Marketupdate

Tag: goudvoorraden

  • Video: Welke landen hebben de grootste goudvoorraden?

    Welke landen hebben de grootste goudvoorraden? Via de website van de World Gold Council kunt u iedere maand een lijst opvragen met de actuele voorraden, maar een beeld zegt soms meer dan duizend woorden. Op YouTube kwamen we de volgende video tegen, die de goudreserves van een aantal landen naast elkaar zet.

    De top tien van landen met de grootste officiële reserves ziet er in januari 2019 als volgt uit. De video is gemaakt op basis van de cijfers van september 2018 en wijkt mogelijk iets af van deze top 10.

    1. Verenigde Staten (8.133,5 ton)
    2. Duitsland (3.369,7 ton)
    3. Italië (2451,8 ton)
    4. Frankrijk (2.436 ton)
    5. Rusland (2.066,2 ton)
    6. China (1.842,6 ton)
    7. Zwitserland (1.040 ton)
    8. Japan (765,2 ton)
    9. Nederland (612,5 ton)
    10. India (592 ton)

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard

  • Grafiek: Goudaankopen centrale banken sinds 1948

    Sinds de Tweede Wereldoorlog heeft het internationale monetaire systeem verschillende fasen ondergaan. Door het loslaten van de goudstandaard speelde het edelmetaal geen rol van betekenis meer in het dagelijkse betalingsverkeer, maar daarmee was de rol van goud als monetair anker en als ultieme reserve nog niet uitgespeeld.

    De volgende grafiek van Thomson Reuters laat in één oogopslag zien dat er sinds 1948 verschillende periodes zijn geweest van goud kopen en goud verkopen. Vlak na de Tweede Wereldoorlog kochten met name Europese centrale banken goud bij, om de voorraden aan te vullen die ze tijdens de oorlog moesten aanspreken.

    historical-gold-purchases

    Historische aankopen goud door centrale banken (Bron: Thomson Reuters)

    De korte piek van goudverkopen in 1968 was een poging om een devaluatie van de dollar tegenover goud te voorkomen, een poging die al snel mislukte en die de aanzet gaf tot het opgeven van de ‘koppeling’ tussen de dollar en goud in 1971.

    In de jaren negentig leek de rol van goud uitgespeeld en werd een deel van de goudvoorraden in de verkoop gedaan, maar sinds de financiële crisis zijn centrale banken opnieuw goud aan het hamsteren. Vooral de opkomende markten voegen edelmetaal aan hun reserves toe, omdat deze landen naar verhouding nog weinig goud in de kluis hebben liggen.



  • Jim Rickards: “Goudreserves zijn als pokerchips in volgende crisis”

    Volgens Jim Rickards, bekend van de boeken ‘Currency Wars‘ en ‘The Death of Money‘, zal goud een belangrijke rol spelen in de hervorming van het wereldwijde financiële systeem. Dat is de reden waarom opkomende grootmachten als China en Rusland de laatste jaren zoveel goud kopen. Ook deze landen willen goed gepositioneerd zijn als de onderhandelingen over een nieuw internationaal monetair systeem beginnen.

    Goud/bbp ratio

    Rickards houdt als vuistregel aan hoeveel goud een land heeft ten opzichte van het bbp. De 19 landen van de Eurozone hebben gemiddeld 4% van hun bbp in goud, terwijl de Verenigde Staten 2,7% hebben. Ook Rusland heeft een goudvoorraad van 2,7% van het bbp. Volgens Rickards heeft China inmiddels meer dan 4.000 ton goud verzameld en probeert ook dit land haar goud/bbp ratio te verhogen.

    Wanneer het dollarsysteem vastloopt zullen centrale banken terugvallen op de reserve waar men dan het meeste vertrouwen in heeft, namelijk de goudvoorraden. De opkomende markten zijn al aan het voorsorteren op dit scenario, door meer goud aan te houden.

    In een artikel op MarketWatch zegt Rickards dat hij een nieuwe conferentie zoals Bretton Woods verwacht, waarin landen zullen praten over de toekomst van het monetaire systeem. In deze context fungeren de goudvoorraden van landen volgens hem als pokerfiches aan de pokertafel. Landen die de grootste goudvoorraden hebben zullen de meeste zeggenschap hebben in de totstandkoming van een nieuw monetair stelsel. De landen met een lage goud goud/bbp ratio, zoals het Verenigd Koninkrijk en Japan (beide 0,7%) zullen in deze onderhandelingen een veel kleinere rol spelen.

    thenewcaseforgoldThe New Case for Gold door Jim Rickards

    Deze maand verschijnt het nieuwste boek van Jim Rickards, getiteld ‘The New Case for Gold‘. In dit boek werkt hij het hierboven genoemde scenario verder uit en legt hij uit waarom ons nog een veel grotere financiële crisis te wachten staat dan die van 2008. Klik hier om het boek te bestellen.

  • Ondergrondse goudreserve raakt niet zo snel op!

    Veel ‘experts’ in de goudmarkt beweren dat de ondergrondse goudreserves binnen afzienbare tijd op zullen raken. Goudmijnen halen jaarlijks ongeveer 2.500 ton goud uit de grond en moeten steeds meer moeite doen om het gele edelmetaal boven te krijgen. Al jaren daalt de gemiddelde opbrengst van een goudmijn (uitgedrukt in aantal grammen goud per ton), waardoor de productiekosten steeds hoger worden. Maar hoeveel goud kunnen goudmijnen nog uit de aardkorst halen? Hierover bestaat een onjuiste theorie die nog te vaak wordt aangehaald…

    US Geological Survey

    Om die vraag te beantwoorden pakt men doorgaans de cijfers van de US Geological Survey (USGS). Die houden jaarlijks bij hoe groot de goudreserves zijn die goudmijnen over de hele wereld geïdentificeerd hebben, maar nog niet hebben opgegraven. Dit is zeg maar de goudvoorraad waar de goudmijnen uit putten. In het laatste rapport van de USGS wordt de wereldwijd beschikbare ondergrondse goudvoorraad geschat op 52.000 metrische ton goud. Sommige analisten in de goudmarkt pakken de calculator erbij en rekenen vervolgens uit dat die 52.000 ton gelijk staat aan minder dan 20 jaar productie, omdat de goudmijnen de afgelopen jaren iets meer dan 2.500 ton goud per jaar uit de grond hebben gehaald. Daaruit volgt een foutieve conclusie dat de economisch rendabele goudvoorraden onder de grond binnen afzienbare tijd op zullen raken. We zullen uitleggen waarom deze simpele rekensom misleidend is...

    Wat zijn reserves?

    Zoals gezegd komt het getal van 52.000 ton goud uit het laatste rapport van de USGS. Dit cijfer is opgebouwd uit alle goudreserves die goudmijnen over de hele wereld geïdentificeerd hebben en die ze in de komende jaren op zullen graven. Ieder jaar wordt deze schatting aangepast, enerzijds omdat deze goudreserves aangeboord worden door de goudmijnen en anderzijds omdat er steeds nieuwe ontdekkingen worden gedaan. Dat betekent dat de 52.000 ton aan ondergrondse reserves slechts een momentopname is die van tijd tot tijd kan veranderen. We baseren ons op dit document van de USGS, waarin de werkelijke definitie van reserves wordt gegeven. We citeren uit het document en hebben enkele belangrijke passages dikgedrukt gemaakt:

    "Reserves data are dynamic. They may be reduced as ore is mined and/or the extraction feasibility diminishes, or more commonly, they may continue to increase as additional deposits (known or recently discovered) are developed, or currently exploited deposits are more thoroughly explored and/or new technology or economic variables improve their economic feasibility. Reserves may be considered a working inventory of mining companies’ supply of an economically extractable mineral commodity. As such, magnitude of that inventory is necessarily limited by many considerations, including cost of drilling, taxes, price of the mineral commodity being mined, and the demand for it. Reserves will be developed to the point of business needs and geologic limitations of economic ore grade and tonnage. For example, in 1970, identified and undiscovered world copper resources were estimated to contain 1.6 billion metric tons of copper, with reserves of about 280 million metric tons of copper. Since then, about 400 million metric tons of copper have been produced worldwide, but world copper reserves in 2011 were estimated to be 690 million metric tons of copper, more than double those in 1970, despite the depletion by mining of more than the original estimated reserves."

    De USGS geeft in deze passage het voorbeeld van koper. Met de technieken van 1970 werd er wereldwijd een ondergrondse reserves van 280 miljoen ton koper geïdentificeerd, maar sindsdien is er meer dan 400 miljoen ton koper uit de grond gehaald. Dat is meer dan de reserves die toen bekend waren! In 2011 werd de ondergrondse reserve van koper geschat op 690 miljoen ton, meer dan een verdubbeling van de reserves zoals die in 1970 gerapporteerd werden!

    Hoeveel goudreserves zitten er onder de grond?

    De manier waarop de USGS de ondergrondse reserve van koper rapporteert is niet anders dan de manier waarop die voor goud wordt vastgesteld. Zo lang er meer nieuwe ontdekkingen zijn dan er goud uit de grond wordt gehaald kan ook de opgegeven goudreserve toenemen. We pakken de cijfers van de USGS erbij en komen tot de volgende grafiek.

    Ondergrondse goudreserves raken niet op

    Ondergrondse goudreserves raken niet op

    Zoals u ziet zijn de ondergrondse goudreserves de laatste jaren niet op geraakt. Blijkbaar worden er nog steeds voldoende nieuwe ontdekkingen gedaan om te compenseren voor het volume dat de goudmijnen jaarlijks uit de grond halen. Alleen op basis van deze cijfers van de USGS kunnen we al de conclusie trekken dat de rekensom van 52.000 ton goud gedeeld door de jaarlijkse goudmijnproductie onjuist is. Zou dit rekensommetje wel kloppen, dan zouden de goudmijnen nu al geen goud meer kunnen vinden.

    We illustreren de denkfout aan de hand van een denkbeeldige grafiek. We beginnen in 1996 met een ondergrondse goudreserve van 44.000 ton en trekken daar ieder jaar de productie van goudmijnen van af. Zoals u ziet is het goud volgens deze foutieve redenering al in 2013 volledig gemijnd. Niets is minder waar...

    Deze grafiek toont de denkfout aan ten aanzien van ondergrondse goudreserves

    Deze grafiek toont de denkfout aan ten aanzien van ondergrondse goudreserves

    Goud raakt niet op

    Door nieuwe technieken kunnen goudmijnen steeds meer goud uit de grond halen, ondanks dat de ertskwaliteit ieder jaar slechter wordt. De volgende grafiek is gebaseerd op de jaarlijkse productie van goudmijnen vanaf het jaar 1900, zoals die bij de USGS bekend is. Zoals u ziet is de goudproductie door de decennia heen sterk toegenomen. Volgens het GFMS hebben goudmijnen nog nooit zoveel goud uit de grond gehaald als in 2013, namelijk 2.917 ton. Van een schaarste aan ondergrondse goudreserves lijkt voorlopig nog geen sprake, ondanks het feit dat grote goudontdekkingen steeds schaarser worden.

    Jaarlijkse goudproductie vanaf 1900

    Jaarlijkse goudproductie vanaf 1900

    Goud wordt steeds minder schaars

    Omdat goud niet vergaat neemt de totale hoeveelheid bovengronds goud alleen maar toe. Goud verandert van vorm (sieraden, elektronica, munten, baren) en wisselt wel eens van eigenaar, maar het metaal blijft altijd aanwezig. Vergelijk het met een pokertafel, waarbij alle fiches op tafel blijven en er ieder jaar een paar nieuwe fiches in circulatie worden gebracht. Bovengronds goud wordt iedere jaar dus een beetje minder schaars.

    Het is niet de schaarste die goud waardevol maakt, want de totale goudvoorraad is vele malen groter dan de jaarlijkse vraag naar goud (hoge stock to flow ratio). Zou goud alleen maar een grondstof zijn voor de industrie, dan zou de prijs volgens de wet van vraag en aanbod compleet in elkaar moeten storten. De volgende grafiek geeft een schatting van de totale bovengrondse goudvoorraad sinds 1900 en is gebaseerd op de jaarlijkse goudmijnproductie volgens de USGS. Het beginpunt in het jaar 1900 is gebaseerd op de aanname dat er vandaag de dag 170.000 ton bovengronds goud bestaat.

    Goud raakt niet op, het wordt ieder jaar minder schaars

    Goud raakt niet op, het wordt ieder jaar minder schaars

    Conclusie

    Met dit artikel hebben we de denkfout in een veelgebruikte analyse proberen bloot te leggen. De reserves die de USGS rapporteert voor goud en voor tal van andere grondstoffen is geen absoluut totaal, maar een relatief cijfer dat van jaar tot jaar kan veranderen op basis van mijnbouwproductie en nieuwe ontdekkingen. De geïdentificeerde ondergrondse goudreserve is op dit moment 52.000 ton, maar dat cijfer schommelt al bijna twee decennia tussen de 40.000 en 52.000 ton...

    Laten we dus terughoudend zijn met uitspraken over wanneer bepaalde grondstoffen op raken, want dat valt in elk geval niet af te leiden uit de cijfers van de USGS. Het voorbeeld van koper spreekt nog meer tot de verbeelding. In 2011 waren de bekende ondergrondse reserves twee keer zo groot als in 1970, terwijl er in de tussentijd volop koper gemijnd werd. Waarschijnlijk is er ook veel meer goud onder de grond dan die 52.000 ton die nu bij ons bekend zijn. Maar zolang dat goud mondjesmaat wordt opgegraven heeft die 'verwatering' van bovengronds goud geen negatief effect op de waarde. Goud ontleent haar waarde blijkbaar niet aan schaarste...

  • Welke centrale banken kochten dit jaar goud?

    Welke centrale banken hebben dit jaar het meeste goud gekocht? Het Duitse Goldreporter maakte een overzicht van landen die dit jaar het meeste goud aan hun goudreserve hebben toegevoegd. Het overzicht is gebaseerd op de meest recente cijfers van de World Gold Council, die gisteren gepubliceerd werden. Het meeste goud werd gekocht door Turkije (104,4 ton), Rusland (+45 ton) en Zuid-Korea (+20 ton). De vierde en vijfde plaats uit het overzicht worden ingenomen door respectievelijk Kazachstan (16,7 ton) en Azerbeidzjan (10 ton).

    Zoals u ziet zijn niet alle grote opkomende economieën vertegenwoordigd in dit overzicht. Sommige landen hebben in voorgaande jaren al veel goud gekocht, terwijl een gigant als China sinds 2009 al geen updates meer geeft over haar actuele goudreserve. We weten wel hoeveel goud de Chinezen iedere maand importeren, maar welk gedeelte daarvan wordt toegevoegd aan de goudvoorraad van de People’s Bank of China. Dat blijft voorlopig giswerk…

    • Klik hier voor het meest actuele overzicht van de goudvoorraden.

    Goudaankopen centrale banken in 2013

    Goudaankopen centrale banken in 2013

  • Grafiek: De goudmarkt vanaf 1970

    Op Jesse’s Café Américain verscheen de volgende grafiek van de goudmarkt, die in één oogopslag laat zien wanneer centrale banken goud kochten of verkochten. Zoals u kunt zien waren er twee omslagpunten in de goudmarkt. Rond de eeuwwisseling bereikte de goudprijs een bodem, terwijl de goudreserves van centrale banken in 2008 hun laagste niveau bereikten.

    Goudprijs versus goudreserves centrale banken

    Goudprijs versus goudreserves centrale banken (Bron: Jesse’s Café Américain)

    Centrale banken ‘managen’ goudprijs

    De bodem in de goudprijs werd bereikt toen de Britse premier Gordon Brown de verkoop van een grote hoeveelheid Brits goud aankondigde. Door een groot deel van de Britse goudvoorraad op de markt te brengen hielp hij de bullion banks met een grote shortpositie in goud uit de brand. Dat was het eerste signaal dat er iets begon te veranderen in de goudmarkt.

    Sir Eddie George (Bank of England) zei in september 1999 het volgende over de toenmalige situatie in de goudmarkt:

    “We kijken in het ravijn bij een verdere stijging van de goudprijs. Een hogere goudprijs zou één of meerdere handelshuizen onderuit halen, met als mogelijk gevolg dat anderen worden meegesleurd. Daarom moeten centrale banken, ten koste van alles, de goudprijs onderdrukken en managen.”

    Omslagpunt in de goudmarkt

    Weinig mensen realiseerden zich dat centrale banken rond 2008 weer netto kopers werden van goud en voor het eerst sinds de jaren ’70 hun goudreserves weer substantieel aan het uitbreiden waren. Dit gegeven is gebaseerd op informatie die centrale banken hebben doorgegeven aan het IMF. Er is echter sterk anekdotisch bewijs dat de trend al een paar jaar eerder begon te keren, als gevolg van niet gerapporteerde aankopen in Azië en in het Midden-Oosten.

    Er kwam een omslagpunt in de goudmarkt toen centrale banken stopten met het aanbieden van goud. Jarenlang werd erg goud verkocht en uitgeleend door verschillende Westerse centrale banken, met als doel de goudprijs naar een dieptepunt te brengen. Door de lage goudprijs begonnen de goudvoorraden te schuiven, van Westerse centrale banken richting opkomende markten en olie-exporterende landen. In 20o7 trokken centrale banken zich terug als leveranciers van goud, maar de vraag naar het metaal in andere landen bleef onverminderd groot.

    Goudreserves spelen weer een rol

    De centrale banken blijven goud verzamelen, omdat ze zich voorbereiden zijn op een tijdperk na de dollar. Niet langer worden Amerikaanse staatsobligaties beschouwd als een compleet risicovrije reserve voor centrale banken. Nu de Federal Reserve ook staatsobligaties uit de markt haalt kiezen de exporteconomieën spreekwoordelijk eieren voor hun geld. Gouden eieren om precies te zijn.

  • WGC: Overzicht goudvoorraden en historische goudprijs in grafieken

    Voordat we naar de grafieken gaan brengen we eerst het nieuws van de andere publicaties van de WGC.

    Goudreserves en mutaties oktober 2012

    De nieuwste documenten van de WGC zijn te vinden op deze webpagina. Vandaag werden er verschillende documenten gepubliceerd, waaronder de meest recente data ten aanzien van de officiële goudvoorraden van verschillende landen en de mutaties in de goudvoorraden in de maand oktober. Om het maar kort te houden: de afgelopen maand zijn er geen aan- of verkopen van goud geregistreerd door de WGC. De geactualiseerde lijst van de goudreserves van landen is daarom ook niet gewijzigd ten opzichte van de vorige versie. Voor de volledigheid geven we u de link naar het document (PDF) waarop de actuele goudreserves van landen staan.

    De top 10 van landen met de grootste goudreserve (Bron: WGC)

    Central Bank Gold Agreement (CBGA3)

    De WGC publiceerde vandaag ook een overzicht van de goudverkopen onder het Central Bank Gold Agreement (CBGA). In augustus 2009 sloten 19 centrale banken zich aan bij de derde CBGA overeenkomst. Deze overeenkomst houdt in dat de aangesloten centrale banken goud beschouwen als een belangrijk onderdeel van de wereldwijde monetaire reserves en dat ze er gezamenlijk maximaal 400 ton per jaar van mogen verkopen. Op 27 september 2012 begon het vierde jaar van de CBGA, die elke vijf jaar opnieuw afgesproken wordt. In die periode (van 27 sept 2012 t/m 5 nov 2012) werd er conform deze overeenkomst een verwaarloosbare hoeveelheid van 4,2 ton goud verkocht door een niet nader genoemd land.

    Goudverkopen door centrale banken onder CBGA 1, 2 en 3 (Grafiek van World Gold Council)

    Grafieken

    Speciaal voor de liefhebbers biedt de WGC op haar website ook enorme datareeksen aan, die de goudprijs in tal van valuta weergeven over een langere periode. Voor de euro, de Amerikaanse dollar en het Britse pond is er data beschikbaar die teruggaat tot 1969. Uiteraard zijn de gegevens niet gecorrigeerd voor de inflatie, omdat de goudprijs zelf al een soort weerspiegeling geeft van de inflatie. De eerste grafiek hieronder laat zien dat de goudprijs rond 1999 een bodem bereikte. Dat was het jaar waarin de euro feitelijk al gelanceerd werd. Sindsdien is de goudprijs sterk gestegen.

    De tweede grafiek brengt de ontwikkeling van de goudprijs in 18 verschillende valuta in beeld. De prijzen zijn weergegeven als een index, om schaalproblemen met het opbouwen van de grafiek te voorkomen. De index van 100 weerspiegeld de goudprijs in de betreffende valuta op 1 januari 1999. Deze grafiek laat haarfijn zien dat de verschillen tussen valuta allemaal relatief zijn. De één behoudt zijn waarde een stuk beter dan de andere, maar allemaal gedragen ze zich over de lange termijn hetzelfde tegenover goud (worden minder waard). Daar zal een terugkeer naar de gulden overigens niets aan veranderen, maar dat terzijde. De goudprijs steeg in de sterkste valuta uit dit overzicht bijna met een factor vier, terwijl de goudprijs in de zwakste valuta wel acht tot tien keer over de kop ging van begin 1999 tot en met november 2012.

    Klik op onderstaande grafieken voor een grotere versie. De data waar deze grafieken uit opgebouwd zijn is zoals hierboven is aangegeven te vinden op de website van de WGC.

    Update: Aanvankelijk stond er een grafiek met meer dan 18 valuta, maar daarin werden een aantal valuta twee keer meegenomen. Deze staan ook dubbel in het bestand van de WGC. Hieronder staat een nieuwe versie van de grafiek. Door op de grafiek te klikken krijgt u een grotere versie te zien met daarin ook het indexcijfer van 2 november 2012 voor alle genoemde valuta.

  • Grafieken: De goudreserves van Europese landen (1999-2011)

    Aan de hand van een uitgebreide tabel op de website van de Oostenrijkse centrale bank heeft Marketupdate een aantal grafieken in elkaar gezet. Deze grafieken geven in één oogopslag weer hoe de goudreserves van verschillende Europese landen zich in de periode van 1999 tot en met 2011 hebben ontwikkeld.

    Onderstaande grafieken kunnen aangeklikt worden voor een grotere versie. De eerste grafiek geeft de cumulatieve goudvoorraad aan van een groot aantal Europese landen, plus de goudvoorraad van de ECB. Hierop is te zien dat ook Europese landen de afgelopen twaalf jaar netto wat goud verkocht hebben. Maar omdat de goudprijs in die periode van €300 naar €1300 per troy ounce is gegaan is de waarde van het goud op de balansen van centrale banken toch gestegen. De data van onderstaande grafieken kunt u zelf downloaden van de website van de Oostenrijkse centrale bank.

    De twee onderstaande grafieken laten de goudvoorraad per land zien, vanaf 1999 tot en met 2011. Deze grafiek laat zien welke landen gedurende deze periode goud hebben verkocht. Vooral Zwitserland, Frankrijk, Nederland, Spanje, Portugal en Oostenrijk hebben een aanzienlijk gedeelte van hun goudvoorraad in de verkoop gedaan. De eerste grafiek geeft voor de volledigheid alle landen weer, bij de tweede grafiek zijn de vier landen met de grootste goudreserve eruit gelaten om meer inzicht te kunnen geven in de voorraadontwikkeling van de landen die relatief weinig goud hebben.