Marketupdate

Tag: valutareserve

  • Rusland zet dollarreserves om naar euro en yuan

    Rusland zet dollarreserves om naar euro en yuan

    De Russische centrale bank heeft het afgelopen jaar voor $101 miljard aan dollars omgezet naar euro en yuan. Dat blijkt uit een nieuw rapport dat woensdag door de centrale bank werd vrijgegeven. In totaal werd er voor $44 miljard aan zowel Europese als Chinese valuta aan de reserves toegevoegd. Ook werd er voor een bedrag van $21 miljard geïnvesteerd in de Japanse yen.

    Door deze aanpassingen heeft de centrale bank nu meer euro’s dan dollars in haar reserves. Het aandeel van de euro steeg in een jaar tijd van 25,1% naar 32%, terwijl dat van de dollar van 46,3% naar 21,9% daalde. De Chinese yuan is goed voor bijna 15% van de totale reserves van Rusland, tien keer zoveel als het gemiddelde van centrale banken wereldwijd. Volgens cijfers van het IMF staat een kwart van alle wereldwijde reserves in yuan bij de Russische centrale bank op de balans.

    Diversificatie

    Rusland wil minder afhankelijk worden van de Amerikaanse dollar en zoekt daarom diversificatie in andere valuta. Ook blijft het land goud kopen, als vorm van verzekering tegen politieke en economische risico’s. Was de dollar in het verleden nog de belangrijkste munt voor Rusland, nu lijkt de euro deze rol over te nemen. Ook wint de Chinese yuan aan marktaandeel in het handelsverkeer tussen Rusland en China.

    Deze koerswijziging niet alleen symbolisch, maar ook praktisch. Rusland handelt immers veel meer met Europa en China dan met de Verenigde Staten. Daar komt bij dat de Amerikaanse dollar een steeds groter risico vormt, vanwege de aanhoudende dreiging van nieuwe economische sancties. Cijfers van de centrale bank laten zien dat Rusland het afgelopen jaar al minder valutareserves in de Verenigde Staten bewaarde. Sinds maart is het gedeelte van de reserves in beheer bij Amerikaanse financiële instellingen gedaald van 29% naar slechts 10%.

    Rusland ruilt dollars in voor euro en yuan (Bron: Central Bank of Russia)

    Rusland breidt reserves uit

    De centrale bank van Rusland beschikte eind vorig jaar over ruim $460 miljard aan reserves. Daarmee behoort Rusland tot de top tien van landen met de grootste reserves. Door een diversificatie richting euro’s en yuan is de gemiddelde kwaliteit van de valutareserves op papier gedaald. Kredietbeoordelaars geven immers een lagere kredietscore aan verschillende Europese landen en China. De afweging om meer goud en andere valuta in de reserves op te nemen lijkt daarom meer een politieke dan economische afweging.

    Valutareserves in euro en yuan hebben lagere kredietscore dan dollarreserves (Bron: Central Bank of Russia)

    ‘De dollar laat ons in de steek’

    De Russische president Poetin zei vorig jaar in zijn jaarlijkse vraag en antwoordsessie met de internationale pers dat hij minder vertrouwen heeft in de stabiliteit van de dollar. Hij zei dat verschillende landen om die reden op zoek zijn naar alternatieven voor de Amerikaanse valuta. Eind vorig jaar kwam de Europese Commissie met een voorstel om olie voortaan standaard in euro’s af te rekenen. Op die manier kunnen Europese landen en Rusland hun afhankelijkheid van de Amerikaanse munt verkleinen.

    Dit artikel verscheen eerder op Holland Gold




  • Rusland voegt in maart 25 ton goud aan reserves toe

    Rusland heeft in maart bijna 25 ton goud aan haar reserves toegevoegd, zo blijkt uit nieuwe cijfers die de centrale bank deze week naar buiten heeft gebracht. De centrale bank kocht om precies te zijn 800.000 troy ounce goud (omgerekend 24,88 ton), waarmee de totale goudreserve van het land een omvang van 1679,58 ton bereikt heeft. In de eerste drie maanden van dit jaar heeft Rusland in totaal al meer dan 65 ton goud aan haar reserves toegevoegd.

    De centrale bank van Rusland begon in 2006 met goud kopen, maar doet dat sinds 2014 in een veel hoger tempo. De meest waarschijnlijke verklaring daarvoor is de verslechterde relatie met het Westen door de ontwikkelingen in Oekraïne. Daardoor is het risico van valutareserves toegenomen, omdat die in theorie makkelijker geblokkeerd kunnen worden. Goud is een 100% verzekering tegen politiek risico, omdat de waarde niet afhankelijk is van ontwikkelingen in andere landen.

    Rusland blijft goud kopen

    De goudvoorraad van Rusland is in de afgelopen tien jaar vier keer zo groot geworden, want in 2007 lag er nog amper 400 ton goud in de kluis van de centrale bank. De waarde van deze reserve is door de stijging van de goudprijs nog veel meer gestegen, die nam in tien jaar tijd toe van $10 naar $67 miljard. Rusland heeft nu meer dan 16% van haar totale reserves in het edelmetaal geparkeerd, de valutareserves bestaan voor het grootste deel uit euro’s en dollars.

    Centrale banken zijn als sinds het uitbreken van de financiële crisis netto kopers van goud, waarbij de centrale bank van Rusland het grootste deel van de aankopen voor haar rekening neemt. Naast Rusland zijn ook China en Kazachstan belangrijke kopers op de goudmarkt. Dat goud komt voor het grootste deel uit private goudvoorraden en nieuwe mijnbouwproductie, aangezien centrale banken de laatste jaren vrijwel geen goud meer verkopen.

    Goudvoorraad Rusland blijft toenemen

    Goud versus valutareserve Rusland

  • Valutareserve China onder $3 biljoen

    De valutareserve van China daalde in januari met $12,3 miljard en kwam daardoor voor het eerst sinds 2011 weer onder de $3 biljoen. Hoewel dat de kleinste daling was sinds juli blijft de neerwaartse trend intact. Sinds de zomer van 2014 heeft China al een kwart van haar valutareserves van de hand gedaan. De centrale bank wil minder dollarreserves aanhouden en gebruikt deze om de waarde van haar eigen munt te ondersteunen.

    De valutareserve is van strategisch belang om de import van goederen te financieren, maar in het geval van China is er sprake van een groot overschot. Chinezen vragen buitenlandse valuta op om schulden in een andere munt af te lossen en om te investeren in het buitenland. Om de daling van de valutareserve onder controle te houden hanteert China verschillende kapitaalrestricties, een term die ze zelf liever niet gebruiken.

    china-dollarreserves

    Valutareserve China naar laagste niveau sinds 2011

  • Chinese centrale bank: “Daling valutareserves geen probleem”

    Chinese centrale bank: “Daling valutareserves geen probleem”

    De Chinese centrale bank maakt zich geen zorgen over de snelle daling van de valutareserves. Volgens Fan Gang, adviseur van de centrale bank, is deze ontwikkeling op de lange termijn juist goed nieuws, omdat de yuan de afgelopen jaren mogelijk wat overgewaardeerd is geraakt. In een interview met Reuters legt Gang uit dat de nieuwe kapitaalcontroles nodig zijn om snelle fluctuaties in de reserves te voorkomen.

    De valutareserve van China is vorig jaar een een hoog tempo gedaald en bereikte in december het laagste niveau in zes jaar. Vanaf de piek in 2014 is de valutareserve van het land met ongeveer $1 biljoen gedaald. Deze strategiewijziging werd overigens al ruim van tevoren door de Chinese autoriteiten aangekondigd, want in mei 2014 noemde de Chinese premier Lio Keqiang de hoeveelheid buitenlandse valuta in de reserves al een ‘zware last’.

    valutareserves-china

    Valutareserves China dalen in rap tempo (Grafiek via Bloomberg)

    Piek in valutareserves

    Sinds 2014 zijn niet alleen de Chinese, maar ook de wereldwijde valutareserves gedaald. Dat gebeurde na de daling van de olieprijs, die eind 2014 door Saoedi-Arabië in gang werd gezet. De meeste centrale banken verkleinen sindsdien hun dollarreserves, omdat ze minder blootstelling willen aan de Amerikaanse munt of omdat ze meer valutareserves moeten aanspreken om een waardedaling van hun eigen munt op te vangen.

    Veel opkomende markten hanteerden de afgelopen twee decennia een beleid waarbij ze hun munt kunstmatig goedkoop maakten, door de opbrengsten uit de export opnieuw uit te lenen aan de Verenigde Staten. De dollarreserves (Amerikaanse staatsobligaties) dienden vervolgens als het onderpand voor de geldcreatie in eigen land.

    Door dit model hielden de opkomende economieën hun eigen munt kunstmatig goedkoop, waardoor ze veel werkgelegenheid en economische groei naar zich toe trokken. Maar nu deze landen zich meer zorgen over de waarde van de dollar zien zij hun enorme dollarreserves in toenemende mate als een risico.

    Ook in China vraagt men zich af waarom ze de Amerikaanse tekorten nog langer zouden moeten financieren. Daarover zei adviseur Fan Gang het volgende:

    “We hebben gesproken over de inefficiëntie van $4 biljoen aan valutareserves en over hoe belachelijk het is dat een ontwikkelende economie een ontwikkeld land financiert. Met de toevoeging van de yuan aan het valutamandje van de SDR is de Chinese munt een internationale valuta geworden, wat betekent dat China minder buitenlandse valuta hoeft aan te houden.”

    falling-reserves

    Valutareserves dalen al sinds september 2014 (Grafiek van Bloomberg)

    Daling Chinese yuan

    De Chinese yuan is vorig jaar met 6,6% in waarde gedaald ten opzichte van de Amerikaanse dollar, de grootste waardedaling in een jaar sinds 1994. Door een kapitaalvlucht richting de dollar staat de Chinese munt onder druk, maar daar maken de Chinese autoriteiten zich nu nog geen zorgen over.

    Volgens de centrale bank mag de yuan dit jaar maximaal 25% in waarde dalen tegenover de dollar. Dit aanpassingsproces kan afgeremd worden met nieuwe kapitaalcontroles en de verkoop van nog meer dollarreserves. Daarover zei Yu Yongding, voormalig adviseur van de Chinese centrale bank, het volgende. Hij verwacht dat de kapitaalvlucht en de waardedaling van de yuan ook dit jaar zal aanhouden.

    “Als de yuan teveel in waarde daalt, dan kan China de kapitaalcontroles uitbreiden. We hebben een grote hoeveelheid valutareserves en we hebben een bodem gesteld op maximaal 25% waardedaling. We moeten niet bang zijn voor een depreciatie van de munt, omdat ik geloof dat deze beperkt zal zijn. we kunnen deze volledig controleren.”

  • Valutareserves China met $1 biljoen gedaald sinds 2014

    De valutareserves van China zijn in november $69,1 miljard kleiner geworden, de grootste daling in één maand sinds begin dit jaar. Als gevolg van deze daling kromp het totaal naar $3,05 biljoen, het laagste niveau in meer dan vijf jaar. Sinds juni 2014 heeft China al bijna $1 biljoen aan valutareserves verbruikt, ongeveer een kwart van het totaal.

    “Een combinatie van een zwakkere yuan en een piek in de binnenlandse vastgoedmarkt zorgt voor een uitstroom van kapitaal. Nog een maand van dalende valutareserves geeft weinig vertrouwen, vooral nu huishoudens wachten op de vernieuwing van het valutaquotum”, zo verklaarde econoom Tom Orlik tegenover Bloomberg.

    Chinezen mogen jaarlijks $50.000 aan yuan omwisselen voor Amerikaanse dollars en dat betekent dat de centrale bank begin volgend jaar waarschijnlijk weer veel dollarreserves moet aanspreken. Mogelijk komen er nieuwe kapitaalcontroles om de waardedaling van de yuan te vertragen, maar dat zal geen omkeer van de trend teweeg brengen.

    china-valutareserves-nov16

    Valutareserves China naar laagste niveau in vijf jaar (Bron: Bloomberg)

    China wil minder dollars

    Verschillende beleidsmakers in China hebben al aangegeven dat de valutareserves buiten proportie zijn. Zo liet de gouverneur van de Chinese centrale bank eind 2013 al weten dat China genoeg valutareserves had verzameld. Een jaar later zei de Chinese premier Li Keqiang dat het aanhouden van een grote valutareserve voor grote problemen zorgt.

    China streeft naar een kleinere rol voor de Amerikaanse dollar in de wereldhandel en wil daarom dollarreserves afbouwen ten gunste van andere valutareserves en goud. Tegelijkertijd stimuleert China het gebruik van de yuan in de internationale handel als alternatief voor de dollar.

  • China ruilt dollars voor Japanse yen

    China heeft in de eerste acht maanden van dit jaar voor omgerekend $86,6 miljard aan Japanse staatsobligaties gekocht, ruim drie keer zoveel als in dezelfde periode van vorig jaar. Dat schrijft de Nikkei Asian Review op basis van cijfers van het Japanse ministerie van Financiën. De centrale bank van China wil meer diversificatie en ruilt daarom dollarreserves in voor goud en andere valuta. Zo verkocht de People’s Bank of China in de eerste acht maanden van dit jaar ongeveer $48 miljard aan Amerikaanse staatsobligaties.

    Deze trend verklaart mogelijk waarom de Japanse munt dit jaar zo sterk in waarde gestegen is ten opzichte van de dollar. Kreeg je begin dit jaar nog 120 yen voor een Amerikaanse dollar, nu is dat nog maar 104. Volgens cijfers van het Japanse Ministerie van Financiën begon China in de tweede helft van vorig jaar op grote schaal yen’s te kopen. Opvallend is dat de Chinese centrale bank kiest voor staatsleningen met een korte looptijd, want het grootste deel wordt binnen één jaar alweer afgelost.

    japanese-yen-flickr-banner

    China koopt voor $86,6 miljard aan Japanse staatsobligaties

    China herziet valutareserves

    Eind 2013 liet de gouverneur van de Chinese centrale bank weten dat ze de valutareserves niet meer verder wilden uitbreiden. Een jaar later bereikte de totale valutareserve van China een recordniveau van omgerekend $4 biljoen, waarvan bijna één derde deel op dat moment bestond uit Amerikaanse staatsobligaties. Sindsdien heeft de centrale bank haar valutareserves met 20% verkleind tot in totaal $3,2 biljoen.

    De valutareserves van China bestaan nog steeds voor het grootste gedeelte uit Amerikaanse staatsobligaties, maar ten opzichte van een jaar geleden zakte het totaal met $85 miljard naar $1.185 miljard. Mogelijk anticipeert China op een renteverhoging door de Federal Reserve, waardoor de waarde van staatsobligaties zal dalen.

    De centrale bank van China wil de impact daarvan verkleinen door meer reserves in andere valuta en in fysiek goud aan te houden. Sinds het begin van dit jaar heeft het land 60 ton goud aan haar reserves toegevoegd, waarmee de totale goudreserve op 1.838 ton uitkomt.

    china-foreign-exchange-reserves-max

    China bouwt valutareserves af en zoekt diversificatie richting andere valuta en goud (Grafiek via Trading Economics)

    gs-logo-breed

    Deze bijdrage is afkomstig van Goudstandaard, uw adres voor aankoop, verkoop en verzekerde opslag van fysiek edelmetaal

  • Zwitserse centrale bank profiteert van negatieve rente en goud

    De Zwitserse centrale bank heeft in de eerste helft van dit jaar mede dankzij de negatieve rente een winst van 21,3 miljard frank gerealiseerd. De centrale bank zag de waarde van haar goudvoorraad in deze periode met 7,6 miljard stijgen, terwijl haar posities in buitenlandse valuta omgerekend 13 miljard frank meer waard werden.

    De Swiss National Bank (SNB) verdiende in de eerste helft van dit jaar omgerekend 4,1 miljard Zwitserse frank aan rente en 1,7 miljard aan dividend over haar posities in buitenlandse valuta. Ook realiseerde ze een waardestijging op staatsobligaties vanwege de alsmaar dalende rente.

    Stijging goudprijs

    Zwitserland beschikt over een goudvoorraad van 1.040 ton, die sinds 2000 periodiek opnieuw gewaardeerd wordt naar de marktwaarde. Door de stijging van de goudprijs van meer dan 20% staat het edelmetaal nu tegen een veel hogere waarde op de balans dan eind 2015. De centrale bank waardeerde haar goud eind juni tegen een koers van 41.408 Zwitserse frank per kilo goud.

    snb-gold-revaluation

    Goudvoorraad Zwitserse centrale bank werd €7,6 miljard meer waard

    Negatieve rente

    De Zwitserse centrale bank verdient ook goed aan de negatieve depositorente. Commerciële banken betalen op jaarbasis 0,75% rente over de tegoeden die ze parkeren bij de centrale bank en dat leverde in de eerste helft van dit jaar 691,9 miljard frank op. Vorig jaar verdiende de centrale bank van Zwitserland 1,16 miljard frank aan de negatieve rente.

    De negatieve rente werd ingevoerd om een kapitaalvlucht in de Zwitserse frank te ontmoedigen. Door de negatieve rente is het minder aantrekkelijk geworden om je spaargeld in Zwitserse franken aan te houden, maar sommige spaarders betalen daar graag wat extra voor.

    snb-negatieve-rates

    Negatieve rente levert Zwitserse centrale bank 692 miljard op

    swiss-national-bank

    Zwitserse centrale bank profiteert van negatieve rente en stijging goudprijs

  • Centrale bank Rusland voegt yuan aan reserves toe

    De centrale bank van Rusland heeft de Chinese yuan al aan haar valutareserves toegevoegd. Afgelopen maandag werd de Chinese valuta door het IMF opgenomen in de SDR, maar de centrale bank van Rusland zou halverwege november al het besluit genomen hebben om de munt op te nemen in de mix van valutareserves.

    Volgens het laatste kwartaalrapport van de Russische centrale bank bestonden de valutareserves van Rusland eind vorig jaar voor 44% uit Amerikaanse dollars, 42% uit euro’s en 9,5% uit Britse ponden. Ook beheert ze een kleine hoeveelheid valutareserves in de vorm van Canadese dollars, Zwitserse francs en Japanse yen.

    Handel met Azië

    Rusland richt zich de laatste jaren meer op Azië, omdat handel met Europa bemoeilijkt wordt door de Westerse sancties. Daardoor verloor Rusland haar toegang tot de Westerse kapitaalmarkt. Om de waardedaling van de roebel op te vangen moest Rusland een deel van haar dollarreserves aanspreken.

    Om de blootstelling aan dollars te verkleinen probeert Rusland haar handelspartners over te halen andere valuta te gebruiken dan de dollar, zoals de euro, roebel en de yuan. Ook werd eind vorig jaar een valutaswap tussen de centrale banken van China en Rusland verlengd.

    Yuan als wereldmunt

    De Chinese yuan wordt al steeds meer gebruikt in internationale handel, maar voor centrale banken is het lastig om veel yuan als reserve aan te houden. Daarvoor moet de Chinese kapitaalmarkt eerst verder opengesteld worden voor buitenlandse investeerders. Een ander kritiekpunt is dat de waarde van de yuan nog steeds kunstmatig laag wordt gehouden door de centrale bank. De wisselkoers van de munt moet op termijn meer door de markt bepaald worden, voordat de yuan breed geaccepteerd kan worden als reservemunt. Rusland besloot eind vorig jaar de wisselkoers van haar munt aan de markt over te laten. De Bank of Russia intervenieert naar eigen zeggen alleen nog maar om grote fluctuaties in de wisselkoers op te vangen.

    Chinese yuan als nieuwe wereldmunt (Afbeelding van Bloomberg)

  • Gold Trail: Van valutareserve naar goud (Deel XXIII)

    Waarom accepteren landen de valuta van één land als hun belangrijkste reserve? Wat als dat land haar verplichtingen niet nakomen en de reserves waardeloos worden? En waarom zou je de waarde van die munt blijven opdrijven, ten koste van de levensstandaard van je eigen bevolking? Ee pro-goud blok van Europese landen en landen in het Midden-Oosten wil liever goud gebruiken als internationale reserve. FOA schreef er al over in het jaar 2000, toen de euro er nog maar net was. Inmiddels hebben ook landen als China en Rusland zich aangesloten bij het pro-goud blok.

    Lees ook eerdere delen van de Gold Trail op Marketupdate:

    Gold Trail: Van valutareserve naar goud (Deel XXIII)

    FOA (16 september 2014): Het gebruiken van dollars als reserve was beleid van alle centrale banken. Het was een voortdurende verdediging van de waarde van hun eigen munt. We moeten begrijpen dat het sparen van dollarreserves een actieve ondersteuning van de dollar was.

    Simpel gezegd, als ene land goed werk levert en meer goederen exporteert dan ze importeert, dan heeft ze een handelsbalans en ontvangt ze meer dollars dan ze uitgeeft. Dit zorgt voor een dollarreserves in het banksysteem van het betreffende land. Op basis van deze reserves werd binnenlandse valuta bijgedrukt. In andere woorden: een land met een handelsoverschot ondersteunde per definitie de waarde van de dollar. Maar waarom zou je dollars aanhouden als reserve?

    In de goede oude tijd, toen de Verenigde Staten teveel geld drukte en dat geld naar het buitenland stroomde, kwam dat geld later weer terug naar ons land. Dat gebeurde zodra andere landen hun overschot aan dollars gebruikten om spullen te kopen in de VS en de handelsbalans weer gelijk maakten. In dit systeem moest een land niet teveel geld bijdrukken, want anders zouden de prijzen in eigen land op termijn weer gaan stijgen om de toename van de hoeveelheid geld te weerspiegelen.

    Maar vandaag de dag zouden onze handelspartners de waarde van hun eigen munt opdrijven, indien ze dollars zouden omwisselen voor hun eigen valuta. Dat zou hun eigen exportpositie ten opzichte van andere landen niet ten goede komen. Het zou tot gevolg hebben dat de kostprijs van hun goederen in de rest van de wereld zouden toenemen, met een daling van de export tot gevolg. Echter, als je een sterk valutabeheer hebt (zoals de euro) en jouw mensen (lees: de Europese economie) beter werk afleveren dan hun Amerikaanse tegenhanger, dan zou het wisselkoersmechanisme geen probleem moeten opleveren voor de prijs van je goederen. Maar dat is wel het geval. Zoals je ziet zorgt het verkopen van dollars er vandaag de dag voor dat je concurrent in een land met goed geldbeheer hinder ondervindt. Maar die is niet hoe ons dollarsysteem had moeten werken!

    We hebben geen situatie meer waar je munt sterker wordt als je economie het goed doet. Het is de andere valuta (de dollar) die zwakker zou moeten worden, omdat zij minder goed werk afleveren dan andere landen. In deze 'Westerse' wereld wordt de waarde van alles afgeleid aan dollars, de valuta die het slecht doet en die omhoog gemanipuleerd wordt tot niveaus die hoger zijn dan wat ze zouden moeten zijn. Het is het land dat teveel geld drukt dat gedwongen zou moeten worden om rustig aan te doen, niet de rest van de wereld. Als je als land een handelsoverschot hebt met de VS, dan zou je je export moeten verminderen omdat de VS minder dollars kan sturen om spullen van jou te kopen. In deze dynamiek blijft je concurrentiepositie gehandhaafd, zelfs wanneer de vraagt naar jouw producten vanuit de VS afneemt. Nogmaals, de reden waarom dit allemaal achterstevoren werkt komt voort uit het feit dat de VS in staat is de waarde van haar dollar te manipuleren via valuta- en goudderivaten. Zelfs met alle dollarinflatie die we door de jaren heen gehad hebben. Als wij dit als Amerikaanse burgers al zien, hoe denk je dan dat de rest van de wereld ernaar kijkt? Onze rente is veel lager dan waar je deze zou verwachten met al dat geld drukken. Onze binnenlandse economie is opgezwollen met extreem veel consumptie van allerlei soorten niet noodzakelijke goederen. Echter, de prijzen die we ervoor betalen komt bij lange na niet in de buurt bij de geldcreatie die heeft plaatsgevonden (ik heb het dan over de echte prijzen, niet over de CPI van de overheid). Schuldcreatie neemt alsmaar toe, terwijl onze economie draait op goederen die kunstmatig laag geprijsd zijn door de wisselkoers. Alsof dit nog niet erg genoeg is, wie wil de schuld van een ander land bewaren als waardereserve? Ik geloof dat het overzien van alle politieke groeperingen het moeilijkste onderdeel is in het begrijpen van de hedendaagse goudmarkt. In essentie zijn de grootste pro-goud landen die landen die een wereldvaluta willen die niet onderworpen is aan de prestaties van de Amerikaanse economie. Op dit moment en in deze periode uit de historie zijn alle valutareserves die het buitenland bezit (niet-Amerikanen) een schuld van de Amerikaanse overheid.Een schuld gebaseerd op de capaciteit van de Amerikaanse economie om winstgevend te zijn! In essentie heeft de VS de wereld wijs gemaakt dat zo lang de Amerikaanse economie functioneert, jouw vermogen in termen van marken, yen en pesos gedekt wordt door goed presterend Amerikaans schuldpapier. Het is net zoiets als dat je zegt: "Zo lang je buurman zijn baan niet verliest zul jij je vermogen niet verliezen"! De meeste mensen zullen verbaasd zijn over hoe simpel dit is, wanneer je het bekijkt van een ander perspectief buiten de Amerikaanse invloedssfeer. Deze pro-goud groep bestaat voor een groot deel uit landen die hun producten helemaal niet aan de VS hoeven te verkopen. Het bedrijfsleven in deze landen zal niet volledig tot stilstand komen als de Amerikaanse motor vastloopt. Ja, er zal groeivertraging zijn, maar deze economieën zullen niet in elkaar storten. Dat komt omdat deze landen onderling kunnen blijven handelen. Om de vergelijking van net door te trekken: Als je buurman zijn baan verliest, dan kun je nog altijd handel drijven met andere mensen in het dorp. Zo lang je geldsysteem maar niet gebaseerd is op de schulden van je buurman!! Deze groep bestaat voornamelijk uit landen in Europa en in het Midden-Oosten, landen die niet verlangen naar een terugkeer van de oude goudstandaard, maar naar iets wat veel beter is. Zij zien geen voordeel in het aanhouden van de schulden van één land als de reserve voor toekomstige betalingen boven het aanhouden van fysiek goud als reserve voor volledige betaling. Het feit dat schulden als reserve een klein beetje rente opleveren is niet veel meer dan een grap in de bankierskringen. Iedere papieren valuta, inclusief de dollar, kan veel meer waarde verliezen in wisselkoers dan de rente die je zult ontvangen! In de papieren markten van vandaag is de enige waarde van valutareserves, in handen van de overheid als dekking van de munt, in de mogelijkheid om de munt te verdedigen tegen andere valuta. In andere woorden: het gebruik van buitenlandse valuta om je eigen munt te kopen. Maar dit is een zichzelf vernietigend beleid, omdat je vroeg of laat door je reserves heen zult raken! Dit is bekend bij veel landen in de wereld, die de waarde van hun munt zien inzakken bij gebrek aan valutareserves. Vraag die landen eens hoe belangrijk het ontvangen van rente over de reserves is onder deze omstandigheden! Wordt vervolgd.... (Vertaling door Frank Knopers)

  • China: “Valutareserve is een grote last”

    China is steeds minder te spreken over haar enorme berg valutareserves, omdat die op lange termijn de inflatie kunnen aanwakkeren. Dat zei de Chinese premier Li Keqiang afgelopen zondag tegenover de pers. Ook zei hij dat China haar exportoverschot wil terugbrengen. “Eerlijk gezegd is de buitenlandse valutareserve een zware last voor ons geworden, omdat die reserves zich vertalen in [een groei van de] Chinese geldhoeveelheid, wat weer inflatie kan veroorzaken”, zo verklaarde Keqiang tegenover de pers tijdens zijn staatsbezoek aan Kenia.

    Valutareserve

    China heeft met $3,95 biljoen de grootste valutareserve ter wereld, het product van een jarenlang overschot op de handelsbalans. In het eerste kwartaal van dit jaar groeide de totale valutareserve met $130 miljard. Vorig jaar gaf de Chinese centrale bank al aan dat ze niet van plan was de valutareserve verder uit te breiden.

    Interveniëren

    Door minder te interveniëren in de valutamarkt kan de centrale bank de groei van de buitenlandse valutareserve afremmen. Normaal gesproken worden de reserves op de balans van de centrale bank geplaatst als onderpand voor de creatie van yuan, een proces waarmee de geldhoeveelheid in de lokale munt stijgt. Dit geeft een exportvoordeel, omdat de eigen munt zo relatief goedkoop blijft ten opzichte van andere valuta. Nadelig is de geldgroei in eigen land, omdat die een hoge inflatie tot gevolg heeft. Door minder te interveniëren in de valutamarkt kan de yuan appreciëren ten opzichte van andere valuta. Daardoor wordt het voor de rest van de wereld minder aantrekkelijk om goederen te importeren uit China, met als resultaat dat het overschot op de Chinese handelsbalans kleiner wordt.

    Handelsoverschot verkleinen

    China zal stappen zetten om haar handelsoverschot met de rest van de wereld te verkleinen. Yi Gang, de vice-gouverneur van de People's Bank of China, maakte vorig jaar al bekend dat het aanhouden van reserves op een gegeven moment meer kost dan het oplevert.

    Li Keqiang beschouwt valutareserve als zware last voor China

  • Column: Is de rol van de dollar uitgespeeld?

    Vorige week woensdag verraste Bernanke de financiële markten door toch niet te beginnen met tapering, het afbouwen van het stimuleringsprogramma van $85 miljard per maand. Toch waren wij niet verrast, want achter de schermen is er een trend begonnen waar de Federal Reserve geen controle over heeft. Het buitenland, dat voorheen haar overschot aan dollars inwisselde voor staatsobligaties van de Amerikaanse overheid, begint een stilzwijgend protest. Dat ziet er als volgt uit.

    Buitenlandse positie in Amerikaans schuldpapier

    Buitenlandse positie in Amerikaans schuldpapier

    Let goed op de ontwikkeling van de afgelopen maanden, helemaal rechts op de grafiek. Daar zien we dat het bedrag aan staatsobligaties in handen van het buitenland voor het eerst sinds jaren weer daalt. Dat is opmerkelijk, want het aanbod van staatsobligaties groeit uiteraard mee met de Amerikaanse staatsschuld. Koopt het buitenland het schuldpapier niet, dan zal een andere koper zich aan moeten dienen om het verschil goed te maken…

    Staatsschuld VS groeit exponentieel

    De Amerikaanse staatsschuld loopt steeds sneller op. Halverwege oktober naderen we alweer het schuldenplafond, de zesde in het presidentschap van Barack Obama! We hoeven alleen maar naar de exponentiële groei van de Amerikaanse staatsschuld te kijken om tot de conclusie te komen dat dit op den duur verkeerd zal aflopen. Al die schulden (de miljarden dollars aan Amerikaanse Treasuries) kan de VS niet aflossen, tenzij het land haar productiviteit enorm weet op te krikken. Gezien de hoogte van de private schuldenlast is dat bijna niet voor te stellen.

    Staatsschuld VS

    Staatsschuld VS (Bron: St. Louis FED)

    De omvang van de Amerikaanse staatsschuld wordt pas een probleem als het toevoegen van nog meer schulden geen economische groei meer oplevert. In dat geval stijgt de rentelast niet alleen in absolute, maar ook in relatieve zin. Met andere woorden, de regering zal steeds meer belastinginkomsten kwijt zijn aan de financiering van schulden die ze in het verleden gemaakt heeft. Eenmaal gevangen in die vicieuze cirkel is het moeilijk om er nog weer uit te komen. Daarvoor hoeven we alleen maar naar Japan te kijken. Onderstaande grafiek laat zien dat we dicht bij het omslagpunt zijn gekomen waarop meer schulden de economie niet meer vooruit helpt.

    Schulden versus economische groei

    Schulden versus economische groei (Bron: Incrementum)

    Bretton Woods

    Hoe kon dit allemaal zo uit de hand lopen? Waar ging het mis? Daarvoor moeten we terug naar het einde van de Tweede Wereldoorlog, toen in Bretton Woods het fundament werd gelegd voor een nieuw internationaal geldsysteem. De Verenigde Staten hadden toen een comfortabele positie, omdat de grootschalige verwoesting van WO II hen bespaard was gebleven. Natuurlijk heeft de VS verliezen geleden in de oorlog, maar die waren niet te vergelijken met de schaal van verwoesting in diverse Europese landen. Ook beschikte de VS over een omvangrijke goudvoorraad, die ze voor een deel te danken had aan de verkoop van goederen aan Europese landen gedurende de oorlog. Daarvoor werd met goud betaald.

    In Bretton Woods werd besloten dat de Amerikaanse dollar de wereldreservemunt zou worden. Niet langer was goud het enige middel om internationale handel in af te rekenen. Voortaan konden ook dollars deze functie vervullen. Centrale banken hielden vanaf dat moment naast goud ook structureel dollarreserves aan, in de vorm van staatsobligaties. Exportlanden ontvingen dollars voor hun goederen, leenden deze weer uit aan de VS in ruil voor staatsobligaties en gebruikten die schuldpapieren als onderpand voor de kredietexpansie in eigen land.

    Recycling van dollars

    Het stabiele monetaire anker in de vorm van goud werd losgelaten. In het Bretton Woods systeem werden Amerikaanse schuldverplichtingen reserves die de potentie hadden om vrijwel onbeperkt in aantal te groeien. Dezelfde dollars die de exportlanden ontvingen uit de handel met de Verenigde Staten werden weer uitgeleend aan de Amerikaanse overheid. De staatsobligaties waren immers veilig onderpand. Het leverde ook nog eens rente op!

    Ondertussen werd er steeds meer krediet gecreëerd. Toen de Vietnam oorlog uitbrak liepen de Amerikaanse overheidsuitgaven drastisch op, omdat er tegelijkertijd veel geld werd uitgegeven aan oorlogvoering en aan de uitbreiding van de verzorgingsstaat. De schulden waren zo groot geworden dat goud tegen de oude koers van $35 per troy ounce extreem ondergewaardeerd raakte ten opzichte van de Amerikaanse valuta.

    Charles de Gaulle

    De Franse president Charles de Gaulle waarschuwde in 1965 al voor de gevolgen van dit systeem, waarin Amerikaanse dollarreserves op gelijke voet werden geplaatst met goud. Het Bretton Woods systeem gaf het startschot voor een onbeperkte inflatie, waarbij exportlanden hun dollars steeds weer terug stuurden naar de Verenigde Staten in ruil voor staatsobligaties. Alleen de Verenigde Staten hadden in dit systeem het privilege om een tekort op de handelsbalans af te dekken met papieren claims. Een privilege dat Amerika een groot voordeel gaf op de rest van de wereld.

    Charles de Gaulle over het privilege van de dollar

    Dit systeem liep in de jaren zestig spaak, toen verschillende Europese landen naar de VS gingen om hun dollars in te wisselen voor goud. President Nixon verbrak daarop de koppeling van de dollar aan goud, om te voorkomen dat de resterende 8.133 ton uit de kluis zou verdwijnen. Bij het gebrek aan een alternatief voor de Amerikaanse dollar accepteerde de wereld het besluit van Nixon. Veel goud dat in de oorlog naar Amerika vloeide kwam aan het eind van het Bretton Woods systeem weer terug in handen van de exporterende Europese landen.

    Goudvoorraad centrale banken

    Goudvoorraad centrale banken (Bron: Dollardaze.org)

    Onbalans

    De rest van de wereld beseft dat geen enkele fiat valuta het eeuwige leven heeft en dat ook de Amerikaanse dollar daar geen uitzondering op vormt. Waarom zouden exportlanden nog langer in het schuldpapier blijven sparen en daarmee de vruchten van hun productiviteit aan de Verenigde Staten overdragen…

    Amerikanen kunnen waardevolle goederen importeren, zonder daar dezelfde waarde aan export tegenover te stellen. De VS buit deze situatie uit, want haar chronische tekort op de handelsbalans wordt in feite mogelijk gemaakt door het exportoverschot van de rest van de wereld. Zo lang de rest van de wereld een tandje harder blijft werken kan Amerika met haar dollar een hogere levensstandaard genieten. Dat ziet er ongeveer als volgt uit: een handelsbalans die vanaf 1971 permanent uit het lood werd geslagen…

    Amerikaanse handelsbalans uit het lood geslagen

    Amerikaanse handelsbalans uit het lood geslagen (Bron: Incrementum)

    Amerika heeft haar krediet verspeeld

    Door de financiële crisis van 2008 werd duidelijk dat er zand in de motor van het schuldensysteem was gekomen. Door de dalende huizenprijzen en het oplopende aantal wanbetalingen ging het vertrouwen in veel schuldpapieren verloren. De Federal Reserve greep in en begon met monetaire stimulering om acute schulddeflatie te voorkomen. Ze kocht staatsobligaties en hypotheekleningen op met ‘nieuw geld’, geld waar geen enkele productiviteit meer tegenover stond. Dat was voor de exporterende landen het signaal dat Amerika bereid was alle middelen in te zetten om de schuldenpiramide overeind te houden.

    Sindsdien heeft de Federal Reserve alleen maar meer schuldpapier gekocht en heeft het China zelfs al ingehaald als grootste bezitter van Amerikaanse staatsobligaties. Eind augustus schreven we op Marketupdate dat de centrale bank van Amerika al $2 biljoen op haar balans heeft staan. De dollarreserves waar Chinezen jarenlang hard voor moesten werken zijn in een mum van tijd door de Federal Reserve uit het niets gecreëerd.

    Balanstotaal Federal Reserve groeit

    Balanstotaal Federal Reserve groeit (Bron: Casey Research)

    Centrale banken kopen goud

    Steeds meer landen zeggen daarom stilzwijgend het vertrouwen in de Amerikaanse dollarreserves op, door aankopen van Treasuries te verminderen en door dollarreserves wereldwijd om te zetten in ‘hard assets’. Exportlanden als China, Rusland en diverse oliestaten kopen bijvoorbeeld veel vastgoed op goede locaties. Ook wordt er met name door China veel geïnvesteerd in de ontwikkeling van landbouw, mijnbouw en infrastructuur in andere landen. Landen sluiten onderling ook steeds meer handelsovereenkomsten die het gebruik van Amerikaanse dollars overbodig maken.

    Het is rond diezelfde tijd dat centrale banken van opkomende markten hun goudvoorraden begonnen uit te breiden. China, Rusland, India, Turkije, Zuid-Korea, Brazilië en tal van andere landen voegden meer goud aan hun reserves toe. Venezuela haalde haar goudreserve zelfs terug uit Londen, om maar aan te geven hoe diep het vertrouwen gezonken was. Ook Duitsland liet weten dat het menens is, door een deel van haar goudvoorraad terug te halen uit de Verenigde Staten.

    Centrale banken kopen geen goud om te profiteren van een ‘bull market’, zoals sommige beleggers misschien denken. Ze breiden hun goudvoorraad uit om de klap op te vangen van een dollarcrisis. Verliest de Amerikaanse dollar om wat voor reden dan ook een groot gedeelte van haar waarde, dan hebben centrale banken een alternatief achter de hand om op terug te vallen.

    Centrale banken kopen weer goud

    Centrale banken kopen weer goud (Bron: Bloomberg)

    Transitie van valutareserves naar goud

    Om deze transitie van valutareserves naar goud geleidelijk te laten verlopen waarderen steeds meer centrale banken hun goudvoorraad naar de marktprijs. In plaats van de goudprijs vast te zetten tegen een bepaalde koers wordt deze periodiek opnieuw gewaardeerd naar de marktprijs. De gedachte hierachter is dat een daling van de waarde van valutareserves (door devaluatie of hyperinflatie) opgevangen kan worden met een waardestijging van goud. Door een bepaald percentage van de totale reserves in fysiek goud aan te houden kan de omslag worden gemaakt van het oude systeem op basis van schuld (dollarreserves) naar een nieuw systeem op basis van vermogen (goud).

    De hoeveelheid valutareserves en goud op de balans van centrale banken blijft tijdens deze transitie gelijk, maar wat veranderd is de waarde van het goud in verhouding tot de valutareserves. Dat ziet er ongeveer als volgt uit.

    De transitie van goud- en valutareserves

    De transitie van goud- en valutareserves

    Euro

    Met de komst van de euro kreeg het mark-to-market model voor goud (goud herwaarderen in plaats van koppelen) een solide basis. Europese landen die deelnemen aan het Eurosysteem beschikken over aanzienlijke goudreserves, die ieder kwartaal opnieuw gewaardeerd worden naar de actuele marktprijs. Daarmee erkent het Eurosysteem in feite dat hun munt door de jaren heen minder waard is geworden. Het is voor iedereen zichtbaar dat de euro aan waarde verliest tegenover goud, terwijl de Federal Reserve ons wil laten geloven dat goud nog steeds een waarde heeft van $42 per troy ounce.

    De introductie van het mark-to-market model is zo simpel dat steeds meer andere landen het systeem van de ECB hebben overgenomen. Rusland haakte ook aan en begon in 2005 weer goud te kopen. Inmiddels heeft hun centrale bank ongeveer 10% van de reserves in fysiek goud. De erkenning van goud als monetaire reserve die vrij kan bewegen ten opzichte van het geld is een belangrijke drijfveer geweest voor de goudmarkt. Het is niet heel toevallig dat de goudprijs sinds 2002 stijgt, want dat is het jaar waarop de euro geïntroduceerd werd. En het is de euro die een bedreiging begint te vormen voor de Amerikaanse dollar. Tegelijkertijd omarmt de euro goud als waardereserve, terwijl de VS die rol zoekt in dollars (of desnoods de SDR’s van het IMF).

    Valuta- en goudreserves Eurosysteem

    Valuta- en goudreserves Eurosysteem

    Is de rol van de dollar uitgespeeld?

    De dollar heeft jarenlang genoten van haar privilege als wereldreservemunt, maar de wereld is anno 2013 niet meer dezelfde als die van 1944. De wereld is geglobaliseerd en andere economieën hebben zich razendsnel ontwikkeld. De BRICS-landen zetten grote stappen en laten zien dat de ze Amerikaanse dollar niet meer nodig hebben om handel te drijven. De Chinezen kopen goud en gebruiken hun dollarreserves – voor zover dat mogelijk is – om te investeren in de infrastructuur, olieproductie en mijnbouw in andere landen. Ze hebben zoveel dollars dat ze daar niet al te zuinig mee hoeven om te springen. Eind vorig jaar zei Medvedev nog dat hij de euro verwelkomt als nieuwe wereldreservemunt.

    Het tijdperk dat Amerika kon bepalen wat er in de wereld gebeurd lijkt nu definitief voorbij. We zitten al in ‘overtime’ (geldpersfinanciering) en eigenlijk is het wachten op de grote reset van dit schuldensysteem, waarvan de dollar de grote aanjager is geweest.

    Een kortere versie van dit artikel verscheen vorige week in de Marketupdate Weekendeditie. Wilt u dit soort artikelen zonder vertraging lezen? Schrijf u dan nu gratis in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!

    [mc4wp-form]