Marketupdate

Tag: geldgroei

  • Bundesbank: “Banken creëren geld uit het niets”

    Bundesbank: “Banken creëren geld uit het niets”

    In navolging op de Bank of England komt nu ook de Bundesbank met een verhelderend stuk over geldcreatie. In haar maandrapportage van april schrijven economen van de Duitse centrale bank dat commerciële banken inderdaad geld ‘uit het niets’ creëren. Zodra je een lening afsluit bij een bank wordt dat bedrag gewoon op je bankrekening toegevoegd als nieuw geld, waardoor de totale geldhoeveelheid toeneemt.

    Met deze informatie probeert de Bundesbank een einde te maken aan het hardnekkige misverstand dat commerciële banken slechts tussenpersoon zijn in de kredietverlening en dat ze alleen het geld uitlenen dat door andere rekeninghouders bij de bank gestald is. Dat betekent ook dat banken niet per definitie reserves moeten hebben om een lening te kunnen verstrekken. Een handtekening van de schuldenaar is in principe voldoende om nieuw geld in omloop te brengen.

    Banken creëren nieuw geld

    Dat banken nieuw geld in omloop brengen wil overigens niet zeggen dat ze dat onbeperkt kunnen doen. Zo zijn banken verplicht een zekere kapitaalbuffer aan te houden, waarmee ze een eventuele uitstroom van spaartegoeden kunnen opvangen. Die reserves hebben banken nodig voor het geval spaarders geld van hun rekening halen of hun tegoed willen overschrijven naar een andere bank.

    Een andere beperking op de geldcreatie is dat banken risico lopen als een lening niet volledig wordt terugbetaald. Dit zelfcorrigerend mechanisme moet voorkomen dat banken onverantwoorde leningen verstrekken. Helaas heeft de praktijk uitgewezen dat banken soms toch onverantwoorde risico’s nemen, zeker als ze de verliezen kunnen afwentelen op de samenleving.

    Rente

    Onder normale omstandigheden kunnen centrale banken de geldcreatie beïnvloeden door de rente te verhogen of te verlagen. Een hoge rente zal de kredietverlening afremmen, terwijl een lage rente de kredietcreatie juist stimuleert. Dat mechanisme lijkt inmiddels uitgewerkt, aangezien de kredietverlening zelfs met een rente van bijna nul procent nauwelijks op gang komt. Door onzekerheid over de toekomst is er simpelweg minder vraag naar krediet, ook al wordt het tegen een historisch lage rente aangeboden.

    In 2014 publiceerden Marketupdate een uitgebreid artikel over geldcreatie. Hierin leggen we uit wat er op de bankbalans gebeurt op het moment dat er een lening verstrekt wordt en wat er gebeurt op het moment dat een centrale bank staatsobligaties opkoopt.

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Amerikaanse staatsschuld nadert $20 biljoen

    Gisteren brak de Dow Jones door de 20.000 punten en binnen afzienbare tijd zal ook de Amerikaanse staatsschuld een mijlpaal van $20 biljoen bereiken. Maar zit er ook een verband tussen deze twee cijfers? Je zou denken dat de waarde van de Dow Jones index bepaald wordt door de winstverwachtingen van de onderliggende bedrijven, maar je zou ook kunnen redeneren dat de aandelenmarkt wel moet stijgen als er steeds meer geld in de economie komt. Dat is namelijk wat er gebeurt als de overheid meer geld uitgeeft dan er binnenkomt.

    Via Pro Active Advisor Magazine kwamen we een interessante grafiek tegen die de ontwikkeling van de Dow Jones index vanaf 1915 afzet tegen de groei van de staatsschuld. En wat blijkt: sinds de Tweede Wereldoorlog lijken de aandelenmarkt en de staatsschuld in een vergelijkbaar tempo toe te nemen, al zijn er periodes waarbij de één sneller steeg dan de ander. Maar per saldo houden de twee een gelijk tempo aan, wat doet vermoeden dat geldgroei op de langere termijn invloed heeft op de ontwikkeling van de beursindex.

    Stel dat de staatsschuld van de Verenigde Staten onder president Trump verdubbelt naar $40 biljoen, zou de Dow Jones tegen die tijd ook op 40.000 punten staan?

    dow-jones-staatsschuld

    Dow Jones index versus Amerikaanse staatsschuld (Bron: msoscillator.com)

  • Column: Deflatie in Japan is een illusie

    De volgende bijdrage is van Edin Mujagic, monetair econoom, journalist en auteur van de boeken Tien jaar euro: biografie van een jonge wereldmunt (2009), Het Inflatiespook (2010) en Geldmoord (2012). In zijn boeken wijst hij de lezer op de gevaren en gevolgen van inflatie. Mujagic was van 2005 tot 2010 tevens redacteur macro-economie van het zakenweekblad FEM Business. 

    De rode lijn in mijn boek ‘Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen’ is dat te veel geld in omloop vroeg of laat tot stijgende prijzen – de moderne definitie van inflatie – leidt. De moderne definitie, omdat oorspronkelijk inflatie voor het verhogen van de geldhoeveelheid zelf stond.

    Het is niet alleen een economische theorie, maar ook de historie die dat onomstotelijk uitwijst. De Grote Prijsrevolutie in de Middeleeuwen kwam niet zomaar uit de lucht vallen maar had alles te maken met het leegroven van Midden- en Zuid-Amerika door de Spanjaarden. Vanaf ongeveer 1530 begonnen goud- en zilvervloten in Spaanse havens aan te meren. Honderden tonnen goud en zilver werden verscheept naar Europa. Aangezien in die tijd goud en zilver geld waren, kwam het er simpelweg op neer dat de geldhoeveelheid in Europa in die tijd explodeerde.

    Inflatie

    Niet geheel toevallig begonnen rond 1540 de prijzen in Europa te stijgen. Wat volgde was een langdurige periode van inflatie in Europa. Daar kwam een einde aan toen er geen schepen met goud en zilver uit de Nieuwe Wereld in Sevilla en andere Spaanse steden aanmeerden omdat goud en zilver op waren (precieze cijfers over omvang van goud- en zilvervloten en de ontwikkeling van de prijzen in Europa zijn te vinden in ‘Geldmoord’).

    Dit historische feit en overtuiging dat de centrale banken zoals de Fed en de Europese Centrale Bank (ECB) niet op tijd en in voldoende mate zullen ingrijpen om te voorkomen dat de Westerse economieën verdrinken in geld, is voor mij dé reden hogere inflatie te verwachten de komende jaren. Of anders gezegd: dat de geldmoord, die sinds 1914 en zeker sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog aan de gang is, zal blijven doorgaan.

    Japan

    Diegenen die het niet met mij eens zijn, komen zo goed als altijd met Japan als hét voorbeeld dat geld bijdrukken niet tot inflatie hoeft te leiden. Zij wijzen er dan op dat Japan in een diep deflatiemoeras vast is komen te liggen, ondanks het zeer ruime beleid van de Japanse centrale bank.

    Sinds 1995 dalen de prijzen in het land van de rijzende zon. Volgens de officiële inflatiecijfers van het Japanse bureau voor de statistiek waren tussen 1995 en het begin van de huidige crisis zeven jaren waarin de prijzen zijn gedaald. In evenveel jaren stegen de prijzen echter. Per saldo waren de prijzen in 2008 in Japan iets hoger dan in 1995. Met andere woorden, per saldo was er sprake van inflatie in Japan over die periode.

    Inflatie en deflatie in Japan sinds 1995Inflatie en deflatie in Japan sinds 1995 (Bron: Tradingeconomics)

    Geldgroei

    Er is dus geen sprake van een diep deflatiemoeras in Japan. Kijken we vervolgens naar de geldgroei (ik gebruik hier de ruime M2 + deposito’s definitie van geldgroei) dan zien we dat die in 1990 rap is gaan dalen. Groeide de geldhoeveelheid in eind jaren tachtig nog met ongeveer 13 procent, begin jaren negentig nam die niet meer toe. Sindsdien bedraagt de gemiddelde groei van de geldhoeveelheid in Japan ongeveer 2 á 3 procent per jaar.

    Economen zijn het er over eens dat dé fout die de Japanse centrale bank gemaakt heeft, is dat ze te laat ingreep. Omdat de bank te laat in actie is gekomen, is het zogeheten monetaire transmissiemechanisme in Japan zo goed als kapot. Monetaire transmissiemechanisme is wat monetaire economen het proces van kredietverlening door banken noemen: als dat mechanisme werkt, vloeit het geld van de centrale bank naar de huishoudens, die het vervolgens uitgeven waardoor na enige tijd inflatie begint te stijgen.

    Dat mechanisme werkt dus in Japan al twee decennia mondjesmaat. Sinds 1990 groeit de geldhoeveelheid er met tussen 2 en 3 procent per jaar. In tegenstelling tot een hardnekkig misverstand is er in Japan geen sprake van een diepe deflatie: tussen 1990 en de huidige crisis waren prijsstijgingen even frequent als prijsdalingen. Per saldo lagen aan het begin van de crisis de prijzen in Japan hoger dan begin jaren negentig. Dat de inflatie zo laag is, heeft te maken met het feit dat de geldgroei in Japan al twee decennia lang mager is.

    Kortom, Japan is niet hét voorbeeld dat het verband tussen geldgroei en prijzen er niet is. Japan is juist hét voorbeeld dat het verband tussen geldgroei en prijzen zeer sterk is.

  • “Steeds meer geld dat steeds minder beweegt!?”

    Omloopsnelheid geld daalt al sinds 2001 (Bron: St. Louis Fed)

    Monetaire basis groeit (Bron: St. Louis Fed)

    De twee bovenstaande grafieken zijn de voornaamste fundamentals waarop een verdere opwaardering van goud berust. Alle steun aan de financiële & monetaire systeemcrisis van het Westen draagt niet bij tot economische groei. Daarom slaagt men er maar niet in het probleem van een hogere schuld en stagnerend GDP te verhelpen. De geldhoeveelheid is sinds het uitbreken van de financiële crisis sterk toegenomen, maar door de dalende omloopsnelheid van het geld zien we dat niet terug in een sterke stijging van het GDP.

    Om de omloopsnelheid van het geld weer op gang te brengen zal nog meer geldcreatie nodig zijn. Voorlopig anticipeert de goud opwaardering daar nog niet op, want de goudprijs beweegt vooral zijwaarts. We zitten nu voorlopig nog in een tijdelijke London Gold Pool – BIS (status quo).

    Het Westen kampt ook nog met een politieke systeemcrisis: Dat is de verscheurende keuze tussen orthodox bezuinigen enerzijds en een devaluerende geldkreatie voor economische stimulering anderzijds. Hogere schuldplafonds zullen de centrale banken hun balans verder doen toenemen. Daar moet dan een sterker goud onderpand tegenover gezet worden. Dat is een Mark to Market goudreserve als balancerend actief op de ECB balans. Door 15% van de reserves in fysiek goud aan te houden kan een toenemende hoeveelheid geld in circulatie gebalanceerd worden.

    Cyprus

    Het Cyprus precedent en de Dijsselbloem blunder zal nog lang nazinderen in politieke confrontaties. Het vertrouwen in de wanbeherende financiële industrie heeft een bijkomende flinke deuk gekregen. Waar moeten spaarders & vermogens naartoe !? Toch niet naar een stagflatie economie, die al even risicovol is dan de financiële industrie… Vandaag en morgen wordt je als individu verondersteld om uw risico’s te kennen en er mogelijks zelf de gevolgen ervan te dragen. De vermeende veiligheid van spaargeld zal niet meer voor iedereen gegarandeerd worden. Europa heeft de grens op €100.000 gelegd.

    Al deze ‘catch-22’s’ kunnen niet zo héél lang meer aanhouden onder de tanende werelddominantie van het  $-systeem & regime.

    Conclusie:

    Westerse muntdevaluatie en koopkracht ontwaarding zijn slechts een kwestie van tijd. Hoe langer de status quo blijft aanslepen, des te groter de ontwaardingen (meervoud) onder de toenemde schulddruk.

    Bron: Goudstudieforum.com

    =========================================================

    Voetnoot redactie Marketupdate: Voor deze bijdrage zijn geen compensaties gegeven of ontvangen door Marketupdate.nl danwel Goudstudieforum.com