China was in 2013 verantwoordelijk voor 26% van de wereldwijde private vraag naar goud, zo schrijft de World Gold Council in een speciaal rapport over de Chinese goudmarkt. In het zestig pagina’s tellende document komen niet alleen de cijfers, maar ook de geschiedenis van de Chinese goudmarkt aan bod. In dit artikel bespreken we de kernpunten uit het zestig pagina’s tellende rapport, zodat u helemaal op de hoogte bent van de laatste ontwikkelingen op de Chinese goudmarkt.
Geschiedenis
In 1950 – dat was vlak na een periode van hyperinflatie – werd het privé bezit van goud in China verboden door het nieuwe communistische regime. De volledige keten van goudmijn tot juwelier kwam onder controle te staan van de overheid, een situatie die vijftig jaar lang niet zou veranderen. De overheid verbood het privé bezit van goud, zodat de introductie van een nieuwe munt meer kans van slagen zou hebben.
Pas in de jaren ’90 werd de goudmarkt weer wat verder open gebroken. Zo werd in 1995 de belasting op gouden juwelen gehalveerd, van 10 naar 5 procent. Een jaar later werd ook een andere prijsvorming van gouden juwelen uitgetest, waarbij de kosten voor materiaal en arbeid gesplitst werden. In 2000 schreef de World Gold Council een rapport over de liberalisering van de Chinese goudmarkt, waarin adviezen werden gegeven voor de Chinese beleidsmakers.
In 2001 kwam de liberalisering in een stroomversnelling, want in dat jaar werden de China Gold Association en de Shanghai Gold Exchange (SGE) opgericht. Ook werd de prijscontrole op goud in dat jaar opgeheven. In 2002 ging de handel in goud aan de SGE pas echt van start en werd het edelmetaal dat op de beurs verhandeld werd ook vrijgesteld van belastingen.
In 2004 werd het verbod op het privé bezit van goud opgeheven en begon de Chinese goudmarkt te groeien. In een paar jaar tijd ontstond er een enorme keten van juweliers. China werd in 2007 de grootste producent van goud. In 2013 werd ze ook de grootste afnemer van goud ter wereld.
Sieraden
Het meeste goud wordt in China verhandeld in de vorm van juwelen. Het afgelopen jaar had de vraag naar gouden sieraden een omvang van 669 ton goud, ongeveer 60% van de totale vraag naar goud onder de Chinese bevolking. De laatste tien jaar is de vraag naar gouden juwelen in China sterk toegenomen, wat het gevolg is van een het stijgende welvaartsniveau. Een groeiend aantal huishoudens kan zich veroorloven meer goud te kopen, wat we terug zien in de volgende grafiek.
Chinese vraag naar juwelen sterk toegenomen
Volgens de World Gold Council blijft de vraag naar gouden sieraden ook de komende jaren toenemen, tot minstens 780 ton goud in 2017. De toenemende vraag naar gouden sieraden in China is volgens de World Gold Council te verklaren door een combinatie van economische, demografische en culturele factoren.
24 karaat
Als Chinezen goud kopen kiezen ze meestal voor sieraden met de hoogste zuiverheid van 24 karaat. In 2013 was 85% van alle verkochte gouden sieraden van de hoogste zuiverheid. ‘K-gold’, de naam die Chinezen geven aan 18 karaat goud, had vorig jaar een marktaandeel van slechts 12%. Dit zijn vooral de modegevoelige sieraden en de geïmporteerde sieraden uit Italië.
Vooral 24 karaat goud is populair
De voorkeur voor sieraden met de hoogste zuiverheid is opvallend, omdat goud een relatief zacht metaal is dat makkelijk krast. Daar staat tegenover dat de inruilwaarde van 24 karaat goud hoger is dan van 18 karaat goud, omdat het niet opnieuw gezuiverd hoeft te worden in de smelterij.
Volgens de World Gold Council is het in de Chinese cultuur gebruikelijk om goud cadeau te geven. Dat gebeurt niet alleen bij bruiloften, maar ook bij een geboorte. Ook zijn er bepaalde dagen in het jaar waarop er goud cadeau wordt gegeven, bijvoorbeeld tijdens het Chinese Nieuwjaar, Moederdag en Valentijnsdag. Het goud symboliseert waarde, een appeltje voor de dorst. Men koopt het dan ook, ongeacht de goudprijs. Begin dit jaar hield de World Gold Council een peiling onder de Chinese bevolking, waaruit bleek dat meer dan driekwart van de mensen in 2014 minstens evenveel goud zal kopen als in 2013.
Chinezen verwachten in 2014 minstens zoveel goud te kopen
Goud als belegging
Sinds 2004 mogen Chinezen weer gouden munten en goudbaren kopen. Sindsdien is de vraag naar het beleggingsgoud explosief gestegen, van 10 ton in 2004 naar 397 ton in 2013. De grote vraag naar beleggingsgoud is volgens de World Gold Council te verklaren door een gebrek aan alternatieve beleggingsobjecten. De aandelenmarkt is te volatiel voor de spaarzame Chinezen, terwijl vastgoed in altijd even liquide is. Geld op een spaarrekening is ook niet de meest wenselijke optie, omdat de inflatie hoger is dan de rente.
Chinezen geven voorkeur aan goud boven aandelenmarkt
Volgens de World Gold Council zal de vraag naar munten en baren de komende jaren verder groeien, tot bijna 500 ton goud in 2017. De volgende grafiek laat goed zien wat de liberalisering van de goudmarkt heeft opgeleverd.
Sinds 2004 is de vraag naar beleggingsgoud explosief gestegen
Inmiddels kunnen Chinezen bij een groot aantal juweliers én banken goudbaren kopen. Het meest populair zijn de baren van 50 gram en 100 gram, die voor een relatief lage premie boven de goudprijs worden aangeboden. Iets duurder, en daardoor minder populair, zijn de gouden Chinese panda munten en de zogeheten ‘gift bars’. Dit zijn gedecoreerde goudstaven met een hoge afwerkingsgraad, die voor een hogere premie verkocht worden dan de reguliere ‘investment bars’.
De World Gold Council schrijft in haar rapport dat beleggingsproducten als goud-ETF’s maar moeilijk van de grond komen in China, omdat de bevolking een sterke voorkeur heeft voor fysiek bezit van goud. Voor institutionele beleggers kunnen de ETF’s interessant zijn, maar particulieren laten het ‘papiergoud’ overwegend links liggen.
Goudmijnen in China
Chinese goudmijnen hebben hun productie sinds 1978 sterk opgeschroefd. Vanaf dat moment nam de overheid maatregelen om de goudmijnproductie op te schroeven. In het vijfjarenplan van 1981-1985 en dat van 1986-1990 was er speciale aandacht voor de goudmijnsector. Met nieuwe investeringen werd de landelijke productie opgeschroefd van ongeveer 10 ton in 1978 naar meer dan 100 ton aan het begin van de jaren ’90.
Tussen 1994 en 2013 nam de productie van goudmijnen verder toe, zoals de volgende grafiek van het World Gold Council laat zien. De afgelopen tien jaar verdubbelde de productie van 217 naar 437 ton goud. In 2013 waren Chinese goudmijnen goed voor bijna 15% van de wereldwijde productie van goudmijnen.
Chinese goudmijnen halen steeds meer goud uit de grond
Chinese goudvoorraad?
De Chinese goudreserve heeft officieel een omvang van 1.054 ton, een cijfer dat sinds 2009 niet meer geactualiseerd is. Of de Chinese centrale bank meer goud heeft is moeilijk te zeggen, want daar zijn geen cijfers van de vinden. Het ligt in lijn der verwachting dat de centrale bank ook wat goud gekocht heeft als diversificatie van de valutareserves. Het probleem is dat China zoveel reserves heeft opgebouwd dat het bijna nergens anders in kan schuilen dan in de Amerikaanse obligatiemarkt.
Op zich hoeft de Chinese centrale bank geen goud bij te kopen, zo lang de bevolking goud blijft hamsteren. In een extreem scenario zou ook China het private goud kunnen nationaliseren. Zo lang het goud maar binnen de landsgrenzen ligt kan de Chinese overheid er altijd aanspraak op maken, mochten de omstandigheden daarom vragen.
Lees meer rapporten van de World Gold Council in ons dossier!
2 gedachten over “WGC: Goudmarkt China zal blijven groeien”
En elk jaar komt er door globale mijnbouwproductie een hoeveelheid van meer dan 2500 ton goud bij.
Dit moed toch verkocht worden en als Europa en de VS het niet afnemen gaat het ergens anders heen.
Daarom kan er ook geen permanente schaarste aan goud ontstaan. Ieder jaar is er meer van het spul in de vorm van baren, munten en sieraden. De stijgende premies die we her en der en van tijd tot tijd gezien hebben zijn steeds terug te voeren geweest op lokale leveringsproblemen of productiecapaciteit van smelterijen en munthuizen. De echte goudrush is die van papiergoud naar fysiek goud en die moet nog gaan plaatsvinden. In dat proces zal de goudprijs dalen, omdat beleggers de contracten tegen een discount ten opzichte van de goudwaarde zullen verhandelen.