Onderstaande grafiek bestrijkt de periode van begin 1980 tot en met de meest recente cijfers van februari 2013. De rode lijn geeft de ontwikkeling van het werkloosheidspercentage weer, het cijfer dat in de media breed wordt uitgelicht en waar de Federal Reserve haar stimuleringsbeleid aan spiegelt. Zoals u kunt zien is de werkloosheid volgens dit cijfer al sinds eind 2009 sterk aan het dalen.
De zwarte lijn geeft de EMRATIO weer, een ander werkloosheidscijfer dat net als het populaire officiële werkloosheidscijfer gewoon op de website van de St. Louis Fed te vinden is. EMRATIO staat voor de 'Civilian Employment-Population Ratio' en geeft in feite weer hoeveel procent van de totale beroepsbevolking (vanaf 16 jaar) feitelijk een baan heeft. Het is eigenlijk een veel duidelijker cijfer, omdat de totale populatie steeds wordt meegenomen. De definitie in het Engels is als volgt..
“The ratio of employed persons to the total civilian noninstitutionalized population 16 years old or older. Also termed the employment rate, the employment-population ratio is used as an alteative to the unemployment rate as an indicator of the utilization of labor resources.” (Amosweb.com)
Manipulatie werkloosheidscijfer in beeld gebracht
Manipulatie
Het werkloosheidscijfer waar de reguliere media hun aandacht op richten (rode lijn) wordt op een andere manier berekend, want hierin wordt het gedeelte van de beroepsbevolking dat al enige tijd niet meer naar werk zoekt simpelweg niet meer meegeteld. Ook die verborgen werkloosheid wordt gewoon keurig door de St. Louis Fed bijgehouden, je moet er alleen wel zelf naar zoeken. Inmiddels heeft deze groep van gedemotiveerde werklozen een omvang van bijna 90 miljoen. Dat is ongeveer 30% van de complete populatie van de Verenigde Staten!
De twee lijnen in onderstaande grafiek zouden normaal gesproken dus in tegenovergestelde richting moeten bewegen. Een daling van het werkloosheidspercentage (rode lijn) zou betekenen dat de employment ratio (zwarte lijn) omhoog gaat. Omgekeerd werkt dat natuurlijk op dezelfde manier.
Als we het verloop van de grafiek bekijken vanaf 1980 zien we dat de twee lijnen in grote lijnen inderdaad gespiegeld zijn, tot en met 2009. Daaa begon het werkloosheidspercentage wel te dalen, maar ging de employment ratio niet omhoog. Een van de twee cijfers deugt dus niet…
Getuige het groeiende aantal mensen dat uit de statistieken valt bij de berekening van het werkloosheidspercentage verdient de 'employment ratio' (zwarte lijn) de voorkeur als graadmeter voor de Amerikaanse arbeidsmarkt. De rode lijn daalt vooral omdat er steeds minder werklozen worden meegenomen in de berekening. Zoeken ze niet meer naar werk, dan vallen ze na verloop van tijd uit de statistieken.
