Vorige week verraste de Zwitserse centrale bank de wereld met het besluit om de franc los te laten van de euro. De munt werd daardoor opeens 20% meer waard ten opzichte van de euro. Toch moeten we niet zo heel verbaasd zijn over dit besluit. Dat suggereert goudkenner ’24 karaat’, die een jaar geleden een lange reeks van artikelen publiceerde op Marketupdate. We stelden hem enkele vragen over dit onderwerp…
Ben je verrast door het besluit van de Zwitserse centrale bank om de impliciete koppeling van de franc aan de euro los te laten?
Omdat we sedert 1971 leven met het systeem van vlottende wisselkoersen mogen we eigenlijk niet meer verschieten bij acties die dan niet zo direct te verwachten waren. We varen tenslotte monetair al een hele tijd zonder goudanker. De voorbije 50 jaar hadden we reeds tal van schokkende verrassingen. Goud loskoppeling, Plaza Accords, Louvre Accords, enz.
Wat is volgens jou de reden dat de Zwitserse centrale bank niet langer wil interveniëren op de valutamarkt?
Omdat het aanhoudend interveniëren uiteindelijk altijd afloopt met een breuk. Alle interventies zijn per definitie nooit eeuwig houdbaar.
Wat betekent dit besluit voor de status van de Zwitserse franc als veilige haven?
Dat gaan we allemaal moeten afwachten. Wat zullen de netto economische gevolgen zijn voor Zwitserland ? Zullen ze de kapitaal-invloei kunnen stoppen/voldoende afremmen om de Zwitserse franc niet over te waarderen ?
Wat betekent dit besluit voor de Zwitserse economie?
Daar zal de Swiss National Bank (SNB) beslist wel rekening mee gehouden hebben in hun afwegingen. In de voorbije decennia kreeg de Duitse mark ook regelmatig af te rekenen met overwaardering zonder dat hun economie daar fataal onder geleden heeft.
De SNB zal opnieuw interveniëren wanneer dat dan nodig zou zijn. Misschien kunnen ze de kapitaalstromen afleiden naar de stijgende dollar met z’n hogere rente. Misschien verkiezen de kapitaalstromen straks wel goud met zero rente in plaats van de Zwitserse franc met negatieve rente. Meerijden in stijgend synthetisch (elektronisch) goud en/of fysiek goud. Nout Wellink waarschuwde daar reeds voor.
Gaat de ECB ook aan de monetaire financiering?
De financiële markten zinspelen op een nieuw stimuleringsprogramma van de ECB, dat een einde moet maken aan de hardnekkige deflatie in de Eurozone. Donderdag houdt de centrale bank een persconferentie en de verwachtingen zijn alvast hooggespannen. Hollande zou gezegd hebben dat er inderdaad monetaire stimulering komt, maar niets is zeker totdat Draghi gesproken heeft. Wij stelden 24 karaat alvast een aantal vragen...
Analisten verwachten dat de ECB donderdag een nieuw stimuleringsprogramma uitrolt. Wat is jouw verwachting?
De verwachtingen (& ontgoochelingen) zijn alvast hoog gespannen. De kans dat men heftig zou gaan reageren lijkt me redelijk groot. CB-speak heeft een ferme vertrouwensdeuk gekregen met de SNB valstrik. Dus ook Mario's -whatever it takes-. Daarom is het moeilijk in te schatten wat de ECB voor donderdag in petto zou hebben. De reacties kunnen daarom alle kanten op. Misschien beslist men wel om ECB actie uit te stellen tot later?
Stel dat de ECB staatsobligaties van landen gaat opkopen, welke effecten zal dat hebben op de inflatie en de economische groei?
Zelfs al gaat de ECB op aandringen van de Bundesbank alle hulp conditioneel uitvoeren, dan zal dat nog niks economisch aanbrengen en weinig tot geen direct inflatie effect veroorzaken. De voornaamste taak (mandaat) van een centrale bank (ECB) is het bewerkstelligen van vertrouwen & stabiliteit. Maar het vertrouwen in de centrale banken is aan het wegsmelten! Hoe kunnen ze dan het vertrouwen in de economie & financiën nog langer blijven bewerkstelligen?
In december was er sprake van deflatie in de eurozone, terwijl men streeft naar een inflatiedoel van 2%. Men welk instrument kan de centrale bank dat doel het beste bereiken?
Alle rentes in het Westen blijven steeds verder dalen. Ergo: De geld omloopsnelheid is vandaag nog lager dan in 1929! Ik zie prijs & looninflaties pas terug oplopen wanneer alle valuta tegelijk gaan devalueren in één ruk tegenover goud. Het devalueren van de munten onderling, in het systeem van vlottende munten, is nonsense. Maar munt-devaluatie is nu niet direct het stabiliteitsmandaat van centrale banken. De invloeden van de centrale banken op de sturing van de economie is dus vrij beperkt. Vandaag is hun invloed zelfs bijna verwaarloosbaar wegens de astronomische schuld.
De goudprijs stijging is vandaag des te opmerkelijker met de stijgende dollar. Denk dat die dollar stijging nog naar extremen gaat onder voorbehoud van een ingreep zoals het Plaza akkoord van 1985. De dollar stijgt omdat alle andere munten zwakker worden (vnml. €). Waarschijnlijk komen er nog een paar dollar ontkoppelingen aan (bijvoorbeeld de yuan). Daarom stromen de kapitalen steeds verder in de stijgende dollar die een drie maal zo hoge rente (1,8%) heeft dan bijvoorbeeld de dalende euro (0,5%). De goudprijs stijging is het gevolg van stijgend wantrouwen. Zowel buiten de dollarzone als in de dollarzone. Maar kapitaal moet *ergens* naartoe. Die lopende dollar stijging en verdere rente dalingen zijn een globale catch-22 die fataal aflopen als ze blijven aanhouden (zie Plaza-1985 bis).
Westerse centrale banken brengen de rente naar nul
De astronomische wereld dollar schuld gaat steeds zwaarder wegen voor al de schuldenaren. De globale schuld tegenover GDP blijft daarom verder stijgen. Daarom komt de dollar kredietgever uiteindelijk onder druk van de falende schuldenaars. Schuldeisers en schuldenaars gaan dan beide de dieperik in (total ineenstorting). Meer dan waarschijnlijk anticipeert de nu aantrekkende goudprijs op het uiteindelijk totaal verlies aan overblijvend vertrouwen.
We mogen hier vooral niet op vooruit lopen omdat lopende primaire trends ook in een handomdraai gestopt & gedraaid kunnen worden door drastische centrale banken/BIS acties. Bijvoorbeeld Plaza/Louvre of een drastische nieuwe (inflatoire) olieprijs stijging of georganiseerde rente explosie of goudprijs explosie, enzovoort. Het verhaal van de Zwitserse franc moet een duidelijk les zijn!
De Plaza akkoorden van 1985: Een politiek besluit van verschillende landen om de waarde van de dollar omlaag te brengen
In 2013 werd de importheffing op zuivere goudbaren naar 10% verhoogd, in een poging de import van het edelmetaal te ontmoedigen. Maar door vrijhandelsverdragen met andere Aziatische landen worden gouden sieraden nog steeds tegen een veel gunstiger importtarief van 2% belast. Daardoor is er een levendige handel ontstaan van eenvoudige 24 karaat ‘sieraden’, die tegen een geringe kostprijs gemaakt worden.
