Marketupdate

Tag: belegger

  • Wat voor type belegger ben jij?

    Als je begint met beleggen is het handig om te weten wat voor type belegger je bent. Het helpt je als particuliere belegger bijvoorbeeld om te bepalen welk beleggingsproduct het beste bij je past, hoeveel risico je wil nemen en hoe je ideale beleggingsportefeuille er dus uitziet. Maar welke type beleggers zijn er eigenlijk?

    Beleggen voor dummies: van defensieve beleggers naar offensieve beleggers

    Waarschijnlijk de meest voorkomende onderverdeling van beleggers is die van defensief naar agressief (of offensief). Deze onderverdeling komt ook vaak terug in beleggingsproducten, bijvoorbeeld in de verschillende beleggingsfondsen waar je bij Evi Go uit kunt kiezen.

    De (Engelstalige) website Dummies, bekend van de voor dummies-boeken, heeft een leuke test om uit te zoeken of je een defensieve, conservatieve, gebalanceerde, groeiende of agressieve belegger bent. Geef antwoord op de vragen, tel de punten die horen bij je antwoord bij elkaar op en voilà: je weet wat voor type belegger je bent.

    Zelf beleggen, beleggingsadvies of vermogensbeheer

    De iets eenvoudigere test van Beleggingsmatch en IEX vertelt je niet precies wat voor type belegger je bent, maar vertelt je wel gelijk welke beleggingsvorm het beste bij je past: zelf beleggen (zelf), beleggingsadvies (samen) of vermogensbeheer (uitbesteden). Met de uitkomst van deze test wordt het heel eenvoudig om het juiste beleggingsproduct te zoeken.

    De zoek-dekking belegger, rusteloze belegger, dat-is-logisch-belegger en entrepeneur-belegger

    Na talloze ontmoetingen met beleggers door de jaren heen kwam Loïc Schmid, hoofd vermogensbeheer bij de Zwitserse GS Banque, tot vier archetypen beleggers: de zoek-dekking belegger, rusteloze belegger, dat-is-logisch-belegger en entrepeneur-belegger.

    De zoek-dekking-belegger maak alles wat gebeurt op de financiële markten en in de economie onnodig ingewikkeld. Hij volgt de grote trends en boekt daarmee een rendement dat zelden afwijkt van de benchmark.

    De rusteloze belegger is bekend om zijn overmoed en zelfoverschatting en rent achter elke hype in de markt aan. Maar hij loopt vaak achter de feiten aan en leert niets van zijn fouten uit het verleden. Hij is uiteindelijk te laat met kopen of verkopen.

    De dat-is-logisch-belegger is ‘captain obvious’: iemand die altijd beweert precies te weten wat er gebeurt op de financiële markt. Omdat het volgens hem “logisch” is. Hij doorziet de financiële markt eerder dan andere beleggers, althans dat denkt hij. Dit type belegger raakte volgens Schmid de dag na het Brexit-referendum en de verkiezing van Trump in paniek en verkocht alles. Het risico voor de dat-is-logisch-belegger is dat zijn aannames ook duidelijk verkeerd kunnen zijn.

    Het laatste type belegger van Schmid is de entrepeneur-belegger. Hij is gewiekst, nuchter en ziet kansen die goed uit kunnen pakken. Hij kocht aandelen Apple voor de introductie van de eerste iPhone, kocht Tesla-aandelen in het begin en belegde in Europese blue chip-aandelen na de Brexit en Trump.

    Bekijk het uitgebreide artikel over welk type belegger jij bent. Zo kan je daar lezen dat er nog een aan testen zijn die je kan doen, bijvoorbeeld bij Schroders. Ben je bijvoorbeeld een nuchtere of optimistische belegger?

    Belangrijke informatie
    Van Lanschot NV is als bank geregistreerd in het Wft-register en staat onder toezicht van De Nederlandsche Bank N.V. (DNB), Postbus 98 1000 AB Amsterdam, en de Autoriteit Financiële Markten (AFM), Postbus 11723 1001 GS Amsterdam.

    Van Lanschot NV kan optreden als aanbieder van betaal-, spaar- en kredietproducten, als bemiddelaar van verzekeringsproducten en als aanbieder en/of uitvoerder van beleggingsdiensten.

  • De gemiddelde belegger

    De gemiddelde belegger is een slechte belegger. Dat blijkt uit de jaarlijkse studie ‘Quantitative Analysis of Investor Behaviour’* van het Amerikaanse onderzoeksbureau Dalbar. Afgelopen jaar behaalde de gemiddelde belegger actief in aandelenfondsen een rendement van minus 2,28%. De Amerikaanse beursindex S&P 500 daarentegen steeg in 2015 met 1,38%. Obligatiefondsen rendeerden afgelopen jaar 0,55%. Maar beleggers actief in obligatiefondsen verloren juist 3,11%.

    De afgelopen 30 jaar leverden aandelen en obligaties een gemiddeld rendement op van respectievelijk 10,35% en 6,73% per jaar. De gemiddelde belegger daarentegen behaalde in dezelfde periode gemiddeld 3,66% per jaar met aandelenfondsen en 0,59% per jaar met obligatiefondsen.

    Gemiddelde belegger presteert slecht

    De gemiddelde belegger presteerde de afgelopen 30 jaar ongeveer 6,5% per jaar slechter dan de S&P 500. Over een periode van 30 jaar leidt dit tot ongeveer een factor 7 aan verschil. Een bedrag van €100.000,- groeit met 3,66% per jaar in drie decennia uit tot €293.992,-. Bij een rendement van 10,35% groeit hetzelfde bedrag uit tot bijna €2 miljoen. Bijna het zevenvoudige dus!

    Hoge kosten

    De oorzaak van de matige resultaten van de gemiddelde belegger heeft voor een deel te maken met de hoge kosten van actief beheerde fondsen. Maar de allerbelangrijkste oorzaak is de belegger zelf…

    Warren Buffett geeft beleggers het advies angstig te zijn wanneer anderen hebzuchtig zijn en hebzuchtig wanneer anderen angstig zijn. Maar in de praktijk doen beleggers exact het omgekeerde. Emoties – in de kern angst en hebzucht – zetten beleggers voortdurend op het verkeerde been.

    Zijn aandelen jarenlang gestegen en intussen fors gewaardeerd zoals rond de eeuwwisseling het geval dan kopen beleggers massaal aandelen. Zijn aandelen sterk gedaald en opvallend goedkoop zoals tijdens de kredietcrisis dan besluit menig belegger ‘voorgoed’ uit aandelen te gaan…

    De principes van het value beleggen

    Om de kans te verkleinen zelf in de psychologische valkuilen op de beurs te vallen en irrationele beslissingen te nemen is het nuttig bekend te zijn met de eigen, menselijke tekortkomingen. Het kennen van de vier principes van het value-beleggen kan eveneens geen kwaad:

    • Principe 1: Zie een aandeel als wat het in feite is: een belang in een bedrijf.
    • Principe 2: Koop enkel wanneer sprake is van een stevige korting op de intrinsieke waarde zodat sprake is van een veiligheidsmarge.
    • Principe 3: Profiteer van ‘Mr. Market’, het fictieve manisch-depressieve karakter dat symbool staat voor de fluctuaties op de aandelenmarkt.
    • Principe 4: Probeer zo rationeel en objectief mogelijk te zijn – het zijn juist uw eigen emoties die u voortdurend op het verkeerde been kunnen zetten.

    Hendrik Oude Nijhuis

    hendrik-oude-nijhuisOver de auteur: Hendrik Oude Nijhuis is een expert op het gebied van value investing en medeoprichter van Kingfisher Capital, een op value investing principes gebaseerde business model & investment research boutique. Hij heeft uitgebreid onderzoek verricht naar de investeringsstrategieën van value investors als Warren Buffett.

    Lees meer over value-investing op www.beterinbeleggen.nl.

  • De kleine belegger is altijd de laatste

    Zodra de kleine belegger enthousiast begint te worden over aandelen en de reclamespotjes van brokers weer op TV verschijnen is het oppassen geblazen. Grote kans dat het einde van de beursrally in zicht is. De dynamiek op de aandelenmarkt wordt uitermate treffend weergegeven door de volgende grafiek van Bank of America Merrill Lynch.

    De oranje lijn die rechts naar beneden loopt betekent dat institutionele beleggers (pensioenfondsen) meer aandelen verkopen. De groene lijn die op het einde naar boven loopt laat zien dat particuliere beleggers juist meer aandelen kopen dan voorheen. Het slimme geld trekt zich terug uit aandelen, waar gaat uw geld heen?

    Pensioenfondsen verkopen aandelen, particuliere belegger stapt in

    Pensioenfondsen verkopen aandelen, particuliere belegger stapt in (Bron: Bank of America, via @StrucRes)

  • Vijf vragen aan Cor Wijtvliet

    Vijf vragen aan Cor Wijtvliet

    Sinds vorige week houdt de Amerikaanse ‘shutdown’ de wereldwijde financiële markten in de tang. De politieke impasse in de Verenigde Staten leidt (tijdelijk) af van alle problemen in de rest van de wereld. Japan, Italië, Griekenland maar ook ons eigen Nederland hebben het in meer of mindere mate zwaar. Gemene deler is het gebrek aan economisch herstel. Cor Wijtvliet schrijft dagelijks over deze macro-economische ontwikkelingen en stelt wekelijks een betaalde nieuwsbrief op met diepte-analyses en een modelportefeuille. Afgelopen week sprak Cor op het seminar ‘Bescherm uw toekomst’ waar hij uitgebreid aandacht gaf aan de economische uitgangspositie van Nederland.

    MU: Cor, afgelopen week schetste je de huidige economische situatie waar Nederlandse spaarders en beleggers zich in bevinden. Wat waren de reacties van het publiek?

    CW: Wat mij vooral opvalt, is dat ik in principe niets nieuws vertel voor de mensen. Niet in de zin dat ik geen nieuwe informatie met ze deel maar ik benoem een gevoel dat al bij allen leeft. We kunnen niet langer zo doorgaan. En het hebben van deze gedachte heeft verregaande implicaties voor het spaargeld, pensioen en vermogen van elke Nederlander.

    MU: Hoe kijk je aan tegen de huidige onderhandelingen tussen het kabinet en de oppositie?

    CW: Naar mijn inzien is de discussie tussen de verschillende partijen politiek geneuzel binnen de marge. Niemand is bereidt de structurele problemen onder ogen te zien en al helemaal niet bereidt om deze echt aan te pakken. Kenmerkend hiervoor zijn de lastenverzwaringen die het kabinet aan de burgers probeert te verkopen onder de noemer bezuinigingen. In de jacht op korte termijn succes brengt het kabinet onnodig veel schade toe aan vooral de binnenlandse economie. Ik heb bovendien het onprettige gevoel, dat veel politici nog steeds niet inzien hoe ingrijpend de crisis is. Die gaat veel verder dan alles wat we sinds WOII hebben meegemaakt, de crisis van de jaren tachtig incluis.

    Dat onvermogen, dat gebrek aan fundamenteel inzicht is misschien wel de grootste sta-in-de-weg voor het ontwikkelen van een adequaat beleid.

    MU: De Amerikanen hebben inmiddels een week lang te maken met een shutdown. De dag dat het schuldenplafond daadwerkelijk wordt bereikt komt steeds dichterbij. Zullen wij hier in Nederland directe gevolgen van ondervinden?

    Laten we in godsnaam niet de fout maken, zoals we die in 2008 maakten. Toen zeiden de Europeanen dat de crisis van Amerikaanse makelij was en dat die er maar mooi mee opgescheept zaten. Als het echt misloopt, dan zal heel de wereld daar de consequenties van ondervinden. Mevrouw Lagarde van het IMF heeft daar met veel nadruk op gewezen. Maar zelfs als het niet allemaal echt misgaat, dan kunnen we hier behoorlijk nadeel ondervinden. De huidige onzekerheid in de VS heeft als gevolg dat daar de rente gaat oplopen. Het is bijna een wetmatigheid, dat niet veel later de rente in Europa omhoog gaat. Ik hoef niemand uit te leggen, dat de zwakke Europese economie niet gebaat is bij oplopende rentes.

    Maar dat is nog niet alles. De Amerikaanse dollar is een van de eerste slachtoffers van het politieke gekissebis. Maar een zwakke dollar is wel positief voor het Amerikaanse bedrijfsleven op de internationale exportmarkten. Daar wordt dan de dure euro weggeconcurreerd. Tenslotte, veel Amerikaanse bedrijven hebben nauwe financiële banden met de overheid. Als die zijn rekeningen niet meer betaalt, kunnen die op hun beurt hun Nederlandse handelspartners niet meer betalen. Het zou tot een regen van onnodige faillissementen kunnen lijden.

    MU: Wat is volgens jou momenteel het grootste gevaar voor de Nederlandse economie?

    Ik zie twee grote gevaren voor de economie. De koopkracht loopt steeds verder terug. Als de burger steeds minder te besteden heeft, dan valt en groot deel van de basis voor herstel weg. In de 2de plaats is er de gebrekkige kredietverlening. Een economie kan nooit echt herstellen en weer vaart krijgen als de kredietverlening stagneert. Dat gebeurt nu. Banken kunnen of willen niet. Ze hebben waarschijnlijk nog veel te veel dubieuze schulden op de balans staan. Zolang die schulden niet zijn weggewerkt, wordt het niet met de kredietverlening. Eigenlijk zouden banken en overheid dit probleem moeten aanpakken. De overheid voelt er echte weinig voor om nog eens talloos veel miljarden in de banken te steken. Maar zonder hulp lukt het de banken niet.

    MU: Je hamert er vaak op dat het zo niet verder kan. Hoe moet het in jouw ogen dan wel verder?

    Het belangrijkste is, dat de koopkracht van burgers en bedrijven niet langer wordt aangetast. Politici geven steeds hoog op van het belang van de export, maar ze vergeten gemakshalve dat bijna 70% van ons inkomen op de binnenlandse markt wordt verdiend. Daar worden de banen ook geschapen. In de exportsector gebeurt dat maar mondjesmaat. Met andere woorden, die € 6 miljard moeten we maar in de onderste la van de archiefkast stoppen. Ik geloof ook geen moment, dat Brussel echt moeilijk gaat doen. Nederland is van paradepaardje achterblijver geworden. Commissaris Olli Rehn zal maar wat blij zijn, dat een van zijn lievelingen weer tekenen van economisch leven gaat vertonen.

    In de tweede plaats moet het kabinet meer aandacht besteden aan het scheppen van banen. Ik vergelijk onze premier Rutte steeds met de crisispremier uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Die vergelijking gaat beslist op, behalve in een opzicht. Colijn heeft banenplannen gelanceerd. In de jaren dertig zijn heel wat parken en kanalen aangelegd. Dat was allemaal nuttig en daar hebben we nu nog steeds plezier van. Het gaf de werklozen bovendien hun zelfrespect terug. Nu zou Rutte initiatieven kunnen nemen om bijvoorbeeld de economie daadwerkelijk te vergroenen en om Nederland echt toe te rusten voor het digitale tijdperk. Om het geld hoeven we het niet te laten. De rente is nog steeds gratis. De inflatie is immers hoger dan de rente op tienjaars schatkistpapier. Opschieten dus!

    Cor Wijtvliet is binnenkort spreker op het seminar ‘Bescherm uw toekomst’. Wilt u een seminar bijwonen? Kijk dan hier verder…

    Cor Wijtvliet was 11 jaar in dienst bij F. van Lanschot Bankiers als aandelenanalist. Al aan het begin van deze eeuw publiceerde hij over de beleggingsmogelijkheden van water en soft commodities als graan en maïs. Cor staat bekend om zijn brede kritische en onafhankelijke blik, die gevoed wordt door zijn welbelezenheid. Cor is hoofdredacteur van de Crash Investor, een wekelijkse betaalde nieuwsbrief met diepte-analyses en een modelportefeuille. Daarnaast publiceert Cor dagelijks de Investment Insider, een macro-economische nieuwsbrief.

    banner_seminair_500_dark

  • Alleen het beste is goed genoeg

    Voor ’s-werelds beste belegger is het een uitgemaakte zaak! Sommige bedrijven zijn beter dan anderen en zullen voor beleggers altijd een superieure winst genereren. Zijn beleggingsadagium luidt dan ook, dat je als belegger beter een uitstekend bedrijf kunt kopen tegen een behoorlijke prijs, dan een behoorlijk bedrijf tegen een aantrekkelijke prijs!

    Gevoel

    Wat Buffet min of meer aanvoelde, is nu ook wetenschappelijk bewezen. Onderzoek van Credit Suisse toont aan, dat sterke bedrijven de neiging hebben sterk te blijven. Zwakke bedrijven daarentegen zijn amper of niet om te turnen in sterke bedrijven. De belangrijkste oorzaak voor dit opvallend wapenfeit is niet een ‘modieus’ item als aandacht voor shareholders value, maar simpelweg competent managent met veel aandacht voor het genereren van cashflows en winsten.

    Waarde

    Credit Suisse heeft onderzoek gedaan naar het vermogen van bedrijven om waarde te creëren op basis van de kasstromen van de bestudeerde bedrijven. Winsten zijn gemakkelijker te manipuleren. En het onderzoek beslaat een periode van 60 jaar, de hele naoorlogse periode. Over die periode leverde de bedrijven de belegger gemiddeld 6% rendement per jaar. De onderlinge verschillen waren echter groot. De 25% beste bedrijven genereerden gemiddeld 11% of meer. De 25% minste bedrijven bleven steken bij 3%.

    Een ander opmerkelijke uitkomst is, dat na deze lange periode ongeveer de helft van de beste 25% bedrijven na die lange periode nog steeds in het bovenste quartiel zitten. Dezelfde waarheid geldt ook voor de bedrijven in het onderste quartiel. Misschien nog wel opmerkelijker is, dat slechts 9% van de top presterende bedrijven in de loop der tijden naar de onderste divisie zijn afgedaald. Van laag naar hoog leverde nog minder resultaat. Slechts 6% klom op uit de onderste divisie naar de hoogste.

    Conclusies

    Wat valt uit al deze uitkomsten aan conclusies te distelleren. De belangrijkste is misschien wel, dat management terughoudend moet zijn in het doen van overnames en fusies. Bij de wijsheid van turnaround management mag je eveneens vraagtekens zetten. Het veranderen van een koudbloedige knol in een warmbloedige Arabier is een schier hopeloze opgave. En een bedrijf dat mooie winsten maakt, zal dit waarschijnlijk blijven. Daar moet je niet teveel aan sleutelen. De belangrijkste oorzaak voor het goed presteren is immers de sterke bedrijfscultuur gekoppeld aan een duidelijke missie en strategie. Daarbij past de aantekening het zittend management niet te rijkelijk te belonen.

    Concurrentie

    Maar dat is nog niet alles wat bedrijven tot echte winnaars maakt. Ze opereren ook vaak in sectoren, waar de concurrentie niet te fel is. Bovendien is de kans klein, dat er zich een agressieve nieuwkomer aandient. Volgens onderzoek voldoet de sector Huishoudelijke Producten en Personal Care het meest aan deze voorwaarden. Ze leveren over de genoemde periode van 60 jaar een rendement van gemiddeld 13%. Je kunt je geld beter niet steken in sectoren als semiconductors, financiële instellingen of onroerend goed. In deze sectoren worden de uitkomsten naar verloop van tijd gemiddeld. Materials is de slechtst presterende met een gemiddeld rendement van 4,8%, gemeten vanaf 1985.

    Prijs

    Wat kunnen beleggers met dit onderzoek? Ze zijn immers bij voortduring op zoek naar de best presenterende bedrijven en kopen daar aandelen van. Hierdoor stijgt echter de prijs al snel. Volgens Credit Suisse is dat echter geen reden het aandeel dan te mijden. De bedrijven zullen immers goed blijven presteren en dat is een hoge aankoopprijs op den duur meer dan waard.

    Cor Wijtvliet.

    Bron,

    John Authers, Numbers add strength to Buffet’s law of selection. Financial Times, August 3-4 2013

     

    >> Wilt u de dagelijkse column van Cor Wijtvliet zonder een dag vertraging ontvangen? Klik hier om u aan te melden voor de gratis Wijtvliets Investment Insider nieuwsbrief! <<

  • Banken zijn terug in de gunst van de belegger

    Als er een ding opvalt bij de cijferregen over het 2de kwartaal, dan zijn het wel de mooie prestaties van veel Amerikaanse banken. Het zijn feitelijk de uitblinkers van dit kwartaal. Een tweede zaak die opvalt, is de beloning die banken krijgen voor hun mooie uitkomsten. De koers van een instelling als Goldman Sachs is dit jaar al 30% gestegen en die van internetbank Charles Schwab is zelfs met meer dan 50% de lucht in gegaan.

    Toestroom

    Banken zijn terug in de gunst van de wereldwijde belegger. Die is tot de conclusie gekomen, dat de vooruitzichten van de Amerikaanse economie verhoudingsgewijs gunstig zijn. Binnen de mogelijkheden die de brede markt aldaar biedt, kiest hij bij voorkeur voor financiële instellingen. De cijfers bewijzen zijn voorkeur. Een indextracker als de XLF Exchange Traded Fund heeft dit jaar een toestroom van nieuw geld gezien ter waarde van $ 5,1 miljard. Sinds mei van dit jaar bedroeg de instroom alleen al $ 4 miljard.

    Koers

    Blijkbaar verwachten beleggers, dat ondanks de sterke koersstijging er nog meer in het vat zit. Die verwachting wordt door veel insiders gedeeld. Die wijzen op de diversiteit binnen de financiële sector in de VS. Een veelheid aan grote en kleine banken, verzekeraars en verschillende beurzen moeten het mogelijk maken, dat de sector ook in de komende kwartalen gaat uitblinken als het om groei van omzet en winst gaat.

    Rendement

    De sector als geheel kan nog een tijdje voordeel genieten van aantrekkelijke waarderingen. Financiële instellingen zijn nog steeds relatief goedkoop. Daarnaast zullen de grote banken zullen vooral  profiteren van de verwachte snelle toename van de groei van de overnameactiviteiten in de VS. De sector als geheel geniet van een gunstige renteontwikkeling waardoor het rendement op kredieten verbetert. Er is hier wel een kink in de kabel mogelijk. Als de lange rente te snel oploopt, zal de vergoeding voor een hypotheek wellicht te snel oplopen, waardoor de vraag kan gaan afnemen. Los van dit alles biedt de sector de belegger in veel gevallen een aantrekkelijk rendement.

    Vacuüm

    Banken in de VS profiteren bovendien van een nieuwe trend in de VS. Traditiegetrouw gaat 75% van de kredietverlening aan bedrijven buiten de sector om. Sommige niet-bancaire kredietverleners trekken zich echter terug en daarom is er een soort vacuüm ontstaan. Banken springen nu in dat gat. Ook dat verhoogt de winstgevendheid.

    Krimpen

    Europese banken zijn nog lang niet zover als hun Amerikaanse collega’s. Veel banken worstelen nog met de naweeën van de crisis. Veel banken in Frankrijk en Duitsland gaan nog steeds gebukt onder de uitstaande leningen aan de perifere landen. Nagenoeg alle Europese banken kampen met gezwollen balansen in verhouding tot hun vermogen. Dat aanpassingsproces is nog in volle gang. Nog steeds gaan veel onderdelen in de verkoop om de balansen te krimpen. De meest recente voorbeelden zijn Deutsche Bank en Barclays Bank.

    Banken zullen eerst door deze zure appel van aanpassingen heen moeten voordat ze dezelfde weg als de collega’s in de VS kunnen opgaan. Een verbetering van de winst is echter ook afhankelijk van de verbetering van het economisch klimaat en ook dat laat te wensen over. Ja, banken in Europa zijn goedkoop, maar dat is niet ten onrechte. De belegger moet dat goed voor ogen houden!

    Cor Wijtvliet

    >> Wilt u de dagelijkse column van Cor Wijtvliet zonder een dag vertraging ontvangen? Klik hier om u aan te melden voor de gratis Wijtvliets Investment Insider nieuwsbrief! <<