Italië en Griekenland hadden nooit toegelaten mogen worden tot de eurozone, zo concludeert hoogleraar Banking en Finance Harald Benink. In een gesprek met Paul van Liempt bij Café Weltschmerz zegt hij dat er een groot politiek verlangen was om veel landen bij de muntunie te betrekken, veel meer dan je op basis van economische theorieën zou kunnen verantwoorden.
Het idee achter de euro was dat er meer onderlinge afhankelijkheid zou komen tussen de landen, waardoor er een einde zou komen aan de Duitse dominantie op het Europese continent. Ook moest de gemeenschappelijke munt voorkomen dat landen een protectionistisch beleid zouden voeren zoals in de jaren dertig van de vorige eeuw.
Wat men echter onderschat heeft waren de structurele verschillen tussen de noordelijke en zuidelijke eurolanden, die sinds de crisis eigenlijk alleen maar groter zijn geworden. Een interessant gesprek over de toekomst van Europa.
