Volgens Hugo Salinas Price worden gouden munten niet gebruikt in het betalingsverkeer omdat goud simpelweg te waardevol is. Mensen zijn van nature zo gehecht aan het glimmende gele edelmetaal dat ze het niet graag zullen gebruiken om dingen mee te kopen in het dagelijkse betalingsverkeer. In plaats daarvan zal de massa volgens de multimiljardair altijd voor iets anders kiezen om mee te betalen, zodat ze hun waardevolle en dierbare goud niet hoeven te verkopen. Op die manier kwam de mensheid uit bij papiergeld en muntstukken die vrijwel geen intrinsieke waarde meer hebben.
Mensen gebruiken volgens Salinas Price liever euro's, dollars, yuan, roebel en zelfs zwakkere munten als de Zambiaanse kwacha dan een gouden muntstuk. Dit fenomeen kennen we als de wet van Gresham, die stelt dat mensen het ondergewaardeerde geld (in dit geval goud) uit circulatie halen en bewaren en uitsluitend nog het overgewaardeerde geld (de dollars, euro's enzovoort die veel meer waard zijn dan hun intrinsieke waarde) zullen gebruiken.
Hugo Salinas Price merkt op dat er in Zwitserland plannen besproken zijn om een gouden Franc in te voeren. Een weinig kansrijk plan, aldus de multimiljardair. Iemand zou gezegd hebben dat het invoeren van gouden munten in Zwitserland net zoiets is als het 'hydrateren van water'. Zo lang er een ongedekte 'papieren' Zwitserse franc in omloop is die door iedereen geaccepteerd wordt zal een aanvullende valuta met gouden muntstukken geen schijn van kans hebben. Volgens Salinas Price heeft de grote massa helemaal geen behoefte aan gouden muntstukken, omdat het bestaande papiergeld de ruilfunctie en rekenfunctie van geld al naar behoren vervult. De gouden munten zouden alleen gebruikt worden indien er geen alteatieve vorm van geld is waar Zwitsers op terug kunnen vallen.
Ondergewaardeerd goud en zilver verdwijnt uit circulatie
Goud en zilver zullen volgens de multimiljardiar alleen gebruikt worden als betaalmiddel als er niets anders voorhanden is dat de ruilfunctie goed kan vervullen. In het verleden bestond papiergeld nog niet en waren gouden en zilveren munten het meest praktisch in het betalingsverkeer. Regelmatig werd de waarde van goud en zilver aan elkaar gekoppeld via een vaste ratio, met als gevolg dat het ondergewaarde metaal van dat moment werd omgesmolten en eventueel het land verliet. Het overgewaarde metaal bleef in circulatie, totdat de vastgestelde ratio weer een weerspiegeling gaf van de vrije marktprijs.
Salinas Price stelt dat als de massa kon kiezen tussen gouden munten en goudcertificaten, men uiteindelijk alleen nog maar de certificaten zou gaan gebruiken. Dat zijn namelijk beloftes op goud, die in de perceptie van mensen minder waard zijn dan het fysieke goud. Wanneer men kan kiezen tussen goudcertificaten en ongedekt papiergeld zal de laatstgenoemde domineren in het dagelijkse betalingsverkeer, omdat ongedekt papiergeld als minder waardevol beschouwd wordt dan een certificaat dat inwisselbaar is voor goud of zilver.
Goud als ultieme betaling
Salinas Price maakt in zijn betoog een belangrijke opmerking: “Als een papieren geldsysteem zijn beste tijd heeft gehad en niet meer geaccepteerd wordt als betaalmiddel (verlies van vertrouwen in de valuta), dan zal import vanuit het buitenland met goud afgerekend worden.” Het goud dient als het ultieme betaalmiddel om verschillen in de betalingsbalans van landen te vereffenen. Dat verwoorde Alan Greenspan ooit als volgt: “What is fascinating is the extent to which gold still holds reign over the financial system as the ultimate source of payment”.
Volgens Salinas Price was zilver het metaal van het volk, omdat goud simpelweg te waardevol was en buiten het bereik lag van de massa. In het verleden werd in Mexico de zilveren peso gebruikt als betaalmiddel, maar alleen omdat er toen geen beter alteatief voorhanden was. Dat alteatief kwam in 1946 in de vorm van peso bankbiljetten, bankbiljetten die de zilveren muntstukken naar de achtergrond deden verdwijnen. Amerika gebruikte tot 1965 nog zilveren dollarmunten, maar door de stijging van de zilverprijs werd besloten om basismetalen te gebruiken voor het slaan van muntstukken die in het betalingsverkeer gebruikt konden worden.
Vier landen
Er zijn momenteel maar vier landen waarin een beperkt aantal individuen de overheid ervan probeert te overtuigen dat zilveren munten moeten terugkeren in het betalingsverkeer. Zilveren muntstukken zouden het volk beschermen tegen het waardeverlies van ongedekte valuta, die “uit het niets gecreeerd kan worden”. Het aandragen van een alteatief voor ongedekt geld is een nobel streven, want hoge inflatie treft vooamelijk de mensen met een een vast inkomen en de spaarders die geld op de bank laten staan. Om deze mensen te beschermen tegen geldontwaarding moeten ze volgens Salinas Price de mogelijkheid krijgen om zilveren munten te gebruiken in het betalingsverkeer. Daarvoor zou een muntstuk van 1 troy ounce zilver in circulatie gebracht moeten worden, waarvan de waarde bepaald wordt aan de hand van de dagkoers. Omdat de zilverprijs van dag tot dag flucteert moet er geen nominaal bedrag in pesos op de munt geslagen worden, maar uitsluitend het gewicht en de zuiverheid.
Deze universele zilveren munt kan dan op basis van de dagkoers gebruikt worden voor betalingen. Stijgt de zilverprijs, dan neemt ook de koopkracht van die zilveren munt toe. Volgens de multimiljardair is dit plan zo simpel dat iedereen het kan begrijpen en gebruiken. Eenvoud zou het sleutelwoord moeten zijn om de invoering van een zilveren muntstuk tot een succes te brengen, zo denkt Salinas Price. Dit voorstel zal spoedig worden voorgelegd aan het Mexicaanse congres.
Het probleem met zilver als betaalmiddel
Het is opvallend dat Hugo Salinas Price – die zich al vanaf 2003 inzet voor de invoering van een zilveren munten in Mexico – enerzijds erkent dat de massa geen behoefte heeft om zilveren munten te gebruiken in het betalingsverkeer en er anderzijds wel op blijft aandringen dat die mogelijkheid moet bestaan. Hij zegt zelf dat mensen liever geen goud en zilver gebruiken om de dagelijkse boodschappen mee te doen en liever hun papiergeld of bankpasje uit de portemonnee trekken, omdat er aan het ongedekte fiatgeld minder waarde wordt toegekend dan aan de twee edelmetalen.
Het legaliseren en invoeren van een nieuwe zilveren munt in Mexico zou daarom net zo goed omschreven kunnen worden als het “hydrateren van water”. Mensen die zich zorgen maken om de waarde van hun spaargeld kunnen vandaag de dag al goud en zilver kopen en dat ergens opbergen. Ook die mensen hebben waarschijnlijk niet de behoefte om hun waardevolle zilveren muntstukken weer van de hand te doen in ruil voor de dagelijkse boodschappen. Mensen die geen waarde toekennen aan zilver zullen de muntstukken waarschijnlijk vooral onhandig vinden, omdat de koopkracht van die zilveren munt van dag tot dag erg onvoorspelbaar is en sterk kan fluctueren. De mensen die opgemerkt hebben dat de koopkracht van hun papiergeld verder uitgehold wordt zullen meer interesse hebben in het verkrijgen van goud en/of zilver, niet in het ruilen ervan.
Daarmee zijn zilveren muntstukken die naast papiergeld geïntroduceerd worden en die tegen intrinsieke waarde verhandeld kunnen worden eigenlijk al vanaf dag één veroordeeld om uit circulatie te verdwijnen. Het ongedekte geld werkt prettiger, omdat het ook digitaal gebruikt kan worden en omdat de prijzen uitgedrukt in die valuta relatief stabiel zijn. Papiergeld verliest weliswaar haar waarde door de jaren heen, maar is van dag tot dag toch zeer stabiel te noemen. Ook verliest het zeer geleidelijk haar waarde, zodat men daarop kan anticiperen (onder de 2% inflatie per jaar is bijvoorbeeld het streven van veel centrale banken). Papiergeld heeft in ieder geval een meer stabiele waarde dan zilveren munten, want de zilverprijs kan soms zomaar met 30% omlaag gaan.
Ook dat is een probleem met zilveren muntstukken in een wereld waarin ongedekte valuta de standaard zijn. De sterke prijsschommeling van zilver maakt het minder geschikt om te gebruiken in langlopende contracten. De koopkracht van een euro over één of drie maanden is met veel grotere nauwkeurigheid te voorspellen dan de koopkracht van een muntstuk van 1 troy ounce zilver. Een man die onder het pseudoniem 'silverfuturist' filmpjes plaatst op YouTube legde dit eerder al eens uit. Die video is opvallend genoeg niet meer te vinden, maar werd door FOFOA geïntegreerd in de blogpost Focal Point: Gold.
Hugo Salinas Price pleit voor zilveren muntstukken in betalingsverkeer Mexico
