Vorige week vielen er als gevolg van bombardementen in Syrië opnieuw burgerslachtoffers. Rusland beweert dat deze bombardementen werden uitgevoerd door de Amerikaanse coalitie, meer specifiek door Belgische F16 gevechtsvliegtuigen. Dit werd meteen ontkend door de Belgische ministerie van Defensie, maar nu zegt Rusland ook de exacte toestelnummers en vluchtgegevens te hebben. Wat is er precies gebeurd? Een bijdrage van Blikopnosjournaal.
Kiselyov. Anchor op de Russische televisie. Staat op de sanctielijst van de EU en mag de EU dus niet in.
“Paard is niet van mij”
Kiselyov heeft op de Russische televisie op behoorlijk overtuigende wijze gegevens aangedragen die wijzen op Belgische schuld bij de dood van 6 burgers als gevolg van een Belgische luchtaanval: “Vroeger gingen er van die verhalen rond. De buurman laat zijn paarden bij de buurman eten of vergiftigt het veld van de buurman, of laat zijn paard de wortels van de buurman eten. De buurman komt er achter en de beschuldigde houdt zich van de domme: Ik ben ik niet en het paard is niet van mij.”
“Belgische Minister van Defensie van de Put speelt stommetje”
“De tijden veranderen, maar de kleingeestigheid is er nog steeds. De Belgische Minister van Defensie, Stefan van de Put handelde na de Belgische aanval op vreedzame burgers van het dorp Xassadjek, vlakbij Aleppo, ook zo.”. Dan volgen de beelden van weggevoerde gewonden: Zes mensen zijn er gedood. En de Belgische Minister: “Ik ben niet ik, en dat zijn niet mijn vliegtuigen.”.
Kiselyov: “Kom op, laten we even serieus blijven en geen ongepaste grappen maken. Onze mensen weten 24 uur per dag exact wat er in het luchtruim van niet enkel Syrië, maar ook in geheel Irak, geheel Turkije, Jordanie, Israel, Cyprus, etcetera gebeurt. Vergeet ook niet onze militaire kracht in de cosmos. Er is een absolute klaarheid en duidelijkheid wat daar in de lucht gebeurt. Zowel in real-time, als in het recente verleden op band.
Russische vluchtbeschrijving van Belgische toestellen van minuut tot minuut
En dan krijgen we dit object, zoals onze generaal het beschrijft: “Het gaat om F16’s van de Belgische luchtmacht.” De kaart komt in beeld: 1:34 wordt er opgestegen van de basis Mavaffika Salti in Jordanië. 1:55 Gaan ze het Irakese luchtruim in. Om 2:37 gaan ze het Syrische luchtruim in. Let nu op, van 2:52 tot 2:59, dus in het Syrische luchtruim gaan de vliegtuigen bijtanken bij een het tankvliegtuig, de KC-135, van de Amerikaanse luchtmacht. 3:10 boven Er Rakka. 3:35 Voeren de vliegtuigen hun aanval uit op het Koerdische dorpje Xassadjek (of Hassadjek), waarbij 6 burgers omkwamen en er 4 gewond raakten. Na nog wat rondjes vliegen en bijgetankt te hebben verlaten de killerplanes om 7:35 het Syrische luchtruim.”
Toestel 4701 en 4702
Kiselyov legt uit: “Alle vliegtuigen in de regio hebben hun eigen specifieke kenmerken. Dat gaat veel en veel verder dan vlaggetjes en streepje. De specifieke kenmerken van vliegtuigen worden om de zoveel tijd bijgewerkt en bijgehouden in een geheugenbasis. Zodat, wanneer zo’n vliegtuig de volgende keer weer aangetroffen wordt, hij al bekend is. Tot in de kleinste details. Dus als wij de Belgen vertellen dat hun vliegtuigen met de nummers 4701 en 4702 bombardementen hebben uitgevoerd en zei zeggen dat ze zulke nummers niet hebben en Belgische vliegtuigen daar niet vlogen, dan wordt het voor onze professionals in Moskou ongemakkelijk. De normale reactie zou zijn: “Laten we het samen gaan onderzoeken. Wat was de situatie in de lucht toen? Er zijn mensen bij omgekomen!
Belgen en Amerikanen willen niets onderzoeken, zelfs niet bespreken
Maar iets onderzoeken, wil niemand. Niet in België. Niet bij de NATO. Niet in de VS. Het is niet alleen dat ze het niet willen onderzoeken. Ze willen er niet over praten zelfs. De Belgische ambassadeur nodigen we uit. We overhandigen hem documenten. Wat kan hij zeggen? Stilte. Het lijkt alsof de Belgen verrast zijn. Ze dachten er stilletjes mee weg te kunnen komen. Vlogen ergens heen. Dropten hun bommen. Zetten weer een vinkje. Hun militaire plicht gedaan. Gebombardeerd op terroristen.
Toen ons Ministerie van Defensie hen hun vluchten tot op de seconde hebben getoond, hen de toestelnummers hebben doorgegeven, hebben ze de staart tussen de benen genomen en verder niks. Donderdag vroeg Rusland bij de NATO. Die antwoordde: “Wij NATO doen niet mee. Vraag het maar aan de Belgen.”. Zoiets als het kastje en de muur. De meer essentiële vraag rijst: De Amerikanen, tegen wie zijn die daar? Tegen terroristen of tegen Rusland? Ze werpen zich niet bepaald als partner van Rusland op maar het lijkt erop hoe slechter voor Rusland, hoe beter het hen is. En dat bespeur je in elke kleinigheid. Het resultaat van de Amerikanen en hen die ze bij zich hebben. Een stok in de wielen.
“33 Amerikaanse Pentagon officieren in Oost Aleppo: Wat doen die daar?”
Wij vragen ze herhaaldelijk om de gematigden van de terroristen te scheiden. En wat we op de militaire communicatiekanalen horen in de gesprekken tussen elkaar is dat ze dat helemaal niet van plan zijn. In Oost Aleppo zitten 33 officieren van het Pentagon. Wat doen die daar? Instructies geven? Aan wie? Met welk doel? Tegen Rusland. Alles is bekend. Te horen en te zien. Niemand heeft ze gevraagd te komen. Ze zijn in een ver land gekomen. Vechten, bombarderen. Is dat eerlijk? Ze hebben de terroristen nu luchtdoel raketten gegeven. Dat is een feit. Het is een aanpak die we kennen uit Afghanistan in de Sovjet tijd. Helpt dit in de strijd tegen het terrorisme? Nee natuurlijk. Integendeel. Maar onze militairen zetten de strijd tegen terroristen wel voort. Winnen aan ervaring, hebben succes.
Artikel tot stand gekomen met hulp van Eric Donk, die Blikopnosjournaal wees op deze video.
Bron: Blikopnosjournaal
