Gerald Celente is de oprichter van het Trends Research Institute, een organisatie die elk kwartaal een rapport naar buiten brengt met analyses van de meest significante ontwikkelingen op economisch, sociaal en geopolitiek terrein. De trendwatcher voorzag onder meer de beurscrash in 1987, het knappen van de inteet- en de vastgoedbubbels en de economische depressie die ons nu boven het hoofd hangt. Tevens voorspelde Gerald Celente het begin van de bullmarkt in goud in 2001, toen een troy ounce goud nog voor minder dan $300 van eigenaar wisselde.
Volgens Gerald Celente laat de recente ontwikkeling van de goudprijs zien dat de markt gemanipuleerd wordt. Hoewel de goudprijs op sommige dagen een goede stijging laat zien zijn er tekenen van prijsonderdrukking zichtbaar. Op slecht economisch nieuws, dat normaal gesproken positief is voor goud, zien we de koers van het edelmetaal net zo hard of zelfs nog harder dalen dan de aandelenkoersen. Vaak genoeg wordt er in de kranten geschreven dat goud in een bubbel zit, waarmee de interesse voor goud onder de lezers wordt getemperd. Door negatief te berichten over goud ondersteunen de reguliere media het ongedekte geldsysteem, dat als veiliger alteatief wordt aangeprezen in onzekere tijden.
Voor het recente herstel op de aandelenmarkt heeft Celente ook een verklaring. De analisten bij de reguliere media lokken mensen naar de aandelenmarkt, door keer op keer te beweren dat er overal koopkansen liggen. Nooit wordt er gesproken over verkoopkansen, terwijl de vooruitzichten die wel zouden rechtvaardigen. De aandelenmarkt begint volgens Gerald Celente te lijken op een pyramidespel, waarin het rendement van aandeelhouders sterk afhangt van de instroom van nieuwe beleggers die nog meer geld voor hun aandelen willen geven.
Gerald Celente windt er geen doekjes om dat we af stevenen op een wereldwijde economische depressie, die zich over de hele wereld zal verspreiden en die niet alleen de financiële instellingen en aandelenmarkten zal raken. De economieën zijn immers zo sterk met elkaar verweven dat geen ontwikkeld land er uiteindelijk aan zal ontkomen. De mensen die het meeste te lijden hebben onder de crisis zullen steeds vaker de straat op gaan om te demonstreren tegen alles wat ze als oorzaak zien voor hun problematische situatie (zie ook de recente beweging van Occupy Wall Street). Onder deze groep zitten volgens Celente ook veel jongeren die een universitaire opleiding hebben genoten. Deze jongeren hebben vaak een zeer hoge studieschuld opgebouwd (gemiddeld $25.000, maar soms ook richting of boven de $100.000) en kunnen door de crisis geen passende baan vinden om deze schuld af te lossen en een financieel zelfstandig leven op te bouwen. Ze zijn in feite slaaf geworden van hun schulden.
Gerald Celente geeft ook af op de Amerikaanse overheid, die graag haar vinger wijst naar Europa en China. Volgens de Amerikaanse overheid doet Europa te weinig om de schuldencrisis op te lossen, terwijl Amerika vertrouwt op de geldpers en de lage rente van de Federal Reserve om de gaten in haar begroting te vullen. Het is hypocriet en laat zien dat Amerika niet veel heeft geleerd van de depressie uit de jaren dertig. Tevens bekritiseert Amerika de manier waarop Chinezen hun munt kunstmatig goedkoop houden, wat schadelijk zou zijn voor de Amerikaanse export. Het Senaat heeft zelfs voorstellen gedaan om nieuwe handelsbarrières en importheffingen op te leggen, een zorgelijke ontwikkeling die vaak volgt na een valuta oorlog.
Gerald Celente wijst erop dat Amerika net zo goed haar munt aan het verzwakken is, door via de kunstmatig lage rente van de Federal Reserve en door via QE1 en QE2 de inflatie aan te jagen. Gerald Celente ziet in de huidige economische crisis erg veel overeenkomsten met de gebeurtenissen van de depressie die volgde na de beurscrash van 1929.
Bron: KingWorldNews
