Volgens Martin Armstrong krijgt de wereld steeds meer te maken met sociale onrust. Mensen verliezen hun vertrouwen in de overheid en in het economische beleid dat gevoerd wordt, zo schrijft hij in een ingezonden stuk voor Zero Hedge. Ook begrijpt men niet waarom het economische systeem, dat na de Tweede Wereldoorlog zoveel voorspoed heeft gebracht, nu lijkt te imploderen. Het overheidsapparaat is in veel landen zo groot geworden dat de kosten bijna niet meer op te brengen. De crisis waar we nu in verkeren is ook niet op te lossen door een zware vermogensbelasting, zo stelt Armstrong. De enige oplossing die hij voorziet is om het huidige systeem af te breken en met een schone lei te beginnen.
Sociale onrust
Armstong verwijst naar een demonstratie tegen armoede in Londen, waar 50.000 mensen aan deelnamen. Wat opvalt is dat deze mensen niet duidelijk konden maken waar nou precies het probleem zat. Sommigen wijt de economische malaise aan buitenlanders die banen innemen, anderen wijten de crisis aan de bankiers of aan belastingontduikers.
Volgens Armstrong heeft de crisis uit de hand kunnen lopen door deregulering van de bankensector in de Verenigde Staten. Daardoor gingen banken onverantwoorde risico’s nemen, die ze konden afwentelen op de samenleving. Centrale banken moesten eraan te pas komen om een complete bevriezing van het banksysteem te voorkomen.
Iedere crisis zal door de politiek aangegrepen worden om meer macht naar zich toe te trekken, zo waarschuwt Armstrong. Vrijheid komt steeds meer in het gedrang, een trend die volgens hem pas doorbroken kan worden zodra men inziet dat de overheid de bron is van veel problemen. Het is de vraag wanneer men wakker wordt en de problemen weet te herleiden tot falende politiek. Als we niet ingrijpen zal de politiek ons verder duwen richting een communistische staat, zo stelt Armstrong.
Sociale onrust neemt nog steeds toe
Een gedachte over “Martin Armstrong: “Social onrust is overal””
“Afbreken en met een schone lei beginnen”?Dat is zeker de oplossing,maar dat is natuurlijk onmogelijk toe te passen.De rijken worden altijd maar rijker en dat aan een nooit gezien tempo.Het is een blindelingse drang om altijd maar meer te willen.Zoals altijd zal er iets ergs moeten gebeuren om de mensen wakker te maken.De vraag is opnieuw of er dan ruimte zal zijn om te leren uit die fouten en met een schone lei te beginnen?