De Tijd schrijft dat de vervalste diamanten zo goed waren nagemaakt dat zelfs diamantairs met jarenlange ervaring in de branche het onderscheid tussen de twee niet konden maken. Zelfs de natuurlijke onzuiverheden die echte diamanten hebben waren toegevoegd aan de vervalste exemplaren. De nepdiamanten werden bij toeval ontdekt, want het ging om relatief kleine steentjes van 0,30 karaat. Door de lagere waarde van deze steentjes worden ze zelden grondig onderzocht in een laboratorium. In plaats daarvan worden diamanten uit deze categorie gecontroleerd met een microscoop of loep. Zoals gezegd geeft deze methode geen uitsluitsel meer door de hoge kwaliteit van de vervalsingen. Het is overigens nog niet duidelijk wie de leverancier is van de 600 vervalste diamanten.
Het Inteationaal Gemmologisch Instituut stuurde na deze ontdekking een uitdrukkelijke waarschuwing naar laboratoria over de hele wereld. “Deze praktijken kunnen de integriteit ondermijnen van de hele keten voor het leveren van diamanten, met schade voor het vertrouwen van zowel de diamanthandelaars als de consumenten”, zo was de strekking van de waarschuwing. “De sector is hier niet mee gebaat. Het maakt de business kapot. Daarom laten diamantairs hun diamanten heel vaak controleren in een lab”, aldus Caroline De Wolf van de diamantfederatie AWDC. Volgens haar kopen diamanthandelaren de laatste tijd massaal 'D-screen' toestellen, apparaten die een eerste controle kunnen doen t.a.v. de echtheid van de steen.
Diamanten als vermogensbeschermer?
Diamanten worden, net als kostbare sieraden en andere edelstenen, beschouwd als bezittingen die hun waarde weten te behouden. Rijke mensen kopen dit soort luxegoederen niet alleen omdat ze het mooi vinden, maar ook omdat het een manier is om vermogen veilig in op te slaan. Zeldzame diamanten en exclusieve sieraden zijn veel meer waard dan goud en zijn daarmee interessant voor zeer vermogende mensen die hun blootstelling van hun vermogen aan het banksysteem beperkt willen houden. Onlangs werd een zeldzame en grote diamant geveild voor ruim $21 miljoen.
De vervalste diamanten kunnen de sector inderdaad beschadigen, want als het totale aanbod van diamanten verwatert door een groot aantal vervalsingen zullen ook de echte exemplaren minder waardevol worden. Als ook de grote diamanten zo goed nagemaakt kunnen worden zijn diamanten een minder interessante 'asset' om vermogen in op te slaan. Als een reguliere microscoop of een vergrootglas niet meer volstaat wordt het moeilijker om diamanten te verhandelen. Wat dat betreft is goud een 'veiliger' alteatief om vermogen in op te slaan, omdat een vervalste gouden munt of goudbaar veel makkelijker te onderscheppen is.
Een goudbaar of gouden munt kan vergeleken worden met een echt exemplaar door het gewicht en de afmetingen te controleren, door een klanktest uit te voeren of door met speciale radio-apparatuur de onzuiverheden in de baar te meten. Er zijn speciale scanners op de markt die aan de hand van geluidsgolven precies in kaart kunnen brengen uit welke materialen een goudbaar is opgebouwd. Deze scanners kunnen goud onderscheiden van wolfraam (tungsten), koper en andere metalen. In het meest extreme geval kan een goudbaar doormidden gezaagd worden om de echtheid vast te stellen. Hierdoor gaat geen goud verloren, slechts de premie die betaald is op de baar.
