James Turk praat met Eric Sprott over goud, de schuldencrisis en de banken

Het onderstaande interview duurt 32 minuten en is op 4 november dit jaar opgenomen in Munchen. In de Duitse stad werd namelijk een conferentie over edelmetaal gehouden (de Edelmetallmesse), waar ook Eric Sprott aanwezig was om zijn visie op de economie en de goud- en zilver fundamentals te geven. Het interview stipt een aantal onderwerpen aan die we even kort bespreken. Onderaan het bericht kunt u de volledige video bekijken.

Over de manier waarop de crisis wordt aangepakt:

Centrale banken hebben de rente verlaagd en overheden hebben veel garanties afgegeven om de rust op de financiële markten te bewaren. Bedrijven (en ook banken) die failliet hadden moeten gaan zijn door overheden op de been gehouden en op momenten dat de liquiditeit in de markten dreigde op te drogen stapten de centrale banken in door extra liquiditeit in de economie te pompen (leningen tegen extreem lage rentes, het opkopen van staatsobligaties en het oveemen van de 'slechte bezittingen' die op de balansen van de banken stonden). Financiële markten hebben sinds eind 2008 geen 'Lehman-moment' meer gehad, wat Eric Sprott het gevolg is van marktmanipulatie. Er zijn nog steeds veel slechte bezittingen waarop afgeschreven dient te worden, waardoor een nieuwe crisis met minstens zo grote omvang als die van eind 2008 op een dag toch zal komen.

Ondertussen worden overheden van minder sterke landen door de financiële markten onder druk gezet om meer te bezuinigen, waardoor de economische groei tot stilstand komt en het probleem van de overheidsschulden eigenlijk alleen maar groter wordt. Een voorbeeld daarvan is Griekenland, dat onder druk van Europa om nog meer te bezuinigen in een vicueuze cirkel terecht is gekomen. Meer bezuinigen gaat niets oplossen, dus vertrouwen we op de geldpers om de problemen nog even voor ons uit te schuiven. Dit zal uiteindelijk kunnen leiden tot hyperinflatie.

Onder welke omstandigheden de economie in een meltdown terecht kan komen:

Dit gebeurt volgens Eric Sprott op het moment dat mensen hun vertrouwen verliezen in de banken én in overheden. Veel problemen van de banken zijn nu op het bordje van de overheden geschoven, waardoor ook deze kwetsbaar zijn geworden. Dit is te zien aan de oplopende rentes op staatsobligaties, die voor problemen kunnen zorgen bij het herfinancieren van de staatsschuld en het betalen van de rentelasten. In dat geval kunnen ook overheden maar weinig doen om de economie te ondersteunen en vormen ze zelf een groot probleem.

Eric Sprott merkt op dat spaargeld op een bank zetten zeer riskant is. Men krijgt er bijna geen rente op, terwijl er wel een aanzienlijk 'counterparty risk' in het spel is. Als de bank moet afschrijven op slechte bezittingen kan het in acute problemen komen, zoals we onlangs met Dexia hebben gezien. Men moet dan weer aanspraak maken op de garanties van de overheid zodat spaarders hun geld terugkrijgen. Als mensen zich bewust worden van het risico in het banksysteem én van de erosie van de waarde van het papiergeld zullen ze uiteindelijk vluchten in de veiligheid van goud en zilver.

Als er binnenkort nog een bank omvalt zullen mensen volgens Eric Sprott de relaties in het geldsysteem ontdekken, waarbij ze zich realiseren dat de bank waar hun spaargeld staat wel eens de volgende kan zijn die omvalt. Dit kan een kettingreactie teweeg brengen waarin iedereen zijn geld ergens anders wil onderbrengen waar het veiliger is.

Zodra mensen het geld van hun bankrekening halen moeten de banken daar een aantal activa voor verkopen. Deze activa, in de vorm van aandelen, staatsobligaties, vastgoed en dergelijke staan allemaal zwaar onder druk. Banken worden dan geconfronteerd met de marktwaarde van hun bezittingen, die lager is dan de boekwaarde. Als een bank haar verlies moet nemen op een deel van haar bezittingen moet ze dat afschrijven van haar eigen vermogen, dat vaak maar een paar procent is ten opzichte van de bezittingen. Omdat alle banken in hetzelfde schuitje zitten zal het ook nog eens moeilijker worden om hun bezittingen voor een goede prijs te verkopen aan beleggers.

Door de hefboomwerking in het banksysteem kunnen banken maar een paar procent verlies leiden op hun bezittingen. Zelfs met een goed gespreide portfolio van bezittingen is dat een te smalle marge die vroeg of laat doorbroken zal worden. De kans dat de waarde van de bezittingen met 5% of meer dalen is onder de huidige marktomstandigheden zeer groot, ook gezien de volatiliteit op de financiële markten.

Eric Sprott

Quantitative en qualitative easing:

Centrale banken houden overheden en banken overeind door respectievelijk hun staatsobligaties en 'slechte bezittingen' te kopen. Dit heeft niet alleen een inflatoir effect op de economie, ook bouwt het enorme risico's op bij de centrale banken zelf. Ze kopen slechte bezittingen die andere beleggers niet meer willen hebben. Het is zeker dat centrale banken als de FED en de ECB bezittingen op hun balans hebben staan die steeds minder waard lijken te worden. Ooit moeten deze verliezen door iemand worden genomen, maar men weet zeer weinig van hoe de centrale banken precies werken, wat ze op hun balans hebben staan en hoe ze het financieren.

Over het beleid van de ECB:

James Turk en Eric Sprott zijn het erover eens dat de ECB steeds meer een politieke instelling is geworden. Ze wordt door de politiek gedwongen om in te grijpen, met als gevolg dat de rente weer is verlaagd van 1,5 naar 1,25 procent. En dat terwijl de inflatie in de Eurozone al op ongeveer 3% staat, veel hoger dan de grens van 2% die de ECB zichzelf heeft opgelegd. De negatieve reële rente die volgt uit dit beleid is zeer gunstig voor goud en zilver, bezittingen die zichzelf corrigeren voor inflatie. Daar komt bij dat de feitelijke inflatie nog veel hoger is.

Over de failliete overheid:

De overheden van Westerse landen hebben erg veel schulden die eigenlijk niet houdbaar zijn zonder economische groei. De Amerikaanse overheid nadert een officiële staatsschuld van 100% van de totale economie, een situatie die in het bedrijfsleven absoluut niet houdbaar is. De beloftes die de overheid heeft afgegeven ten aanzien van sociale zekerheid en pensioenen kunnen in de toekomst waarschijnlijk niet worden waargemaakt, ook niet met drastische bezuinigingen. Dat is volgens Sprott het failliet van de overheid.

Niet alleen de overheid zal bepaalde beloftes moeten verbreken, ook pensioenfondsen kunnen volgens Eric Sprott niet aan hun verplichtingen voldoen. De waarde van hun bezittingen staat onder druk en door de inflatie kunnen ze moeilijk een goed rendement halen dat voldoet aan de verwachtingen die men heeft.

De fundamentals in zilver:

Eric Sprott heeft zich als oprichter van het PSLV fonds goed ingelezen in de fundamentals voor zilver. Daaaast krijgt hij via zijn investeringsfonds ook de meest actuele informatie binnen betreft het sentiment in de markt. Eric Sprott weet te melden dat er in de laatste jaren (2005 t/m 2010) elk jaar voor ongeveer 900 miljoen troy ounces aan zilver op de markt komt en dat hier weinig groei in zit. Ondertussen is er aan de vraagzijde steeds meer belangstelling voor zilver, met als gevolg dat beleggers wereldwijd nu voor 380 miljoen ounces meer aan zilver willen kopen dan in 2005. Eric Sprott vraagt zich af waar dit zilver vandaan moet komen, gezien het aanbod jaarlijks maar een paar procent stijgt.

De toegenomen belangstelling voor fysiek zilver ziet Eric Sprott ook terug bij beleggers, die evenveel dollars aan zilver kopen als dollars aan goud. Met een zilver:goud ratio van 50:1 betekent dat 50x zoveel volume aan zilver dat over de toonbank gaat, terwijl er wereldwijd jaarlijks maar 11x zoveel zilver als goud uit de mijnen komt. En van al het zilver dat uit de grond komt moet de helft al richting de industrie, die het als grondstof gebruikt voor tal van toepassingen. Er is voor beleggers dus veel minder zilver beschikbaar dan de huidige zilver:goud ratio doet geloven. Het is gewoon onmogelijk dat de prijzen van goud en zilver op dit niveau blijven, aldus Eric Sprott.

Op het moment dat er signalen van schaarste uit de markt komen, bijvoorbeeld wanneer een grote fabrikant als Samsung niet genoeg zilver kan krijgen voor haar productie, zal de prijs van fysiek zilver zich gaan ontkoppelen van het papieren zilver uit het SLV. Volgens Eric Sprott kan de prijs dan richting de historische ratio van 16:1 gaan, dus $100 zilver bij een goudprijs van $1600. Als we nog verder teruggaan in de geschiedenis blijkt de zilver:goud ratio slechts 5:1 te zijn.

De ontkoppeling van de prijs van papieren zilver met fysiek zilver is volgens Eric Sprott nu al zichtbaar, omdat zijn PSLV fonds met 100% fysieke dekking tegen een premium van 18 tot 22% verhandeld wordt ten opzichte van de wereldwijde spotprijs.

De rol van goud en zilver in deze crisis:

Valuta worden door inflatie steeds minder waard en bieden geen bescherming tegen een systeemcrisis. Wanneer er hoge inflatie is zoekt men veiligheid in goud en zilver, die zich in eerdere crises bewezen hebben als een waardevaste en liquide bezitting. Ander bezittingen zoals grond en vastgoed zullen ook hun waarde behouden, maar hebben niet de liquiditeit die fysiek goud en zilver hebben. Als het gaat om liquide bezittingen die goed zijn in tijden van inflatie ziet Eric Sprott geen alteatief dat even goed is als goud en zilver.

Marketupdate.nl Crypto redactie
Marketupdate.nl Crypto redactie

Dagelijks op de hoogte van het crypto nieuws via marketupdate.nl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doe mee met de Bullrun 🚀20 euro gratis tijdelijke actie bij Bitvavo