Tag: handelsbalans

  • Trump: “China moet handelsoverschot met VS terugbrengen”

    Trump: “China moet handelsoverschot met VS terugbrengen”

    De Amerikaanse regering heeft China gevraagd een plan te ontwikkelen om haar handelsoverschot met de Verenigde Staten met $1 miljard terug te brengen, zo maakte president Trump via een bericht op twitter bekend. Het is onduidelijk op welke termijn dat zou moeten gebeuren. Later werd duidelijk dat Trump het handelstekort met $100 miljard wil terugbrengen.

    Trump stuurt al langer aan op een meer gebalanceerde handelsrelatie met China, omdat veel banen in de Verenigde Staten verloren zijn gegaan door het aanbod van goedkope producten uit het buitenland. Om een van zijn verkiezingsbeloftes na te komen kondigde de Amerikaanse president vorige week importheffingen op staal en aluminium aan, een maatregel die de Amerikaanse industrie moet beschermen tegen goedkopere buitenlandse aanbieders.

    Het is nog maar de vraag of het invoeren van importheffingen een manier is om de handel tussen de Verenigde Staten en China weer in evenwicht te brengen, aangezien China waarschijnlijk als vergeldingsmaatregel ook nieuwe importheffingen zal aankondigen. Vorig jaar had China een handelsoverschot van $375,2 miljard met de Verenigde Staten.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Begint Trump een handelsoorlog?

    Begint Trump een handelsoorlog?

    Deze week maakte de Amerikaanse president Trump bekend dat hij de import van staal en aluminium met respectievelijk 25 en 10 procent wil belasten. Deze plannen mogen eigenlijk geen verrassing worden genoemd, want tijdens de verkiezingscampagne sprak Trump al vaak zijn onvrede uit over de volgens hem oneerlijke handelspraktijken. Hij spreekt van ‘oneerlijke concurrentie’, die de Amerikaanse staal- en aluminiumindustrie in een paar decennia gedecimeerd heeft.

    Keerzijde van globalisering

    Het is waar dat de Amerikaanse industriële basis de afgelopen decennia steeds verder verschrompeld is, om de simpele reden dat het in veel gevallen gewoon goedkoper is voor Amerikanen om producten uit het buitenland te importeren dan om deze zelf te maken. Door ‘outsourcing’ worden steeds meer producten in andere landen gemaakt en verplaatst de werkgelegenheid in de Verenigde Staten zich naar andere landen in de wereld.

    Het is deze keerzijde van globalisering waar Trump zich tegen verzet en waar hij zijn populariteit aan te danken heeft. Amerikanen verwachten dat hij de president is die de Amerikaanse economie weer groot en sterk zal maken. Het beschermen van de eigen industrie door middel van dit soort importheffingen lijkt dan een beproefde methode om dat doel te bereiken.

    Of het diplomatiek gezien ook zo’n slimme zet was, dat valt nog maar te bezien. Uit de rest van de wereld kwam vooral veel kritiek op de plannen van Trump. Het is dus wachten op een tegenreactie en het is nog maar de vraag of daar uiteindelijk überhaupt iemand beter van zal worden. De geschiedenis leert ons dat handelsoorlogen en importheffingen op de lange termijn alleen maar verliezers opleveren.

    Het is dus niet verwonderlijk dat Trump veel kritiek te verduren krijgt op deze aangekondigde importheffingen. Bedrijven in de betreffende sector krijgen te maken met meer onzekerheid, terwijl de aandelenmarkt onderuit gaat nu beleggers het risico van een handelsoorlog proberen af te wegen.

    Maar is het terecht dat er zoveel kritiek op Trump geuit wordt? Of probeert hij ook maar gewoon binnen zijn mogelijkheden te doen wat goed is voor de Amerikaanse economie? En wat te denken van China, dat zich al jaren ‘schuldig’ maakt aan oneerlijke concurrentie door de waarde van haar munt kunstmatig laag te houden?

    Monetaire instabiliteit

    De oplopende spanningen tussen handelsblokken en de dreiging van een handelsoorlog lijkt het resultaat te zijn van een instabiel en disfunctioneel monetair systeem, dat sinds het loslaten van de koppeling met goud in 1971 geen stabiel anker meer heeft.

    Sindsdien heeft de dollar de rol van goud overgenomen, waarbij de Verenigde Staten in een positie werden geduwd waarin ze de rest van de wereld moesten voorzien van dollars, dollars die andere landen nodig hadden voor het internationale handelsverkeer.

    Met het wegvallen van de discipline van goud als monetair anker worden overschotten en tekorten op de handelsbalansen van landen niet meer automatisch verrekend, maar kunnen ze bijna tot in het oneindige blijven voortwoekeren. Dat ziet er als volgt uit…

    Structureel handelstekort in de Verenigde Staten

    China heeft steeds meer claims op de Verenigde Staten

    Chronische onbalans

    De Verenigde Staten hebben sinds het loslaten van de goudkoppeling in 1971 een systematisch tekort op de handelsbalans, dat voortdurend in stand werd gehouden door achtereenvolgens Europa, Japan en China. Maar zoals je op de tweede grafiek kunt zien beginnen nu ook de Chinezen zich achter de oren te krabben. Is het wel verstandig om zoveel dollarreserves op te bouwen? En gaan we daar ooit nog iets van terug zien?

    De importheffingen van Trump zijn dus slechts een symptoom van een veel dieper liggend probleem dat al terug gaat tot 1971 (of eigenlijk nog verder tot het begin van Bretton Woods). Dat is namelijk het probleem dat de valuta van één land geaccepteerd wordt als reserve in de plaats van goud. Daardoor is de wereldwijde handelsbalans inmiddels zo ver uit het lood geslagen dat iedere poging om het weer terug te duwen gedoemd lijkt te mislukken…

    Frank Knopers

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op GoudstandaardGoudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].




  • Grafiek: De schulden van de Verenigde Staten

    Grafiek: De schulden van de Verenigde Staten

    Het belangrijkste exportproduct van de Verenigde Staten is de dollar, de belangrijkste munt in het internationale handelsverkeer. Alle landen gebruiken deze valuta om goederen te importeren, wat betekent dat de rest van de wereld deze munt ook als reserve aanhoudt voor slechte tijden. Dat is twee keer kassa voor de Verenigde Staten. In eerste instantie omdat ze allemaal goederen krijgt in ruil voor dollars en in tweede instantie omdat andere landen die dollars in Amerikaanse staatsobligaties beleggen. Zo komen de dollars weer terug in de VS en kan de cyclus opnieuw beginnen.

    Het resultaat van dit monetaire systeem is een voortdurend oplopende schuldpositie in de Verenigde Staten, die alleen houdbaar is zo lang de rest van de wereld de dollar wil gebruiken als wereldreservemunt. Valt de buitenlandse vraag naar dollarreserves weg, omdat landen onderling in andere valuta gaan handelen, dan kan de VS haar tekorten niet meer financieren. De volgende grafiek laat in één oogopslag zien waar dit monetaire systeem op basis van de dollar toe leidt. Hoe lang kan dit nog goed gaan?

    us-debt-economy

    Schulden van de Verenigde Staten (via twitter)

  • Handelsbalans Europese Unie in kaart gebracht

    Handelsbalans Europese Unie in kaart gebracht

    Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk zijn de grootste debiteuren in de Europese Unie, zo blijkt uit de laatste cijfers van Eurostat. De landen met het grootste overschot op de handelsbalans over heel 2016 zijn Duitsland, Nederland en Italië.

    Het overschot van Duitsland en Italië is voor een belangrijk deel toe te schrijven aan de export naar landen buiten de Europese Unie, terwijl Nederland vooral profiteert als doorvoerland voor goederen richting andere Europese landen.

    De volgende kaart laat in één oogopslag zien wat de echte probleemlanden zijn in de Europese Unie. Zo blijkt Italië er structureel veel beter voor te staan dan Frankrijk en Spanje, om over het Verenigd Koninkrijk nog maar te zwijgen. Dat belooft niet veel goed voor het Britse pond…

    kaart-handelsbalans-eu

    Handelsbalans Europese Unie over heel 2016 (Via @paul1kirby)

  • Zwakke pond levert Britten weinig op

    De waardedaling van het Britse pond heeft tot op heden geen impuls gegeven aan de Britse economie, zo schrijft de Wall Street Journal. Ondanks de goedkopere munt werd er geen toename in de export gemeten, terwijl de import als percentage van het bbp juist toenam. Wat wel stijgt is de inflatie, want door de waardedaling van de munt zijn de importkosten meer dan evenredig toegenomen.

    In theorie is een zwakkere munt goed voor de export van een land, omdat de producten daardoor goedkoper worden in het buitenland. Maar het voorbeeld van de Groot-Brittannië laat zien dat een goedkopere munt alleen niet genoeg is om de export te stimuleren. Veel Britse bedrijven hebben de prijzen van hun artikelen moeten verhogen, omdat de grondstoffen en halffabricaten die ze importeren ook duurder zijn geworden. Andere bedrijven maken misbruik van de situatie en verhogen de prijzen om de winstmarge op te krikken.

    Daling Britse pond

    Het resultaat van dit alles is dat de Britse producten in het buitenland per saldo maar 4% goedkoper zijn geworden, waardoor het voordeel van de zwakkere munt te verwaarlozen valt. Bedrijven maken hun producten niet goedkoper, omdat ze vrezen dat een harde 'Brexit' tot meer administratieve handelsbeperkingen en hogere invoerheffingen zal leiden. Dat kan in de toekomst de winstgevendheid van Britse bedrijven onder druk zetten. De Britse economie is de laatste jaren steeds minder concurrerend geworden. Ook is de industriële basis van het land in hoog tempo achteruit gegaan. Sinds 1992 is de omvang van de industrie als percentage van het bbp gedaald van 15% naar slechts 10%. Het land moet dus steeds meer goederen importeren, met een structureel tekort op de handelsbalans tot gevolg. Een zwakkere pond betekent hogere importkosten en daarmee ook een oplopende inflatie. Voordat de Britse industrie weer concurrerend wordt moet er eerst meer duidelijkheid komen over de Brexit en moet de munt waarschijnlijk nog verder in waarde dalen. Een structureel handelstekort zal de waarde van de munt op de middellange en lange termijn naar verwachting verder onder druk zetten. Dat is vervelend voor de Britten, die hun koopkracht verder zien dalen.

    united-kingdom-balance-of-trade

    Verenigd Koninkrijk heeft structureel tekort op de handelsbalans (Bron: Trading Economics)

  • Handelsoverschot in de eurozone stijgt flink

    Het overschot op de handelsbalans in de eurozone is in juli flink gestegen ten opzichte van een jaar eerder. Eurostat, het Europese bureau voor statistiek, maakte dit op dinsdag bekend. Op basis van de eerste berekeningen is het overschot gestegen van 21,2 miljard euro tot 31,4 miljard euro.

    Het verschil komt voort uit een export van 185,2 miljard, dit is 7 procent meer dan vorig jaar en importwaarde van 153,8 miljard euro, deze is gestegen met 1 procent. Onderling werd er ook meer gehandeld tussen eurolanden. Vorig jaar werd er voor een bedrag van 141 miljard verhandeld tussen verschillende eurolanden, dit jaar is dat met 4 procent gestegen naar een bedrag van 147 miljard euro.

    eurozone-trade-balance

    Handelsbalans eurozone (Afbeelding van Quartz)

  • Tekort handelsbalans VS naar record

    De Verenigde Staten zijn de grootste debiteur ter wereld met een tekort op de handelsbalans waar andere landen alleen van kunnen dromen. In de maand september steeg het tekort op de handelsbalans (exclusief olie en gas) zelfs naar een nieuw record van $48,3 miljard. Van alle goede voornemens om de Amerikaanse exportmotor op gang te brengen komt dus maar weinig terecht. Het land importeert meer goederen en diensten dan ooit tevoren, met als verschil dat het land vandaag de dag wel een bijdrage aan de rest van de wereld levert met de export van schalie-olie en schaliegas.

    Het fundament van de Amerikaanse economie is dus minder robuust dan wat je op basis van de groeicijfers en de lage inflatie zou zeggen. Het land is voor veel goederen nog even afhankelijk van import als voor de financiële crisis. De export van olie en gas compenseert een klein beetje voor het grote handelstekort, maar ook die inkomsten lopen terug als gevolg van de dalende olieprijs. De prijs van een vat WTI olie zakte onder de $80 en bereikte het laagste niveau in twee jaar tijd.

    us-trade-deficit-excluding-petroleum

    Tekort handelsbalans steeg naar een record van $48,3 miljard (exclusief olie en gas)

    Sterke dollar drukt export

    Het tekort op de handelsbalans inclusief olie en gas steeg van $40 miljard in augustus naar $43 miljard in september, een stijging van 7,6%. Niet alleen een daling van de olieprijs drukt op de totale export, maar ook de relatief sterke dollar. Daardoor worden goederen uit de Verenigde Staten duurder voor afnemers in het buitenland en verslechtert hun concurrentiepositie. Het oplopende handelstekort was ook volledig toe te schrijven aan een 1,5% daling van de export. De import was in september even groot als in de maand augustus. De VS importeerde in september $2 miljard meer aan mobiele telefoons dan in de maand augustus, een stijging die grotendeels toegeschreven kan worden aan de introductie van de nieuwe iPhone 6 van Apple. Tegelijkertijd daalde de import van olie en gas in september naar het laagste niveau sinds november 2009, wat uiteraard te maken heeft met de toegenomen binnenlandse productie van schalie-olie en schaliegas. De export van goederen naar zowel China als Europa viel in de maand september lager uit dan in de maand augustus. In het geval van China werd een daling van 2% geregistreerd,voor Europa was de daling 7%. Volgens de Wall Street Journal bestaat er mogelijk een verband tussen de toenemende import van goederen en de daling van de olieprijs. Als Amerikaanse consumenten minder geld spenderen aan brandstoffen houden ze meer geld over om de spulletjes te kopen die elders in de wereld geproduceerd worden.

  • VS ziet handelstekort met China naar recordniveau stijgen

    Het handelstekort dat de Verenigde Staten heeft met China groeide in de maand juli met 2,7% naar een record van $30,9 miljard. De Amerikaanse economie groei weer en dat betekent dat de VS weer meer goederen importeert van haar belangrijkste handelspartner. Omgekeerd worden er veel minder goederen verhandeld. Voor iedere 3,7 containers die China naar de VS stuurt gaat er slechts één gevulde container terug. Over de eerste zeven maanden van dit jaar was het totale handelstekort van de VS $254 miljard. In dezelfde periode van vorig jaar was dat met $241,7  miljard nog ongeveer 5% minder.

    Terwijl het handelstekort van de VS met China in juli een all-time high bereikte, daalde het totale handelstekort dat de VS heeft met de rest van de wereld. De export groeide met 0,9% naar $198 miljard, terwijl de import met 0,7% steeg tot $238,6 miljard. Mogelijk is deze daling toe te schrijven aan de toenemende productie van schalie-olie en schaliegas, waardoor de VS minder afhankelijk is van importen uit het Midden-Oosten.

    Handelstekort

    Het is een goed teken dat de VS minder afhankelijk wordt van olie en gas uit de rest van de wereld, maar tegelijkertijd is het zorgelijke om te vernemen dat de maakindustrie van de Verenigde Staten nog steeds achter blijft bij de rest van de wereld. De Wall Street Journal publiceerde onlangs een artikel over de alsmaar groeiende onbalans tussen de import en export van goederen. Die onbalans kan hersteld worden door stijgende loonkosten in exporterende landen enerzijds (waardoor outsourcing minder aantrekkelijk wordt) en door een zwakkere dollar anderzijds. Die eerste trend is nu al zichtbaar, maar van een veel zwakkere dollar is nog steeds geen sprake.

    us-trade-deficit

    De haven van Los Angeles (Afbeelding van Bloomberg)

  • Uit welk land importeert de VS de meeste goederen?

    Via het weblog van Lukas Daalder kwamen we de volgende grafiek van de Wall Street Journal tegen die laat zien welke landen de meeste handel drijven met de VS. We zien een overzicht van de tien landen die de meeste goederen naar de VS exporteren in het jaar 1984, 1994, 2004 en 2014. Het valt op dat Canada jarenlang de belangrijkste handelspartner is geweest van de Verenigde Staten. China is pas de laatste jaren uitgegroeid tot de grootste leverancier van goederen en diensten aan de Verenigde Staten. Buurland Mexico neemt de derde positie in, ook dit buurland exporteert dus veel goederen naar de VS.

    Andere opvallende trends zijn de daling van het Verenigd Koninkrijk op deze ranglijst en de opkomst van Zuid-Korea. Dat laatstgenoemde zo hard is gestegen is toe te schrijven aan het succes van Zuid-Koreaanse technologiebedrijven zoals Samsung. Op de website van de Wall Street Journal ziet u ook welke landen de meeste goederen uit de VS importeren en wat voor type producten er geïmporteerd en geëxporteerd worden door de Verenigde Staten.

    handelspartners-vs-historic

    Deze landen exporteren de meeste goederen naar de Verenigde Staten

    Dit zijn de goederen die de VS importeert (geel) en exporteert (groen)

    Dit zijn de goederen die de VS importeert (geel) en exporteert (groen) (Bron: WSJ)

  • Tekort handelsbalans Japan naar recordniveau

    De economie van Japan komt maar niet uit het schuldenmoeras, zo blijkt uit de nieuwste macro-economische cijfers die gisteren naar buiten kwamen. Zo groeide het tekort op de handelsbalans in de eerste maand van het nieuwe jaar met 7,1% naar een recordniveau van ¥2,79 biljoen. Ook de lopende rekening (handelsbalans plus de netto geldstromen als rente en dividend) bereikt een nieuw diepterecord van ¥15 biljoen yen. Beleggers reageerden teleurgesteld op het nieuws, want de Nikkei index verloor maandag meer dan 0,6%.

    De handelsbalans en de lopende rekening van Japan zijn de afgelopen twee jaar dramatisch verslechterd. Dat is voor een deel te verklaren door de aardbeving en de tsunami die vandaag precies drie jaar geleden plaatsvond. Naast de verwoesting van de overstroming en de aardbeving volgde een nucleaire ramp in Fukushima, waardoor de Japanse regering besloot alle kerncentrales in het land stil te zeggen. Sindsdien moet het land veel meer fossiele brandstoffen importeren uit het buitenland.

    Abenomics

    De Japanse premier Shinzo Abe beloofde tijdens de verkiezingscampagne een herstel van de Japanse economie. Hij onthulde grootschalige stimuleringsprogramma's om de inflatie aan te wakkeren en de munt te verzwakken ten opzichte van andere valuta. Dat laatste zou de exportpositie van Japanse bedrijven moeten verbeteren, maar daar komt in de praktijk maar weinig van terecht. Het land, dat tussen 2000 en 2008 te boek stond als één van de grootste exporteurs te wereld, is nu een importland geworden. De volgende grafieken spreken boekdelen...

    Lopende rekening Japan in januari dieper in het rood

    Lopende rekening Japan in januari dieper in het rood

    Tekort op de betalingsbalans zwelt aan tot 15 biljoen yen

    Tekort op de betalingsbalans zwelt aan tot 15 biljoen yen

    Economie Japan blijft zwak

    Net als in grote delen van Europa kwakkelt ook de economie van Japan een beetje voort. Het gaat niet veel slechter, maar van het herstel waar men op hoopt is voorlopig nog geen sprake. In 2013 groeide de economie van Japan met 0,7%, terwijl men aanvankelijk nog rekende op een groei van 1%. Van oktober tot en met december 2013 was de economische groei 0,2%, ook lager dan de eerdere schatting van 0,3% groei.

    De zwakke resultaten van een jaar lang economie stimuleren beloven weinig goeds voor de toekomst van de Japanse economie. In april wordt een omstreden belastingverhoging doorgevoerd, waardoor de consumentenbestedingen naar alle waarschijnlijkheid zullen dalen. Het betreft een belastingverhoging van 5% naar 8% op alle verkooptransacties. De regering probeert de schok van deze belastingverhoging te dempen met een nieuw stimuleringsprogramma van ¥5,5 biljoen dat in december onthuld werd.

    Economie Japan nog steeds vast in schuldenmoeras

    Economie Japan nog steeds vast in schuldenmoeras

  • “Hoe China goud waardeert”

    China verklaarde in november dat het land geen belangstelling heeft om haar valutareserves nog verder uit te breiden. China heeft met afstand de grootste valutareserves ter wereld, waarvan meer dan $1 biljoen in Amerikaanse staatsobligaties. Die valutareserves zouden goed van pas komen als China een tekort op de handelsbalans had, maar dat is zeker niet het geval. In plaats daarvan kopen de Chinezen steeds meer goud, met honderden tonnen per jaar…

    De volgende video laat een interessante invalshoek zien ten aanzien van de Chinese goudaankopen. Het zou zomaar kunnen dat de Chinezen het goud nu al hoger waarderen dan de marktprijs van meer dan $1.200 per troy ounce. Een hogere goudprijs is ook beslist noodzakelijk, willen landen goud weer gebruiken als een middel om de internationale handelsbalans te vereffenen.