Tag: liquiditeit

  • LMBA: ‘Goud meer liquide dan staatsobligaties’

    LMBA: ‘Goud meer liquide dan staatsobligaties’

    Goud is meer liquide dan de meeste staatsobligaties en heeft daarom geen risicoweging nodig. Dat concludeert de Londen Bullion Market Association (LBMA) op basis van nieuwe cijfers over de goudmarkt. Volgens de organisatie is het onterecht dat het edelmetaal dezelfde behandeling krijgt als andere grondstoffen, omdat goud aan de hoogste liquiditeitseisen voldoet.

    Met ingang van 2021 hanteert de Europese Unie nieuwe regels voor banken, waarin goud dezelfde risicoweging krijgt als andere grondstoffen. Dat betekent dat banken verplicht worden buffers aan te leggen wanneer zij goud in de portefeuille hebben. Deze buffers zouden nodig zijn om een neerwaarts prijsrisico af te kunnen dekken. Voor staatsobligaties hoeven banken echter geen buffers aan te houden, omdat die nog steeds als risicovrij worden bestempeld.

    ‘Goud meer liquide dan obligaties’

    De LBMA is van mening dat goud meer liquide is dan staatsobligaties en dat het edelmetaal daarom ook een risicovrije status zou moeten krijgen. De organisatie is van mening dat de goudhandel in Londen wordt belemmerd wanneer banken verplicht buffers moeten aanhouden. Volgens berekeningen van de LBMA heeft goud een amihud illiquiditeitsratio – een graadmeter van liquiditeit – van 0,000018, tegenover een ratio van 0,059 voor staatsobligaties en 0,188 voor bedrijfsobligaties. Een lager getal correspondeert in dit geval met een hogere mate van liquiditeit.

    Een hoge liquiditeit betekent dat het gemakkelijk is een bepaalde belegging te kopen of te verkopen. In tijden van stress droogt de liquiditeit van de meest speculatieve beleggingen op, omdat beleggers vluchten naar veiligheid. Staatsobligaties staan bekend als zeer liquide belegging, omdat deze relatief veilig zijn en omdat de markt voor dit schuldpapier zeer groot is. Maar als we de LBMA mogen geloven doet het edelmetaal niet onder voor staatsobligaties als het aankomt op liquiditeit.

    “Er is een zeer overtuigende zaak voor toezichthouders om edelmetalen te heroverwegen als zeer hoogwaardige en liquide bezitting, in het bijzonder goud”, zo verklaarde LBMA-directrice Ruth Crowell. De LBMA baseert zich op cijfers die sinds november vorig jaar worden verzameld op de goudmarkt van Londen en Zurich. Daarvoor werden er geen nauwkeurige cijfers bijgehouden en kon de LBMA zich alleen baseren op schattingen van het handelsvolume.

    Liquiditeitseisen

    Begin dit jaar werd een voorstel van het Europees Parlement om de risicoweging van goud te verlagen nog weggestemd. De LBMA begon toen cijfers te verzamelen om aan te tonen dat goud aan de hoogste liquiditeitseisen voldoet. De uitkomst hiervan is dat goud inderdaad een volwaardig alternatief is voor staatsobligaties en dat er voor banken geen reden is om buffers tegenover goud aan te houden.

    De deadline voor de Europese Bankenautoriteit (EBA) om aanbevelingen te doen loopt in april 2021 af. Dat is dezelfde maand waarop de nieuwe liquiditeitseisen van Basel III worden ingevoerd. Deze regels zijn bedoeld om de stabiliteit van de bankensector te waarborgen.

    De laatste jaren staat niet alleen de risicoweging van goud ter discussie, maar ook die van staatsobligaties. Eind 2017 publiceerde de Bank for International Settlements een paper met de vraag of staatsleningen geen risicoweging zouden moeten krijgen.

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard




  • ECB start nieuwe ronde van liquiditeitssteun met TLTRO

    De ECB heeft deze week een nieuwe ronde van liquiditeitssteun voor banken aangekondigd. Vanaf september kunnen banken aanspraak maken op tegoeden van de centrale bank via het zogeheten TLTRO programma. Daardoor wordt het voor banken gemakkelijker om leningen te verstrekken aan consumenten en bedrijven. Het doel van deze maatregel is om de kredietverlening op gang te houden, zodat de centrale bank eerder haar inflatiedoel van 2% op de middellange termijn haalt.

    De ECB heeft de afgelopen jaren al verschillende keren liquiditeitssteun verleend aan banken. Tijdens de Europese schuldencrisis verschafte de centrale bank een paar honderd miljard aan liquiditeit aan de bankensector. In 2014 volgde de eerste ronde van TLTRO (Targeted Long-Term Refinancing Operation) en in 2016 ook een tweede ronde. Sinds de eerste ronde van TLTRO is in totaal voor €770 miljard aan liquiditeit verstrekt aan de Europese bankensector. Dit zijn leningen met een looptijd van vier jaar, wat betekent dat banken uiterlijk volgend jaar alle leningen uit de tweede ronde moeten aflossen.

    Derde ronde van TLTRO

    Het is opvallend dat de ECB juist nu met een derde ronde van liquiditeitssteun voor de bankensector komt. De economie laat immers weer groei zien en de centrale bank stopte vorig jaar met het opkopen van staatsleningen. Dat er nu toch een nieuwe ronde van TLTRO nodig is doet vermoeden dat de bankensector er toch niet zo sterk voor staat. Deze nieuwe ronde van noodliquiditeit kan ook worden uitgelegd als het doorrollen van het bestaande liquiditeitsprogramma. Als de banken echt voldoende buffers hadden, dan was een nieuwe ronde immers niet nodig geweest.

    Tot op heden is er vooral liquiditeit verstrekt aan de bankensector van Italië (€250 miljard), Spanje (€167 miljard), Frankrijk (€90 miljard) en Duitsland (€80 miljard). De banken moeten dat bedrag volgend jaar terugbetalen. Vanaf september kunnen zij zich inschrijven voor de nieuwe ronde van leningen, die overigens een kortere looptijd van twee jaar hebben. De Italiaanse bankensector worstelt met veel slechte leningen, terwijl de bankensector van Duitsland door de lage rente moeite heeft om winstgevend te blijven. De nieuwe ronde van TLTRO kwam wat dat betreft niet geheel als een verrassing.

    Rente blijft voorlopig laag

    De ECB kondigde deze week niet alleen een nieuwe ronde van liquiditeitssteun aan. Ook maakte de centrale bank bekend dat de rente nog tenminste tot het einde van 2019 laag zal blijven. Ook blijft ze de opbrengsten van afgeloste leningen onder het opkoopprogramma volledig herinvesteren. De centrale bank blijft deze obligaties doorrollen, tenminste tot het moment waarop de rente weer gaat stijgen. Dit betekent dat er voorlopig nog weinig sprake is van een normalisering van het monetaire beleid en dat de rente voorlopig waarschijnlijk laag zal blijven.

    In reactie op het besluit van de centrale bank zakte de euro naar het laagste niveau ten opzichte van de dollar sinds halverwege 2017. Tegelijkertijd daalde de rente op langlopende 10-jaars staatsleningen van Spanje en Italië. Bankaandelen profiteerden ook toen het nieuws bekend werd, evenals de goudprijs.

    Dit artikel verscheen eerder op Holland Gold




  • ECB wil noodlijdende banken kunnen helpen

    De ECB overweegt een nieuw beleidsinstrument waarmee ze noodlijdende banken direct van noodliquiditeit kan voorzien, zodat de bank in afgeslankte vorm met alleen de gezonde onderdelen een doorstart kan maken. Dat blijkt uit vertrouwelijke documenten die in handen zijn van Bloomberg.

    Het betreffende document gaat over een presentatie van de ECB die op 21 maart heeft plaatsgevonden en waarin gesproken werd over het ondersteunen van banken die dreigen om te vallen. Onder het Eurosystem Resolution Liquidity (ERL) systeem zou de Europese Centrale Bank meer ruimte moeten krijgen om banken met een liquiditeitsprobleem te ondersteunen.

    In hoeverre mag de ECB banken ondersteunen?

    Dit nieuwe instrument wordt in het document uitgelegd als een monetair beleidsinstrument, omdat het de centrale bank meer zekerheid geeft dat commerciële banken de officiële beleidsrente doorgeven aan de economie. Toch is een dergelijke maatregel controversieel, omdat de ECB bij wet verboden is activiteiten te ondersteunen die door publieke autoriteiten ondernomen kunnnen worden.

    ECB-bestuurslid Yves Merch waarschuwde eerder dit jaar al dat het afwikkelen van banken onder het resolutiemechanisme niet beïnvloedt mag worden door de aanname dat de centrale bank met liquiditeit over de brug zal komen.

    Liquiditeit voor probleembanken

    De vraag of de ECB noodliquiditeit moet verschaffen aan de bankensector speelt al sinds juni vorig jaar, toen het Spaanse Banco Popular Espanol werd opgedoekt en bij Banco Santander werd ondergebracht. Op dat moment kon er al snel een koper gevonden worden voor de noodlijdende Spaanse bank, maar dat zal niet altijd direct het geval zijn.

    Om te voorkomen dat een bank met een onzekere toekomst geen toegang meer kan krijgen tot de normale bronnen van liquiditeit zou de centrale bank willen voorzien in noodliquiditeit. Volgens Vitor Constancio, vice-president van de ECB, hebben de Bank of England en Amerikaanse financiële autoriteiten ook al dergelijke bevoegdheden.

    Om een noodlijdende bank op de korte termijn te kunnen helpen zou de ECB de eisen aan het onderpand kunnen versoepelen. Toen de centrale bank in 2011 en 2012 met haar LTRO-programma vele honderden miljarden aan noodliquiditeit beschikbaar stelde aan de Europese bankensector vroeg ze daar onderpand in de vorm van ‘investment grade’ obligaties voor terug. Zelfs die voorwaarde zou geschrapt kunnen worden en plaats kunnen maken voor een soort Europese garantie, zo meldt Bloomberg op basis van het document.

    Meer Europese vangnetten

    Het mag duidelijk zijn dat het laatste woord over de Europese bankenunie en de rol van de Europese Centrale Bank daarin nog niet gezegd is. Achter de schermen wordt er nog steeds volop gewerkt aan vangnetten die een volgende crisis kunnen opvangen.

    Zo kwam er met het Single Resolution Mechanism (SRM) een blauwdruk om probleembanken af te wikkelen, terwijl er met het European Stability Mechanism (ESM) een noodfonds kwam dat noodleningen kan verstrekken aan ‘probleemlanden’ binnen de Eurozone. Er zijn ook al plannen om dit fonds om te zetten tot een Europees Monetair Fonds. We blijven de ontwikkelingen op dit gebied in de gaten houden.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Liquiditeit Britse banksysteem neemt af

    Kort na de Brexit kondigde de Bank of England aan meer liquiditeit beschikbaar te stellen aan de bankensector, voor het geval er banken in de problemen zouden komen. Dat bleek niet voor niets, want sinds het referendum rekenen banken een veel hogere risicopremie om renteschommelingen af te dekken.

    Onderstaande grafiek laat zien dat het verschil tussen twee belangrijke rentetarieven, namelijk de Libor en de Overnight Indexed Swap (OIS) rente, sinds de Brexit weer significant is toegenomen. Dat wordt binnen de financiële wereld gezien als een indicator dat het kredietrisico binnen de bankensector toeneemt.

    Onder normale omstandigheden liggen deze twee rentepercentages vrij dicht bij elkaar, maar op momenten van grote onzekerheid kan het verschil tussen beide flink toenemen. Dat gebeurde voor het laatst bij het uitbreken van de financiële crisis in 2008…

    3-maands-libor-ois-rate-spread

    Liquiditeit binnen Britse bankensector verslechterd na Brexit (Grafiek via Karel Mercx)

    Minder liquiditeit

    Om deze grafiek goed te kunnen begrijpen zullen we eerst even kort toelichten wat beide rentetarieven betekenen. De Liborrente is de gemiddelde rente die banken hanteren om op korte termijn geld aan elkaar uit te lenen en die banken als referentiepunt gebruiken om de rente op hypotheken, creditcards en andere financiële producten vast te stellen. Deze rente wordt dagelijks gepubliceerd.

    De Overnight Indexed Swap (OIS) daarentegen vertegenwoordigt de verwachting van de rente over een bepaalde periode. Dit is het tarief dat banken en bedrijven betalen om een variabele rente om te zetten naar een vast rentetarief (of omgekeerd). Daarbij wordt enkel de renteverplichting met een andere partij geruild.

    Tegenpartij risico

    Onder normale omstandigheden liggen deze twee rentepercentages heel dicht bij elkaar, omdat het kredietrisico van de onderliggende lening en de tegenpartij zeer gering is. Maar in tijden van onrust neemt het risico toe dat één van beide partijen in gebreke blijft. En precies dat risico zien we terug in een toenemende ‘spread’ tussen de Liborrente en de Overnight Indexed Swap rente.

    De stijgende lijn in de grafiek hierboven laat dus zien dat banken terughoudend zijn om een renteverplichting met een andere bank of een bedrijf aan te gaan en daar ook meer geld voor vragen. De Bank of England houdt deze grafiek nauwlettend in de gaten en zal indien nodig meer liquiditeit beschikbaar stellen aan banken.

  • Liquiditeit

    Afgelopen week kwamen verschillende vastgoedfondsen in het Verenigd Koninkrijk in de problemen, omdat veel beleggers op hetzelfde moment hun geld uit deze fondsen probeerden te halen. Analisten waarschuwen dat de prijzen van kantoren in het Verenigd Koninkrijk de komende jaren met wel 20% kunnen dalen door de ‘Brexit’ en dat is voor beleggers reden om de uitgang te zoeken.

    Maar die uitgang blijkt niet zo groot te zijn, want zeven verschillende vastgoedfondsen in het Verenigd Koninkrijk geven op dit moment al geen geld meer terug aan beleggers. Al hun vermogen zit vast in kantoren, winkelpanden en ander vastgoed en er is geen mogelijkheid om die op zeer korte termijn te liquideren. Willen beleggers hun geld terug, dan zullen zij toch een deel van hun totale vastportefeuille van £18 miljard in de verkoop moeten doen.

    Liquiditeit

    De huidige situatie doet denken aan de financiële crisis van 2008, toen beleggers ook massaal hun geld weg probeerden te halen uit vastgoedfondsen. Ook toen kregen beleggers geen toegang tot hun geld, omdat beleggingsfondsen niet genoeg cash konden vrijmaken. Ze werden toen door de omstandigheden gedwongen een deel van hun vastgoedportefeuilles te liquideren tegen veel te lage prijzen. Uiteindelijk zouden de prijzen van het vastgoed met 40% dalen.

    Veel beleggers zijn zich er onvoldoende van bewust dat beleggingsfondsen niet onder alle omstandigheden liquide zijn. In theorie kun je op ieder gewenst moment in of uitstappen, maar als heel veel mensen tegelijk hun geld willen weghalen, dan kan dat een probleem opleveren. Zeker als het vermogen vast zit in een minder liquide belegging als vastgoed. Dat kan een vastgoedfonds niet van de één op de andere dag verkopen…

    Welke lessen kunnen wij hieruit trekken? Ik denk dat het te allen tijde verstandig is om je vermogen goed te spreiden over verschillende soorten beleggingen en dat deze belegging liquide moeten zijn. ‘Cash is king’ is een gezegde dat bij veel beleggers bekend in de oren zal klinken, maar het is een advies dat vaker opgevolgd zou mogen worden. Daar voeg ik graag nog aan toe dat goud in mijn ogen de meest pure vorm van geld is.

    De nooduitgang is in een financiële crisis vaak kleiner dan u denkt en daar kunnen beleggers in de vastgoedfondsen in het Verenigd Koninkrijk over meepraten.

    Sander Noordhof

    gs-logo-breed

    Deze column van Sander Noordhof verscheen afgelopen vrijdag in de nieuwsbrief van GoudstandaardGoudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal.

  • Jim Rickards: “Goud meer liquide dan staatsobligaties”

    “Goud is misschien een volatiele belegging, maar het is meer liquide dan staatsobligaties”. Dat zei Jim Rickards, auteur van het boek ‘The New Case for Gold‘, in een interview met Bloomberg. Hij verwijst naar de flashcrash in Amerikaanse staatsobligaties in oktober 2015, waarbij er op een gegeven moment geen vraag was naar het schuldpapier. “Dat is met goud nooit gebeurd.”

    In het gesprek legt Rickards uit dat er ook een belangrijk verschil is tussen papiergoud en fysiek goud en dat je als belegger beter fysiek goud kunt kopen dan een aandeel in een ETF. Een aandeel wordt aan de beurs verhandeld en de beurs is ook niet altijd open, zo merkt Rickards op. Denk aan een grote crisis, een natuurramp of een technische storing of hack. Dat soort risico’s heb je niet met fysiek goud in eigen bezit.

    Lees ook:

  • Vermogen vluchten massaal in kortlopende leningen

    Beleggers hebben in de tweede helft van dit jaar €212 miljard in zogeheten money market funds gestoken, fondsen die alleen beleggen in kortlopende en makkelijk verhandelbare leningen. Deze fondsen zijn zeer liquide en worden door beleggers gezien als een vorm van cash, vergelijkbaar met vermogen dat geparkeerd staat op een bankrekening. Over dezelfde periode voegden beleggers $31 miljard aan aandelen aan hun portefeuille toe en haalden ze $27 miljard weg uit langlopende obligaties.

    Het kortlopende schuldpapier waar money market funds in beleggen leveren door de extreem lage rente vrijwel geen geld meer op. Sterker nog, veel kortlopende leningen worden al verhandeld tegen een negatieve rente. Als beleggers hun vermogen parkeren in deze fondsen doen ze dat dus niet om rendement te maken, maar omdat ze behoefte hebben aan een veilige haven om hun vermogen in te parkeren.

    Beleggers zoeken veilige haven

    De vlucht van langlopende obligaties naar kortlopend schuldpapier is tekenend voor het wantrouwen van beleggers. Door de extreem lage rente en de zwakke economische groei durven steeds minder beleggers voor een lange termijn geld uit te lenen, ook niet als dat meer rendement oplevert. Beleggers willen snel uit hun posities stappen en geven daarom de voorkeur aan leningen met een zeer korte looptijd. Dat is een zeer slecht teken, want het suggereert dat er weinig vertrouwen is in een sterke opleving van de economie. De volgende grafiek vonden we bij Business Insider.

    cumulative-money-flows

    Beleggers vluchten in kortlopend schuldpapier (Grafiek van Bank of America Merrill Lynch)

  • Beleggers kunnen geld niet weghalen bij Third Avenue

    De financiële markten werden afgelopen vrijdag opgeschrikt toen het beleggingsfonds Third Avenue bekend maakte dat beleggers hun geld niet meer mochten terugtrekken. Het zorgde voor een kleine paniekgolf in de zogeheten high-yield obligatiemarkt, waar leningen met een verhoogd risico op wanbetaling verhandeld worden. Beleggers haalden de laatste maanden veel geld weg bij het Third Avenue Focused Credit Fund, dat een portefeuille van $788 miljoen aan risicovolle leningen beheert. Door waardedalingen en een verdere uitstroom van geld werd het fonds gedwongen een deel van haar schuldpapier tegen bodemprijzen te liquideren. Dat waardeverlies zou zo groot zijn dat de beheerders van het fonds besloten niet langer geld terug te geven aan beleggers.

    De zogeheten high-yield obligaties werden de laatste jaren populair door een positiever sentiment op de obligatiemarkt en de extreem lage rente op het hoogwaardige schuldpapier. Beleggers die nog enigszins rendement wilden maken stapten daarom in het risicovolle schuldpapier, zonder zich volledig bewust te zijn van het hogere risico.

    Liquiditeit droogt op

    Dat deze gevaarlijke strategie tot grote verliezen kan leiden blijkt nu uit de liquiditeitscrisis bij het Third Avenue Focused Credit Fund, dat schuldpapier koopt van bedrijven die op het randje van faillissement zijn. Deze leningen kunnen op de lange termijn een heel goed rendement opleveren, maar zoveel geduld kunnen beleggers vandaag de dag niet opbrengen. Dit jaar zag het fonds een uitstroom van 27%, waarmee de volledige buffer aan liquide vermogen verbruikt werd.

    De fondsbeheerders zijn nog steeds van mening dat hun beleggingsstrategie op de lange termijn kan werken, maar daar hebben beleggers geen boodschap aan. Ze willen hun geld terug en dat betekent dat het fonds slechte leningen tegen dumpprijzen op de markt moet brengen. Door de uitgang van het fonds op slot te doen hoopt het bedrijf bezittingen tegen een betere prijs te kunnen verkopen.

    ‘Meltdown in high-yield’

    Investeerder Carl Icahn denkt dat de problemen bij Third Avenue slechts het topje van de ijsberg zijn in de wereld van high-yield obligaties, zo lezen we in de Financial Times. Afgelopen vrijdag liet hij via twitter weten dat dit volgens hem “het begin is van een meltdown in Amerikaanse high-yield obligaties”. De fondsen die in het risicovolle schuldpapier beleggen verloren vrijdag 2% van hun waarde, één van de slechtste resultaten op dagbasis sinds het uitbreken van de kredietcrisis. Dit jaar zullen de high-yield obligatiefondsen voor het eerst sinds 2008 het jaar met een verlies afsluiten.

    Veel beleggers in de high-yield obligatiemarkt hebben zich laten verleiden door een dalend aantal faillissementen over de afgelopen jaren. Door de aantrekkende economie, gecombineerd met een zeer lage rente, konden ook minder sterke bedrijven de afgelopen jaren overleven. Maar die tijd gaat veranderen, want JP Morgan voorziet voor volgend jaar een verdrievoudiging van het aantal faillissementen onder de bedrijven die actief zijn in de energiesector.

    Schaliegas

    Sinds 2010 is er meer dan $550 miljard aan leningen verstrekt aan bedrijven die schalie-olie en schaliegas produceren. Dit zijn zeer risicovolle leningen geworden, nu de olieprijs lager ligt dan de gemiddelde kostprijs van de Amerikaanse energieproducenten die olie en gas uit schalie winnen. Binnen deze sector voorziet JP Morgan volgend jaar nog veel meer wanbetalingen.

    Maar niet alleen in de energiesector zetten beleggers meer vraagtekens bij de kwaliteit van het schuldpapier. Ook kredieten die verstrekt zijn aan kleine winkels worden als een groter risico gezien. Consumenten kopen steeds meer artikelen online bij grote winkelketens, waardoor de kleinere winkels omzet mislopen.

  • Zijn centrale banken klaar met stimuleren?

    Centrale banken wisten de wereldeconomie uit het slop te trekken door voor miljarden aan schuldpapier uit de markt te halen. Het banksysteem werd opnieuw gekapitaliseerd en de kredietverlening kwam langzaam weer op gang. Maar nu de Federal Reserve gestopt is met monetaire stimulering en centrale banken van opkomende landen hun dollarreserves afbouwen dreigt de wereldeconomie opnieuw af te zinken in een deflatoire crisis. Door de groeivertraging in China zijn de grondstofprijzen hard gekelderd, terwijl de olieprijs door het uiteenvallen van de OPEC naar het laagste niveau in zeven jaar zakte. De vlucht naar veilige havens zorgt in steeds meer landen voor een negatieve rente.

    De volgende grafiek van BlackRock laat zien dat centrale banken hun balanstotaal niet langer uitbreiden. Zit hun werk erop? Of moeten ze na een korte adempauze opnieuw de geldkraan wagenwijd openzetten? We kwamen deze grafiek tegen via twitter.

    liquiditeit-droogt-op

    Zijn centrale banken klaar met stimuleren?

  • China pompt 150 miljard yuan in bankensector

    De Chinese centrale bank heeft donderdag opnieuw meer liquiditeit in de markt gepompt. Dinsdag werd er al 150 miljard yuan (€20,8 miljard) beschikbaar gesteld aan banken en vandaag werd daar nog eens 150 miljard yuan aan toegevoegd. De liquiditeit komt in de markt via zogeheten ‘repurchase agreements’, waarbij de centrale bank liquiditeit verstrekt aan banken in ruil voor Chinese aandelen. Aan het einde van de looptijd krijgt de bank de aandelen terug en moeten zij het geleende geld weer teruggeven aan de centrale bank.

    De centrale bank hoopt op deze manier de verkoopdruk op de aandelenmarkt te verlichten. Voor deze nieuwe geldinjectie betalen banken een rentevergoeding van 2,35%, minder dan de 2,5% die banken moesten betalen voor de liquiditeitsronde van dinsdag. Door de daling van de yuan is de liquiditeit in de geldmarkt bijna opgedroogd. Om aan liquiditeit te komen werden Chinese aandelen de afgelopen dagen tegen dumpprijzen op de markt gegooid.

    De nieuwe steunmaatregelen lijken te werken, want de Shanghai Composite sloot vandaag 5,34% hoger op 3.083 punten. Eerder deze week verlaagde de Chinese centrale bank de rente met 25 basispunten naar 4,6%.

    General Economy Images As China Keeps Growth Target At 7.5%

    China pompt weer 150 miljard yuan in bankensector

  • ECB voorziet Griekse banken van €3,5 miljard extra liquiditeit

    De ECB verhoogt de noodsteun aan Griekse banken met naar schatting €3,5 miljard om te voorkomen dat er geen geld meer uit de pinautomaten komt. Afgelopen woensdag werd er al €1,1 miljard beschikbaar gesteld aan Griekse banken, maar de stress is zo groot dat die reserves nu al uitgeput zijn. Griekse spaarders haalden deze week al meer dan €3 miljard van hun bankrekening uit angst voor sluiting van de banken en mogelijke kapitaalcontroles. De toezegging van nog een paar miljard euro voor de Griekse bankensector werd gedaan na afloop van een telefonische vergadering tussen de centrale bankiers van de Eurolanden en de zes bestuursleden van de ECB.

    Emergency Liquidity Assistance

    De miljarden die de ECB beschikbaar stelt om de Griekse banken overeind te houden horen bij het Emergency Liquidity Assistance (ELA) programma. Normaal gesproken verstrekt de ECB noodleningen in ruil voor onderpand in de vorm van staatsobligaties met een goede kredietscore en worden eventuele verliezen naar rato verdeeld over de 19 centrale banken van het Eurosysteem. ELA gaat nog een stap verder, want deze kredietfaciliteit heeft geen dekking in de vorm van staatsobligaties. In plaats daarvan staat de centrale bank (in dit geval de centrale bank van Griekenland) garant en betalen de banken die het krediet nodig hebben een hogere rente. De Griekse banken waren al lang omgevallen als de ECB geen liquiditeit beschikbaar had gesteld, zo schrijft het Financieel Dagblad. De centrale bank doet alles wat binnen haar mogelijkheden ligt om totale chaos in Griekenland te voorkomen. Daarom probeert men koste wat kost een zogeheten 'bank holiday' te voorkomen. De ELA is een tijdelijke voorziening voor landen die in de problemen komen. Ook de bankensector van Cyprus heeft er in het verleden gebruik van gemaakt. In totaal heeft de ECB ongeveer €85 miljard aan liquiditeit verstrekt aan de Griekse bankensector. Om dat cijfer in perspectief te plaatsen: de omvang van de Griekse economie was vorig jaar ongeveer €170 miljard en de totale publieke schuldenlast van het land bedraagt meer dan €350 miljard. De kans dat Griekenland alle schulden kan terugbetalen is zeer klein en de vraag is dan ook wie de verliezen uiteindelijk zal dragen. De Eurogroep heeft onder leiding van Dijsselbloem aangegeven dat niet alleen de aandeelhouders, maar ook de obligatiehouders en de vermogende spaarders voor de verliezen op moeten draaien.

    greece-ela-use

    Griekse banken zijn in toenemende mate afhankelijk van het infuus van de ECB

    greece-bank-deposits

    Grieken halen massaal geld van de bank