Sinds het begin van 2009 is de gemiddelde dekkingsgraad van pensioenfondsen per saldo met 15% gestegen, zo maakte de Nederlandsche Bank vandaag bekend. Daarmee is een kwart van het totale verlies aan dekkingsgraad als gevolg van de financiële crisis weer goedgemaakt. Vooral de pensioenfondsen die volop belegden in aandelen en die zich indekten tegen het risico van een rentedaling zagen hun dekkingsgraad sterk verbeteren.
Dekkingsgraad
Door de Amerikaanse sub-prime crisis en de daarop volgende beurscrash zagen veel pensioenfondsen hun dekkingsgraad naar kritieke niveaus dalen. Daarom moest driekwart van alle fondsen begin 2009 een herstelplan presenteren om de dekkingsgraad binnen vijf jaar weer op peil te krijgen. Vijf jaar later zijn de pensioenfondsen nog niet volledig hersteld, maar is de gemiddelde dekkingsgraad wel sterk verbeterd.
Het positieve effect van stijgende aandelenkoersen werd deels teniet gedaan door een daling van de rente en een stijging van de gemiddelde levensverwachting. Een hogere levensverwachting betekent dat pensioenfondsen langer geld moeten uitkeren, zonder dat daar extra inkomsten tegenover staan. Pensioenfondsen moeten hun dekkingsgraad minimaal op 105 procent houden. Wanneer ze onder die grens zakken worden ze gedwongen de premies te verhogen en/of te korten op de uitkering.
Aandelen en obligaties
Het rendement van pensioenfondsen is sterk afhankelijk van de waarde-ontwikkeling van aandelen en obligaties. Gemiddeld beleggen de fondsen 40% van hun vermogen in de aandelenmarkt en 50% in de obligatiemarkt. Daardoor beweegt de dekkingsgraad met deze twee markten mee, zoals de volgende grafiek van de Nederlandsche Bank laat zien.
Stijgende aandelenkoersen leverden de grootste bijdrage aan hogere dekkingsgraad
