Marketupdate

Tag: plaza

  • Gaat Trump terug naar protectionisme van de jaren dertig?

    Gaat Trump terug naar protectionisme van de jaren dertig?

    In 1985 kwamen de ministers van Financiën van de vijf grootste economieën in het Plaza hotel in New York bijeen om het probleem van de sterke dollar aan te pakken. De waarde van de Amerikaanse munt was begin jaren tachtig sterk gestegen, met als resultaat dat Amerikaanse bedrijven steeds minder concurrerend werden en dat het voor Amerikanen steeds aantrekkelijker werd om goederen te importeren in plaats van deze zelf te produceren.

    De dreiging van een oplopend handelstekort en een verlies van werkgelegenheid was voor de Amerikaanse overheid reden om in het geheim de regeringen van belangrijke economieën van dat moment (Duitsland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Japan) bijeen te roepen en afspraken te maken over een gecoördineerde waardedaling van de dollar. In het geheim reisden de ministers van Financiën van deze landen af naar het Plaza Hotel, waar de plannen voor een gecoördineerde verkoop van dollars voor het eerst openbaar werden gemaakt.

    Met het Plaza akkoord slaagde men erin de waarde van de dollar omlaag te brengen, waarmee ook de druk op Amerikaanse bedrijven verlicht werd. Toch was het goedkoper maken van de dollar alleen niet genoeg om de onbalans in de wereldeconomie structureel te herstellen. In 1987, twee jaar na het Plaza akkoord, kwamen de vijf grootste economieën in Parijs bijeen om meer structurele maatregelen te nemen.

    Louvre akkoord

    In het Louvre akkoord werd afgesproken dat de handelspartners van de Verenigde Staten meer zouden doen om hun eigen economie te stimuleren, in de verwachting dat daarmee de munten van deze landen goedkoper zouden worden en de afzetmarkt voor Amerikaanse producten in de rest van de wereld zou toenemen. Op die manier probeerde men een terugkeer naar het protectionisme van de jaren '30 te voorkomen. Het Louvre akkoord van 1987 was slechts gedeeltelijk succesvol. De Verenigde Staten wisten weliswaar hun handelstekort te verkleinen, maar dat ging vooral ten koste van Japan. De Japanse export verslechterde door een waardestijging van de yen, terwijl een beleid van meer fiscale en monetaire stimulering voor financiële bubbels zorgde. De Japanse economie bezweek onder de hoge schulden en kwam na de beurscrash van 1989 in een zogeheten 'verloren decennium' terecht waarin de economie amper groeide en banken kunstmatig overeind werden gehouden.

    Trump

    Met het Plaza akkoord van 1985 en het Louvre akkoord van 1987 begon een nieuw tijdperk waarin monetair en economisch beleid niet alleen op nationaal, maar ook op internationaal niveau werd afgestemd. De problematiek van toen is door de overwinning van Trump weer helemaal actueel, want de nieuwe Amerikaanse president heeft zich als doel gesteld banen terug te halen naar eigen land. Hij heeft zich al eens kritisch uitgelaten over de 'sterke dollar' en verwijt dat belangrijke handelspartners als China en Duitsland profiteren van een veel te goedkope munt. Ook dreigt Trump met protectionistische maatregelen zoals importheffingen, precies wat men dertig jaar geleden met het Louvre akkoord probeerde te voorkomen. De grote vraag is nu of de Verenigde Staten en haar handelspartners vandaag de dag opnieuw bereid zijn afspraken te maken of dat men de weg van handelsbelemmeringen en importheffingen zal kiezen. Tijdens het topoverleg van de G20 in Ankara in 2015 spraken alle deelnemende landen zich uit tegen competitieve devaluaties. De grote vraag is of de nieuwe Amerikaanse regering zich daar ook aan zal houden.

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Sterke dollar brengt Amerikaanse tarweboeren in problemen

    Amerikaanse tarweboeren worden de markt uit geprijsd door de sterke dollar, zo bericht de Wall Street Journal. Door de waardestijging van de dollar ten opzichte van bijna alle valuta kunnen ze niet meer concurreren met tarweboeren elders in de wereld, omdat hun product gewoon te duur geworden is. En dat is een groot probleem, omdat ongeveer 40% van de totale tarweproductie in de VS bestemd is voor de export.

    De export van tarwe in de Verenigde Staten dit jaar zal naar verwachting dalen tot het laagste niveau in 44 jaar, nu grote afnemers als Egypte, Indonesië en Japan hun tarwe elders inkopen. Ook andere landbouwproducten die in de Verenigde Staten geproduceerd worden zijn door de dure dollar minder aantrekkelijk voor de rest van de wereld. Het Amerikaanse ministerie van Landbouw verwacht dat de export van mais zal dalen naar het laagste niveau in drie jaar, terwijl de export van rundvlees en varkensvlees uit de VS dit jaar met 10 tot 15 zal dalen (gemeten in dollars).

    Uit de markt geprijsd

    De daling van de grondstofprijzen raakt de landbouwsector wereldwijd, maar in de Verenigde Staten maakt de dure dollar het verschil tussen winst en verlies. De prijs voor een ‘bushel’ tarwe in het westen van Kansas zakte onlangs onder de $4, lager dan de productiekosten van veel boeren in dit gebied.

    “Vier dollar voor een bushel tarwe is voor mij te weinig om te overleven, maar het is meer dan wat de rest van de wereld bereid is te betalen”, zo verklaarde de 66-jarige tarweboer Ron Suppes tegenover de Wall Street Journal. “Door de sterke dollar zijn we gewoon te duur geworden voor de wereldmarkt.”

    Begin deze maand was de prijs voor een ton tarwe uit de Verenigde Staten $205, terwijl de Fransen soortgelijke tarwe produceren voor $193. Landen rondom de Zwarte Zee, zoals Oekraïne en Rusland, verkopen een ton tarwe voor ongeveer $194. De boeren in deze landen verkopen hun tarwe ook in dollars, maar omdat hun kosten in de relatief goedkope lokale munt gemaakt worden houden ze onderaan de streep meer geld over.

    Verlies marktaandeel

    Dat betekent dat de boeren in deze landen hun productie verder op kunnen schroeven en hun marktaandeel kunnen uitbreiden ten koste van de VS. Naar verwachting zakt het marktaandeel van de VS op de wereldwijde tarwemarkt dit jaar naar 14%, terwijl dat tien jaar geleden met een zwakkere dollar nog 23% was. De VS heeft moeite om haar tarwe te verkopen, terwijl andere landen met lagere kosten hun productie opschroeven. Het logische gevolg is dat de voorraden zich langzaam opstapelen, tot een recordvolume van 227 miljoen metrische ton in het seizoen 2015-2016. Dat is een stijging van 7% ten opzichte van een jaar eerder. Ook de wereldwijde voorraden mais stijgen dit jaar naar verwachting naar een recordhoogte. Wheat_harvest

    Tarweboeren in de VS kunnen moeilijk concurreren door sterke dollar

    Plaza Akkoord

    De huidige situatie doet denken aan het historische Plaza Akkoord van 1985. Door de verhoging van de rente door toenmalig Fed-voorzitter Paul Volcker steeg de dollar in vijf jaar tijd met ongeveer 50% in waarde ten opzichte van andere belangrijke valuta zoals de Duitse mark, de Japanse yen, het Britse pond en de Franse franc. Dat belemmerde de exportcapaciteit van Amerikaanse bedrijven, omdat hun producten simpelweg te duur werden op de wereldmarkt. De Amerikaanse regering kreeg vanuit het bedrijfsleven verzoeken om handelsbeperkingen in te stellen, bijvoorbeeld door de import van goederen extra te belasten. Maar het werd al snel duidelijk dat de Verenigde Staten het probleem van een dure dollar niet zelf konden oplossen. Het waren de handelspartners van de VS die de sleutel in handen hadden. In het Plaza Akkoord van 1985 besloten de handelspartners van de VS met goedkeuring van de Verenigde Staten gecoördineerd $10 miljard aan dollars te verkopen. Daardoor daalde de waarde van de dollar op de valutamarkt in twee jaar tijd weer met 50% ten opzichte van de andere belangrijke handelsvaluta. Door het Plaza Akkoord werd het handelstekort van de VS wat kleiner.