De Russische president Poetin maakt korte metten met de Panama Papers. In een toelichting bij een discussieprogramma noemt hij de Panama Papers een mislukte poging om hem in een kwaad daglicht te stellen. Een mislukte poging, omdat de naam van Poetin zelf niet genoemd wordt in het hele dossier van belastingontwijking. Toch staat uitgerekend zijn gezicht pontificaal boven de nieuwsartikelen die in de Westerse media verschenen zijn over het dossier.
Deze hele mediacampagne is volgens de Russische president waarschijnlijk in opdracht van de Amerikaanse instanties de wereld in geslingerd met als doel de Russische regering en haar president in een kwaad daglicht te stellen.
In het Westen vonden ze het wel prettig dat ons land in puin lag, ze stuurden ons aardappelen en meer van dat soort ‘humanitaire hulp’. En tegelijkertijd dicteerden ze het beleid dat zij passend vonden voor Rusland, een beleid dat hun eigen belangen diende. Maar zelfs toen waren er zowel in de Verenigde Staten als in Europa redelijke mensen met een goede moraal die zeiden: “Zo kun je Rusland niet behandelen. We moeten haar belangen respecteren. Ze zal er weer bovenop komen [de grote economische crisis] en dan is het beter voor ons om een gebalanceerd beleid te voeren ten aanzien van Rusland.”
Maar diegene die aan de macht waren hebben niet geluisterd naar deze mensen. Het begon allemaal in Joegoslavië, toen de Westerse media voor het eerst de eerste president van de Russische Federatie aanvielen, Boris Yeltsin. Dat was toen hij uitdrukkelijk zijn tegenstem liet horen ten aanzien van de NAVO bombardementen in Belgrado en de andere operaties die in dat land werden uitgevoerd. Daarna ging het alleen maar dieper, want toen was er de staatsgreep in Oekraïne en de wil van de bevolking op de Krim om zich bij de Russische Federatie aan te sluiten. Ik zal nu niet verder in detail treden, daar hebben we de tijd niet voor en dat is ook niet het format van dit discussieforum.
Irritaties
Dan is er ook nog onze relatie met het zuidoosten van Oekraïne en nog kleinere zaken zoals het niet uitleveren van Snowden aan de Verenigde Staten. Al deze dingen wekken irritaties op bij onze Amerikaanse partners. Zij waren gewend geraakt aan een monopolie op het internationale podium. Ze willen niet de mening van een ander land in overweging nemen. Ondertussen hebben de meest recente gebeurtenissen in Syrië laten zien dat Rusland in staat is om niet alleen in eigen land, maar overal in de wereld, problemen op te lossen.
Maar zelfs dit is niet hun grootste irritatie. Dan kijken we naar onze economie, die ondanks alle problemen waar we voor staan steeds onafhankelijker en steeds meer zelfvoorzienend wordt. Ja, we zijn nog steeds erg afhankelijk van olie- en gasprijzen, maar we hebben onze economie sinds begin 2000 in omvang weten te verdubbelen. Verdubbeld! De capaciteit van ons leger is een veelvoud toegenomen, zoals we hebben laten zien in Syrië.
Maar zelfs dat is niet de primaire zorg voor onze opponent… Dat is de eenheid en solidariteit van de hele multi-etnische Russische staat. In dit licht bezien zijn er pogingen gedaan om de situatie van binnenuit te verstoren. Zodat we minder een eenheid zijn en zij ons weer op kunnen rollen zoals ze willen.
Panama Papers
Wat is de makkelijkste manier om dit te doen? Plant een zaadje van twijfel of iets van wantrouwen ten aanzien van de regering. Zet de één op tegen de ander. Dit werkte ook in de tragische jaren van de Eerste Wereldoorlog. Het land werd op de rand van een totale ineenstorting gebracht. Maar in de wereld van vandaag is dit een zinloze poging. Jullie zijn allemaal specialisten hier [journalisten], jullie weten wat een ‘informatief product’ is.
Dus keken ze naar die offshore bankrekeningen, waar mijn naam overigens helemaal nergens genoemd wordt… Wat moet ik nog meer zeggen… Echter, de missie was bepaald. Ze moesten het op één of andere manier laten werken. Dus wat deden ze? Ze creëerden een ‘informatief product’ en ze kozen één van mijn vrienden uit. Dus ze gingen ermee aan de slag en maakten er een bouwwerkje van. Laten we eens kijken wat dat geworden is…
Ik zag die foto’s met in de achtergrond veel gezichten, waarvan niet helemaal duidelijk is wie het zijn. Maar *bam* in het midden staat niemand anders dan ik. Het grootst afgebeeld op de foto! En dit is hoe ze het brengen: “Er is een vriend van Vladimir Poetin, hij heeft iets gedaan, dat betekent waarschijnlijk dat de Russische president corrupt is.” Maar hoe dan?? Het betekent absoluut niets.
Wie zit er achter de Panama Papers? De Amerikaanse overheid bijvoorbeeld, zoals ook bevestigd is door Wikileaks. Toen zij deze uitzinnige claims publiekelijk maakten kregen wij zelfs excuses aangeboden van een aantal hooggeplaatste ambtenaren in de Amerikaanse regering. Maar niet omdat zij zich schaamden voor deze acties, maar omdat ze slimmer zijn dan de mensen die dit gedaan hebben.
Wat is nu het probleem? Wanneer hooggeplaatste ambtenaren, bijvoorbeeld van het presidentieel paleis, buigen voor dat soort dingen, dan verklappen ze in feite dat zij de aanstichter zijn van dit alles. Gezien vanuit het perspectief van het eindresultaat is dit voor hun geen goede zet gebleken. Maar het is goed voor ons, omdat het heel makkelijk te zien is wie hier opdracht toe gegeven heeft.
Lees ook:
- Panama Papers: Smeercampagne van het ‘Westen’?
- Panama Papers? Ook deze bedrijven ontduiken belastingen
