Tag: arbeidsmarkt

Werkloosheid in Nederland veel hoger dan gedacht

Het Centraal Bureau voor de Statistiek berichtte vorige week dat de werkloosheid in Nederland voor het eerst sinds de zomer van 2011 weer onder de 5% gedaald is. Dat lijkt misschien goed nieuws, maar achter deze cijfers gaat een enorme verborgen werkloosheid schuil. Volgens de officiële statistieken waren er in juni 446.000 personen werkloos, maar wat de cijfers niet vertellen is dat veel Nederlanders beneden hun opleidingsniveau werken of veel minder uren kunnen maken dan ze eigenlijk zouden willen.

Officiële werkloosheid daalde in juni naar 4,9% (Bron: CBS)

Flexwerk en deeltijdwerk

De laatste jaren hebben meer mensen inderdaad een baan kunnen vinden, maar dat zijn lang niet altijd fulltime banen waar je een huishouden mee kunt onderhouden. En dat geeft een vertekening van het werkloosheidscijfer, omdat ook mensen met parttime banen en oproepkrachten die maar een paar uur per week werken volledig als werkende worden meegenomen.

Alle Nederlanders die tijdens de crisis werkloos zijn geraakt en die nu een paar uur per week werken zijn volgens de cijfers niet meer werkloos, maar achter dit cijfer schuilt wel een toenemende armoede. Wie van een fulltime baan naar een parttime baan gaat is niet werkloos, maar zal er in koopkracht wel aanzienlijk op achteruit gaan.

De daling van de werkloosheid van de laatste jaren is vooral het resultaat van de toename van het aantal deeltijdbanen en flexibele arbeidscontracten. Dezelfde hoeveelheid werk wordt door meer mensen gedaan, waardoor het alleen maar lijkt alsof er meer werkgelegenheid is.

Percentage werknemers met flexibele arbeidscontracten sterk toegenomen (Bron: CBS)

Verborgen werkloosheid

Ook de Nederlandsche Bank kwam eerder deze zomer tot de conclusie dat de werkloosheidscijfers de werkelijke krapte op de arbeidsmarkt overschatten. Volgens hun berekeningen moeten er nog een half miljoen werklozen bij de cijfers van het CBS worden opgeteld die wel willen werken, maar dat op dit moment niet kunnen. Daarnaast zijn er volgens de centrale bank nog ongeveer een miljoen Nederlanders die wel een baan hebben, maar die veel meer uren willen maken.

Neem je deze factoren mee, dan kom je uit op een werkloosheid die ruim drie keer zo hoog is als het officiële werkloosheidscijfer van 4,9%. Deze bevindingen verklaren ook waarom de lonen en de inflatie nog steeds niet stijgen.

Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

25 juli 2017
Grafiek: De verloren generatie

Er lijkt een nieuwe crisisgeneratie te ontstaan van jongeren die wel een opleiding hebben, maar die geen goede baan kunnen vinden. In Europa ligt het werkloosheidspercentage onder jongeren volgens cijfers van Eurostat twee keer zo hoog als onder de totale beroepsbevolking en ook in de VS is de werkloosheid onder jongeren relatief hoog. Niet alleen het vinden van werk verslechtert de vermogenspositie van de jongere generatie, maar ook steeds hogere studieschulden. Uit een onderzoek van Pew Charitable Trusts blijkt dat slechts twee op de drie huishoudens van de ‘Generatie X’ minder vermogen heeft opgebouwd dan hun ouders op dezelfde leeftijd.

De volgende grafiek illustreert de zwakke positie van de jonge generatie op de arbeidsmarkt. Sinds het uitbreken van de financiële crisis zijn er veel meer banen bij gekomen voor de oudere dan voor de jongere generatie.

Participatiegraad onder jongeren daalt snel (Bron: Bianco Research, via Zero Hedge)

11 juni 2014
Inkomensongelijkheid in de VS

De Amerikaanse economie liet de economische crisis officieel in 2009 al achter zich. Sindsdien groeit de Amerikaanse economie al vijf jaar onafgebroken. De groeicijfers zijn niet exorbitant maar desalniettemin is er wel degelijk sprake van groei. Vorige week liet een peiling van NBC News en de Wall Street journal zien 57 procent van de Amerikaanse volwassenen nog steeds het idee heeft dat de economie zich in een recessie bevindt. Waar komt de discrepantie tussen de (positieve) groeicijfers en het gevoel van de Amerikaanse burgers vandaan?
De oorsprong van dit verschil is eigenlijk niet ingewikkeld. De Nederlandse bevolking ervaart op moment van schrijven een vergelijkbaar fenomeen. Het CPB kwam met positieve cijfers over de Nederlandse economie. Een gegeven dat maar al te graag door de zittende politieke beleidsbepalers wordt aangegrepen om hun verkiezingsretoriek mee te verrijken. Met andere woorden, we groeien weer! De mensen die hier de vruchten van plukken zijn echter moeilijk te vinden en zo is het ook in de Verenigde Staten. Afgelopen jaar kwam de econoom Emmanuel Saez, verbonden aan de Universiteit van Californië, met een onderzoeksresultaat dat 95% van de inkomensgroei tussen 2009 en 2012 naar de top 1% ging. Dit resultaat betekent niet direct dat de top 1% het bijzonder goed doet. Hun inkomens groeien zelfs trager dan de laatste twee periodes van sterke economische groei. Het betekent daarentegen dat de inkomensgroei van het overige deel van de Amerikaanse beroepsbevolking sterk achter blijft. De inkomens van de 99% groeien met een schamele 0,1% per jaar.
Inkomensongelijkheid
Sterker nog, als we naar de onderstaande grafiek kijken zien we dat tussen 1973 en 2012 de inkomens voor 60% van de Amerikaanse mannen is gedaald. Logischerwijs betekent dit dat over enkele decennia de inkomensongelijkheid sterk is toegenomen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een grote meerderheid van de Amerikaanse bevolking het idee heeft dat de economische recessie nog heerst. De economische groei van de afgelopen vijf jaar heeft geleidt tot hogere bedrijfswinsten en aandelenkoersen maar heeft zich niet vertaald in significante hogere lonen. Voor het grootste deel van de Amerikaanse bevolking is een recessie nog steeds de dagelijkse realiteit.

17 maart 2014
Echte werkloosheid in de VS: 11,5%

De werkloosheid in de VS is sinds het aantreden van president Obama sterk toegenomen. In januari 2009 was het officiële aantal werklozen en het aantal werklozen dat niet meer actief op zoek is naar werk in totaal 96,2 miljoen. Vandaag de dag levert deze optelsom een totaal op van 102,2 miljoen, wat betekent dat er bijna 10 miljoen meer Amerikanen zonder werk zitten dan in 2009.

Dit gegeven staat in schril contrast met het werkloosheidspercentage, dat in de afgelopen vier jaar gezakt is van 10% naar 6,7%. Dat de werkloosheid daalt komt door het toenemend aantal Amerikanen dat niet meer wordt meegeteld in de berekening van de werkloosheid. In de afgelopen maand groeide deze groep met 347.000 mensen, bijna vijf keer zoveel als de 74.000 nieuwe banen in dezelfde maand. Als we corrigeren voor de bevolkingsgroei, dan zouden er iedere maand tenminste 100.000 nieuwe banen bij moeten komen om de werkgelegenheid op peil te houden.

Werkloosheid VS: 6,7% of 11,5%?

Als we de ontmoedigde werklozen meenemen in de berekening van het werkloosheidspercentage, dan zien we dat er sinds 2009 helemaal geen verbetering is geweest op de Amerikaanse arbeidsmarkt. Onderstaande grafiek van Zero Hedge laat dat duidelijk zien. Deze alternatieve berekening van de werkloosheid komt uit op een cijfer dat al enige tijd rond de 11,5% schommelt. Dat komt overeen met de employment to population ratio, een cijfer dat het aantal werkende Amerikanen afzet tegen de totale beroepsbevolking. Dat er nog steeds geen substantieel herstel is op de Amerikaanse arbeidsmarkt blijkt ook wel uit het feit dat er in 2013 minder nieuwe banen zijn gecreëerd dan in 2012.

Wat is nou de echte werkloosheid in de VS? (Bron: Zero Hedge)

Strijden om een baan

Er is ook anekdotisch bewijs dat het nog steeds niet wil vlotten met de Amerikaanse arbeidsmarkt. Vorige week nog stonden meer dan duizend Amerikanen buiten in de kou te wachten om zich in te kunnen schrijven voor één vacature, namelijk voor het verven van bruggen. De eerste mensen stonden al een paar dagen in de rij te wachten. Een ander schrijnen voorbeeld van begin dit jaar komt uit de Amerikaanse staat Maryland. Daar meldden 1.600 mensen zich aan voor slechts 36 banen in een ijsfabriek. Dit soort voorbeelden laten zien dat de Amerikaanse arbeidsmarkt er nog steeds beroerd voor staat.

Werklozen wachten in de rij voor één vacature (Bron: Myfoxny.com)

14 januari 2014
Banencijfer VS valt tegen: 74.000 nieuwe banen

Waren beleggers afgelopen woensdag nog positief verrast door een sterk voorlopig banencijfer van loonstrookjesverwerker ADP, vandaag kwam de koude douche. Zo werden er volgens het Bureau of Labor Statistics slechts 74.000 nieuwe banen toegevoegd in de maand december, veel minder dan de verwachting van 197.000. Sinds december 2009 is het verschil tussen het aantal verwachte en het aantal gerealiseerde banen niet meer zo groot geweest als nu, zo merkt Zero Hedge op.

Werkloosheid daalt ondanks slecht banencijfer

Ondanks een uitermate teleurstellend banencijfer zakte de werkloosheid van 7% in november naar slechts 6,7% in december. De verklaring: het aantal werkloze Amerikanen dat niet meer actief op zoek is naar een baan steeg met 917.000 personen naar een nieuw record van 91,8 miljoen. Dat zijn allemaal Amerikanen die niet worden meegerekend in de berekening van het werkloosheidspercentage. Nu snapt u waarom het werkloosheidspercentage kan dalen bij zowel goede als slechte banencijfers!

Participatiegraad

Om de stand van de arbeidsmarkt te beoordelen kunt u beter kijken naar de participatiegraad. In dit cijfer worden namelijk ook de meer dan 90 miljoen Amerikanen meegenomen die buiten de berekening van het werkloosheidspercentage vallen. U ziet dat de participatiegraad al sinds 2008 vrijwel onafgebroken daalt en dat er nog geen einde in zicht is. Sterker nog, met het nieuwste cijfer van 62,8% in december bereikt de participatiegraad het laagste niveau sinds 1978!

Slechts banencijfer brengt participatiegraad naar nieuw dieptepunt (Grafiek via Zero Hedge)

10 januari 2014
Eugene Fama waarschuwt voor nieuwe recessie in 2014

De Amerikaanse econoom en Nobelprijswinnaar Eugene Fama waarschuwt voor een nieuwe recessie in 2014. Tegenover Reuters zei hij dat de hoge staatsschulden in de VS en in Europa een blijvende bedreiging vormen voor de wereldeconomie. Daardoor is het gevaar van een nieuwe recessie in 2014 niet uit te sluiten.

“Er kan een moment komen waarop de financiële markten de schulden niet meer geloofwaardig vinden en overheden niet meer aan financiering kunnen komen”, aldus Fama. “Als er een nieuwe recessie komt, dan zal die wereldwijd plaatsvinden”, zo voegde de econoom eraan toe. Over het herstel van de Amerikaanse economie heeft ook Fama zo zijn bedenkingen. De werkloosheid zakte in november naar 7%, maar volgens de econoom is dat geen correcte voorstelling van zaken. “De enige reden waarom de werkloosheid terug op 7% is gekomen – wat in historisch perspectief nog steeds hoog is – is dat mensen gestopt zijn met het zoeken naar werk”. Volgens Fama is de Amerikaanse economie helemaal niet uit de recessie gekomen.

Fama: "Bedrijven zijn efficiënter geworden"
Volgens Eugene Fama worden de aandelenkoersen ondersteund door het feit dat bedrijven sinds de financiële crisis van 2008-2009 steeds efficiënter zijn gaan werken: "De respons van bedrijven op de crisis was om af te slanken, effectiever te worden end e winstgevendheid te verbeteren. Daardoor blijft de waarde van aandelen steeds verder stijgen". Fama ontving dit jaar samen met Robert Shiller en Lars Peter Hansen de Nobelprijs voor de economie voor onderzoek naar bubbels in de economie. Fama werd vooral bekend door zijn onderzoek naar de efficiënte markt theorie op de aandelenmarkt. Ondanks de vele onderzoeken die de efficiënte markt theorie weerlegd hebben blijft Fama overtuigd van zijn eigen onderzoeksresultaten. Hij is van mening dat niemand in staat is om systematisch een bovengemiddeld rendement te halen op de aandelenmarkt. Daarom heeft hij zijn hele vermogen in een indexfonds geplaatst dat de aandelenmarkt als geheel volgt.

Eugene Fama waarschuwt voor nieuwe recessie in 2014

9 december 2013
Grafieken: Dragen jongeren de rekening van deze crisis?
Het lijkt er steeds meer op dat jongeren het hardst getroffen worden door de financiële crisis. De kosten van studeren worden steeds hoger, de perspectieven op de arbeidsmarkt worden slechter en steeds meer afgestudeerden hebben moeite om een baan te vinden die aansluit bij hun opleidingsniveau en interessegebied. Een nieuw rapport van Georgetown University brengt in kaart hoe groot de verschillen op de arbeidsmarkt zijn tussen nu en 1980. Na een uitvoerige analyse van drie decennia aan cijfers over de arbeidsmarkt komen de onderzoekers tot de conclusie dat de jonge generatie het nu zwaarder heeft dan toen. We halen een aantal statistieken uit het rapport…
- In 1980 bereikten werknemers gemiddeld op hun 26e jaar het doorsnee inkomen (mediaan). Nu bereikt de gemiddelde werknemer de mediaan pas bij een leeftijd van 30 jaar.
- De participatiegraad in de leeftijdscategorie van 18 tot 24 jaar was in 1980 nog bijna 80%. In 2012 had slechts 65% van de beroepsbevolking in deze leeftijdscategorie een baan!
- In gemiddelde inkomen van jonge werknemers (18 tot 29 jaar) lag in 1980 nog ongeveer op 85% van het gemiddelde inkomen van de totale beroepsbevolking. Nu is dat nog minder dan 60%!
- Slechts één op de drie jonge twintigers heeft vandaag de dag een fulltime baan. Bij de eind twintigers stijgt dat naar ongeveer de helft. De participatiegraad van jongeren op de arbeidsmarkt staat daarmee op het laagste niveau in veertig jaar!
- De inkomens van de oudere generatie werknemers zijn sinds 1980 veel harder gestegen dan van de werknemers aan het begin of in het midden van hun carrière.
- Het gemiddelde netto vermogen van ‘oude’ huishoudens (55-64 jaar) was in 1984 dertien keer zo groot als dat van ‘jonge’ huishoudens (<35 jaar). Anno 2009 is dat verschil opgelopen tot 44x!
De volgende grafieken uit het rapport (PDF) laat treffend zien hoe de jongste generatie in de VS de aansluiting met de arbeidsmarkt lijkt te missen. Kijk en huiver!

1. Jongeren verdienen naar verhouding steeds minder

2. Participatiegraad van jongeren op de arbeidsmarkt daalt

3. Participatiegraad jongeren op laagste punt in veertig jaar

4. Inkomenskloof tussen jong en oud is fors toegenomen

5. Ook werkenden betalen voor de crisis. Hun inkomens blijven de laatste jaren dalen

6. Procentueel vinden steeds minder mensen een full-time baan

7. Vermogen oudere huishoudens groeide veel harder dan van de jongere generatie
2 oktober 2013
Grafiek: Bedrijfswinsten versus arbeidsmarkt

Het is volop crisis in Amerika. De bedrijfswinsten staan op recordhoogte, terwijl het percentage van de Amerikaanse beroepsbevolking met een baan in bijna dertig jaar niet zo laag is geweest als nu! Bedrijven profiteren van de situatie en buiten hun werknemers steeds meer uit (zie hier en hier). Tegelijkertijd profiteren ze van de lage rente, waardoor ze goedkoop kunnen lenen. Is dit een duurzaam herstel?

Bedrijfswinsten versus werkloosheid (Bron: Zero Hedge)

23 september 2013
Werkloosheid VS daalt naar 7,3%

De werkloosheid in de VS is in de maand augustus gezakt van 7,4 naar 7,3 procent, zo maakte het Amerikaanse Bureau of Labor Statistics vandaag bekend. Dat lijkt goed nieuws, totdat we dieper in de cijfers duiken. Zo kwamen er de afgelopen maand slechts 169.000 banen bij, minder dan waar analisten op rekenden (180.000) en minder dan het gemiddelde van de afgelopen twaalf maanden (184.000). Volgens de Federal Reserve moeten er maandelijks minimaal 200.000 banen bij komen voordat men kan beginnen met tapering, de afbouw van het stimuleringsprogramma.

Participatiegraad naar dieptepunt

De participatiegraad – het percentage van de totale beroepsbevolking met een baan – zakte in de maand augustus met 0,2 procentpunt naar 63,2%. Dat is het laagste niveau in 35 jaar tijd, want we moeten terug naar augustus 1976 om een soortgelijk percentage te vinden. De employment-to-population ratio, een andere manier om de werkloosheid te meten, bleef in augustus vrijwel onveranderd op 58,6%.

De daling van de werkloosheid is volledig te verklaren doordat mensen uit de statistieken vallen. Amerikanen die na enige periode van werkloosheid niet meer actief naar werk zoeken worden simpelweg niet meer als werkloos aangemerkt. Dat is ook de reden voor de daling van de werkloosheid van een piek van 10% van een paar jaar geleden naar 7,3% nu.

Participatiegraad op Amerikaanse arbeidsmarkt daalt naar laagste punt in 35 jaar

Meer dan 90 miljoen werkloze Amerikanen worden niet meer meegenomen in de statistieken

Herziening

In de publicatie van het banencijfer van augustus stond nog een detail dat niet over het hoofd gezien mag worden. Een herziening van het banencijfer in juli bracht aan het licht dat er in deze maand slechts 104.000 banen zijn toegevoegd, in plaats van de 162.000 banen die destijds gepresenteerd werden. Ook dat is geen goed nieuws voor de Amerikaanse arbeidsmarkt.

Goudprijs stijgt

Direct na de publicatie van het banencijfer schoot de goudprijs omhoog. Snelle computers en handelaren die snel het nieuws kunnen lezen wisten hier wellicht van te profiteren. De goudprijs steeg van $1.370 naar $1.391 per troy ounce, een stijging van 1,5%. Inmiddels is een deel van die stijging door winstnemingen alweer ongedaan gemaakt.

6 september 2013
Veel Amerikanen werken onder minimumloon van 1968

Een groot gedeelte van de Amerikaanse beroepsbevolking verdient vandaag de dag minder dan het minimumloon van 1968. Maar liefst 40% van de werkende Amerikanen heeft een salaris beneden het minimumloon van een fulltime baan uit 1968. Destijds was het minimumloon $1,60 per uur, wat vandaag de dag na correctie voor inflatie (zie deze calculator van de BLS) vergelijkbaar is met een uurloon van $10,74. Omgerekend naar een fulltime baan van 40 uur (met aftrek van twee weken vakantie) geeft dat een inkomen van $21.480.

Dat is niet veel geld, als je bedenkt dat de huurprijzen in de VS naar recordhoogte gestegen zijn. De mediaan ligt vandaag de dag op $735 per maand. Tel er de meest basale kosten voor levensonderhoud en de verzekeringen bij op en er blijft met een minimumloon van $21.480 per jaar niet veel geld over. Toch is dat een situatie waar veel Amerikanen zich in bevinden. Uit deze tabel van de Social Security blijkt dat 40,28% van werkend Amerika vandaag de dag moet rondkomen van minder dan $20.000 per jaar. Dat is beneden het minimumloon voor een fulltime baan uit 1968. En dat hebben we nog niet eens de officiële inflatie ter discussie gesteld, een cijfer dat volgens velen niet meer correspondeert met de dagelijkse realiteit.

Economie op halve snelheid

Uiteraard zitten er in deze groep ook mensen met een parttime baan, die te weinig uren maken om boven de $20.000 per jaar uit te komen. Maar kiezen Amerikanen vrijwillig of gedwongen voor een parttime baan? Zero Hedge bracht onlangs naar buiten dat 77% van alle 953.000 nieuwe banen dit jaar parttime zijn. En die nieuwe banen blijken over het algemeen ook steeds minder geld op te leveren. Het mag duidelijk zijn dat de Amerikaanse arbeidsmarkt nog steeds niet hersteld is van de economische crisis.

Bron: Economic Collapse Blog

Amerika verkeert nog steeds in een diepe crisis

6 augustus 2013
‘Vier op de vijf Amerikanen bekend met armoede’

Vier op de vijf volwassen Amerikanen zegt wel eens een periode in armoede te hebben geleefd. Dat blijkt uit een onderzoek van Associated Press (AP) onder een doorsnede van de Amerikaanse bevolking. De onderzoekers concluderen dat de VS, als gevolg van de economische globalisering, veel goedbetaalde banen in de industrie is kwijtgeraakt. Mede daardoor is de inkomensongelijkheid toegenomen.

Vooral onder de blanke Amerikanen wordt de economische crisis steeds meer gevoeld, zo concluderen onderzoekers van de Washington University. Het pessimisme onder deze groep ten aanzien van de economische vooruitzichten is sinds 1987 niet meer zo groot geweest als nu. Uit de laatste peiling van AP-GfK kwam naar voren dat 63% van de blanke Amerikanen de economische situatie slecht noemt.

AP geeft het voorbeeld van een Amerikaanse vrouw die wat bijverdient met een groente- en fruitwagen. Het levert haar maar weinig geld op, want ze is nog steeds voor het grootste gedeelte van haar in komen afhankelijk van een uitkering. Ze zegt dat er maar weinig banen te vinden zijn en dat deze ook niet veel inkomsten opleveren.

Allemaal even arm

Dat de economische crisis ook steeds meer blanke Amerikanen treft blijkt ook uit de cijfers. Hoewel de armoede onder etnische minderheden nog steeds relatief groot is wordt het verschil met de blanke Amerikanen steeds kleiner. Sinds 1970 is het verschil in welvaart tussen deze twee groepen substantieel verslechterd. Uit de cijfers blijkt dat 76% van de blanke Amerikanen ergens in hun werkende leven ‘economische onzekerheid’ hebben gekend. Economische onzekerheid wordt beschreven als een periode van minstens één jaar waarin men [1] afhankelijk is geweest van een uitkering of voedselbonnen, of [2] een inkomen had lager op 150% of minder van de armoedegrens of [3] een periode werkloos is geweest. Voor de totale Amerikaanse bevolking ligt dit percentage op 79%. Meer dan 19 miljoen blanke Amerikanen vallen onder de armoedegrens van $23.021 per jaar voor een gezin van vier.

De kans om in armoede te belanden is substantieel toegenomen, zo blijkt uit het onderzoek van AP. Tussen 1969-1989 had de leeftijdscategorie van 35 tot 55 jaar een kans van 17% om een fase van armoede mee te maken. Voor de periode van 1989-2009 is dat toegenomen tot 23%. Voor Amerikanen in de leeftijdscategorie 45 tot 55 jaar is de kans op armoede gestegen van 11,8 (1969-1989) naar 17,7 (1989-2009) procent.

Dat de armoede in Amerika toeneemt is een zorgelijke ontwikkeling. Voorheen was de armoede onder blanke Amerikanen relatief klein, maar de crisis maakt inmiddels geen onderscheid meer. AP schrijft dat er voor het eerst sinds 1975 meer blanke dan zwarte alleenstaande moeders onder de armoedegrens leven. De armoede in gezinnen en woonwijken heeft een negatieve invloed op de jongste generatie. De kans dat ze op jonge leeftijd school verlaten of kinderen krijgen wordt steeds groter, zo concluderen de onderzoekers.

Kans op een periode van economische onzekerheid groeit met leeftijd, aldus het AP

29 juli 2013