Tag: gaddafi

  • Neef Gaddafi: “Westen moet ter verantwoording worden geroepen voor Libië”

    Neef Gaddafi: “Westen moet ter verantwoording worden geroepen voor Libië”

    Verschillende Westerse landen moeten ter verantwoording worden geroepen voor de chaos die in Libië ontstaan is na de omverwerping van de regering van Muammar Gaddafi. Dat zegt zijn neef Ahmed Gaddaf al-Dam in een exclusief interview met Russia Today. Na zes jaar van totale chaos zouden Westerse landen hun excuses moeten aanbieden en het land met rust moeten laten, zo concludeert Gaddaf al-Dam.

    “Het is voor iedereen duidelijk wat er gaande is in Libië, totale destructie, mensen vluchten uit hun huizen, massale verhongering. Ons land is weggezakt naar een totale duisternis en onze bevolking heeft er ernstig onder te leiden. Met de zesde verjaardag van de ‘Arabische Lente’ moeten we vragen om een excuus aan alle Libiërs wiens huis verwoest is, aan diegene die zich vernederd voelen. Namens hen vraag in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en de leidende wereldmachten om hun excuses aan te bieden voor wat er in 2011 gebeurd is.”

    Vrijdag is het zes jaar geleden dat de Arabische Lente uitbrak, een golf van gewelddadige en niet-gewelddadige protesten die zich over grote delen van het Midden-Oosten en Noord-Afrika verspreidden. De onrust die bij deze revolutionaire golf uitbrak in Libië kwam na een reeks bombardementen onder leiding van de Verenigde Staten, waarbij de regering van Gaddafi omvergeworpen werd.

    Russia Today sprak met de neef van Gaddafi (interview begint op 1:35)

    Chaos in Libië

    Het land wordt sindsdien verscheurd door gevechten tussen verschillende gewapende bendes en groeperingen die de macht in handen willen krijgen, waaronder terreurgroep Islamitische Staat. Ook strijden er twee rivaliserende regeringen om de macht, de internationaal erkende regering in Tobruk (GNA) en het in Tripoli gevestigde islamitische Algemene Nationale Congres (GNC). Deze rivaliserende overheden spraken in december 2015 in de Verenigde Naties af om een gemeenschappelijke regering te vormen, maar er zijn aan beide kanten talloze blokkades opgeworpen die dat voorkomen.

    De oorlog, de vernietiging van Libië, was in hun eigen woorden een vergissing. Het Westen erkent verantwoordelijkheid voor de omverwerping van de regering in Libië. Allemaal zouden ze hun excuses moeten aanbieden en moeten herstellen wat ze gedaan hebben. Maar het lijden van de Libische bevolking, die leeft in kelders en die gedwongen worden om hun huis te verlaten, hebben daar de afgelopen zes jaar niets van gezien. Vandaag de dag wordt er zelfs niet meer over gesproken [in het Westen]. Wat in Libië gebeurde is in alle opzichten misdadig.

    Helaas probeert de internationale gemeenschap nog steeds het conflict in Libië te beheersen, ze blijft zich ermee bemoeien. We zitten allemaal gevangen in een moeras. Iedere dag weer zijn er ontmoetingen, in Tunesië, in Genève… Hoeveel meer van dit krijgen we nog? We zijn geen kinderen!

    Volgens Ahmed Gaddaf al-Dam heeft het Westen er helemaal geen belang bij dat de situatie in zijn land beter wordt. Ze zien de chaos in het land als onderdeel van een groter plan om alle moslimlanden in het Midden-Oosten en Noord-Afrika te destabiliseren. Als sinds de jaren tachtig waarschuwde Muammar Gaddafi voor een samenzwering van Westerse landen tegen Libië. In feite was dit plot niet alleen gericht op ons land, maar op alle moslimlanden. De implementatie van dit plan begon met Afghanistan. Daarna volgde de vernietiging van Irak, Syrië, Yemen, Libië…

    Deze hel, die georganiseerd werd door Westerse landen in de regio, is erop gericht verdeeldheid te zaaien. Het was ze niet alleen te doen om Libië. Gaddafi was in dit opzicht geen astroloog, hij had de informatie en de feiten op zijn bureau liggen. Hij kende de geschiedenis en was een revolutionair figuur die de waardes en principes van de revolutie van 1969 door de jaren heen probeerde mee te nemen. Het doel van zijn revolutie was om de religieuze moslimgemeenschap en het hele Afrikaanse continent te verenigen, maar Gaddafi wist van het Westerse plot, vocht ertegen en werd vermoord.

  • Video: Gaddafi over Oekraïne (2009)

    Video: Gaddafi over Oekraïne (2009)

    Het is alweer vijf jaar geleden dat de Amerikanen met medewerking van de NAVO de regering van Libië omver wisten te werpen, waarbij Gaddafi op brute wijze vermoord werd. Niet alleen wist de Libische leider welk lot hem te wachten stond, ook voorspelde hij met grote nauwkeurigheid de enorme vluchtelingenstroom richting Europa.

    Als we dan een interview met hem vinden over Oekraïne, dan zijn wij natuurlijk een luisterend oor. Gaddafi schreef in 2009 een artikel getiteld ‘Oekraïne: Een serieus probleem’. In dit interview legt hij uit wat hij met dat artikel bedoelde.

    Gaddafi: Tijdens mijn bezoeken aan Rusland, Oekraïne en Wit-Rusland had ik veel gesprekken met mijn vrienden in deze landen, ook ten aanzien van de relatie tussen deze landen. Helaas kwam ik erachter dat er een ontelbaar aantal potentieel gevaarlijke problemen zijn tussen Oekraïne en Rusland. Vooral met betrekking tot de escalatie van de huidige situatie, wat serieuze gevolgen kan hebben. We moeten rekening houden met de potentiële schade die aangericht kan worden aan de mensen in Rusland en Oekraïne, omdat de situatie erg ingewikkeld is.

    Ik heb gesproken met zowel de Russische als de Oekraïense zijde en mijn bevinding over de positie van Oekraïense vrienden is de volgende: Ze willen een garantie zien van hun onafhankelijkheid. En dat ze hun welvaart behouden. Maar de Russische kant staat dit niet in de weg, in feite steunt ze Oekraïne, aangezien Rusland gezegd heeft dat ze de onafhankelijkheid van Oekraïne niet wil bedreigen.
    Echter, deze garantie van onafhankelijkheid die Oekraïne vraagt kan invloed hebben op de onafhankelijkheid van Rusland. Dit is waar het probleem ontstaat. Oekraïne overweegt lidmaatschap van de NAVO en de EU als garantie voor haar onafhankelijkheid, echter vormt de aanwezigheid van de NAVO in Oekraïne een bedreiging voor de soevereiniteit van Rusland. Oekraïne heeft daarop geantwoord dat ze niet zal toestaan dat Westerse partners in hun land een basis krijgen, daarmee zou er voor Rusland geen reden tot zorg meer zijn. Maar Rusland zegt dat [zelfs zonder die basis] zodra Oekraïne lid is van de NAVO, haar gebied automatisch toebehoort aan de NAVO en dat haar militairen automatisch NAVO troepen worden. Al deze zaken brengen de soevereiniteit van Rusland in gevaar. Echter, een positie die hiervan afwijkt en die mij werd uitgelegd door de gewone man op de straat in Oekraïne was dat zij - ondanks dat ze in Oekraïne leven - etnische Russen zijn en dat ze in veel gevallen familie hebben in Rusland. Ze vertelden me dat ze hen missen en dat ze daarom vaak op bezoek gaan. Ze vertelden me dat er veel zaken zijn die deze twee landen gemeenschappelijk hebben en dat er veel dingen zijn die de twee landen met elkaar verenigen. Tegelijkertijd constateerde ik dat de samenwerking tussen deze twee landen, vooral op gebied van het energiebeleid, erg nauw met elkaar verweven zijn. Als het aankomt op de problemen komt tussen Rusland en het Westen, dan is het dat er een poging gedaan wordt Rusland te isoleren, door de stroom van aardgas uit de Aziatische regio via Oekraïens grondgebied te laten lopen. Ook hebben Rusland en Oekraïne een gezamenlijk veiligheidsbelang in de havens naar de Zwarte Zee (de Krim). Als we de acties van beide kanten bekijken, dan zien we dat beide landen simpelweg hun eigen belangen proberen veilig te stellen. Dus hoe kunnen we de huidige situatie oplossen? Naar mijn oordeel is de situatie als volgt. Jullie, buurlanden, moeten in vrede met elkaar samenleven en meer samenwerken. Ik denk dat ze in Oekraïne voorzichtig zijn om Rusland samen te werken, omdat dat land met haar macht misschien zal proberen invloed uit te oefenen. Maar ik denk dat deze zorgen niet gegrond zijn. Rusland is een partner en zal dat niet proberen te doen. Op dezelfde manier waarop Europa een unie gevormd heeft, zo kan ook Rusland een relatie beginnen met haar nabije buitenland, vergelijkbaar met hoe de Sovjet-Unie dat deed. Ongeacht hoeveel pogingen er ondernomen worden om deze twee landen te verdelen zullen Oekraïne, Rusland en Wit-Rusland bij elkaar blijven. Had Oekraïne zich bij de EU aangesloten, dan zou er op ze neergekeken worden als vreemdelingen, alsof ze geen 'echte' Europeanen zijn. Ze moeten dan de oost-Europese pet dragen, alsof het tweederangs burgers zijn. Het is denkbaar dat Oekraïne, na een mogelijke toetreding tot de EU, te maken zal krijgen met een reeks van beledigingen van haar West-Europese partners. Blijven ze bij Rusland, dan zullen ze als gelijkwaardige gezien worden in dat samenwerkingsverband. Dit is de oplossing die ik zie voor de huidige situatie.

  • Wikileaks: “We hebben genoeg informatie om Hillary Clinton aan te klagen”

    Julian Assange van Wikileaks is van plan veel meer vertrouwelijke emails van Hillary Clinton vrij te geven, zo verklaarde de klokkenluider afgelopen zondag in een interview met ITV News. Volgens Assange zit hier zoveel belastend bewijs bij dat de Amerikaanse overheid haar aan zou kunnen klagen, als ze daar de moed voor op zou kunnen brengen. De klokkenluider wekt hoge verwachtingen door te zeggen dat 2016 een ‘heel groot jaar’ zal worden voor Wikileaks.

    In 2013 werd bekend dat Clinton een privé mailserver gebruikte om emails te ontvangen. Een hacker die onder het pseudoniem Guccifer te werk ging wist de mailserver van de Democratische presidentskandidate te kraken en speelde de emails door naar Wikileaks. Het gaat om ongeveer 32.000 emails van de Democratische presidentskandidate, waarvan een deel zeer vertrouwelijke informatie bevat over het regeringsbeleid van de Verenigde Staten.

    Libië

    De uitgelekte emails onthullen dat Clinton in 2011 als minister van Buitenlandse Zaken het Pentagon onder druk heeft gezet om toch door te gaan met het omverwerpen van de Libische regering. Door Gaddafi te vermoorden ontstond er een machtsvacuüm in Libië, waardoor strijders van ISIS konden oprukken. Het is een zwarte bladzijde in het Amerikaanse buitenlandbeleid, waar ook de NAVO een uiterst dubieuze rol in speelde.

    Assange noemde de Republikein Donald Trump een ‘onvoorspelbaar fenomeen’, maar hij lijkt meer sympathie voor deze presidentskandidaat te hebben dan voor Hillary Clinton. Eerder dit jaar schreef Assange op twitter dat een stem op Clinton een stem is voor meer eindeloze en zinloze oorlogen, waardoor terrorisme alleen maar verder zal toenemen.

     

  • Draaide de NAVO interventie in Libië om goud?

    In oktober 2011 werd de Libische dictator Gaddafi vermoord door rebellen die gesteund werden door het Westen. De NAVO speelde een belangrijke rol in de omverwerping van het regime, dat volgens de officiële verklaring plaats moest maken voor democratie. Maar achter de schermen speelden er compleet andere belangen en argumenten mee, zo blijkt uit emails van Hillary Clinton die eind vorig jaar gepubliceerd werden. In één van die emails blijkt dat de NAVO niet uit was op het brengen van democratie, maar op het voorkomen van de totstandkoming van een door goud gedekte Afrikaanse valuta.

    In deze email die op 2 april 2011 naar Clinton verstuurd werd staat beschreven dat Gaddafi de intentie had om de goudreserve van zijn land – in totaal 143 ton – te gebruiken voor een nieuwe Afrikaanse munteenheid op basis van de Libische gouden dinar. Deze munteenheid werd door Frankrijk gezien als een bedreiging, omdat veel Afrikaanse landen in die regio op dat moment hun munt gekoppeld hadden aan de Franse franc (en later de euro).  Sarkozy was bang dat Frankrijk haar invloed in deze regio zou verliezen, zo maken we op uit de vertrouwelijke email naar Clinton. De introductie van een goud gedekte munteenheid was naar verluid één van de redenen van Sarkozy om een aanval op Libië uit te voeren.

    In de email wordt zelfs puntsgewijs duidelijk gemaakt welke doelen men dacht te bereiken met het dwarsbomen van de plannen van de Libische dictator (en dat is een beetje uit de hand gelopen)…

    1. De wens om een groter marktaandeel te krijgen in de olieproductie van Libië
    2. Uitbreiding van de Franse invloedssfeer in Noord-Afrika
    3. Verbetering van de interne politieke situatie in Frankrijk
    4. Het Franse leger de kans geven om zichzelf wereldwijd weer op de kaart te zetten
    5. Voorkomen dat Gaddafi de rol van Frankrijk overneemt als de dominante macht in Frans West Afrika.

    gaddafi

    Was introductie goud gedekte munt door Gadaffi werkelijke reden voor NAVO operatie Libië?

  • Miljarden van Gaddafi gevonden in Zuid-Afrika

    Libische onderzoekers geloven dat er meer dan $1 miljard aan goud, diamanten en cash opgeslagen ligt bij een viertal banken en twee beveiligingsbedrijven in Zuid-Afrika. Deze grote vondst is overigens nog maar een fractie van het totale vermogen van Gaddafi, dat geschat wordt op $80 miljard. De onderzoekers hebben al gesproken met de Zuid-Afrikaanse president Zuma en zijn minister van Financiën Gordhan. De onderzoekers introduceerden zichzelf als vertegenwoordigers van de Libische regering, in het bijzonder de afdeling die over de schatkist gaat.

    De onderzoekers kregen vertrouwelijke informatie van Abdullah al-Senussi, het voormalige hoofd van de Libische inlichtendienst. In maart 2012 werd al-Senussi gearresteerd voor misdaden tegen de menselijkheid. Hij zit momenteel gevangen in Libië, waar hij zijn rechtszaak afwacht. Het onderzoeksteam wilde geen interview geven, maar verklaarde dat ze de taak gekregen had om “names het Libische volk in Afrika op zoek te gaan naar de bezittingen die toebehoren aan de bevolking”.

    Brieven

    Er zouden brieven zijn gevonden die verstuurd zijn tussen de Libische en Zuid-Afrikaanse ministeries van Justitie en Financiën. In de brieven wordt medewerking gevraagd in het traceren en veiligstellen van “vermogen dat gestolen of illegaal verkregen was en vermogen dat verborgen werd in Zuid-Afrika en haar buurlanden door Gaddafi, zijn familie en andere vertrouwenspersonen”.

    In november 2012 openden de Libische onderzoekers de jacht naar het verstopte vermogen van kolonel Gaddafi. Eén van de banken werd getraceerd aan de hand van bankafschriften die in Libië gevonden zijn en die op naam stonden van Gaddafi’s oom Abdulhafid Ahmed el-Gaddafi.

    Olie voor goud

    De Libische kolonel Gaddafi maakte plannen voor een goud gedekte Afrikaanse valuta. Daarover voerde hij al gesprekken met verschillende Afrikaanse regeringsleiders. De Libische kolonel wilde zijn olie niet langer afrekenen in dollars, maar in goud. Volgens sommigen is dat de werkelijke reden voor de omverwerping van zijn regime. Libië bezat op dat moment een goudvoorraad van 144 ton. Om het geheugen op te frissen: een video van Russia Today van mei 2011.

    Gaddafi wilde een goudgedekte munt invoeren op het Afrikaanse continent