Bron: Bert Lanting
De Libische krijgsheer Khalifa Haftar probeert de internationaal erkende regering van premier Fayez Serraj economisch op de knieën te dwingen. Tien maanden heeft hij vruchteloos geprobeerd om de Libische hoofdstad Tripoli met zijn troepen in te nemen. Haftar heeft sinds april vorig jaar een groot deel van het land in handen.
Troepen van Haftars Libische Nationale Leger (LNA) hebben een aantal belangrijke olievelden en olieterminals geblokkeerd waardoor de olieproductie en de export van olie drastisch is afgenomen. De uitvoer van olie uit oostelijke havens als Ras Lanouf, Brega en Al-Hariga ligt al een week stil. Haftars troepen hebben dit deel van Libië al lange tijd in handen, maar lieten de olie-export ongemoeid ook al gingen de opbrengsten via de Libische staatsoliemaatschappij NOC naar de staatskas.
Milities van stammen die loyaal zijn aan Haftar legden ruim een week geleden tegelijkertijd de olieproductie in de zuidwestelijke olievelden El Feel en Sharara grotendeels plat en blokkeerden het transport van olie naar de exportterminals van Zawiya dat nog steeds in handen is van de Regering van Nationaal Akkoord (GNA) van premier Serraj. Het resultaat is dat de totale olieproductie met bijna driekwart is afgenomen, van 1,2 miljoen naar 320 duizend vaten per dag.
Nachtmerrie
Mustafa Sanalla, het hoofd van de staatsoliemaatschappij, een van de weinige neutrale instanties in Libië, waarschuwde voor een ‘nachtmerrie’ als de blokkade doorgaat. Hij voorspelde dat de olieproductie wegens het gebrek aan opslagcapaciteit nog verder zal instorten, waardoor de regering dagelijks vele tientallen miljoenen euro aan inkomsten misloopt. Daardoor komen de salarissen van ruim een miljoen overheidsambtenaren in gevaar, met als gevolg nog meer onrust onder de bevolking. Door de blokkades dreigt er ook schade aan de olie-installaties en de pijpleidingen te ontstaan.
In een interview met de BBC waarschuwde Sanalla de Europese landen voor een nieuwe stroom vluchtelingen uit Libië, als het land verder wegzakt in politieke chaos en de inwoners de hoop verliezen dat er een einde komt aan de economische neergang.
Berlijnconferentie
Haftar gaf het bevel tot de blokkade vlak voor het begin van een internationale conferentie in Berlijn op 19 januari waar de internationale gemeenschap de strijdende partijen tot een permanent bestand probeerde te bewegen. Maar het bleef daar bij een belofte van de deelnemende landen dat zij zich strikt zouden houden aan het VN-wapenembargo tegen Libië.
Haftars troepen staan al sinds april vorig jaar aan de poorten van Tripoli, maar ondanks wapenleveranties van de Verenigde Arabische Emiraten en de steun van Russische huurlingen is hij er nog steeds niet in geslaagd de hoofdstad in handen te krijgen. De kans daarop is nog verder afgenomen nadat Turkije eerder deze maand besloot om troepen – voorlopig vooral militaire adviseurs en instructeurs – naar Tripoli te sturen om Serraj in het zadel te houden.
Volgens de VN-missie in Libië (Unsmil) gaan verscheidene landen ondanks de afspraken uit Berlijn door met het leveren van wapens aan de strijdende partijen. De afgelopen tien dagen hebben Unsmil-medewerkers tal van vrachtvliegtuigen zien landen op vliegvelden in zowel Haftar-gebied als het gebied dat onder controle van de GNA staat.
