Prijsstabiliteit

Maarten Verheyen twitterde vorige week het volgende…

Niemand wil een valuta die op een week de helft in koopkracht kan verliezen. En wat met een valuta die op een jaar de koopkracht x 100 doet?

— Maarten Verheyen (@maartenverheyen) February 10, 2014

Ik heb het vermoeden dat Verheyen in het ‘goud is geld’ kamp zit en dat hij met deze tweet refereert naar goud als geld dat in koopkracht toeneemt. Misschien heb ik dat verkeerd begrepen, maar dat is voor de strekking van dit artikel minder belangrijk. Feit is dat steeds meer mensen de mening toebedeeld zijn dat goud geld is of dat het beter is als goud weer geld wordt.

Een terugkeer naar goud als geld klinkt misschien fantastisch, omdat u dan kunt je ieder jaar meer kunt kopen met je spaargeld. Een terugkeer naar de klassieke goudstandaard beschermt de koopkracht van de spaarder, de koopkracht van de vermogende mensen die zich het goud kunnen veroorloven.

Spaarders versus schuldenaren

Maar wat men zich ook moet realiseren is dat het geldsysteem er voor iedereen moet zijn, dus ook voor de mensen die netto meer schulden dan bezittingen hebben. FOFOA beschreef op zijn blog het spanningsveld tussen spaarders en schuldenaren, een spanningsveld dat door velen al die tijd over het hoofd is gezien. Terwijl Karl Marx schreef over de eeuwige strijd tussen de arbeider en het kapitaal, zo benoemt FOFOA de strijd tussen de spaarder en de schuldenaar.

Waarom?

De spaarders zullen altijd strijden voor een geldsysteem dat hun vermogen beschermt, een zogeheten ‘hard geld’ systeem dat bijvoorbeeld gebaseerd is op goud. Maar de minder rijke mensen, zij die zich in de schulden moeten steken om een huis te kopen en zij die geld moeten lenen om een studie te volgen of een auto te kopen, zijn helemaal niet gebaat bij een door goud gedekte valuta. Het zou betekenen dat hun schulden in reële termen steeds duurder worden. De discipline van een goudstandaard zorgt daarmee in feite voor een overdracht van vermogen van de schuldenaren naar de spaarders.

Schuldenaren zullen altijd pleiten voor ‘zacht geld’, geld dat bij wijze van spreken ‘uit het niets’ kan worden gecreëerd en dat door inflatie steeds minder waar wordt. In dit systeem zijn het de schuldenaren die de vruchten plukken, omdat hun schulden door de inflatie steeds minder waard worden. De verliezen zijn in dit geldsysteem voor de spaarders, die hun vermogen zien wegsmelten.

Conclusie

Willen we een duurzaam geldsysteem bouwen, dan zullen we de belangen van zowel de spaarders als de schuldenaren moeten behartigen. We moeten nadenken over een nieuw geldsysteem, een systeem dat zowel de belangen van de vermogenden als de minder vermogenden kan behartigen. Een systeem waar we op Marketupdate al vaker iets over gepubliceerd hebben heet ‘Freegold’. In de basis is dit een geldsysteem waarin papiergeld en goud naast elkaar bestaan. Geld als ultiem betaalmiddel en rekenmiddel en goud als het ultieme spaarmiddel. Dit systeem komt voort uit de kennis dat zowel een systeem op basis van papiergeld als een goudstandaard bepaalde tekortkomingen hebben.

Links:

• The Debtors and the Savers (FOFOA)
• The Debtors and the Savers 2012 (FOFOA)
• Freegold: Why Gold is not Money (Marketupdate)

Dit artikel verscheen afgelopen vrijdag in de Marketupdate Weekendeditie. Schrijf u hier in en ontvang iedere vrijdag onze nieuwsbrief!