Marketupdate

Tag: herstel

  • ‘Negatieve rente zorgt voor sneller economisch herstel’

    Een negatieve rente kan een nuttige bijdrage leveren aan sneller economisch herstel. Dat schrijft econoom Vasco Cúrdia van de Federal Reserve in de laatste nieuwsbrief van de Federal Reserve van San Francisco. Hij concludeert dat de Amerikaans economie eerder was hersteld als de centrale bank een negatieve rente had ingevoerd. Met een beleidsrente van -0,25% of zelfs -0,75% had de economie sneller uit een deflatoire crisis kunnen ontsnappen, met als enige bijwerking dat de inflatie wat verder zou oplopen.

    De Federal Reserve besloot in 2008 de beleidsrente te verlagen naar een bandbreedte van 0 tot 0,25 procent. Pas aan het einde van 2015 werd de rente weer verhoogd, omdat de economie toen pas voldoende was hersteld. Had de centrale bank direct na de crisis een negatieve rente ingevoerd, dan had de centrale bank een paar jaar eerder de rente al kunnen verhogen. Bij een rente van -0,75% zou het verlies aan productiecapaciteit van de economie kleiner zijn, waardoor het herstel eerder komt.

    Negatieve rente zorgt voor sneller economisch herstel’ (Bron: Federal Reserve Bank of San Francisco)

    Negatieve rente

    Sinds de financiële crisis van 2008 worstelen centrale banken met de vraag in hoeverre ze de rente kunnen verlagen. De conventionele opvatting was dat een rente van nul procent het minimum is, omdat een negatieve rente ongewenste effecten met zich mee zou brengen. Men vreesde dat spaarders in dat geval hun geld van de bank zouden halen. Centrale banken besloten daarom een andere weg in te slaan, namelijk die van het opkopen van schuldpapier. Daarmee kunnen ze de lange rente omlaag brengen, waardoor de kredietverlening sneller op gang komt.

    Later besloten sommige centrale banken alsnog de rente onder nul te brengen. De ECB verlaagde de depositorente voor banken naar -0,4%, terwijl de Zwitserse centrale bank dit tarief zelfs tot -0,7% verlaagde. De vrees dat spaarders massaal hun geld van de bank zouden halen bleek uiteindelijk onterecht, omdat de meeste spaarders het geld gewoon op de bank lieten staan. Mensen vinden het blijkbaar teveel gedoe om daadwerkelijk geld weg te halen en elders te bewaren. De bereidheid om een negatieve rente te accepteren bleek dus veel groter dan centrale banken hadden gedacht.

    Meer financiële repressie

    Het lijkt erop dat econoom Cúrdia met dit onderzoek de geesten rijp probeert te maken voor een toekomst waarin negatieve rente het nieuwe normaal wordt. Tien jaar na de kredietcrisis hanteren veel centrale banken nog steeds een uitzonderlijk lage rente. Breekt er weer een nieuwe crisis uit zoals die van 2008, dan hebben ze weinig andere mogelijkheden dan om de rente tot ver onder nul te brengen.

    Het is niet voor het eerst dat centrale banken het onderwerp van negatieve rente ter sprake brengen. Vorig jaar april kwam ook de Chinese centrale bank al met onderzoeksrapport over de mogelijkheid van een negatieve rente. In dat rapport worden ook virtuele munten genoemd als instrument om de effectiviteit van een negatieve rente te versterken. Wanneer spaarders veel rente moeten betalen om hun spaargeld bij een bank te parkeren zullen zij alternatieven overwegen, zoals goud kopen of het oppotten van contant geld. De vraag is hoe ver centrale banken kunnen gaan voordat spaarders echt weglopen bij de banken.

    Dit artikel verscheen eerder bij Goudstandaard




  • Herstel economie is minder robuust dan we allemaal hopen

    Het gaat goed met de wereldeconomie. Alhoewel de groei niet zo sterk is als in de periode 2003-2007 oogt het toch allemaal goed en mooi. Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) heeft de feestvreugde nog verhoogd door de mooiste voorspellingen voor 2018 en 2019 neer te schrijven sinds het uitbreken van de crisis en dat is alweer tien jaar geleden. Toch is het verstandig het herstel met de nodige omzichtigheid te bezien.

    Laten we met het goede nieuws beginnen. In zijn laatste World Economic Outlook heeft het IMF zijn voorspellingen voor de groei in de wereld in dit jaar met 0,2% verhoogd. Vooral de groei in de ontwikkelde landen is fors opwaarts bijgesteld en wel met 0,5 procentpunt voor 2018 en 0,4 procentpunt voor 2019. Ondanks al het protectionistisch tromgeroffel blijft ook de wereldhandel goed gaan. De groei voor 2018 is met 1,1 procentpunt opwaarts bijgesteld en voor 2018 bedraagt de bijstelling 0,8 procentpunt.

    Ruim monetair beleid

    We hebben al dit goede nieuws aan twee doorslaggevende factoren te danken. De eerste is dat het gevoerde beleid nog steeds zeer ondersteund is. De korte rente in de VS zal ook dit jaar verder omhooggaan, maar je kunt het monetair beleid niet echt verkrappend noemen. De rente zal waarschijnlijk tot 2021 niet boven 3% uitstijgen. Er is bijna niemand die op de korte termijn een serieus opleven van de (loon)inflatie verwacht. Alle andere belangrijke economieën in de wereld zijn op zijn best nog aan het nadenken over een afbouw van de verruimingsprogramma’s. Een renteverhoging ligt nog verder weg in de tijd.

    De tweede factor van belang is de grote belastinghervorming in de Verenigde Staten. Daar hangt overigens nu al een forse rekening aan. The Congressional Budget Office verwacht dat het overheidstekort tussen 2019 – 2027 pakweg 5% zal bedragen. De aanpak van Trump in een economie met nagenoeg volledige werkgelegenheid doet denken aan de vergelijkbare aanpak aan het einde van de jaren zestig en begin jaren zeventig van de vorige eeuw. Dat liep toen slecht af.

    Beide bovengenoemde factoren kunnen met een beetje geluk voor de korte termijn resulteren in een sterke groei van de investeringen en de consumptie. Hogere investeringen kunnen de productiviteit verhogen en daarmee de kans op (loon)inflatie verkleinen. Daar staat tegenover dat het huidige politieke klimaat steeds onvoorspelbaarder wordt. Een grotere volatiliteit op de internationale financiële markten kan het opbloeiend optimisme verzwakken en daarmee ook een hogere vraag van consumenten. De zwakke plek is en blijft de eurozone, waar de groei alweer lijkt af te nemen.

    Langere termijn

    Voor de langere termijn lijken negatieve factoren de overhand te krijgen. Het IMF wijst daarbij op de hoge verschuldiging van overheden en bedrijven. Ook prijzen van een reeks van assets zijn te hoog. Het IMF wijst er nadrukkelijk op dat kredietrisico’s beheersbaar zijn zolang de groei sterk is en de leenkosten laag. Maar wat gebeurt er als de inflatie toch sneller oploopt dan verwacht, of dat centrale banken sneller gaan verkrappen dan gehoopt. Onder dit soort omstandigheden zou het schuldenprobleem weer de kop opsteken, met alle mogelijke desastreuze gevolgen van dien.

    De grootste bedreiging van de goede gang van zaken vormen echter de groeiende spanningen tussen de twee belangrijkste economische machten van dit moment, de VS en China. Een gedeeltelijke verklaring voor die oplopende spanningen moeten we waarschijnlijk zoeken in de ontwikkeling van de arbeidsmarkt in de ontwikkelde wereld. Tussen 2008 – 2016 is het aandeel van mannen op de arbeidsmarkt steeds verder teruggelopen. Dat van vrouwen daarentegen is gestegen, behalve in de Verenigde Staten. De arbeidsmarkt in dat land functioneert op zijn best zeer gebrekkig. De tegenstellingen beginnen daar geleidelijk op te lopen en dat moet op den duur misgaan.

    Tien jaar geleden brak er een crisis binnen het systeem uit. Beleidsmakers verhinderden dat het een systeemcrisis werd. Met een beetje pech gaat dat nu wel gebeuren. Het huidig tijdsgewricht is er een van politieke en economische fragiliteit.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Deze column verscheen eerder in het CorWijtvlietJournaal en wordt u gratis aangeboden door Marketupdate. Vindt u deze columns interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.

  • Alleen de rijksten profiteren van economisch herstel

    In New York hebben alleen de allerrijkste mensen geprofiteerd van het economische herstel van de afgelopen jaren, terwijl de laagste inkomens er juist op achteruit zijn gegaan. Dat concludeert het Independent Budget Office na onderzoek van de belastingaangiftes van meer dan 770.000 inwoners in de periode van 2006 tot en met 2014.

    new-york-pixabayGedurende deze periode van negen jaar bleef het inkomen van de top 50% gelijk op ongeveer $65.000 per jaar, terwijl het inkomen van de laagste 50% met 13% daalde naar $12.360. Van al het geld dat New Yorkers in 2014 verdienden ging 41% naar de rijkste 1%, een lichte toename ten opzichte van de situatie in 2006. De helft van alle inwoners met de laagste inkomens namen in 2014 slechts 5,6% van alle inkomens voor hun rekening, terwijl deze groep in 2006 nog een marktaandeel van 7,4% had.

    “We zien het bewijs van een groeiende inkomensongelijkheid in de stad. Het percentage van het totale inkomen dat naar de top 1% – meer specifiek de top 0,1% gaat – is toegenomen”, zo concludeert Doug Turetsky van het Independent Budget Office.

  • Grafiek: Meer bedrijven failliet in 2016

    Het herstel van de wereldeconomie loopt niet helemaal volgens plan, want uit onderzoek van kredietbeoordelaar Standard & Poor’s blijkt dat het aantal faillissementen onder grote bedrijven de laatste jaren juist verder is toegenomen. Opmerkelijk is dat vooral het aantal faillissementen in de Verenigde Staten een sterke toename laat zien, terwijl de economische groei daar op papier veel beter is dan in Europa. Ook valt op dat er sinds het uitbreken van de kredietcrisis in 2008 ook veel bedrijven in opkomende landen over de kop zijn gegaan.

    De grote vraag is nu waarom er de laatste twee jaar zoveel meer bedrijven failliet zijn gegaan. Is het een teken dat het slecht gaat met de wereldeconomie? Of gaan er gewoon veel bedrijven over de kop omdat hun verdienmodel niet meer aansluit bij de hedendaagse tijd?

    corporate-defaults

    Faillissementen nemen weer toe, ondanks economisch herstel (Bron: Jeroen Blokland)

  • Die snelle groei, die komt er niet meer

    De financiële crisis van 2008/2009 heeft veel schade toegebracht. Zoveel, dat al snel duidelijk werd dat de weg naar herstel voor de ontwikkelde markten lang zou duren. Daar waren in de geschiedenisboekjes veel teleurstellende voorbeelden van te vinden.

    De voorspelling van toen is uitgekomen. De ergste wonden van de crisis zijn geheeld, maar de groei blijft tergend laag. Alle voorwaarden voor een snel herstel lijken aanwezig met als belangrijkste een renteniveau dat bijna 0% bedraagt.

    Productiviteit stijgt amper

    Er is al veel gespeculeerd over het waarom, maar een sluitende verklaring blijft vooralsnog uit. Misschien moeten we de verklaring wel zoeken in de matige vooruitzichten voor de middellange termijn. Die kunnen wel eens van grote invloed zijn op vraag en aanbod. De stand van zaken op dit moment is niet om over naar huis te schrijven. Voor de ontwikkelde landen is de potentiële groei voor de langere termijn met 0,5% tot 1% verlaagd. Belangrijke factoren daarbij zijn de vergrijzing en een lagere productiegroei. De factor vergrijzing was al ingecalculeerd. Die van de vertragende productiegroei is een factor die pas de laatste jaren veel opgang maakt. De eerste tekenen van de vertragende productie-ontwikkeling waren al zichtbaar voor de crisis. In de jaren voor de crisis liepen de succesvolle implementaties van de ICT-innovaties geleidelijk ten einde. Daaruit zou je mogen concluderen, dat de hoge productiviteit aan het einde van de vorige eeuw en aan het begin van deze eeuw de uitzondering op de regel is. Normaal is een lagere productiviteitsgroei. De huidige vertraging kan wel eens structureel zijn. wereldeconomie-groei-marketupdate  

    Groei wereldeconomie gaat in een slakkengang

    Vergrijzing en een geringe productiviteitsgroei is slechts nieuws voor morgen en overmorgen. Het kan ook de trage economische ontwikkeling van dit moment verklaren. Als de vooruitzichten voor de langere termijn niet goed zijn, waarom zou je dan als verstandig gaan investeren in deze magere toekomst. De consument op zijn beurt wordt ook voorzichtiger als de kansen op een gezonde inkomensontwikkeling minder worden. Hij besluit meer te gaan sparen. Dit zou een verklaring voor de huidige vertraging kunnen zijn. De trage groei in de ontwikkelde landen verklaart ook ten dele de vertraging in de opkomende markten. Minder vaart betekent minder export en dus ook minder groei in die landen.

    Langdurig lage groei

    Als deze lijn van denken correct is, dan moeten we tevreden zijn met een aanhoudend maar wel traag herstel. Er is dan geen grond voor paniekverhalen over een mogelijke nieuwe recessie. Er is evenmin grond voor verregaande experimenten zoals het inzetten van helikoptergeld. Dat kan altijd nog, als gevreesde rampen zich inderdaad voordoen. Als dit verhaal waar is, dan moet dat van invloed zijn op het beleid van centrale banken en overheden. Zij willen die trage groei immers coute que coute opstuwen. Maar dat kan niet! Cor Wijtvliet Deze bijdrage is mogelijk gemaakt door Beurshalte beurshalte-logoOver Beurshalte: Dagelijks publiceert Beurshalte nieuwsbrieven en columns van leden van de redactie en van gastauteurs over de wereld van beleggen en alles wat ermee samenhangt. Daarnaast publiceert beurshalte wekelijks een nieuwsbrief met unieke inhoud over relevante beleggingsthema’s. Belangstellende lezers kunnen een gratis abonnement nemen. Als u geïnteresseerd bent, kunt u zich hier aanmelden! Bron: Olivier Blanchard, Slow growth is a fact of life in the post-crisis world. Financial Times, April 13 2016

  • Maersk: ‘Groei wereldeconomie veel zwakker dan verwacht’

    De wereldeconomie groeit veel minder hard dan wat het Internationaal Monetair Fonds en andere wereldwijde instanties ons voorspiegelen. Dat zegt Nils Smedegaard Andersen van het internationale transportbedrijf Moeller-Maersk. “We geloven dat de groei van de wereldeconomie vertraagt. De handel is aanzienlijk minder dan wat het normaal zou moeten zijn met de groeiverwachtingen die we voorgespiegeld krijgen”, zo verklaarde hij tegenover Bloomberg.

    Moeller-Maersk heeft een marktaandeel van ongeveer 15% van alle consumentengoederen die over zee getransporteerd worden en heeft daarmee inzicht in de ontwikkeling van de wereldeconomie en de handel. Volgens de topman van Moeller-Maersk gaat het vooral slecht met de opkomende markten, maar doet ook Europa het niet zo goed. Voor zowel 2015 als 2016 is Andersen wat pessimistischer dan de meeste voorspellingen die de laatste tijd gedaan zijn door verschillende organisaties en onderzoeksbureaus.

    containervervoer-shanghai

    Containervervoer vanuit Shanghai laat amper herstel zien (Bron: Bloomberg)

    Zwak herstel wereldeconomie

    Afgelopen vrijdag maakte Maersk bekend dat de opbrengsten uit containervervoer in het derde kwartaal met 61% waren teruggelopen, omdat de vraag naar transport nauwelijks was toegenomen ten opzichte van een jaar eerder. Het zwakke herstel van de wereldhandel is extra problematisch, omdat de transportsector nu al te maken heeft met een overschot aan capaciteit. Vooral de handel van Azië naar Europa is teruggelopen, omdat de zwakke euro het voor Chinese fabrikanten moeilijk maakt om concurrerend te blijven. Maar we moeten niet al te somber zijn, want Andersen ziet geen signalen dat de economie weer afstevent op een crisis zoals die van 2008.

    “We zien wel wat schommelingen in de herverdeling die plaatsvindt tussen de landen die grondstoffen exporteren en importeren, maar dit zou niet mogen leiden tot een grote crisis”, zo verklaarde Andersen.

  • Draghi ziet weer economische groei in Europa

    draghiVolgens ECB-president Draghi zit Europa weer op het pad van economische groei, nadat het jaren lang geworsteld heeft met achtereenvolgens een bankencrisis en een schuldencrisis in verschillende Zuid-Europese landen.

    “De afgelopen drie jaar hebben we tastbare vooruitgang geboekt in het stabiliseren en versterken van de Eurozone. De groei komt weer terug en de weg naar voren is duidelijk zichtbaar. We zullen niet rusten totdat de monetaire unie voltooid is”, zo verklaarde Draghi afgelopen donderdag tijdens een speech in New York.

    De topman van de ECB wilde geen commentaar geven over wat dit betekent voor het toekomstige monetaire beleid. Wel liet hij blijken dat verdere integratie in de Eurozone noodzakelijk is om alle schaalvoordelen en de potentie van de muntunie maximaal te benutten.

    Draghi neemt een Global Citizen Award in ontvangst van de Atlantic Council, een organisatie die gevestigd is in Washington. In het verleden ontving Christine Lagarde van het IMF deze prijs ook al eens.

  • AEX index ruim 4% hoger, China verlaagt rente

    De Amsterdamse beurs herstelt snel van de paniek van gisteren. Bereikten we gistermiddag nog een dieptepunt van iets meer dan 400 punten, op het moment van schrijven staat de graadmeter op ruim 437 punten. Dat is 4,24% meer dan de slotkoers van gisteren. Beleggers durven weer in te stappen, nadat de AEX gisteren in het laatste uur een deel van het verlies wist goed te maken. Ook de Amerikaanse aandelenmarkten krabbelden maandag vrij snel weer op na een fors lagere opening.

    Chinese centrale bank verlaagt rente

    Vandaag ging de Shanghai Composite nog wel hard onderuit, maar de financiële markten putten hoop uit nieuwe stimulerende maatregelen van de Chinese centrale bank. Vandaag verlaagde de centrale bank de rente met 25 basispunten naar 4,6% en stelde ze opnieuw een paar honderd miljard yuan aan liquiditeit ter beschikking aan banken om de verkoopgolf in aandelen te drukken.

    aex-stijging-25aug2015

    AEX index gaat weer hard omhoog (Bron: Beurs.nl)

  • In het land der blinden…

    De befaamde Groucho Marx zei ooit: “these are my principles. If you don’t like them, I have others.” Waarschijnlijk valt de humor van Groucho slecht in Europa, want het oude continent heeft zijn boodschap niet ter harte genomen. Daar waar de Fed in de crisisjaren er weinig moeite mee heeft om de gevestigde waarheden overboord te zetten, daar blijven we in Europa ons vastklampen aan de waarheden van voor 2008. Het resultaat is, dat in de VS het herstel steeds meer handen en voeten krijgt, terwijl Europa op zijn best al bijna zeven jaar op rij voort moddert zonder merkbare verbetering.

    column-cor-9okt-1

    Verschil ECB en Fed

    Het grote voordeel van de Fed boven de ECB is dat de eerste in feite alle goedbedoelde of kwaadwillende politieke verzoeken en adviezen aan de laars kan lappen. En dat hebben de centrale bankiers met de nodige flair en toenemend succes gedaan. Er is bijna niemand meer die nog gelooft in het spook van de hyperinflatie als gevolg van de politiek van kwantitatieve verruiming. Mario Draghi en zijn gevolg zijn echter al jaren de gevangenen van de wensen van de periferie en de verlangens van het Noorden. Dat beperkt zijn slagkracht en daarmee de mogelijkheid om problemen agressief te lijf te gaan. Het is in Europa voor Draghi altijd weer een laveren tussen Scylla en Charibdis.

    column-cor-9okt-2En natuurlijk moet je in tijden van crisis ook nog een goede portie geluk hebben. In januari 2009 slaagde de regering er in om een fiscaal stimuleringsplan ter waarde van $847 miljard door Capitol Hill geaccepteerd te krijgen. Het steunpakket kwam tot stand onder druk van een economische krimp van 8% op jaarbasis in het vierde kwartaal van 2008. Zeker achteraf is er veel reden voor kritiek op het overhaast in elkaar getimmerd plan, maar het bleek voldoende om de recessie te laten omslaan in een mager herstel. Beleidsmakers in Europa bleven met de armen over elkaar zitten.

    De meevaller voor de Amerikaanse overheid was dat de Tea Party toen nog geen doorslaggevende stem binnen de Republikeinse Partij had. Toen dat eenmaal in 2010 zover was, kwam de besluitvorming op Capitol Hill tot stilstand en die politieke impasse duurt voort tot vandaag de dag.

    Met enig gevoel voor overdrijving kun je beweren, dat Duitsland en gevolg in Europa de rel van de Tea Party vervullen. De Duitse economische beschouwingen over de financiële crisis hebben vaak een moraliserende ondertoon. Die crisis hebben we zogezegd over ons zelf afgeroepen en daarom moeten we boete doen voor onze zonden. Pas dan zal er weer herstel volgen. Los van een eventuele moralistische kijk op zaken is Europa ook simpelweg politiek te verdeeld om het voorbeeld van de Fed te volgen. Trouwens, als die eenheid er wel was, zou Europa waarschijnlijk een route tegengesteld aan die van de VS opgaan. Duitsland zou immers ook dan doorslaggevend zijn.

    column-cor-9okt-3

    Zwak herstel

    De Verenigde Staten mogen dan aan de beterende hand zijn, maar ook daar is het herstel nog steeds niet overtuigend. De werkgelegenheid stijgt weliswaar, maar de lonen niet. Die liggen nog steeds ver beneden het niveau van voor 2008. Ook laat de arbeidsparticipatie nog zeer te wensen over. Vooral veel mannen hebben de arbeidsmarkt de rug toe gekeerd. Er is met andere woorden nog absoluut geen gevaar voor inflatie. Toch roepen de haviken binnen de Fed en de politiek steeds harder, dat de rente zo snel mogelijk omhoog moet. In hun ogen is dat de beste manier op een opleving voor te zijn. Een te snelle renteverhoging is ook de beste manier om een pril herstel de kop in te drukken. Dat hebben de jaren ’30 van de vorige eeuw meer dan afdoende bewezen.

    column-cor-9okt-4

    Het is maar in gelatenheid afwachten wat de uitkomst van deze discussie zal zijn. De VS zijn echter wel in een fase van herstel terecht gekomen, waarin het zich de luxe kan veroorloven om over structurele hervormingen na te denken, hoe onrealistisch de voorstellen daartoe soms ook zijn. Voor Europa blijft het daarentegen vooral watertrappelen geblazen om zo het hoofd boven water te houden. Misschien zouden onze beleidsmakers de vingerwijzing van een tweede vermaarde persoonlijkheid ter harte moeten nemen. Ooit zei Albert Einstein: “the definition of insanity is to keep trying the same thing over and over and expect a different outcome”.

    Cor Wijtvliet

    Bron: Edward Luce, Blinded EU can learn from one-eyed US. Financial Times, October 6 2014

    column-cor-9okt-5

    BELANGRIJK:

  • Optimisme over Nederlandse woningmarkt groeit

    Overheerste er in de afgelopen jaren terughoudendheid op de woningmarkt, nu durven meer mensen weer een huis te kopen. De Eigen Huis Marktindicator van de Vereniging Eigen Huis (VEH) steeg in het derde kwartaal van dit jaar namelijk naar recordhoogte. Het vertrouwen dat Nederlandse consumenten hebben in de woningmarkt bereikte volgens deze indicator het hoogste niveau sinds 2004, toen de Eigen Huis Marktindicator werd gelanceerd. In het derde kwartaal van dit jaar waren er voor het eerst sinds jaren weer evenveel mensen optimistisch als pessimistisch over de huizenmarkt, terwijl die laatste groep jaren lang de overhand had. De indicator van de VEH laat sinds januari vorig jaar een onafgebroken stijging zien.

    Hoewel de huizen in Nederland nog steeds relatief duur zijn ten opzichte van het inkomen wordt het optimisme ten aanzien van het kopen van een huis steeds groter. Sinds 2013 neemt het aantal transacties weer toe en de laatste maanden gingen ook de prijzen gemiddeld weer heel iets omhoog. Startersleningen, belastingvrije schenking tot €100.000 en de lage rente hebben daar een belangrijke bijdrage aan geleverd.

    Huishoudens onder water

    Het aantal huishoudens dat onder water staat lijkt ook te stabiliseren, zo schrijft de Telegraaf vandaag. Momenteel hebben 1,5 miljoen huishoudens een hypotheekschuld die hoger is dan de waarde van hun huis. Dit zijn voornamelijk de huiseigenaren in de leeftijdscategorie van 25 tot 45 jaar. Van de jonge starters tussen de 25 en 30 jaar heeft zelfs 80% onderwaarde op de eigen woning. Het herstel moet dan ook vooral komen van de starters, die kunnen profiteren van de relatief lage maandlasten.

    eigen-huis-marktindicator

    Vertrouwen in de woningmarkt neemt toe

  • Steve Keen: “Herstel economie zal mislukken”

    Volgens econoom Steve Keen is het magere economische herstel wat we links en rechts zien gedoemd te mislukken. De economie zal door de omvang van onze private schulden opnieuw afglijden richting een recessie, omdat de hoge schuldenlast het besteedbare inkomen van huishoudens onder druk zet. In de groeifase hadden huishoudens veel meer te besteden, omdat ze naast hun eigen inkomen ook met geleend geld consumeerden. Nu de inkomens stagneren en huishoudens schulden afbouwen is er sprake van vraaguitval in de economie.

    Steve Keen zegt dat de economische groei van de afgelopen twintig jaar voornamelijk gedreven werd door schulden. Toen de schuldengroei zo rond 2006 begon te vertragen kwam ook de economische groei onder druk te staan. Met monetaire stimulering door de centrale bank durven huishoudens weer meer schulden op zich te nemen, maar volgens Steve Keen zal dit economische herstel veel minder lang duren dan de groeifase van 1993 tot 2007. Hij verwacht dat de economische opleving hoogstens vijf tot zeven jaar zal aanhouden. Een stijging van de rente door de centrale bank kan het kantelpunt al zijn van economische groei richting contractie. Daalt de vraag naar hypotheekleningen, dan veroorzaakt dat een grote vraaguitval in de economie.

    Bekijk de hele video van Steve Keen door op onderstaande afbeelding te klikken.

    stevekeen-video

    Steve Keen verwacht een nieuwe recessie