In een aantal grafieken schetst John Williams een beeld van de Amerikaanse economie waarin het woord 'depressie' zeker niet misplaatst is. Of het nou gaat om de winkelverkopen, het gemiddelde inkomen van een huishouden of de reele inkomensontwikkeling van een grote groep Amerikanen, allemaal laten ze zien dat het zogenaamde herstel uit de duim gezogen is. En hoewel het consumentenvertrouwen de laatste maanden aan het versterken is ligt het niveau nog altijd een stuk lager dan tijdens de vorige crisis die volgde uit het uiteenspatten van de inteetzeepbel.
John Williams zei er het volgende over tegenover King World News: ''De laatste cijfers over de inkomens en kredieten van consumenten laten de structurele en aanhoudende verslechtering zien van de liquiditeit bij consumenten. Bij gebrek aan een reële inkomensgroei (dus gecorrigeerd voor inflatie), kan er geen duurzame groei komen in reële consumptie. Op korte termijn kan de consumptie toenemen door schuldenexpansie, maar die optie hebben veel consumenten niet meer. Met beperkte vooruitzichten voor toekomstige inkomstengroei zal de economische activiteit in brede zin zwak blijven. Tegelijkertijd zijn duurzame verbeteringen in de winkelverkopen onwaarschijnlijk.''
Onderstaande grafieken laten zien dat deze crisis veel ingrijpender is dan voorgaande crises en dat er voorlopig nog geen einde in zicht is. Vooral de derde grafiek baart ons veel zorgen, want die laat zien hoe de reële inkomsten sinds de eeuwwisseling in een vrije val zijn geraakt en zich volledig hebben ontkoppeld van de statistieken die de overheid publiceert. Nu hebben we John Williams wel hoog zitten, dus vertrouwen we erop dat deze grafiek een correcte voorstelling van zaken geeft.
Werkelijke inkomens bijna gehalveerd sinds 1973
De grafiek laat zien de werkelijke inkomens van Amerikanen in oktober 1972 het hoogtepunt bereikt heeft en dat we in de bijna veertig jaar die daarop volgden een daling hebben gezien van bijna 50% in reële inkomens. Natuurlijk zijn bepaalde producten gedurende die periode veel goedkoper geworden (zoals elektronica), maar zijn er aan de andere kant ook veel prijsstijgingen geweest voor bijvoorbeeld voedsel en brandstof. Per saldo zijn de wekelijkse inkomens van Amerikaanse werknemers erop achteruit gegaan sinds 1973. Niet geheel toevallig is dat kort nadat president Nixon de goudstandaard losliet, want dat gebeurde in 1971. De blauwe lijn op de derde grafiek geeft aan hoe de reële inkomens van Amerikanen zich hebben ontwikkeld, uitgaande van de methode waarop de Amerikaanse overheid tot 1980 de inflatie berekende. Deze traditionele methode geeft vandaag de dag aan dat de inflatie op ongeveer 10% ligt, een wereld van verschil met de pakweg 2,5% die de Consumer Price Index (CPI) laat zien.
John Williams ziet dat de gemiddelde inkomens na inflatiecorrectie in een neergaande trend zitten, terwijl tegelijkertijd de mogelijkheden om nog meer schulden te stapelen kleiner worden. Dat is ook de reden waarom we volgens John Williams nog niet van deze crisis verlost zijn en dat een duurzaam herstel binnen dit economische systeem niet mogelijk is. Het is bekend dat de werkloosheid in Amerika nog steeds erg hoog is: volgens John Williams ligt dat percentage ongeveer op 22%, een cijfer dat we eerder associëren met een depressie dan een recessie. Dat daaaast ook de reële inkomens van de mensen die nog wel werk hebben aan het dalen is baart ons alleen maar meer zorgen.
Inkomen Amerikaans huishouden zakt weg, gecorrigeerd voor inflatie
Winkelverkopen in de VS nog niet hersteld van crisis
Reele inkomens sinds 1964, gecorrigeerd voor alteatief inflatiecijfer van Shadowstats
