doorvoeren, maar dat er uiteindelijk niet is gekomen. In dit programma was namelijk een 'Buy American' provisie opgenomen, die een negatieve effect zou hebben op de hoeveelheid handelsverkeer tussen de twee landen. Ook was er in het voorgestelde $447 miljard grote banenprogramma een heffing van $5,50 opgenomen voor Canadezen die naar Amerika zouden reizen.
En terwijl Canada de mogelijkheden verkent om een deel van haar olieproductie naar Azië te exporteren blijft het natuurlijk nog steeds achter de bouw van de Amerikaanse 'Keystone XL' pijpleiding staan. De Canadese minister van Buitenlandse Zaken verklaarde immers dat de bouw van deze pijleiding door de VS in het belang is van zowel de VS als Canada.
Grootschalige verwoesting van het landschap om olie uit het teerzand te halen. Een lucratief bedrijfsmodel bij olieprijs van $100 per vat
Interessante video over Canadese olieproductie uit teerzanden
Het aantal vaten olie dat uit de grond kan worden gehaald met de energie van één vat olie. Een dalende lijn die de gestegen olieprijs kan verklaren
