De Franse president Nikolas Sarkozy toonde zich vastberaden om van de G20-top een succes te maken. Hij is zich ervan bewust dat wereldwijd protectionisme dreigt wanneer er geen werk gemaakt wordt van hervormingen. Sarkozy heeft zich in het verleden uitgesproken voor een nieuw inteationaal monetair stelsel waarbij het belang van de dollar wordt afgebouwd. Maar zo ver is de G20 nog (lang) niet; ook Sarkozy erkende dat dit niet dit jaar gaat gebeuren.
Aan Sarkozy was het de taak om overeenstemming te bereiken hoe de G20-landen financiële onevenwichtigheden gaan meten. Over indicatoren die hiertoe inzicht moeten verschaffen bestaan grote meningsverschillen. Over indicatoren zoals begrotingstekorten en staatsschulden zijn de landen het wel eens, maar opkomende economieën, m.n. China, kunnen zich er niet in vinden om ook het wisselkoersbeleid en de buitenlandse valutareserves hierbij te betrekken.
Sarkozy riep zijn collega's ook op om gezamenlijk een strategie af te spreken om het gevaar van inflatie en stijgende voedselprijzen te beperken. De politieke onrust die hiervan het gevolg is, is een gevaar voor de groei van de wereldeconomie en bezorgt menig regeringsleider hoofdpijn. Sarkozy wil meer transparantie in statistieken van voedselaanbod en regels om speculatie met derivaten en termijncontracten aan te pakken. Dit vooemen kan op steun rekenen ook al hebben Groot-Brittanië en de VS bezwaren tegen strengere regels voor derivaten en termijnmarkten; die kunnen investeringen belemmeren.
In de (betaalde) nieuwsbrief van financieel expert en beleggingsadviseur Ed Yardeni lazen we de volgende analyse over de G20-top. Yardeni vat het resultaat van de G20-top treffend samen: men was het over het pers-communiqué eens.
Yardeni wijst ook op de opstelling van Ben Beanke, die net voor de G20-top liet weten dat de verantwoordelijkheid voor het oplossen van hoge inflatie bij opkomende markteconomieën ligt; terwijl die inflatie juist veroorzaakt wordt door het beleid van Ben Beanke.
The G20 nations continue to struggle with potentially chaotic imbalances. On February 18, in Paris, just before the latest meeting of the G20 finance ministers, Fed Chairman Ben Beanke once again criticized the finance ministers of emerging markets for blaming the Fed for causing global imbalances (linked below). He refused to acknowledge that QE2 has had any impact on commodity prices. Instead, he countered that “resurgent demand in the emerging markets has contributed significantly to the sharp recent run-up in global commodity prices.” He didn’t bother to explain why this resurgence happened to coincide with QE2. The same fellow who blamed the US housing bubble on the global saving glut caused by thrifty Asians now recommends that their central banks should depress their economies if they want to stop commodity prices from rising. He reminded them that “policymakers in the emerging markets have a range of powerful—although admittedly imperfect—tools that they can use to manage their economies and prevent overheating, including exchange rate adjustment, monetary and fiscal policies, and macroprudential measures.”
At the end of their meeting over the weekend, the G20 finance ministers agreed to agree on an ambiguous and meaningless communiqué. They agreed “on a set of indicators that will allow us to focus, through an integrated two-step process, on those persistently large imbalances which require policy actions. To complete the work required for the first step, our aim is to agree, by our next meeting in April, on indicative guidelines against which each of these indicators will be assessed, recognizing the need to take into account national or regional circumstances, including large commodity producers. While not targets, these indicative guidelines will be used to assess the following indicators: (i) public debt and fiscal deficits; and private savings rate and private debt (ii) and the exteal imbalance composed of the trade balance and net investment income flows and transfers, taking due consideration of exchange rate, fiscal, monetary and other policies.”
And what about the most pressing problem facing the global economy, namely soaring commodity prices? The G20 finance ministers instructed their “deputies…to report back to us on the underlying drivers and the challenges posed by these trends for both consumers and producers and consider possible actions. Keeping in mind the impact of this volatility on food security, we reiterated the need for long-term investment in the agricultural sector in developing countries.” That should fix the problem.
